جنگلش که خیلی وحشتناک تره!
رنگهای قهوه ای تیره و بنفش چرک و شاخه ها و تنه های درهم پیچیده و فضای وهم آلود و مبهم، احساسی بهت میده که دلت میخواد از ترسش خودتو بندازی اون پائین توی آتیش تا راحت بشی!
ولی اون کاغذها با رنگ سفیدشون و حالت پرنده که دارن، امیدوارت میکنن و دارن راه فرار و رهایی از این تاریکی رو بهت نشون میدن. اما اون ساعتها بهت میگن که خیلی وقت نداری؛ بجم.