از این خیابون ها هروقت رد می شم
دیونه تر می شم بی حد و اندازه
باور کن این روزها هرچی که می بینم
فکر من و داره یاد تو می ندازه...
انگار قدمام به این خیابون ها بد جوری وابسته است
این قد که با فکرت قدم زدم اینجا
حتی خیابونم از قدمام خسته است
تو این پیاده رو بین همین مردم
با اشتباه همش تورو دیدم اینکه چرا نیستی
وقتی حواس تو درگیر رفتن بود بیهوده جنگیدم
تو از همون اول منو نمی خواستی من دیر فهمیدم
(خیابون:باشگاهی که تو منو اوردی)
دیونه تر می شم بی حد و اندازه
باور کن این روزها هرچی که می بینم
فکر من و داره یاد تو می ندازه...
انگار قدمام به این خیابون ها بد جوری وابسته است
این قد که با فکرت قدم زدم اینجا
حتی خیابونم از قدمام خسته است
تو این پیاده رو بین همین مردم
با اشتباه همش تورو دیدم اینکه چرا نیستی
وقتی حواس تو درگیر رفتن بود بیهوده جنگیدم
تو از همون اول منو نمی خواستی من دیر فهمیدم
(خیابون:باشگاهی که تو منو اوردی)
