hirad zamani

رود از سر چشمه جاری بود و بس
حضرت پروردگاری بود و بس
.
پیش روی خویش محبوب آفرید
آفرید آینه را خوب آفرید
.
هم زبان لال است تعریفش کند
هم قلم گنگ است تالیفش کند
.
هر کسی مست از می الله شد
تا که او را دید خاطر خواه شد
.
تا که خدا برداشت از رویش نقاب
گفت الحق آفتاب است آفتاب
.
بعد پیغمبر ولایت خلق شد
مجری امر هدایت خلق شد
.
نام او شد نصر قر آن کریم
باب بسم الله الرحمن الرحیم

تو نیلوفرانه ترین یاس شهر
داروی هر قدر نشناس شهر
نباشی چه آبی چه نانی! بمان

حضرت خورشید
از پی مشرق در آ
.
عمری کنار جاده
با دست های خالی
یکبار هم گذر کن
آقا از این حوالی