دهانت را میبویند مباداااااااا که گفته باشی دوستت میدارم... دلت را میبویند .روزگار غریبیست نازنین.
دوست داشتن را کنار تیرک راهبند تازیانه میزنن.... دوست داشتن را باید در پستوی خانه نهانننن کرد.
در این بنبست کج پیچ سرمازز آتش را به سوختبار سرود شعر فروزان میدارند .
به اندیشیدن خطر مکن . روزگار غریبیست نازنین.
آنکه بر در میکوبد شبا هنگام به کشتن چراغ آمده است
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد.
آنک غصابانند بر گذر گاه ها مستقر .
با کنده و ساطوری خون آلود .... روزگار غریبیست نازنین.
و تبسم را بر لبها جراحی میکنند و ترانه را بر دهان
شوق را بر پستوی خانه نهان باید کرد.
کباب قناری بر آتش سوسن یاس...روزگار غریبیست نازنین.
ابلیسه پیروز مست سور عزای ما را بر سفره نشسته است.
خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد.
.