فروغ جان من به حقیقتی پی بردم که خیلی اذیتم میکنه..
ما مردان به اصطلاح روشنفکرنما دوست داریم زنان رو به صورتی تصور کنیم که اگر روزی به آن صورت در بیان لحظه ای نخواهیم تونست تحملشون کنیم..
باور کن در کار و خلقت خدا حکمت بزرگی هست.. همه این رفتارهای زنان از حس و احساس گرفته تا کینه و اقرار همه خوبند و لازمه این دنیا.. وای اگر لحظه ای نباشند.. مثل اینه که 6 میلیارد روبات سخنگوی عاقل در حال امرار معاشند.. من به همه این چیزا احترام میزارم.. مشکل در منه که باید زمین بخورم زخمی بشم خمیده و خموده گردم تا در دوسال مانده به پایان عمرم به این حقیقت بزرگ ایمان کامل بیارم..
به قول یک نفر: انتقاد مردان از زنان, یاوه سرایی از چیزیست که هرگز نتونستند ببیننند..
زن بسیار بالاتر از این حرفاست
این بود نظر درونی من.. حال میتوانی بپذیری یا اونکه به تیپایی ردش کنی.