یکی را دوس میدارم ولی افسوس نمیداند
نگاهش میکنم تا شاید بخواند از نگاه من
ولی افسوس نمیخواند
ب برگ گل نوشتم من ک او را دوس میدارم
ولی ان را ب زلف کودکی اویخت تا اورا بخنداند
اما چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزاردهنده ای است تنها خوشبخت بودن! در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است