به هر حال زندگی با فراز و نشیبش قشنگه...تا سختی نکشیم که لذتی نداره...خدا هم همه چیزو در نظر داره و من منکر این امر نیستم. به فرموده خودش که میگه اونی که بنده خاص من است بیشترین سختی را براش در نظر میگیرم تا تحمل و صبرش را بسنجم... اما من میگم هر انسانی یه گنجایش و حدی داره... ادمی هم که از حدش بگذره میان دو راهی قرار میگیره.... که بازهم پایت را کج بذاری میگی خدایا منو از این راه برگردان...چون هدف اصلی خداست.خدا خیر و صلاح بندگانش را میخواد.ایشالا شما هم در سایه لطف و کرمش به ان چیزی که مدنظرتان است برسید.
من هم در درجه اول خدا راشاکرم که تنم سالم است.چون هیچی مث سلامتی با ارزش نیست.بقیش هم بستگی به خودش داره که اگر من لایق بهترین هستم خودش برام رقم خواهد زد.
دوست عزیز به خدا توکل کن و به آینده امیدوار باش