به نظرم درحدخیلی معمولی درابتداو اصلا وارد کارای بد نشن. بعدش کم کم بستگی به دو طرف و نوع رابطشون که می خوان ازدواج کنن آخر یانه و خانواده ها داره. ولی از حدی که کارشون زشت(!) محسوب بشه فراتر نرن. این فقط نظر منه.
سوال اینه که اگه دونفربخوان دوست پسر دوست دخترباشن تا چه حد رابطه وحالا یه موردشم رابطه ی جسمیه داشته باشن؟
بعدشم ممکنه ازدواج کنن. یعنی یه کم نبایدخودشونو کنترل کنن؟
نه. نظرشما محترم ولی من همچین نظری ندارم. به نظرم باید فقط بایکی بود وهدف نهایی هم ازدواج. اصلا نمی تونم به دونفر در یک زمان فکرکنم. اون روابطی که گفتید هم ترکونده نشه وکم وکاملا کنترل شده باشه.
یعنی شما می فرمایید که با ازدواج سنتی موافقید؟ من نظرقبلیتو خوندم خودم اصلا با اشنایی در اینترنت موافق نیستم چون واقعا بچه گانست ولی خب ایشون این آقارومی شناسن. :w16:
به نظرم شروع یه رابطه می تونه بدون گفتن دوست دارم یا می خوام باهاتون آشنا بشم باشه البته طولانی نشه این طوری اگه طرف دوستون هم نداشته باشه خیلی آروم باهم آشنامی شید بعددوحالت داره یا دوستون داره یانداره وهیچ کس غرورش نمی شکنه. درسته یا نه؟ امروز به این نتیجه رسیدم!:w08:
چرا! ممکنه پسره دوست داره. اتفاقا به نظرم داره از راه اجتمایی باهات آشنا میشه که خیلی خوبه البته اگه واقعااز حرفاش فهمیدی که دوست داره. بهش فرصت بده. خجالتیه؟