مشاعرۀ سنّتی

[R.N.Z]

شراب ناب میخواهم که مرد افکن بود زورش که تا یکدم بیاسایم زدنیا و شر و شورش

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی مارا
یاد هرقوم مکن تا نروی از یادم

 

[baran72]

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی مارا
یاد هرقوم مکن تا نروی از یادم

مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد قضای آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد

ممنون شب خوش

 

[R.N.Z]

مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد قضای آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد

ممنون شب خوش

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

 

[anise b]

نقاش غزل تا که به چشمان تو پرداخت
دیوانه شد از طرز نگاهت قلم انداخت

 

[mani24]

نقاش غزل تا که به چشمان تو پرداخت
دیوانه شد از طرز نگاهت قلم انداخت

تویی حیات من و من ز فرقتت بیمار

بیا که یک دو سه روزی حیات مغتنم*ست


کرم نمودی و بر جان من جفا کردی

ز جانب تو هرچه مرا می*رسد کرم*ست

 

[anise b]

ترسم این قوم که بر دردکشان میخندند
بر سر کوی خرابات کنند ایمان را

 

[R.N.Z]

ترسم این قوم که بر دردکشان میخندند
بر سر کوی خرابات کنند ایمان را

اگر پوسیده گردد استخوانم
نگردد مهرت از جانم فراموش

 

[mani24]

اگر پوسیده گردد استخوانم
نگردد مهرت از جانم فراموش

شب هجر تو، هلالی، ز خراش دل خویش

چاک زد سینه، به نوعی که دل از خود بر کند

 

[R.N.Z]

شب هجر تو، هلالی، ز خراش دل خویش

چاک زد سینه، به نوعی که دل از خود بر کند

دردم از یاراست و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[mani24]

دردم از یاراست و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

من که باشم که تو گویی سخن همچو منی؟
مردم از بهر دل من سخنی ساخته اند

می کَنم کوه غم از حسرت شیرین دهنان
از من، این سنگ دلان، کوه کنی ساخته اند

 

[R.N.Z]

من که باشم که تو گویی سخن همچو منی؟
مردم از بهر دل من سخنی ساخته اند

می کَنم کوه غم از حسرت شیرین دهنان
از من، این سنگ دلان، کوه کنی ساخته اند

دل گفت فروکش کنم این شهر ببویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود

 

[anise b]

دارنده چو ترکیب طبایع آراست

از بهر چه او فکندش اندر کم‌وکاست

 

[baran72]

دارنده چو ترکیب طبایع آراست

از بهر چه او فکندش اندر کم‌وکاست

تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو
گوشوار زر و لعل ار چه گران دارد گوش
دور خوبی گذران است نصیحت بشنو

 

[Mahdy.T]

وقت سحر است خیز ای طرفه پسر
پر باده لعل کن بلورین ساغر
کاین یکدم عاریت در این گنج فنا
بسیار بجوئی و نیابی دیگر

 

[R.N.Z]

وقت سحر است خیز ای طرفه پسر
پر باده لعل کن بلورین ساغر
کاین یکدم عاریت در این گنج فنا
بسیار بجوئی و نیابی دیگر

روزی که چرخ از گل ما کوزه ها کند
زنهار کاسه ی سرما پر شراب کن

 

[baran72]

روزی که چرخ از گل ما کوزه ها کند
زنهار کاسه ی سرما پر شراب کن

نه بلای جان عاشق شب هجر توست تنها که وصال هم بلای شب انتظار دارد نه به خود گرفته خسرو پی آهوان ارمن که کمند زلف شیرین هوس شکار دارد

 

[R.N.Z]

نه بلای جان عاشق شب هجر توست تنها که وصال هم بلای شب انتظار دارد نه به خود گرفته خسرو پی آهوان ارمن که کمند زلف شیرین هوس شکار دارد

دوستان جان داده ام بهر دهانش بنگرید
کو به چیزی مختصر چون باز می ماند زمن

 

[baran72]

دوستان جان داده ام بهر دهانش بنگرید
کو به چیزی مختصر چون باز می ماند زمن

ندارم دستت از دامن بجز در خاک و آن دم هم که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

 

[R.N.Z]

ندارم دستت از دامن بجز در خاک و آن دم هم که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش
باید بیرون کشید ازین ورطه رخت خویش

 

[anise b]

شب فراق چه داند که تاسحر چند است
مگر آنکس که به زندان عشق دربند است...

 

[gelayor14]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

 

[R.N.Z]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

ترسم که اشک در عم ما پرده در شود
وین راز سربمهر به عالم سمر شود

 

[*zahedan]

ترسم که اشک در عم ما پرده در شود
وین راز سربمهر به عالم سمر شود

دگر از درد تنهايي، به جانم ، يار مي بايد
دگر تلخ است کامم، شربت ديدار مي بايد

 

[R.N.Z]

دگر از درد تنهايي، به جانم ، يار مي بايد
دگر تلخ است کامم، شربت ديدار مي بايد

دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

 

[..:PURE:..]

دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان شده ام ز او بی سر و سامان که مپرس

 

[*zahedan]

دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

دوست دارم ننويسم قلمم مي رفصد
دست من نيست ، اگر شعر ، پريشان باشد
مثل سهراب نشد شعر بگويم ، هـرگـز
واژه بايد خود باد و ... خود باران باشد
** * * * * *

* * * * * * *

 

[R.N.Z]

دوست دارم ننويسم قلمم مي رفصد
دست من نيست ، اگر شعر ، پريشان باشد
مثل سهراب نشد شعر بگويم ، هـرگـز
واژه بايد خود باد و ... خود باران باشد
** * * * * *

* * * * * * *

دلا با ما مورز این کینه داری
که حق صحبت دیرینه داری

 

[*zahedan]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان شده ام ز او بی سر و سامان که مپرس

ساقي بيا و باده ده اکنون که فر صت است

مطرب بزن ترانه که فرصت غنيمت است
​

 

[*zahedan]

دلا با ما مورز این کینه داری
که حق صحبت دیرینه داری

يارب غم بي رحمي جانان به کي گويم؟
جان از غم او سوخت، غم جان به کي گويم؟
گويند طبيبان که بگو در خود، امــــــا
دردي که گذشته است ز درمان به کي گويم؟​

,•’``’•,•’``’•,
•,`,

’`,•’
​

 

[R.N.Z]

يارب غم بي رحمي جانان به کي گويم؟
جان از غم او سوخت، غم جان به کي گويم؟
گويند طبيبان که بگو در خود، امــــــا
دردي که گذشته است ز درمان به کي گويم؟​

,•’``’•,•’``’•,
•,`,

’`,•’
​

میسوزم از اشتیاقت
از آتشت از فراقت