تک بیتی های ناب وپرمعنا

[mani24]

مرا دردیست اندر دل که گر گویم زبان سوزد

وگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد

 

[mani24]

---

غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد

که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری​

 

[mani24]

---

جان خوش است اما نمی خواهم که جان گویم تو را
خواهم از جان خوشتری یابم که آن گویم تو را​

 

[fatimakhanom]

..::اشعار و ابیات ناب پارسی::..

..::اشعار و ابیات ناب پارسی::..

خیلی از ابیات و اشعار شاعرای قدیم و معاصر ما مفاهیم خاص رو با بیان زیبای شعر مطرح می کنند.

شاید خالی از لطف نباشد که مجموه ای از این اشعار غنی رو کنار هم داشته باشیم

من نه آنم که دو صد مصرع رنگین گویم
من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم



​

 

[IRANIAN VOCAL]

دسته های گل نهادن بر مزارِ من چه سود

در زمانِ بودنم یک شاخه گُل دستم بده

 

[IRANIAN VOCAL]

ای دل نگفتمت مرو از راهِ عاشقی

رفتی بسوز کاین همه آتش سزای توست

 

[fatimakhanom]

صـبـری کـنـیـم تـا ستم او چه می کند

با این دل شکسته غم او چه می کند

هـر کـس عـلاج درد دلی می کنند و ما

دم در کشیده تا ستم او چه می کند[FONT=times new roman,times,serif][/FONT]

 

[fatimakhanom]

چو طفلان تا کي اي زاهد فريبي

به سيب بوستان و شهد و شيرم

چنان پر شد فضاي سينه از دوست

که فکر خويش گم شد از ضميرم
حافظ

 

[fatimakhanom]

غم عالم فراوان است و من یک غنچه ‌دل دارم

چـسـان در شـیـشـه ی سـاعـت کنم ریگ بیابان را؟
صائب تبریزی

 

[شهریاری 2]

عاقبت خاک شود حسن جمال من و تو
خوب و بد میگذرد وای بحال من و تو

 

[شهریاری 2]

زدست دیده و دل هردو فریاد
هرآنچه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

 

[fatimakhanom]

از درگه همچون تو کریمی هرگز
نومید کسی نرفت و من هم نروم

من خیلی دلم مشهد می خواد ولی اقا نمی طلبه

 

[شهریاری 2]

نکن باور سخن های شنیده
شنیده کی بود مانند دیده

 

[شهریاری 2]

آنکس که بداند و بداند که بداند/اسب شرف از گنبد گردون بجهاند
آنکس که بداند و نداند که بداند/بیدارش نما، که بیش ازین خفته نماند
آنکس که نداند و بداند که نداند/ لنگان خرک خویش به مقصد برساند
آنکس که نداند و نداند که نداند/ در جهل مرکب ابد الدهر بماند

 

[fatimakhanom]

فارغ نشویم یک دم از فکر معاش

ای مرگ بیا که زندگی ما را کشت!
حضرت حافظ

 

[fatimakhanom]

خدا مرا به فراق تو مبتلا نکند
نصیب دشمن ما را نصیب ما نکند!
ادیب نیشابوری

 

[mani24]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

 

[fatimakhanom]

مَبَر از پینه‌ی پیشانی من
گمان بر رتبه‌ی عرفانی من
​

ز خاطر بردن ذکر سجود است
دلیل سجده‌ی طولانی من

 

[IRANIAN VOCAL]

عشق هایی کز پیِ رنگی بُوَد ... عشق نبوَد عاقبت ننگی بُوَد

 

[IRANIAN VOCAL]

عاشقی پیداست از زاری دل ... نیست بیماری چو بیماری دل

 

[IRANIAN VOCAL]

مَبَر از پینه‌ی پیشانی من
گمان بر رتبه‌ی عرفانی من
​

ز خاطر بردن ذکر سجود است
دلیل سجده‌ی طولانی من

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند

چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند

مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس

توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند

( حافظ )

 

[IRANIAN VOCAL]

به محفلی که تویی صد هزار تیر نگاه ... روانه گشته ولی کارگر نگاه من است

 

[IRANIAN VOCAL]

از این نمد کُلَهی دوخت بهر خود هر کس

چه غم ز بی کُلَهی کاسمان کلاه من است

 

[IRANIAN VOCAL]

نه در برابر چشمی نه غایب از نظری ... نه یاد می کنی از من نه می روی از یاد

 

[IRANIAN VOCAL]

علاج ضعف دل ما به لب حوالت کن ... که این مفرح یاقوت در خزانه ی توست

 

[fatimakhanom]

سـیـاه چـرده بـتـم را نـمـک ز حـد بـگذشت
​

عـتـاب او چـو جـفـای فـلـک ز حد بگذشت

 

[fatimakhanom]

[FONT=times new roman,times,serif][/FONT]

[FONT=times new roman,times,serif]بــد دل، زمــانـه بـود کـه نـاگـه ز مـن بـریـد[/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif] [/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif]مــن قــصــد از زمــانــه بــریــدن نــداشـتـم[/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif] [/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif]زانـروی، چـرخ سـنـگ بـسـر زد مـرا کـه من[/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif] [/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif]مـانـنـد چـرخ، سـنـگ و فـلـاخـن نـداشـتـم
پروین اعتصامی[/FONT]

 

[fatimakhanom]

[FONT=times new roman,times,serif]ای دل انـدربـنـد زلـفـش از پـریـشـانـی مـنال[/FONT]

[FONT=times new roman,times,serif] [/FONT][FONT=times new roman,times,serif]مـرغ زیـرک چون به دام افتد تحمل بایدش [/FONT]

همدم همیشگی ام حضرت حافظ

 

[fatimakhanom]

چو طفلان تا کي اي زاهد فريبي
​

به سيب بوستان و شهد و شيرم​

چنان پر شد فضاي سينه از دوست​

که فکر خويش گم شد از ضميرم

حضرت حافظ

 

[fatimakhanom]

کوی عشق است این که در هر گام صد عاقل گم است
​

تـا قـیـامـت جـان فـرامـوش اسـت و این جا دل گم است​

خـود چـه راه اسـت این که در صد سال یک منزل نیافت ​

آن کــه در هــر نـیـم گـامـش طـی صـد مـنـزل گـم اسـت
عرفی شیرازی
​