مشاعرۀ سنّتی

[AinOs]

دانی که به پایت ز چه آسیب رسید؟
از بس که دل شکسته پامال تو شد

دل مي رود ز دستم صاحبدلان خدا را / دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا

 

[امالیا]

دل مي رود ز دستم صاحبدلان خدا را / دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا

آن نواساز نو آیین چو شود نغمه سرای
سرخوش از ناله ی مستانه کند جان مرا

 

[DOZI]

آن نواساز نو آیین چو شود نغمه سرای
سرخوش از ناله ی مستانه کند جان مرا

راستی گمشده ات کیست؟

کجاست؟



صدفی در دریا است؟



نوری از روزنه فرداهاست

یا خدایی است که از روز ازل ناپیداست...؟

​

 

[F A R Z A N E]

راستی گمشده ات کیست؟

کجاست؟



صدفی در دریا است؟



نوری از روزنه فرداهاست

یا خدایی است که از روز ازل ناپیداست...؟

​

تا نهان سازم از تو بار دگر
رازاین خاطر پریشان را
می کشم بر نگاه ناز آلود
نرم و سنگین حجاب مژگان را

دل گرفتار خواهشی جانسوز
از خدا راه چاره می جویم
پارساوار در برابر تو
سخن از زهد و توبه می گویم

آه...هرگز گمان مبر که دلم
با زبانم رفیق و همراه است
هرچه گفتم دروغ بود ، دروغ
کی تو را گفتم آنچه دلخواه است

تو برایم ترانه می خوانی
سخنت جذبه ای نهان دارد
گوییا خوابم و ترانه ی تو
از جهانی دگر نشان دارد

شاید این را شنیده ای که زنان
در دل آری و نه به لب دارند
ضعف خود را عیان نمی سازند
رازدار و خموش و مکارند

آه ، من هم زنم ، زنی که دلش
در هوای تو می زند پر و بال
دوستت دارم ای خیال لطیف
دوستت دارم ای امید محال...

 

[DOZI]

تا نهان سازم از تو بار دگر
رازاین خاطر پریشان را
می کشم بر نگاه ناز آلود
نرم و سنگین حجاب مژگان را

دل گرفتار خواهشی جانسوز
از خدا راه چاره می جویم
پارساوار در برابر تو
سخن از زهد و توبه می گویم

آه...هرگز گمان مبر که دلم
با زبانم رفیق و همراه است
هرچه گفتم دروغ بود ، دروغ
کی تو را گفتم آنچه دلخواه است

تو برایم ترانه می خوانی
سخنت جذبه ای نهان دارد
گوییا خوابم و ترانه ی تو
از جهانی دگر نشان دارد

شاید این را شنیده ای که زنان
در دل آری و نه به لب دارند
ضعف خود را عیان نمی سازند
رازدار و خموش و مکارند

آه ، من هم زنم ، زنی که دلش
در هوای تو می زند پر و بال
دوستت دارم ای خیال لطیف
دوستت دارم ای امید محال...

[FONT=times new roman, times, serif]لحظه ای

​

[/FONT]​

​

[FONT=times new roman, times, serif] و پس از آن , هیچ

​

[/FONT]​

​

[FONT=times new roman, times, serif]پشت این پنجره شب دارد میلرزد

​

[/FONT]​

​

[FONT=times new roman, times, serif]و زمین دارد

​

[/FONT]​

​

[FONT=times new roman, times, serif]باز میماند از چرخش

​

[/FONT]​

​

[FONT=times new roman, times, serif]پشت این پنجره یک نا معلوم

​

[/FONT]​

​

[FONT=times new roman, times, serif]نگران من و تست ​

[/FONT]​

​

 

[aynaz.m]

.

.

لحظه ای

​

و پس از آن , هیچ

​

پشت این پنجره شب دارد میلرزد

​

و زمین دارد

​

باز میماند از چرخش

​

پشت این پنجره یک نا معلوم

​

نگران من و تست ​

تماشا کن لحظاتی که میسوزد در گیرو دار غم
تماشا کن لحظاتی را که همیشه نیستیم را به رخ میکشاند
تماشا کن نبودنهایمرا وقتی که فهمیدم او را دوست داری

 

[aynaz.m]

تا نهان سازم از تو بار دگر
رازاین خاطر پریشان را
می کشم بر نگاه ناز آلود
نرم و سنگین حجاب مژگان را

دل گرفتار خواهشی جانسوز
از خدا راه چاره می جویم
پارساوار در برابر تو
سخن از زهد و توبه می گویم

آه...هرگز گمان مبر که دلم
با زبانم رفیق و همراه است
هرچه گفتم دروغ بود ، دروغ
کی تو را گفتم آنچه دلخواه است

تو برایم ترانه می خوانی
سخنت جذبه ای نهان دارد
گوییا خوابم و ترانه ی تو
از جهانی دگر نشان دارد

شاید این را شنیده ای که زنان
در دل آری و نه به لب دارند
ضعف خود را عیان نمی سازند
رازدار و خموش و مکارند

آه ، من هم زنم ، زنی که دلش
در هوای تو می زند پر و بال
دوستت دارم ای خیال لطیف
دوستت دارم ای امید محال...

لطفها نمودی
اما کسی نفهمید
انگاه که روگرفتی از مرد ارزوهایت
وقتی دیدی او کس دیگری را دوست میدارد

 

[استاد بلدرچین]

یکایک دوستانی از جنس خاک رفته اند و من مانده ام/نمیدانم،کین سراغاز ماندن چه خواهد شد

 

[aynaz.m]

یکایک دوستانی از جنس خاک رفته اند و من مانده ام/نمیدانم،کین سراغاز ماندن چه خواهد شد

دیدی یاران رفتند
ان هم از این دیار
اری عاشقانی بودند
و به شوق پرواز پر گشودند

 

[DOZI]

تماشا کن لحظاتی که میسوزد در گیرو دار غم
تماشا کن لحظاتی را که همیشه نیستیم را به رخ میکشاند
تماشا کن نبودنهایمرا وقتی که فهمیدم او را دوست داری

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]یک وقت هایی باید[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif][/FONT][FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]
رویِ یک تکه کاغذ بنویسی

تعطیل است

و بچسبانی پشتِ شیشه‌یِ افکارت
[/FONT][FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif][/FONT][FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]
...[/FONT][FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif] ... باید به خودت استراحت بدهی[/FONT]

 

[DOZI]

یکایک دوستانی از جنس خاک رفته اند و من مانده ام/نمیدانم،کین سراغاز ماندن چه خواهد شد

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]دل در غم او نشست و جان سوخت از او[/FONT]​

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]امروز نگاه کن که جان و دل من[/FONT]​

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]جز یادی و حسرتی چه اندوخت از او؟![/FONT]​

 

[DOZI]

دیدی یاران رفتند
ان هم از این دیار
اری عاشقانی بودند
و به شوق پرواز پر گشودند

در من زندانی ستمگری بود

که به آواز زنجیرش خو نمی کرد

من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

 

[DOZI]

لطفها نمودی
اما کسی نفهمید
انگاه که روگرفتی از مرد ارزوهایت
وقتی دیدی او کس دیگری را دوست میدارد

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]در بیکران ها به پرواز در می آیم

[/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]چشمان تو چون تغییر مداوم ماده

[/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]هر روز پاره ای از رازش را می نماید

[/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]اما هرگز

[/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]تن به تسلیمی تمام نمی دهد[/FONT]

 

[aynaz.m]

یک وقت هایی باید

رویِ یک تکه کاغذ بنویسی

تعطیل است

و بچسبانی پشتِ شیشه‌یِ افکارت

... ... باید به خودت استراحت بدهی

یاریم کن لحظاتی که نمیتوانم بمانم
اینجا خفقان گرفتم از بس خواستم
سخنی بگویم اما سکوت کردم

 

[infrequent]

در بیکران ها به پرواز در می آیم

چشمان تو چون تغییر مداوم ماده

هر روز پاره ای از رازش را می نماید

اما هرگز

تن به تسلیمی تمام نمی دهد

در راه طلب رسیده ای می باید
دامن ز جهان کشیده ای می باید
بینایی خویش را دوا کن ور نی
عالم همه اوست دیده ای می باید

 

[aynaz.m]

در من زندانی ستمگری بود

که به آواز زنجیرش خو نمی کرد

من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

میمانم
میروی
چه خوب با هم هماهنگیم
تو نیستی و من هستم

 

[infrequent]

یاریم کن لحظاتی که نمیتوانم بمانم
اینجا خفقان گرفتم از بس خواستم
سخنی بگویم اما سکوت کردم

ما خیره که عاقلان چرا هوشیارند
ایشان خیره که ما چرا مجنونیم

 

[aynaz.m]

..........

..........

در بیکران ها به پرواز در می آیم

چشمان تو چون تغییر مداوم ماده

هر روز پاره ای از رازش را می نماید

اما هرگز

تن به تسلیمی تمام نمی دهد

دوراهی اینجاست
نمیدانی بمانی یا بروی
نمیدانی ماندن بهتره یا رفتن

 

[DOZI]

در راه طلب رسیده ای می باید
دامن ز جهان کشیده ای می باید
بینایی خویش را دوا کن ور نی
عالم همه اوست دیده ای می باید

دل اگر نشکند به چه ارزد نماز
نه بریز اشک چشم، نه ببر آبرو

 

[DOZI]

دوراهی اینجاست
نمیدانی بمانی یا بروی
نمیدانی ماندن بهتره یا رفتن

نه به جانم شرر، نه به حالم نظر
نه یکی حسب‌حال، نه یکی گفت‌وگو

 

[aynaz.m]

ما خیره که عاقلان چرا هوشیارند
ایشان خیره که ما چرا مجنونیم

منتظرم که روزی بیاید
تا بدانم که تو هم مرا دوست میداری یا تنها من تو را دوست میدارم

 

[aynaz.m]

نه به جانم شرر، نه به حالم نظر
نه یکی حسب‌حال، نه یکی گفت‌وگو

وقتی تو را دیدم
خندیم اخر تو نیز به من خندیدی
اما نمیدانم چرا تا از من دور میشوی
میگریم

 

[infrequent]

دل اگر نشکند به چه ارزد نماز
نه بریز اشک چشم، نه ببر آبرو

ور همنشین حق شوی جان خوش مطلق شوی
یا رب چه با رونق شوی ای جان جان من شده
هم طالب و مطلوب او هم عاشق و معشوق او
هم یوسف و یعقوب او هم طوق و هم گردن شده

 

[infrequent]

منتظرم که روزی بیاید
تا بدانم که تو هم مرا دوست میداری یا تنها من تو را دوست میدارم

منم آن بنده ی مخلص که از آن روز که زادم
دل و جان را ز تو دیدم دل و جان را به تو دادم

 

[aynaz.m]

منم آن بنده ی مخلص که از آن روز که زادم
دل و جان را ز تو دیدم دل و جان را به تو دادم

میدانم
هرگز تماشایم نمیکنی
اما من همان تک ستاره ام

 

[infrequent]

میدانم
هرگز تماشایم نمیکنی
اما من همان تک ستاره ام

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

 

[میهن مشرقی]

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

من نگویم که مرا از قفس ازاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید....

 

[salvador]

دیدن گل از قفس، بارست بر مرغ چمن

رخنهٔ زندان کند دلگیرتر محبوس را

 

[*kebriya*]

اشک رازیست
لبخند رازیست
عشق رازیست
اشک آن شب لبخند عشقم بود

 

[fahimeh89]

دیدن گل از قفس، بارست بر مرغ چمن

رخنهٔ زندان کند دلگیرتر محبوس را

اي غم ، تو که هستي از کجا مي آيي؟
هر دم به هواي دل ما مي آيي
باز آي و قدم به روي چشمم بگذار
چون اشک به چشمم آشنا مي آيي!
​