¸¸▂▃▅▆█زنگ تفریح - کپ خودمونی █▆▅▃▂¸¸
- شروع کننده موضوع jimmi
- تاریخ شروع
fantastic girl
عضو جدید
really?what a fantastic happen.thx 4 your explain
really?what a fantastic happen.thx 4 your explain
really?what a fantastic happen.thx 4 your explain
fantastic girl
عضو جدید
این دنیای رازالود نجوم چیه که ادم وقتی عکساشو میبینه اشکش از این همه شگفتی درمیاد!؟
الان یه سری هم به گالری زدم واقعا کیف کردم
این شکلی!!!
مرسیییییییییییییییییییی
الان یه سری هم به گالری زدم واقعا کیف کردم
این شکلی!!!مرسیییییییییییییییییییی
fantastic girl
عضو جدید
سلام و آخ جووون!
بالاخره1جاپیدا شد ادم درد دل نجومی کنه!راستشو بخوای من اصلا اهل حرفیدن سایبری نیستم!ولی این کافه نجوم چه کرده که منم به حرف اورده
!!!
از کل انجمن بیشتر بانجومش حال میکنم
تو این کافی شبه که ادم طعم ومعنی واقعی سان شاین و میفهمه
بستنی راه شیری و سحابی گلاسه هم میدین؟؟!
بالاخره1جاپیدا شد ادم درد دل نجومی کنه!راستشو بخوای من اصلا اهل حرفیدن سایبری نیستم!ولی این کافه نجوم چه کرده که منم به حرف اورده
!!!از کل انجمن بیشتر بانجومش حال میکنم
تو این کافی شبه که ادم طعم ومعنی واقعی سان شاین و میفهمه
بستنی راه شیری و سحابی گلاسه هم میدین؟؟!
سلام و آخ جووون!
بالاخره1جاپیدا شد ادم درد دل نجومی کنه!راستشو بخوای من اصلا اهل حرفیدن سایبری نیستم!ولی این کافه نجوم چه کرده که منم به حرف اورده
از کل انجمن بیشتر بانجومش حال میکنم
تو این کافی شبه که ادم طعم ومعنی واقعی سان شاین و میفهمه
سلام خوبي شما ...
خيرمقدم خوش اومدين
خب خوشحاليم كه محيط دلخواه را پيدا كردين
آرزوي شادكامي ...
fantastic girl
عضو جدید
مقسی از خوشامدگویتون
سلام بر همگی و بخصوص تازه واردین به کافه نجوم
خوشحالم باز اینجا داره رونق می گیره
اره دوستان حرف بزنید
خوشحالم باز اینجا داره رونق می گیره
اره دوستان حرف بزنید
سلام بر همگی و بخصوص تازه واردین به کافه نجوم
خوشحالم باز اینجا داره رونق می گیره
اره دوستان حرف بزنید
سلام به دوست عزيز و يار هميشگي اينجاااااا
خوبي گلم ...
خب حسابي كم پيدا شدي هاااااااا
آرزوي شادكامي ...
برگزاری روز جهانی نجوم در کشور ....
روز جمعه 8 اردیبهشت ماه مصادف با روز جهانی نجوم، گروه های مختلف نجومی با برگزاری شب رصدی اقدام به نشان دادن زیبایی های آسمان به رصدگران می کنند ضمن آنکه نمایشگاهی از عکسهای نجومی در کشور برگزار خواهد شد .
روز جمعه 8 اردیبهشت ماه مصادف با روز جهانی نجوم، گروه های مختلف نجومی با برگزاری شب رصدی اقدام به نشان دادن زیبایی های آسمان به رصدگران می کنند ضمن آنکه نمایشگاهی از عکسهای نجومی در کشور برگزار خواهد شد .
مرکز جهان کجاست؟
يکي از سوالاتي که مدتها ذهن اکثر محققان و ستاره‌شناسان را به خود معطوف کرده، شناسايي مرکز کهکشان بوده که مي‌توان پاسخ آن را با توجه به انبساط سريع فضا پيدا کرد.
به گزارش ايسنا، به گفته ستاره‌شناسان، انفجار بزرگ يک انفجار ماده در فضاي خالي نبوده بلکه، انبساط سريع جهاني بوده که بر مبناي آن هر نقطه از جهان مي‌تواند يک مرکز باشد.
در صورتي که جهان را به شکل يک بادکنک خالي با نقاطي بر روي آن در نظر بگيريم، اين نقاط نمايشگر خوشه‌هاي کهکشاني هستند که با باد شدن بادکنک هر نقطه به مسافتهاي دورتري از نقطه نزديک آن حرکت مي‌کند. در اين حالت، فاصله ميان خوشه‌هاي کهکشاني مانند ديگر بخشهاي جهان با سرعت فزاينده‌اي منبسط مي‌شود.
اين پديده در ابتدا در سال 1929 توسط ادوين هابل مشاهده شد که در آن نور کهکشانهاي دور به بخش انتهاي قرمز رنگ طيف تغيير يافته، بطوري که انگار در زمان سفر در فضا کشيده شده است.
با اندازه‌گيري طول موج نور، هابل توانست فاصله گرفتن کهکشانها را از يکديگر با سرعت متناسب با فاصله آنها از يکديگر مشاهده کند.
در آغاز، جهان تنها يک نقطه بود که اکنون در هر جايي ممکن است باشد و دانشمندان براي اثبات اين نظريه، از نور مهبانگ مثال مي‌زنند که به شکل تابش کيهاني، آسمان را در تمام جهات پر کرده است.
يکي از سوالاتي که مدتها ذهن اکثر محققان و ستاره‌شناسان را به خود معطوف کرده، شناسايي مرکز کهکشان بوده که مي‌توان پاسخ آن را با توجه به انبساط سريع فضا پيدا کرد.
به گزارش ايسنا، به گفته ستاره‌شناسان، انفجار بزرگ يک انفجار ماده در فضاي خالي نبوده بلکه، انبساط سريع جهاني بوده که بر مبناي آن هر نقطه از جهان مي‌تواند يک مرکز باشد.
در صورتي که جهان را به شکل يک بادکنک خالي با نقاطي بر روي آن در نظر بگيريم، اين نقاط نمايشگر خوشه‌هاي کهکشاني هستند که با باد شدن بادکنک هر نقطه به مسافتهاي دورتري از نقطه نزديک آن حرکت مي‌کند. در اين حالت، فاصله ميان خوشه‌هاي کهکشاني مانند ديگر بخشهاي جهان با سرعت فزاينده‌اي منبسط مي‌شود.
اين پديده در ابتدا در سال 1929 توسط ادوين هابل مشاهده شد که در آن نور کهکشانهاي دور به بخش انتهاي قرمز رنگ طيف تغيير يافته، بطوري که انگار در زمان سفر در فضا کشيده شده است.
با اندازه‌گيري طول موج نور، هابل توانست فاصله گرفتن کهکشانها را از يکديگر با سرعت متناسب با فاصله آنها از يکديگر مشاهده کند.
در آغاز، جهان تنها يک نقطه بود که اکنون در هر جايي ممکن است باشد و دانشمندان براي اثبات اين نظريه، از نور مهبانگ مثال مي‌زنند که به شکل تابش کيهاني، آسمان را در تمام جهات پر کرده است.
انتهای خبر // www.iren.ir // ایرن
elissa_astro
عضو جدید
bah bah,inja be nazare mn az ghashangtarin ghesmathaye bashgahe,mn modatha ghab inja bodm shayad dostani mesle yaghote sefide aziz mano yadeshon bashe,khoshhal misham mano hm to jame asemoniton rah bedin
elissa_astro
عضو جدید
خیلی زیبا بود مرسی.راجع به این تاپیک باید بگم نظریه ی انبساط کیهانی رو انیشتن هم داد.طبق این نظریه اجزای جهان با سرعتی که هر روز بیشتر میشه در حال دور شدن از هم هستن.یعنی به زبان ساده هنوز هم اجزای جهان بعد از انفجار بزرگ در حال پرت شدن به اطراف هستن.مثل بمبی که اجزای اون در حال دور شدن از هم هستن.جالبه بدونین خیلی قبلتر از انیشتن قرآن هم به این نکته اشاره کرده(و اذا النجوم کورت.و ذا السما انشقت)و قسم به آسمان زمانی که اجزای ان از هم دور شوند و قسم به ستارگان زمانی که تاریک و کم نور شوند.ببخشید که پر حرفی کردم
jimmi
عضو جدید
ای..... ی! یاد رفقا بخیر
امیدوارم همگی خوب باشن
عجب استادی داشتیم ما، خانه بدوش، نت ندار، نفتی!
هرجا هستید موفق باشید
elissa_astro
عضو جدید
چی دارم میبینم.واییییییییی خدای من.چه عجب یکی پیدا شد اینجا پست بده.پس بکس نجوم کوشن؟
چه عجب یکی پیدا شد چراغای اینجا رو روشن کنه.به گلدونا آب بده.جیمی از هفته پیش که من سر زدم تا بحال هیچ موجود زنده ای به اینجا نرسیده پاش.چه عجب.دیگه داشتم نا امید میشدم.خبری از یاقوت سفید هم نیست.دیگه داره غریبیم میشه اینجا
سلام خوبی شمااااااااااا
خب دوستان کمتر اینجا حضور دارننننننننننن
هستیم کم و بیش خوشحالم از حضورتتتتتتتتتتتتتتتت
سلام بر عزیزان.ما نیز وارد می شویم.
یه چنتا بحث قشنگ رو کنیم دور هم :
1.اگر همه ی جهان و همه ی ماده و غیر ماده ای که در اون هست،در حال کوچیک و بزرگ شدن باشه به نظرتون تغییری رو احساس میکنیم؟یعنی یه دفعه سایز دنیا بشه 10 برابر بزرگتر یا 100 برابر کوچکتر ؟ (یعنی هم سایز بدنتون هم دنیا هم تمامی مولکول ها و اتم ها و عناصر دیگه که در هستی وجود دارند! )
2.اگر فقط یک الکترون در جهان داشته باشیم چی؟ با استفاده از تعمیم نظریه ی نسبیت،هر چیزی که با سرعت نور حرکت کنه،میتونه در یک زمان در مکان های مختلف خودش رو نشون بده،با توجه به اینکه سرت الکترون با نور برابری میکنه،آیا این امکان وجود داره که فقط یک الکترون در جهان وجود داره و ما بقی همگی خود همون الکترون هستند که در مکان های مختلف قرار دارند؟
3.اگر هر اتم که کوچکترین عضو اثبات شده ی پایدار فیزیکی برای هر جسم هست،در واقعی یکی از این همه میلیون کهکشان یا منظومه ی دور و برمون باشه چی؟ یعنی هر اتم ناخن یا پوستتون یا غذایی که میخورید یا اکسیژنی که تنفس میکنید،هر کدوم از اون اتم ها در واقع یک جهانی دیگر باشه در اون سمت دنیا! ؟؟؟
نظری دارید که مطرح کنید در مورد این 3 جمله ی عجیبی که تو ذهن من هست؟شاید هم افکار چرتی باشن ولی ارزش تامل دارن
دوستون دارم خیلی زیاد،فکر کردن اصلا نمیخواد
یه چنتا بحث قشنگ رو کنیم دور هم :
1.اگر همه ی جهان و همه ی ماده و غیر ماده ای که در اون هست،در حال کوچیک و بزرگ شدن باشه به نظرتون تغییری رو احساس میکنیم؟یعنی یه دفعه سایز دنیا بشه 10 برابر بزرگتر یا 100 برابر کوچکتر ؟ (یعنی هم سایز بدنتون هم دنیا هم تمامی مولکول ها و اتم ها و عناصر دیگه که در هستی وجود دارند! )
2.اگر فقط یک الکترون در جهان داشته باشیم چی؟ با استفاده از تعمیم نظریه ی نسبیت،هر چیزی که با سرعت نور حرکت کنه،میتونه در یک زمان در مکان های مختلف خودش رو نشون بده،با توجه به اینکه سرت الکترون با نور برابری میکنه،آیا این امکان وجود داره که فقط یک الکترون در جهان وجود داره و ما بقی همگی خود همون الکترون هستند که در مکان های مختلف قرار دارند؟
3.اگر هر اتم که کوچکترین عضو اثبات شده ی پایدار فیزیکی برای هر جسم هست،در واقعی یکی از این همه میلیون کهکشان یا منظومه ی دور و برمون باشه چی؟ یعنی هر اتم ناخن یا پوستتون یا غذایی که میخورید یا اکسیژنی که تنفس میکنید،هر کدوم از اون اتم ها در واقع یک جهانی دیگر باشه در اون سمت دنیا! ؟؟؟
نظری دارید که مطرح کنید در مورد این 3 جمله ی عجیبی که تو ذهن من هست؟شاید هم افکار چرتی باشن ولی ارزش تامل دارن
دوستون دارم خیلی زیاد،فکر کردن اصلا نمیخواد
آخرین ویرایش:
elissa_astro
عضو جدید
سلام محسن.بازم بکس جنوب.انگار اینجا هم خودمو خودت میبحثیم.سلام بر عزیزان.ما نیز وارد می شویم.
یه چنتا بحث قشنگ رو کنیم دور هم :
1.اگر همه ی جهان و همه ی ماده و غیر ماده ای که در اون هست،در حال کوچیک و بزرگ شدن باشه به نظرتون تغییری رو احساس میکنیم؟یعنی یه دفعه سایز دنیا بشه 10 برابر بزرگتر یا 100 برابر کوچکتر ؟ (یعنی هم سایز بدنتون هم دنیا هم تمامی مولکول ها و اتم ها و عناصر دیگه که در هستی وجود دارند! )
2.اگر فقط یک الکترون در جهان داشته باشیم چی؟ با استفاده از تعمیم نظریه ی نسبیت،هر چیزی که با سرعت نور حرکت کنه،میتونه در یک زمان در مکان های مختلف خودش رو نشون بده،با توجه به اینکه سرت الکترون با نور برابری میکنه،آیا این امکان وجود داره که فقط یک الکترون در جهان وجود داره و ما بقی همگی خود همون الکترون هستند که در مکان های مختلف قرار دارند؟
3.اگر هر اتم که کوچکترین عضو اثبات شده ی پایدار فیزیکی برای هر جسم هست،در واقعی یکی از این همه میلیون کهکشان یا منظومه ی دور و برمون باشه چی؟ یعنی هر اتم ناخن یا پوستتون یا غذایی که میخورید یا اکسیژنی که تنفس میکنید،هر کدوم از اون اتم ها در واقع یک جهانی دیگر باشه در اون سمت دنیا! ؟؟؟
نظری دارید که مطرح کنید در مورد این 3 جمله ی عجیبی که تو ذهن من هست؟شاید هم افکار چرتی باشن ولی ارزش تامل دارن
دوستون دارم خیلی زیاد،فکر کردن اصلا نمیخواد
نیومده کولاک کردی ها.دمت گرم.راجع به اون سوال خشکل اولیت من یه نظر فوق دیپلمانه ی جانانه میدم.جنم برات بگه پیدایش کل این جهان چطوری بود؟آفرین.بیگ بنگ.یا همون انفجار بزرگ.خوب؟زمانی که یه بنب منفجر میشه دیدی ترکش ها به همه ی جهت ها پخش یا بهتره بگم پرتاب میشن؟خوب این بیگ بنگ هم همینطوره.یعنی بعد از انفجار بزرگ که باعث پیدایش کیهان شد(قبلتراشو ذهن محدود ما انسانها قد نمیده فعلا ازینجا به بعدشو داشته باش)هنوز اجزای جهان در حال پرت شدن به اطراف هستن.واسه همینم کهکشانها از هم دور میشن یا در بعضی موارد به هم برخورد میکنن.چون اجزای جهان ثابت نیستن.حالا این حرکت(دور شدن)خیلی کند هستش.ما حسش نمیکنیم.اما درکش میکنیم.وشواهدش هم موجوده که گفتم.من فکر نمیکنم یهویی چیزی رو حس کنیم مثلا تغیر حجم و سایز اجسام.نه.فکر نکنم.
elissa_astro
عضو جدید
راجع به الکترون طوری که شما توزیح دادی منطقی و بدیهی به نظر میرسه.اما عجیبه.اگه اینطوری باشه یعنی میشه گفت هرچیزی که با سرعت نور حرکت میکنه همه جا هست؟اگه ایده یشما راجع به این الکترون درست باشه چه نتیجه ای میشه ازش گرفت؟سلام بر عزیزان.ما نیز وارد می شویم.
یه چنتا بحث قشنگ رو کنیم دور هم :
1.اگر همه ی جهان و همه ی ماده و غیر ماده ای که در اون هست،در حال کوچیک و بزرگ شدن باشه به نظرتون تغییری رو احساس میکنیم؟یعنی یه دفعه سایز دنیا بشه 10 برابر بزرگتر یا 100 برابر کوچکتر ؟ (یعنی هم سایز بدنتون هم دنیا هم تمامی مولکول ها و اتم ها و عناصر دیگه که در هستی وجود دارند! )
2.اگر فقط یک الکترون در جهان داشته باشیم چی؟ با استفاده از تعمیم نظریه ی نسبیت،هر چیزی که با سرعت نور حرکت کنه،میتونه در یک زمان در مکان های مختلف خودش رو نشون بده،با توجه به اینکه سرت الکترون با نور برابری میکنه،آیا این امکان وجود داره که فقط یک الکترون در جهان وجود داره و ما بقی همگی خود همون الکترون هستند که در مکان های مختلف قرار دارند؟
3.اگر هر اتم که کوچکترین عضو اثبات شده ی پایدار فیزیکی برای هر جسم هست،در واقعی یکی از این همه میلیون کهکشان یا منظومه ی دور و برمون باشه چی؟ یعنی هر اتم ناخن یا پوستتون یا غذایی که میخورید یا اکسیژنی که تنفس میکنید،هر کدوم از اون اتم ها در واقع یک جهانی دیگر باشه در اون سمت دنیا! ؟؟؟
نظری دارید که مطرح کنید در مورد این 3 جمله ی عجیبی که تو ذهن من هست؟شاید هم افکار چرتی باشن ولی ارزش تامل دارن
دوستون دارم خیلی زیاد،فکر کردن اصلا نمیخواد
elissa_astro
عضو جدید
خیلی خوبه که هرچیزی که به ذهنت میرسه مطرح میکنی و ذهن مارو هم به چالش میکشی.ما برای همین اینجا هستیم.شاید جواب خیلی از سوالامون رو پیدا کنیم یا حتی پیدا نکنیم اما حتما چیزای زیادی یاد میگیریم.و مطمینا سوالات ارزش تامل دارن.بازم مرسیسلام بر عزیزان.ما نیز وارد می شویم.
یه چنتا بحث قشنگ رو کنیم دور هم :
1.اگر همه ی جهان و همه ی ماده و غیر ماده ای که در اون هست،در حال کوچیک و بزرگ شدن باشه به نظرتون تغییری رو احساس میکنیم؟یعنی یه دفعه سایز دنیا بشه 10 برابر بزرگتر یا 100 برابر کوچکتر ؟ (یعنی هم سایز بدنتون هم دنیا هم تمامی مولکول ها و اتم ها و عناصر دیگه که در هستی وجود دارند! )
2.اگر فقط یک الکترون در جهان داشته باشیم چی؟ با استفاده از تعمیم نظریه ی نسبیت،هر چیزی که با سرعت نور حرکت کنه،میتونه در یک زمان در مکان های مختلف خودش رو نشون بده،با توجه به اینکه سرت الکترون با نور برابری میکنه،آیا این امکان وجود داره که فقط یک الکترون در جهان وجود داره و ما بقی همگی خود همون الکترون هستند که در مکان های مختلف قرار دارند؟
3.اگر هر اتم که کوچکترین عضو اثبات شده ی پایدار فیزیکی برای هر جسم هست،در واقعی یکی از این همه میلیون کهکشان یا منظومه ی دور و برمون باشه چی؟ یعنی هر اتم ناخن یا پوستتون یا غذایی که میخورید یا اکسیژنی که تنفس میکنید،هر کدوم از اون اتم ها در واقع یک جهانی دیگر باشه در اون سمت دنیا! ؟؟؟
نظری دارید که مطرح کنید در مورد این 3 جمله ی عجیبی که تو ذهن من هست؟شاید هم افکار چرتی باشن ولی ارزش تامل دارن
دوستون دارم خیلی زیاد،فکر کردن اصلا نمیخواد
سلام بر عزیزان.ما نیز وارد می شویم.
یه چنتا بحث قشنگ رو کنیم دور هم :
1.اگر همه ی جهان و همه ی ماده و غیر ماده ای که در اون هست،در حال کوچیک و بزرگ شدن باشه به نظرتون تغییری رو احساس میکنیم؟یعنی یه دفعه سایز دنیا بشه 10 برابر بزرگتر یا 100 برابر کوچکتر ؟ (یعنی هم سایز بدنتون هم دنیا هم تمامی مولکول ها و اتم ها و عناصر دیگه که در هستی وجود دارند! )
2.اگر فقط یک الکترون در جهان داشته باشیم چی؟ با استفاده از تعمیم نظریه ی نسبیت،هر چیزی که با سرعت نور حرکت کنه،میتونه در یک زمان در مکان های مختلف خودش رو نشون بده،با توجه به اینکه سرت الکترون با نور برابری میکنه،آیا این امکان وجود داره که فقط یک الکترون در جهان وجود داره و ما بقی همگی خود همون الکترون هستند که در مکان های مختلف قرار دارند؟
3.اگر هر اتم که کوچکترین عضو اثبات شده ی پایدار فیزیکی برای هر جسم هست،در واقعی یکی از این همه میلیون کهکشان یا منظومه ی دور و برمون باشه چی؟ یعنی هر اتم ناخن یا پوستتون یا غذایی که میخورید یا اکسیژنی که تنفس میکنید،هر کدوم از اون اتم ها در واقع یک جهانی دیگر باشه در اون سمت دنیا! ؟؟؟
نظری دارید که مطرح کنید در مورد این 3 جمله ی عجیبی که تو ذهن من هست؟شاید هم افکار چرتی باشن ولی ارزش تامل دارن
دوستون دارم خیلی زیاد،فکر کردن اصلا نمیخواد
سلام
جواب یکو تو تاپیک جهان 2 برابر تالار فیزیک گفتم (ببین نظرتو بگو بهم)
دومی باید بررسی شه
جواب سه رو هم کوچولو که بودم تو یه برنامه ای دیدم که میگفت همچین چیزی ممکن نیست ولی چراشو راستش خیلی نفهمیدم(آخه اون موقع کوچولو بودم برام سنگین بود
)
سلام بر عاشقان نجوم
خوشحالم اینجا دوباره عاشق پیدا کرد و همه آماده ی بحث های دوستانه اند
منم یه سوال ذهنمو مشوش کرده... خوشحال میشم نظر دوستان بدونم
علم نشون داده که جهان در حال انبساطه....به نظر شما با گذشت زمان، فاصله ی بین زمین و ماه، سیارات منظومه شمسی با یکدیگر و دیگر اجرام آسمانی چه تغییری می کند؟
مرسی
خوشحالم اینجا دوباره عاشق پیدا کرد و همه آماده ی بحث های دوستانه اند
منم یه سوال ذهنمو مشوش کرده... خوشحال میشم نظر دوستان بدونم
علم نشون داده که جهان در حال انبساطه....به نظر شما با گذشت زمان، فاصله ی بین زمین و ماه، سیارات منظومه شمسی با یکدیگر و دیگر اجرام آسمانی چه تغییری می کند؟
مرسی
elissa_astro
عضو جدید
سلام دوست جون راجع به منظومه ی شمسی باید بگم که به صورت یک صفحست و جرم سیاره ها و خورشید این صفحه رو در تعادل قرار داده حتی فاصله ی این سیاره ها و مدارهای سیاره ای با هم حساب خاص خودش رو داره یه جورایی میشه گفت همه چیز در تعادله چون اگه غیر ازین بود منظومه ی ما فرومیپاشید.منظومه از نظم مییاد به نظرم اگرم بخواد انبساط پیدا کنه به صورت منظم فاصله ها زیاد میشن مثلا اگه فاصله ی اورانوس از نپتون n سال نوری باشه و فاصله ی نپتون از پلوتو m سال نوری احتمالا دور شدن اورانوس از نپتون و نپتون از پلوتو از یه الگوی ریاضی تبعییت میکنه منظورم اینه که میشه براش فرمول پیدا کرد در حالی که بقیه ی اچزای کهکشان به نظرم از الگوی معینی پیروی نمیکنن.البته این نظر یه منجم آماتوره اگه بشه اسمش رو منجم گذاشت.و تبیعتا پر از اشکال.خوشحال میشم اگه کسی از دوستان نظری داره بگه
سلام بر مدیریت
ممنون از مطالب خواندنی تون.... سوالمو از جایی دیگه شروع کنم... علت این که ماه به دور زمین می چرخه چیه؟؟ چرا نزدیک تر یا دورتر نمیشه؟ چه چیزی باعث میشه که این فاصله بهم بخوره و یه روزی ماه به زمین برخورد کنه یا ازش خیلی فاصله بگیره؟؟
تمامی صحبت شما متین... سوالمو یه جور دیگه هم بیان می کنم... تا کنون مشاهده شده است که دو جرم آسمانی به هم برخورد کنند؟؟ منظورم شهاب یا بلعیده شدن توسط سیاه چال نیست... یعنی دو سیاره کامل تعادلشون به هم بخوره و برخورد داشته باشند؟؟؟ (هرچند اگر دیده شده باشه مربوط به گذشته هاست و مسائل سال نوری و غیره)
"قانون نیوتن که هر دو جسم به همدیگه نیرویی وارد می کنند که با حاصلضرب جرمشون نسبت مستقیم و با مجذور فاصله نسبت عکس دارد" چقدر در تعادل و نظم کنونی منظومه شمسی موثره؟؟
هرچی دوست دارید بنویسید خوشحال میشم از ذهنیات شما هم بدونم.
elissa_astro
عضو جدید
سلام دوست جون.یه وسیله ی تزیینی هست که بعضی ها روی میطشون میدارن معمولا این وسیله معمولا دوتا مغناطیس توش هست که از قطبهای نا همنام به هم نزدیک میشن و همدیگه رو دفع میکنن این رانش باعث حرکت جسمی میشه که آهن ربای با قطب مخالف آهن ربای ثابت بهش وصل یا توش تعبیه شده.نمیدونم تا بحال همچین وسیله ای رو دیدین یا نه.این نیروی رانش باعث میشه تا بینهایت اون جسم متحرک که آهن ربا بهش وصله بتونه حرکت کنه.حالا ارتباط این موضوع به سوال شما چیه؟ارتباطش اینه که دوتا نظر راجع به این موضوع که فرمودین وجود داره یکیش اینه که چون زمین مدارهای مغناطیسی داره اطرافش و ماه هم مدارهای مغناطیسی داره همو دفع میکنن و دایم ماه دور زمین میچرخه که به نظرم زیاد علمی نیست این گفته و در حد تئوری فقط میشه طرحش کرد.در حد یه حدس نه بیشتر.اونم یه حدس ناشیانه.اما نظریه ی دوم به خاطر اعمال همزمان نیروی جاذبه ماه بعد از برخورد تیکه سنگ بزرگی به زمین از زمین جدا شده ولی نتونسته از مدار جاذبه ی زمین فرار کنه و گرفتار جاذبه شده.اعمال همزمان نیروی گریز از مرکز +جاذبه ماه رو توی مدار نگه داشته و تا زمانی که یه عامل خارجی روی این چرخه تاثیر نذاره این سیستم به حیات خودش ادامه میده.
elissa_astro
عضو جدید
اول از همه ببخشید که نقل قول نگرفتم.خوب.قسمت دوم سوالتون بزرگوار.من اطلاع دارم که بارها این اتفاق افتاده.برخورد سیارات در فضا یک امر نادر نیست و زیاد اتفاق میفته خیلی ها مثلا همین ماه رو حاصل برخورد یک سیاره ی بزرگ با زمین میدونن.اطراف مشتری کمربندی از سیارک ها رو داریم که در یک مدار(صفحه)دور مشتری میچرخن.خوب این همه سنگ که قطرشون از 1km گاهی به جندین کیلومتر میرسه مسلما ناشی از یه برخورد هستن برخورد سیاره ای که شاید بین مریخ و مشتری وجود داشته و الان ما فقط شاهد بقایای اون هستیم.منتها چون اسم دقیق برخوردها خاطرم نیست براتون یه نمونه رو مثال میزنمو منبع رو هم ذکر میکنم تا هم اطلاعات دقیقتری داشته باشیم هم با ذکر منبع حق کسی رو ضایع نکنیم.مطلبی که براتون میذارم از وب سایت رسمی گروه نجوم تیتان هست.تلسکوپ فضايی اسپيتزر، که در سال 2003 پرتاب شد، گرد و غبار پراکنده در اطراف ستاره ای به نام "ويگا" (Vega يا 'نسر واقع') را که يکی از درخشان ترين ستاره های آسمان شب است آشکار کرده است.
ويگا برای اخترشناسان به مثابه بوته آزمايشی برای محک زدن ايده های مختلف درباره ماهيت منظومه شمسی در 5/4 ميليارد سال قبل است، يعنی زمانی که فرآيند تشکيل سيارات تازه آغاز شده بود.
دانشمندان معتقدند که در آن زمان صفحه ای مدور از ذرات گرد و غبار در اطراف خورشيد جوان شکل گرفته بود که به تدريج با تراکم گرد و غبار در توده های کوچک، ابتدا سيارک هايی به اندازه ماه و سپس سيارات امروزی تشکيل شدند.
ويگا نيز دارای صفحه مدوری از گرد و غبار است و براساس رصدهای تازه، اين صفحه حاوی اجرامی به قطر 1000 کيلومتر است که به يکديگر برخورد می کنند.
برخوردهايی که ستاره شناسان به تازگی آن را گزارش داده اند بايد بی نهايت شديد و ويرانگر باشد زيرا 20 ميليارد ميليارد تن سنگريزه را با شدت راهی فضا کرده است.
اسپيتزر حاصل اين برخورد و پخش شدن سنگريزه ها در فضا را به صورت يک لکه روشن می بيند.
اخترشناسان که هيچ راهی برای عقب کشيدن زمان و مشاهده برخورد و شکل گيری سيارات در منظومه شمسی ندارند، حداکثر اطلاعات را از آنچه امروز در ويگا می گذرد جمع آوری خواهند کرد
ويگا برای اخترشناسان به مثابه بوته آزمايشی برای محک زدن ايده های مختلف درباره ماهيت منظومه شمسی در 5/4 ميليارد سال قبل است، يعنی زمانی که فرآيند تشکيل سيارات تازه آغاز شده بود.
دانشمندان معتقدند که در آن زمان صفحه ای مدور از ذرات گرد و غبار در اطراف خورشيد جوان شکل گرفته بود که به تدريج با تراکم گرد و غبار در توده های کوچک، ابتدا سيارک هايی به اندازه ماه و سپس سيارات امروزی تشکيل شدند.
ويگا نيز دارای صفحه مدوری از گرد و غبار است و براساس رصدهای تازه، اين صفحه حاوی اجرامی به قطر 1000 کيلومتر است که به يکديگر برخورد می کنند.
برخوردهايی که ستاره شناسان به تازگی آن را گزارش داده اند بايد بی نهايت شديد و ويرانگر باشد زيرا 20 ميليارد ميليارد تن سنگريزه را با شدت راهی فضا کرده است.
اسپيتزر حاصل اين برخورد و پخش شدن سنگريزه ها در فضا را به صورت يک لکه روشن می بيند.
اخترشناسان که هيچ راهی برای عقب کشيدن زمان و مشاهده برخورد و شکل گيری سيارات در منظومه شمسی ندارند، حداکثر اطلاعات را از آنچه امروز در ويگا می گذرد جمع آوری خواهند کرد
elissa_astro
عضو جدید
اول از همه ببخشید که نقل قول نگرفتم.خوب.قسمت دوم سوالتون بزرگوار.من اطلاع دارم که بارها این اتفاق افتاده.برخورد سیارات در فضا یک امر نادر نیست و زیاد اتفاق میفته خیلی ها مثلا همین ماه رو حاصل برخورد یک سیاره ی بزرگ با زمین میدونن.اطراف مشتری کمربندی از سیارک ها رو داریم که در یک مدار(صفحه)دور مشتری میچرخن.خوب این همه سنگ که قطرشون از 1km گاهی به جندین کیلومتر میرسه مسلما ناشی از یه برخورد هستن برخورد سیاره ای که شاید بین مریخ و مشتری وجود داشته و الان ما فقط شاهد بقایای اون هستیم.منتها چون اسم دقیق برخوردها خاطرم نیست براتون یه نمونه رو مثال میزنمو منبع رو هم ذکر میکنم تا هم اطلاعات دقیقتری داشته باشیم هم با ذکر منبع حق کسی رو ضایع نکنیم.مطلبی که براتون میذارم از وب سایت رسمی گروه نجوم تیتان هست.تلسکوپ فضايی اسپيتزر، که در سال 2003 پرتاب شد، گرد و غبار پراکنده در اطراف ستاره ای به نام "ويگا" (Vega يا 'نسر واقع') را که يکی از درخشان ترين ستاره های آسمان شب است آشکار کرده است.
ويگا برای اخترشناسان به مثابه بوته آزمايشی برای محک زدن ايده های مختلف درباره ماهيت منظومه شمسی در 5/4 ميليارد سال قبل است، يعنی زمانی که فرآيند تشکيل سيارات تازه آغاز شده بود.
دانشمندان معتقدند که در آن زمان صفحه ای مدور از ذرات گرد و غبار در اطراف خورشيد جوان شکل گرفته بود که به تدريج با تراکم گرد و غبار در توده های کوچک، ابتدا سيارک هايی به اندازه ماه و سپس سيارات امروزی تشکيل شدند.
ويگا نيز دارای صفحه مدوری از گرد و غبار است و براساس رصدهای تازه، اين صفحه حاوی اجرامی به قطر 1000 کيلومتر است که به يکديگر برخورد می کنند.
برخوردهايی که ستاره شناسان به تازگی آن را گزارش داده اند بايد بی نهايت شديد و ويرانگر باشد زيرا 20 ميليارد ميليارد تن سنگريزه را با شدت راهی فضا کرده است.
اسپيتزر حاصل اين برخورد و پخش شدن سنگريزه ها در فضا را به صورت يک لکه روشن می بيند.
اخترشناسان که هيچ راهی برای عقب کشيدن زمان و مشاهده برخورد و شکل گيری سيارات در منظومه شمسی ندارند، حداکثر اطلاعات را از آنچه امروز در ويگا می گذرد جمع آوری خواهند کرد
ويگا برای اخترشناسان به مثابه بوته آزمايشی برای محک زدن ايده های مختلف درباره ماهيت منظومه شمسی در 5/4 ميليارد سال قبل است، يعنی زمانی که فرآيند تشکيل سيارات تازه آغاز شده بود.
دانشمندان معتقدند که در آن زمان صفحه ای مدور از ذرات گرد و غبار در اطراف خورشيد جوان شکل گرفته بود که به تدريج با تراکم گرد و غبار در توده های کوچک، ابتدا سيارک هايی به اندازه ماه و سپس سيارات امروزی تشکيل شدند.
ويگا نيز دارای صفحه مدوری از گرد و غبار است و براساس رصدهای تازه، اين صفحه حاوی اجرامی به قطر 1000 کيلومتر است که به يکديگر برخورد می کنند.
برخوردهايی که ستاره شناسان به تازگی آن را گزارش داده اند بايد بی نهايت شديد و ويرانگر باشد زيرا 20 ميليارد ميليارد تن سنگريزه را با شدت راهی فضا کرده است.
اسپيتزر حاصل اين برخورد و پخش شدن سنگريزه ها در فضا را به صورت يک لکه روشن می بيند.
اخترشناسان که هيچ راهی برای عقب کشيدن زمان و مشاهده برخورد و شکل گيری سيارات در منظومه شمسی ندارند، حداکثر اطلاعات را از آنچه امروز در ويگا می گذرد جمع آوری خواهند کرد
elissa_astro
عضو جدید
اول از همه ببخشید که نقل قول نگرفتم.خوب.قسمت دوم سوالتون بزرگوار.من اطلاع دارم که بارها این اتفاق افتاده.برخورد سیارات در فضا یک امر نادر نیست و زیاد اتفاق میفته خیلی ها مثلا همین ماه رو حاصل برخورد یک سیاره ی بزرگ با زمین میدونن.اطراف مشتری کمربندی از سیارک ها رو داریم که در یک مدار(صفحه)دور مشتری میچرخن.خوب این همه سنگ که قطرشون از 1km گاهی به جندین کیلومتر میرسه مسلما ناشی از یه برخورد هستن برخورد سیاره ای که شاید بین مریخ و مشتری وجود داشته و الان ما فقط شاهد بقایای اون هستیم.منتها چون اسم دقیق برخوردها خاطرم نیست براتون یه نمونه رو مثال میزنمو منبع رو هم ذکر میکنم تا هم اطلاعات دقیقتری داشته باشیم هم با ذکر منبع حق کسی رو ضایع نکنیم.مطلبی که براتون میذارم از وب سایت رسمی گروه نجوم تیتان هست.تلسکوپ فضايی اسپيتزر، که در سال 2003 پرتاب شد، گرد و غبار پراکنده در اطراف ستاره ای به نام "ويگا" (Vega يا 'نسر واقع') را که يکی از درخشان ترين ستاره های آسمان شب است آشکار کرده است.ويگا برای اخترشناسان به مثابه بوته آزمايشی برای محک زدن ايده های مختلف درباره ماهيت منظومه شمسی در 5/4 ميليارد سال قبل است، يعنی زمانی که فرآيند تشکيل سيارات تازه آغاز شده بود.دانشمندان معتقدند که در آن زمان صفحه ای مدور از ذرات گرد و غبار در اطراف خورشيد جوان شکل گرفته بود که به تدريج با تراکم گرد و غبار در توده های کوچک، ابتدا سيارک هايی به اندازه ماه و سپس سيارات امروزی تشکيل شدند.ويگا نيز دارای صفحه مدوری از گرد و غبار است و براساس رصدهای تازه، اين صفحه حاوی اجرامی به قطر 1000 کيلومتر است که به يکديگر برخورد می کنند.برخوردهايی که ستاره شناسان به تازگی آن را گزارش داده اند بايد بی نهايت شديد و ويرانگر باشد زيرا 20 ميليارد ميليارد تن سنگريزه را با شدت راهی فضا کرده است. اسپيتزر حاصل اين برخورد و پخش شدن سنگريزه ها در فضا را به صورت يک لکه روشن می بيند.اخترشناسان که هيچ راهی برای عقب کشيدن زمان و مشاهده برخورد و شکل گيری سيارات در منظومه شمسی ندارند، حداکثر اطلاعات را از آنچه امروز در ويگا می گذرد جمع آوری خواهند کرد