شتابدهنده ذرهای
شتابدهنده ذرهای
شتابدهنده، دستگاهی است که در آن ذرّات باردار (مانند: ذرات بنیادی، هسته اتمها یا اتمهای یونیزه شده، مولکولها یا قسمتهای مولکول) به وسیله میدانهای الکتریکی یا مغناطیسی تا سرعتهای بسیار زیادی شتابداده میشوند. به طوری که سرعت بسیاری از آنها، حتی تا نزدیکیهای سرعت نور میرسد. انرژی جنبشی ذره در این حالت به این ترتیب، به اندازه چندین برابر انرژی در حال سکون آن میباشد (رجوع شود به E=mc²).
از شتابدهندهها در زمینههای مختلفی از فیزیک، از جمله در اندازهگیریهای متعددی در فیزیک هستهای استفاده میشود: یعنی از طریق شلیک ذرّات، توسط شتابدهنده به سوی جسم در حال تحقیق (Target) و پراکندشدن آنها و اندازهگیری، توسط یک دوربین یا به طور بهتر آشکارساز (Detector).
در حال حاضر، بزرگترین شتابدهنده در جهان در سرن در حال ساخت است.
شتابدهندهها اصولا به دو دسته خطی و دایرهای تقسیم میشوند. مشهورترین شتابدهندههای خطی، شتابدهنده واندگراف و لیناک هستند، و شتابدهندههای دایرهای عبارت هستند از: بتاترون، سیکلوترون، مایکروترون و سینکروترون
نمای هوایی از یک سینکروترون در مرکز تحقیقاتی فرمی در ۵۰ کیلومتری شیکاگو.