یک همتای کیهانی برای زمین؛ معرفی همسایه جدید زمین در مدار خورشید/ اخترواره ای با مدار نعل اسبی سیاره زمین با پیوستن اخترواره ای عظیم الجثه به مدار خورشید، همتای کیهانی دیگری یافته است که در این مدار به دور ستاره سامانه خورشیدی حرکت خواهد کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، اخترواره 2010 SO16 می تواند در هر زمانی از 120 هزار سال تا یک میلیون سال آینده با قرار گرفتن در پشت سیاره زمین، به تعقیب این سیاره بپردازد. این اخترواره با وسعتی برابر چند صد متر بزرگترین سنگ کیهانی است که تا کنون در چنین فاصله نزدیکی از زمین کشف شده است.
به گفته اخترشناسان SO16 دارای ویژگی بسیار عجیبی است: به جای اینکه به دنبال دوست جدیدش زمین به دور خورشید حرکت کند، گویی با حرکت در مسیری نعل اسبی به دور خورشید سعی در تعقیب و غافلگیر کردن زمین دارد.
هرچه فاصله حرکت جرمی به خورشید نزدیکتر باشد، سرعت چرخش آن نیز افزایش خواهد یافت و از این رو زمانی که SO16 وارد مدار خورشید شد، نسبت به زمین از ستاره فاصله بیشتری داشت و از این رو سرعت آن کمتر از سرعت حرکت زمین بود.
زمانی که در نهایت زمین به اخترواره رسید، به جای عبور کردن و سبقت گرفتن از آن، کشش گرانشی اخترواره آن را به خورشید نزدیکتر کرده و سرعت حرکت آن را افزایش داد. اکنون SO16 با سرعتی بالاتر از سرعت زمین در مدار کوتاهتر خورشید خواهد چرخید تا زمانی که دوباره به زمین برسد تا دوباره کشش گرانشی اخترواره را به مدار طولانی تر هدایت کرده و از سرعت آن بکاهد.
به صورت ساده تر، این اخترواره از دیدگاه زمین از مداری نعل اسبی برخوردار است و به صورت ثابت و بدون اینکه از زمین عبور کند، گاهی به سوی سیاره و گاهی به دور از سیاره حرکت می کند اما از دیدگاه اخترواره، SO16 به صورت مداوم در حال گردش به دور خورشید است، گاه با سرعتی بالا در مدار کوتاهتر و گاه با سرعتی پایین در مدار بلندتر.
بر اساس گزارش دیلی میل، اخترشناسان می گویند این روند تا زمانی که اخترواره برای همیشه بمیرد، تکرار خواهد شد. در حال حاضر SO16 در یکی از نزدیکترین مدارهایش در حرکت است و طی چند دهه آینده می توان این سنگ کیهانی را در آسمان غروب زمین مشاهده کرد.
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1283772
به گفته اخترشناسان SO16 دارای ویژگی بسیار عجیبی است: به جای اینکه به دنبال دوست جدیدش زمین به دور خورشید حرکت کند، گویی با حرکت در مسیری نعل اسبی به دور خورشید سعی در تعقیب و غافلگیر کردن زمین دارد.
هرچه فاصله حرکت جرمی به خورشید نزدیکتر باشد، سرعت چرخش آن نیز افزایش خواهد یافت و از این رو زمانی که SO16 وارد مدار خورشید شد، نسبت به زمین از ستاره فاصله بیشتری داشت و از این رو سرعت آن کمتر از سرعت حرکت زمین بود.
زمانی که در نهایت زمین به اخترواره رسید، به جای عبور کردن و سبقت گرفتن از آن، کشش گرانشی اخترواره آن را به خورشید نزدیکتر کرده و سرعت حرکت آن را افزایش داد. اکنون SO16 با سرعتی بالاتر از سرعت زمین در مدار کوتاهتر خورشید خواهد چرخید تا زمانی که دوباره به زمین برسد تا دوباره کشش گرانشی اخترواره را به مدار طولانی تر هدایت کرده و از سرعت آن بکاهد.
به صورت ساده تر، این اخترواره از دیدگاه زمین از مداری نعل اسبی برخوردار است و به صورت ثابت و بدون اینکه از زمین عبور کند، گاهی به سوی سیاره و گاهی به دور از سیاره حرکت می کند اما از دیدگاه اخترواره، SO16 به صورت مداوم در حال گردش به دور خورشید است، گاه با سرعتی بالا در مدار کوتاهتر و گاه با سرعتی پایین در مدار بلندتر.
بر اساس گزارش دیلی میل، اخترشناسان می گویند این روند تا زمانی که اخترواره برای همیشه بمیرد، تکرار خواهد شد. در حال حاضر SO16 در یکی از نزدیکترین مدارهایش در حرکت است و طی چند دهه آینده می توان این سنگ کیهانی را در آسمان غروب زمین مشاهده کرد.
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1283772
