تقسیمات کشوری در استان تهران
مشاهدۀ نقشۀ بزرگ استان تهران
قانون تعاريف و ضوابط تقسيمات كشوري + تقسیمات کشوری استان تهران
فصل اول تعاريف
مقدمه : هدف از تقسيمات كشوري ، تقسيم سرزمين به واحدها و سطوح همگن به منظور اعمال حاكميت ملي از طريق اجراي قوانين و مقررات مربوط ميباشد .
ماده 1 ـ واحدهاي تقسيمات كشوري عبارتند از روستا ، دهستان ، شهر ، بخش ،شهرستان و استان.
ماده 2 ـ روستا واحد مبداء تقسيمات كشوري است كه از لحاظ محيط زيستي (وضع طبيعي ، اجتماعي ، فرهنگي و اقتصادي ) همگن بوده با حوزه و قلمرو معين ثبتي يا عرفي مستقل كه محل سكونت دائمي جمعيت باشد و اكثريت ساكنان آن به طور مستقيم يا غير مستقيم به يكي از فعاليتهاي كشاورزي ، دامداري ، باغداري بطور اعم و صنايع روستائي و صيد يا تركيبي از اين فعاليتها اشتغال داشته باشند و در عرف به عنوان ده ، آبادي ، دهكده و يا قريه ناميده ميشده است .
ماده 3- دهستان كوچكترين واحد تقسيمات كشوري است كه داراي محدوده جغرافيايي معين بوده و از بهم پيوستن چند روستا ، مكان ، مزرعه همجوار تشكيل مي شود كه از لحاظ محبط طبيعي ، فرهنگي ، اقتصادي و اجتماعي همگن بوده و امكان خدمات رساني و برنامه ريزي در سيستم و شبكه واحدي را فراهم مي نمايد.
ماده 4 ـ شهر واحدي از تقسيمات كشوري است با حدود قانوني كه در محدوده جفرافيايي بخش واقع شده و از نظر بافت ساختماني اشتغال و ساير عوامل داراي سيمائي با ويژگيهاي خاص خود بوده بطوري كه اكثريت ساكنان دائمي آن در مشاغل كسب ، تجارت ، صنعت ، كشاورزي ، خدمات و فعاليتهاي اداري اشتغال داشته و در زمينه خدمات شهري از خودكفائي نسبي برخوردار و كانون مبادلات اجتماعي ، اقتصادي ، فرهنگي و سياسي حوزه جذب و نفوذ پيرامون خود بوده و حداقل داراي 10000 نفر جمعيت باشد .
ماده 6 ـ بخش واحدي از تقسيمات كشوري است كه داراي محدوده جغرافيايي معين بوده و از بهم پيوستن چند دهستان، روستا ، مزرعه و مكان همجوار تشكيل ميشود كه از لحاظ محيط طبيعي ، فرهنگي ، اجتماعي و اقتصادي همگن بوده و امكان خدمات رساني و برنامهريزي در سيستم و شبكه واحدي را فراهم مينمايد .
ماده 7 ـ شهرستان سطحي از تقسيمات كشوري است با محدوده جغرافيايي معين كه از يك يا چند بخش همجوار كه از نظر عوامل طبيعي ، اجتماعي ، اقتصادي ، سياسي و فرهنگي واحد متناسب و همگني را به وجود آوردهاند تشكيل ميشود .
ماده 9 ـ استان سطحي از تقسيمات كشوري است با محدوده جغرافيايي معين كه از بهم پيوستن چند شهرستان همجوار با توجه به موقعيتهاي سياسي ، اجتماعي ، فرهنگي ، اقتصادي و طبيعي تشكيل ميشود .
تقسیمات کشوری در استان تهران:
استان تهران از 13 شهرستان و 52 شهر برخوردار است که نامهای آنها به شرح زیر است:
شهرستانها :
تهران، اسلامشهر، رباط کریم، شهریار، ساوجبلاغ، ری، دماوند، فیروزکوه، ورامین، کرج، شمیرانات، نظرآباد و پاکدشت
شهرها:
تهران : تهران - پردیس
اسلامشهر: اسلامشهر - چهاردانگه
پاکدشت: پاکدشت - شریف آباد
دماوند: آبعلی - بومهن - آبسرد - دماوند - رودهن - کیلان
رباط کریم: صالح آباد - رباط کریم - گلستان - نسیم شهر - نصیرآباد
ری: باقر شهر - حسن آباد - شهر جدید پرند - کهریزک
ساوجبلاغ: سیف آباد - ساوجبلاغ - چهارباغ - شهر جدید هشتگرد - طالقان - کوهسار - هشتگرد
شمیران: لواسان
شهریار: باغستان - شاهد شهر - شهر جدید اندیشه - شهریار - صباشهر - صفادشت - فردوسیه - قدس - ملارد - وحیدیه
فیروزکوه: ارجمند - فیروزکوه
کرج: رجائی شهر - کمالشهر - گرمدره - ماهدشت - کرج - محمدشهر - مشکین دشت
نظرآباد: تنکمان - نظرآباد
ورامین: پیشوا - جوادآباد - قرچک - ورامین
شایسته است در کلیۀ برنامه ریزیهای کلان و استانی، تقسیمات فوق با دقت و حساسیت کافی لحاظ گردد.

مشاهدۀ نقشۀ بزرگ استان تهران
قانون تعاريف و ضوابط تقسيمات كشوري + تقسیمات کشوری استان تهران
فصل اول تعاريف
مقدمه : هدف از تقسيمات كشوري ، تقسيم سرزمين به واحدها و سطوح همگن به منظور اعمال حاكميت ملي از طريق اجراي قوانين و مقررات مربوط ميباشد .
ماده 1 ـ واحدهاي تقسيمات كشوري عبارتند از روستا ، دهستان ، شهر ، بخش ،شهرستان و استان.
ماده 2 ـ روستا واحد مبداء تقسيمات كشوري است كه از لحاظ محيط زيستي (وضع طبيعي ، اجتماعي ، فرهنگي و اقتصادي ) همگن بوده با حوزه و قلمرو معين ثبتي يا عرفي مستقل كه محل سكونت دائمي جمعيت باشد و اكثريت ساكنان آن به طور مستقيم يا غير مستقيم به يكي از فعاليتهاي كشاورزي ، دامداري ، باغداري بطور اعم و صنايع روستائي و صيد يا تركيبي از اين فعاليتها اشتغال داشته باشند و در عرف به عنوان ده ، آبادي ، دهكده و يا قريه ناميده ميشده است .
ماده 3- دهستان كوچكترين واحد تقسيمات كشوري است كه داراي محدوده جغرافيايي معين بوده و از بهم پيوستن چند روستا ، مكان ، مزرعه همجوار تشكيل مي شود كه از لحاظ محبط طبيعي ، فرهنگي ، اقتصادي و اجتماعي همگن بوده و امكان خدمات رساني و برنامه ريزي در سيستم و شبكه واحدي را فراهم مي نمايد.
ماده 4 ـ شهر واحدي از تقسيمات كشوري است با حدود قانوني كه در محدوده جفرافيايي بخش واقع شده و از نظر بافت ساختماني اشتغال و ساير عوامل داراي سيمائي با ويژگيهاي خاص خود بوده بطوري كه اكثريت ساكنان دائمي آن در مشاغل كسب ، تجارت ، صنعت ، كشاورزي ، خدمات و فعاليتهاي اداري اشتغال داشته و در زمينه خدمات شهري از خودكفائي نسبي برخوردار و كانون مبادلات اجتماعي ، اقتصادي ، فرهنگي و سياسي حوزه جذب و نفوذ پيرامون خود بوده و حداقل داراي 10000 نفر جمعيت باشد .
ماده 6 ـ بخش واحدي از تقسيمات كشوري است كه داراي محدوده جغرافيايي معين بوده و از بهم پيوستن چند دهستان، روستا ، مزرعه و مكان همجوار تشكيل ميشود كه از لحاظ محيط طبيعي ، فرهنگي ، اجتماعي و اقتصادي همگن بوده و امكان خدمات رساني و برنامهريزي در سيستم و شبكه واحدي را فراهم مينمايد .
ماده 7 ـ شهرستان سطحي از تقسيمات كشوري است با محدوده جغرافيايي معين كه از يك يا چند بخش همجوار كه از نظر عوامل طبيعي ، اجتماعي ، اقتصادي ، سياسي و فرهنگي واحد متناسب و همگني را به وجود آوردهاند تشكيل ميشود .
ماده 9 ـ استان سطحي از تقسيمات كشوري است با محدوده جغرافيايي معين كه از بهم پيوستن چند شهرستان همجوار با توجه به موقعيتهاي سياسي ، اجتماعي ، فرهنگي ، اقتصادي و طبيعي تشكيل ميشود .
تقسیمات کشوری در استان تهران:
استان تهران از 13 شهرستان و 52 شهر برخوردار است که نامهای آنها به شرح زیر است:
شهرستانها :
تهران، اسلامشهر، رباط کریم، شهریار، ساوجبلاغ، ری، دماوند، فیروزکوه، ورامین، کرج، شمیرانات، نظرآباد و پاکدشت
شهرها:
تهران : تهران - پردیس
اسلامشهر: اسلامشهر - چهاردانگه
پاکدشت: پاکدشت - شریف آباد
دماوند: آبعلی - بومهن - آبسرد - دماوند - رودهن - کیلان
رباط کریم: صالح آباد - رباط کریم - گلستان - نسیم شهر - نصیرآباد
ری: باقر شهر - حسن آباد - شهر جدید پرند - کهریزک
ساوجبلاغ: سیف آباد - ساوجبلاغ - چهارباغ - شهر جدید هشتگرد - طالقان - کوهسار - هشتگرد
شمیران: لواسان
شهریار: باغستان - شاهد شهر - شهر جدید اندیشه - شهریار - صباشهر - صفادشت - فردوسیه - قدس - ملارد - وحیدیه
فیروزکوه: ارجمند - فیروزکوه
کرج: رجائی شهر - کمالشهر - گرمدره - ماهدشت - کرج - محمدشهر - مشکین دشت
نظرآباد: تنکمان - نظرآباد
ورامین: پیشوا - جوادآباد - قرچک - ورامین
شایسته است در کلیۀ برنامه ریزیهای کلان و استانی، تقسیمات فوق با دقت و حساسیت کافی لحاظ گردد.