مرصی عزیزم


الانم من با کسی قهر نیستم که بخوام آشتی کنم

مگه هر بحثی میشه بعدش باید قهری هم باشه؟خدای نکرده ما بزرگیما داریم مهندس میشیم

اما گلم حرفی ندارم یه شام درست وحسابی در خدمتت باشم



در کل اگه آدما جنبه ی انتقاد پذیری شون رو بالا ببرن هیچ مشکلی پیش نمی اد

من که برام فرقی نداره چه رو در رو و چه طور دیگه حرفم و نظرمو میگم

نکته دیگه این که من هیچوقت از ایشون نخواستم دلایلی برای فوق خوندن بیارن ایشون خودشون خواستن
صوابی ( که البته درستش ثوابه ) بکنن .منم استقبال کردم و وارد بحث شدم و در آخر هم نتیجه گیری کردم و همه ی دلایل ذکر شده رو جمع بندی کردم و برداشتم از بحث رو خوب تلقی کردم.حالا شما بگین این کار من اشتباه بود و توهین وتمسخر محسوب می شد یا کار ایشون که چون بد برداشت کردن و خوششون نیومد شروع به توهین وتمسخر کردن؟ خب وقتی هم که طرف شروع به توهین ( که البته بیشتر به توهم نزدیک بود ) کرد حق بدین که نمیشه ساکت نشست

به قول شاعر:
مگو پوچ تا نشنوی حرف پوچ
که خمیازه خمیازه می اورد
منم سعی کردم روشنشون کنم و توهماتشون رو برطرف کنم البته به روش خودشون تا شاید این دفعه متوجه حرفام بشن که خدا رو شکر انگار شدن.

حالا این حرفا رو ولش کن کی بریم شام بخوریم؟