مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

منعم از می مکن ای شیخ که با پیر مغان
کرده ام عهدی و آن عهد خطا نتوان کرد

 

[Faeze Ardeshiry]

دیدم که تو دریایی و من رود شدم
در خلوت چشمان تو محصور شدم

 

[Mitra_Galaxy]

می زنی تیر و ندانی چه به حالم گذرد
گرگ در گله ندارد خبر از حالت میش ...

 

[naghmeirani]

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود

بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت

 

[انعکاس]

تا گل روی تو دیدم همه گلها خارند
تا تو را یار گرفتم همه خلق اغیارند

 

[siyavash51]

تو را سریست که با ما فرو نمی آید
مرا دلی که صبوری ازو نمی آید
جز این قدر نتوان گفت بر جمال تو عیب
که مهربانی از آن طبع و خو نمی آید

 

[siyavash51]

شود که زخمه ی زخمی به عود دل بزنی
ز گوشه های نگاهت به رسم همراهی

«از کرم قلاوند»

 

[naghmeirani]

تا گل روی تو دیدم همه گلها خارند
تا تو را یار گرفتم همه خلق اغیارند

دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف

ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم

 

[Mitra_Galaxy]

من آن مرغم که هر شام و سحر گه
ز بام عرش می اید صفیرم ...

 

[naghmeirani]

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود

رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست

 

[Mitra_Galaxy]

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال
خطا نگر که دل امید در وفای تو بست ...

 

[maryam_22]

تا تو نگاه مي كني كار من اه كردن است

اي به فداي چشم تو اين چه نگاه كردن است

 

[EVER GREEN]

دیدم و آن چشم دل سیه که تو داری
جانب هیچ آشنا نگاه ندارد
​

 

[*زهره*]

ديدي آن تـرك ختــا، دشمـن جــان بـود مـــرا
گرچه عمري به خطا دوست خطابش كردم

 

[eksir]

من نمی‌آیم به هوش از پند، بیهوشم گذار
بحر من ساحل نخواهد گشت، در جوشم گذار

 

[farshid618524]

روي جانان طلبي؟آينه را قابل ساز
ورنه هرگز گل و نسرين ندمد ز آهن و روي!

 

[**setare**]

یاد باد آنک نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو از چهره ی ما پیدا بود

 

[MOON.LIGHT]

یاد باد آنک نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو از چهره ی ما پیدا بود

در دلم مهر ماهروئی بس
در سر از عشق‌های و هوئی بس

آب چشم و هوای دل داری
آتش عشق و خاک کوئی بس

​

 

[**setare**]

ساز او در پرده گوید رازها
سر کند در گوش جان آوازها

 

[MOON.LIGHT]

ساز او در پرده گوید رازها
سر کند در گوش جان آوازها

از باده در فصل خزان افتان و خیزان نیک‌تر
ور یار دلداری دهد خود چون بود زان نیک‌تر؟

شد باغ پرینگی دگر، هر برگی از رنگی دگر
در زیرش آونگی دگر از لعل و مرجان نیک‌تر

 

[**setare**]

رفتم كه گم شوم چو يكی قطره اشك گرم
در لابلای دامن شبرنگ زندگی
رفتم، كه در سياهی يك گور بی نشان
فارغ شوم ز كشمكش و جنگ زندگی

 

[MOON.LIGHT]

رفتم كه گم شوم چو يكی قطره اشك گرم
در لابلای دامن شبرنگ زندگی
رفتم، كه در سياهی يك گور بی نشان
فارغ شوم ز كشمكش و جنگ زندگی

یاد تو می‌رفت و ما عاشق و بی‌دل بدیم
پرده برانداختی کار به اتمام رفت

ماه نتابد به روز چیست که در خانه تافت
سرو نروید به بام کیست که بر بام رفت

​

 

[**setare**]

تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری
وقای عهد من از خاطرت بد نرود

 

[MOON.LIGHT]

تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری
وقای عهد من از خاطرت بد نرود

دیوار سرایت را نقاش نمی‌باید
تو زینت ایوانی نه صورت ایوانت

هر چند نمی‌سوزد بر من دل سنگینت
گویی دل من سنگیست در چاه زنخدانت

 

[**setare**]

تو نبودیو غمت عشقه تو کشت مارو
زیرخاک دفنمو خاک خورد ما رو

 

[MOON.LIGHT]

تو نبودیو غمت عشقه تو کشت مارو
زیرخاک دفنمو خاک خورد ما رو

وز روی آن که رونق خوبان ز روی توست

دایم نظاره‌ی رخ خوبانم آرزوست

بر بوی آن که بوی تو دارد نسیم گل

پیوسته بوی باغ و گلستانم آرزوست

​

 

[**setare**]

تا چه خواهد كرد با ما اب و رنگ عارضت
حاليا نيرنگ نقشي خوش بر اب انداختي

 

[MOON.LIGHT]

تا چه خواهد كرد با ما اب و رنگ عارضت
حاليا نيرنگ نقشي خوش بر اب انداختي

یارب اندرکف سایه آن سروبلند
گرمن سوخته یکدم بنشینم چه شود
آخرای خاتم جمشیدهمایون آثار
گرفتدعکس توبرنقش نگینم چه شود

 

[**setare**]

دنيا به روي سينه ي من دست رد گذاشت
بر هر چه آرزو به دلم بود سد گذاشت

 

[MOON.LIGHT]

دنيا به روي سينه ي من دست رد گذاشت
بر هر چه آرزو به دلم بود سد گذاشت

تیره گون شد کوکب بخت همایون فال من
واژگون گشت از سپهر واژگون اقبال من

خنده بیگانگان دیدم نگفتم درد دل
آشنایا با تو گویم گریه دارد حال من

​