بمب جنسی یا بمب عشق، نام غیر رسمی دو بمب شیمیایی غیرکشندهٔ نظری است که نیروی هوایی ایالات متحده قصد تولید آن را داشت. این بمب نظری، احتمالا بمبی است که با پُکِش و انفجار آن، گرایش جنسی در سربازان دشمن افزایش یافته و این گرایش به اندازهای است که حتی سربازان، جنس موافق را شایستهٔ برقراری رابطهٔ جنسی خواهند پنداشت. تصور میشود که این کار باعث از هم گسیختگی نیروهای دشمن و در نهایت شکست دشمن در جنگ را میتوانست در برداشته باشد.
وضعیت کنونی
در سال ۱۹۹۴ ، پژوهشکدهٔ رایت نیروی هوایی ایالات متحده در دایتون اوهایو، از پنتاگون خواست که بودجهای ۵/۷ میلیون دلاری را جهت انجام پژوهش بر روی پروژه ساخت بمبی که قادر به تبدیل سربازان دشمن به افرادی همجنسباز باشد تصویب نماید.
بر اساس اسنادی که اخیرا توسط یک گروه بررسیکننده اسناد مربوط به توسعه سلاحهای زیستی و مخارج آنها به دست آمدهاست، مدیران این آزمایشگاه به دنبال تحقق ساخت سلاحی غیرکشنده هستند که ستونهای دشمن را متلاشی نماید.
ادوارد هاموند در گفتوگو با شبکه سی بی اس در این مورد میگوید: پژوهشکده اوهایوی نیروی هوایی، پیشنهاد ساخت بمبی را ارایه نموده که حاوی مواد شیمیایی تحریککننده نیروی جنسی سربازان دشمن میباشد. آنان معتقدند که در سایه استفاده از این بمبها، واحدهای دشمن از هم گسیخته شده و سربازان به صورتی غیرقابل تصور، برای یکدیگر جذاب به نظر میرسند.
باید دانست که در سال ۲۰۰۵ میلادی، شبکه بیبیسی، برای اولین بار خبر از طراحی این بمب داد. بر اساس گزارش بیبیسی، اگر چه در بررسیهای به عمل آمده تعدادی از سلاحهای غیرکشنده پیشنهاد شده نظیر مواد حساسیتزای پوستی، مواد ایجاد کننده بوی بد دهان، موادنفخآور و در نهایت، مواد شیمیایی جذبکننده زنبورها به دور سربازان دشمن، مورد پذیرش قرار نگرفتند، اما رهبران پنتاگون، نظر مثبت خود را در مورد پروژه بمب جنسی اعلام نمودند. طرح بمب جنسی، و ترغیب سربازان به عمل جنسی به جای جنگ، به حدی مورد توجه قرار گرفت که آزمایشگاه رایت را برندهٔ جایزه ایگنوبل در سال ۲۰۰۷ گردانید.
وضعیت کنونی
در سال ۱۹۹۴ ، پژوهشکدهٔ رایت نیروی هوایی ایالات متحده در دایتون اوهایو، از پنتاگون خواست که بودجهای ۵/۷ میلیون دلاری را جهت انجام پژوهش بر روی پروژه ساخت بمبی که قادر به تبدیل سربازان دشمن به افرادی همجنسباز باشد تصویب نماید.
بر اساس اسنادی که اخیرا توسط یک گروه بررسیکننده اسناد مربوط به توسعه سلاحهای زیستی و مخارج آنها به دست آمدهاست، مدیران این آزمایشگاه به دنبال تحقق ساخت سلاحی غیرکشنده هستند که ستونهای دشمن را متلاشی نماید.
ادوارد هاموند در گفتوگو با شبکه سی بی اس در این مورد میگوید: پژوهشکده اوهایوی نیروی هوایی، پیشنهاد ساخت بمبی را ارایه نموده که حاوی مواد شیمیایی تحریککننده نیروی جنسی سربازان دشمن میباشد. آنان معتقدند که در سایه استفاده از این بمبها، واحدهای دشمن از هم گسیخته شده و سربازان به صورتی غیرقابل تصور، برای یکدیگر جذاب به نظر میرسند.
باید دانست که در سال ۲۰۰۵ میلادی، شبکه بیبیسی، برای اولین بار خبر از طراحی این بمب داد. بر اساس گزارش بیبیسی، اگر چه در بررسیهای به عمل آمده تعدادی از سلاحهای غیرکشنده پیشنهاد شده نظیر مواد حساسیتزای پوستی، مواد ایجاد کننده بوی بد دهان، موادنفخآور و در نهایت، مواد شیمیایی جذبکننده زنبورها به دور سربازان دشمن، مورد پذیرش قرار نگرفتند، اما رهبران پنتاگون، نظر مثبت خود را در مورد پروژه بمب جنسی اعلام نمودند. طرح بمب جنسی، و ترغیب سربازان به عمل جنسی به جای جنگ، به حدی مورد توجه قرار گرفت که آزمایشگاه رایت را برندهٔ جایزه ایگنوبل در سال ۲۰۰۷ گردانید.