R-134a به عنوان مبرد انتخاب شده در اتومبيل ها
ايجاد درجه حرارت منسب در كابين اتوميبل ها در زمستان و تابستان نقش بسزائي در فراهم آوردن شرايط مطبوع و آسايش راننده و سرنشينان اتومبيل دارد . در اين مورد تهويه مطبوع كاميون ها و اتومبيل ها كه با مسافت طولاني سر و كار دارند از اهميت خاصي بر خوردار است چرا كه تاثير مستقيم در راندمان كاري راننده و تعداد ساعتي كه راننده مي تواند رانندگي كند دارد . شرايط مطبوع يك فضاي تهويه شده تركيبي از رطوبت منسب و درجه حرارت مناسب مي باشد . دو شاخصي كه بيشتر معمول است و عموما افرا بيشتر با آن ها آشنايي دارند درجه حرارت خشك و رطوبت نسبي مي باشند .
درجه حرارت خشك همان درجه حرارتي است كه ترمومتر هاي معمولي نشان مي دهند . رطوبت نسبي ميزان رطوبت ( يا بخار آب موجود در فضا را مشخص مي نمايد . بنابراين هواي كاملا خشك رطوبت نسبي 0 0/0 و هواي اشباع شده داراي رطوبت نسبي 100 0/0 مي باشد .
با اين كه بيش از يك قرن ازاختراع اتومبيل مي گذرد اما استفاده از سيستم تهويه مطبوع در اتومبيل ها قريب به چهل سال پيش تحقق يافت . طي اين مدت سرعت فضاي نصب سيستم تهويه در اتومبيل بالا رفته به طوري كه امروزه در اكثر كشور هاي پيشرفته صنعتي سيستم تهويه مطبوع اتومبيل جزو وسائل اصلي آن محسوب گشته و از اهميت بسزائي بر خوردار است .
سيستم هاي تهويه مطبوع در اتومبيل هاي جديد مجهز به كنترل درجه حرارت چند منطقه (Multi-Zone) و پخش هواي منسب در نقاط مختلف كابين با شرايط درجه حرارت ورطوبت مي باشند .
با توجه به رقابت شديد در بازار اتومبيل سعي سازندگان فراهم كردن سيستم هائي است كه علاوه بر فراهم نمودن شرايط مطبوع در داخل ماشين وجلب رضايت سر نشينان به آساني قابل تعمير بوده و قطعات آن به آساني يافت شوند .
انتخاب مبرد براي سيستم هاي تبريد و تهيوه مطبوع گذشته از دارا بودن شرايط مطلوب ترموديناميكي و ديگر مواد لازم براي يك مبرد خوب بايد حد اقل وزن و حجم را در بر گيرد چرا كه وزن ماشين رابطه مستقيم با قيمت اوليه ماشين و ميزان سوخت مورد نياز دارد با توجه به استاندارد هاي جديد بهره وري انرژي (Energy Efficiency) سازندگان اتومبيل ها موظف هستند كه قانون راندمان سوختي معادل هفده كيلومتر به ازا هر ليتر براي ماشين هاي سواري متوسط در حال بررسي جهت به اجرا در آوردن در سال 1997 مي باشد را رعايت نمايند .
تا به حال مبرد مورد استفاده در اتومبيل ها (R-12) بوده كه به صورت موفقيت آميزي ضمن سال هاي متمادي عمل كرده است . اين مبرد ضمن دارا بودن خواص مطلوب حرارتي وترموديناميكي , روي آلومينيوم , مس , نئوبرن , آهن و فولاد اثر شيمياييي نمي گذارد . گذشته از اين به راحتي با روغن هاي معدني و ويسكوزيته حدود 525 ( سيستم آمريكايي ) قابل استفاده بوده و ضمنا خاصيت زنگ زدگي به جز در مواردي كه با آب مخلوط شود ندارد .
عليرغم تما اين خواص R-12 محتوي ماده اي به نام كلروفلور كربن يا CFC است كه به عقيده دانشمندان اين ماده باعث تخريب لايه اوزون مي باشد . اين مشكل تا حدي است كه در سال 1990 سازمان ملل متحد قانوني در مورد قطع توليد جهاني مواد CFCها را گذرانده است . اين قانون تاثير بسزايي در صنعت اتومبيل و خصوصا تربيت كادر تكنسين براي تعمير ونگهداري اين وسايل دارد . اتومبيل ها از عمده ترين مصرف كننده هاي R-12 مي باشند .
از طرفي ديگر بيشترين تخريب لايه اوزون از تخليه R-22 به محيط در اثر سرويس كاري و همچنين سيستم هاي تهويه مطبوع صورت مي گيرد . بديهي است كه توليد R-12 به عنوان يكي از مبرد هاي محيط زيست منع گشته و از سال 1993 كمپاني هاي سازنده اتومبيل اقدام به استفاده از R-134a به جاي R-12 نموده اند . از سال 1995 به بعد كليه سازندگاه اتومبيل در آمريكا مبرد R-134a براي ماشين هاي جديد استفاده خواهد كرد .
R-134a عاري از CFC است . بي خطر در مقابل مواد مورد مصرف در دستگاه تهويه مطبوع مانند آلومينيوم , مس , نئوپرن , استيل و آهن است , خاصيت جذب و انتقال و دفع گرما را دارد و از روغن هاي مصنوعي PAG استفاده مي كند . به دليل آن كه مدل هاي قديمي اتومبيل ها داراي سيستم هاي R-12 بوده و همچنان احتياج به تغيير و سرويس دارند براي تكنسين ها و مهندسين خودرو و در سال هاي آينده كار با دو مبرد R-12 و R-134a ادامه خواهد داشت .
پلاستيك هاي فوم در انواع مختلف براي كار برد هاي گوناگون توليد مي شوند كه از تزريق گاز يا مايعات فرار در پلاستيك مايع به جود مي آيند . گاز در پلاستيك مايع توليد حباب نموده ئ هنگامي كه سخت مي شود يك ساختمان سلولوزي باقي مي گذارد . گاز كه اين سلولوزي را به جود مي آورد Blowing agent ( عامل انبساط ) ناميده مي شود . در بعضي پلاستيك فوم اين سلول ها بسته مي باشندو عامل انبساط در داخل محبوس گرديده ولي در بعضي ديگر اين سلول ها به صورت باز بوده و عامل انبساط خارج مي گردد .
مواد گوناگوني مي توانند به عنوان عامل انبساط استفاده شوندمانند دي اكسيد كربن (CO2) هيدرو كربن ها – كلرو فلوروكربن (CFCs) شرط اوليه براي يك عامل انبساط عبارت از نشان ندادن واكنش با پلاستيك حلال در پلاستيك مايع حل نشدن در پلاستيك جامد و داراي نقطه جوش و فشار مناسب باشدS CFCٍ به دليل دارا بودن شرايط فوق الذكر و ارزاني به عنوان يك عامل انبساط سالهاست كه در صنعت فوم به كار برده شده است بيشترين CFCS مورد استفاده در صنايع شامل CFC ,113 –CFC ,12- CFS ,114 CFC – 11 مي باشد .
CFCS مورد استفاده در فوم به مقادير مختلف در آتمسفر رها شده كه اين مقادير بستگي به نوع و وزن ملكولي آن ها دارد . در بيشتر فوم هاي حفره باز (OpenCFCS CELL Foam) در طول مراحل توليدد از مايع خارج مي شوند اما در فوم هاي حفره بسته ( Closed Cell Foams) در فوم باقي مي ماند ودر طي مدت طولاني و يا در زمان مصرف محصول به تدريج خارج مي گردند .
ايجاد درجه حرارت منسب در كابين اتوميبل ها در زمستان و تابستان نقش بسزائي در فراهم آوردن شرايط مطبوع و آسايش راننده و سرنشينان اتومبيل دارد . در اين مورد تهويه مطبوع كاميون ها و اتومبيل ها كه با مسافت طولاني سر و كار دارند از اهميت خاصي بر خوردار است چرا كه تاثير مستقيم در راندمان كاري راننده و تعداد ساعتي كه راننده مي تواند رانندگي كند دارد . شرايط مطبوع يك فضاي تهويه شده تركيبي از رطوبت منسب و درجه حرارت مناسب مي باشد . دو شاخصي كه بيشتر معمول است و عموما افرا بيشتر با آن ها آشنايي دارند درجه حرارت خشك و رطوبت نسبي مي باشند .
درجه حرارت خشك همان درجه حرارتي است كه ترمومتر هاي معمولي نشان مي دهند . رطوبت نسبي ميزان رطوبت ( يا بخار آب موجود در فضا را مشخص مي نمايد . بنابراين هواي كاملا خشك رطوبت نسبي 0 0/0 و هواي اشباع شده داراي رطوبت نسبي 100 0/0 مي باشد .
با اين كه بيش از يك قرن ازاختراع اتومبيل مي گذرد اما استفاده از سيستم تهويه مطبوع در اتومبيل ها قريب به چهل سال پيش تحقق يافت . طي اين مدت سرعت فضاي نصب سيستم تهويه در اتومبيل بالا رفته به طوري كه امروزه در اكثر كشور هاي پيشرفته صنعتي سيستم تهويه مطبوع اتومبيل جزو وسائل اصلي آن محسوب گشته و از اهميت بسزائي بر خوردار است .
سيستم هاي تهويه مطبوع در اتومبيل هاي جديد مجهز به كنترل درجه حرارت چند منطقه (Multi-Zone) و پخش هواي منسب در نقاط مختلف كابين با شرايط درجه حرارت ورطوبت مي باشند .
با توجه به رقابت شديد در بازار اتومبيل سعي سازندگان فراهم كردن سيستم هائي است كه علاوه بر فراهم نمودن شرايط مطبوع در داخل ماشين وجلب رضايت سر نشينان به آساني قابل تعمير بوده و قطعات آن به آساني يافت شوند .
انتخاب مبرد براي سيستم هاي تبريد و تهيوه مطبوع گذشته از دارا بودن شرايط مطلوب ترموديناميكي و ديگر مواد لازم براي يك مبرد خوب بايد حد اقل وزن و حجم را در بر گيرد چرا كه وزن ماشين رابطه مستقيم با قيمت اوليه ماشين و ميزان سوخت مورد نياز دارد با توجه به استاندارد هاي جديد بهره وري انرژي (Energy Efficiency) سازندگان اتومبيل ها موظف هستند كه قانون راندمان سوختي معادل هفده كيلومتر به ازا هر ليتر براي ماشين هاي سواري متوسط در حال بررسي جهت به اجرا در آوردن در سال 1997 مي باشد را رعايت نمايند .
تا به حال مبرد مورد استفاده در اتومبيل ها (R-12) بوده كه به صورت موفقيت آميزي ضمن سال هاي متمادي عمل كرده است . اين مبرد ضمن دارا بودن خواص مطلوب حرارتي وترموديناميكي , روي آلومينيوم , مس , نئوبرن , آهن و فولاد اثر شيمياييي نمي گذارد . گذشته از اين به راحتي با روغن هاي معدني و ويسكوزيته حدود 525 ( سيستم آمريكايي ) قابل استفاده بوده و ضمنا خاصيت زنگ زدگي به جز در مواردي كه با آب مخلوط شود ندارد .
عليرغم تما اين خواص R-12 محتوي ماده اي به نام كلروفلور كربن يا CFC است كه به عقيده دانشمندان اين ماده باعث تخريب لايه اوزون مي باشد . اين مشكل تا حدي است كه در سال 1990 سازمان ملل متحد قانوني در مورد قطع توليد جهاني مواد CFCها را گذرانده است . اين قانون تاثير بسزايي در صنعت اتومبيل و خصوصا تربيت كادر تكنسين براي تعمير ونگهداري اين وسايل دارد . اتومبيل ها از عمده ترين مصرف كننده هاي R-12 مي باشند .
از طرفي ديگر بيشترين تخريب لايه اوزون از تخليه R-22 به محيط در اثر سرويس كاري و همچنين سيستم هاي تهويه مطبوع صورت مي گيرد . بديهي است كه توليد R-12 به عنوان يكي از مبرد هاي محيط زيست منع گشته و از سال 1993 كمپاني هاي سازنده اتومبيل اقدام به استفاده از R-134a به جاي R-12 نموده اند . از سال 1995 به بعد كليه سازندگاه اتومبيل در آمريكا مبرد R-134a براي ماشين هاي جديد استفاده خواهد كرد .
R-134a عاري از CFC است . بي خطر در مقابل مواد مورد مصرف در دستگاه تهويه مطبوع مانند آلومينيوم , مس , نئوپرن , استيل و آهن است , خاصيت جذب و انتقال و دفع گرما را دارد و از روغن هاي مصنوعي PAG استفاده مي كند . به دليل آن كه مدل هاي قديمي اتومبيل ها داراي سيستم هاي R-12 بوده و همچنان احتياج به تغيير و سرويس دارند براي تكنسين ها و مهندسين خودرو و در سال هاي آينده كار با دو مبرد R-12 و R-134a ادامه خواهد داشت .
پلاستيك هاي فوم در انواع مختلف براي كار برد هاي گوناگون توليد مي شوند كه از تزريق گاز يا مايعات فرار در پلاستيك مايع به جود مي آيند . گاز در پلاستيك مايع توليد حباب نموده ئ هنگامي كه سخت مي شود يك ساختمان سلولوزي باقي مي گذارد . گاز كه اين سلولوزي را به جود مي آورد Blowing agent ( عامل انبساط ) ناميده مي شود . در بعضي پلاستيك فوم اين سلول ها بسته مي باشندو عامل انبساط در داخل محبوس گرديده ولي در بعضي ديگر اين سلول ها به صورت باز بوده و عامل انبساط خارج مي گردد .
مواد گوناگوني مي توانند به عنوان عامل انبساط استفاده شوندمانند دي اكسيد كربن (CO2) هيدرو كربن ها – كلرو فلوروكربن (CFCs) شرط اوليه براي يك عامل انبساط عبارت از نشان ندادن واكنش با پلاستيك حلال در پلاستيك مايع حل نشدن در پلاستيك جامد و داراي نقطه جوش و فشار مناسب باشدS CFCٍ به دليل دارا بودن شرايط فوق الذكر و ارزاني به عنوان يك عامل انبساط سالهاست كه در صنعت فوم به كار برده شده است بيشترين CFCS مورد استفاده در صنايع شامل CFC ,113 –CFC ,12- CFS ,114 CFC – 11 مي باشد .
CFCS مورد استفاده در فوم به مقادير مختلف در آتمسفر رها شده كه اين مقادير بستگي به نوع و وزن ملكولي آن ها دارد . در بيشتر فوم هاي حفره باز (OpenCFCS CELL Foam) در طول مراحل توليدد از مايع خارج مي شوند اما در فوم هاي حفره بسته ( Closed Cell Foams) در فوم باقي مي ماند ودر طي مدت طولاني و يا در زمان مصرف محصول به تدريج خارج مي گردند .
نظر یادت رفت
