●●● ادعیه قرانی ●●●

[سرمد حیدری]

دعاء حفظ قرآن
​

قال رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) لأمير المؤمنين (عليه السلام) : "أعلمك دعاء لا تنسى القرآن: ’اللهم ارحمني بترك معاصيك أبداً ما أبقيتني، وارحمني من تكلف ما لا يعنني، وارزقني حسن المنظر فيما يرضيك عني، وألزم قلبي حفظ كتابك كما علمتني، وارزقني أن أن أتلوه على النحو الذي يرضيك عني. اللهم نور بكتابك بصري، واشرح به صدري، وفرح به فلبي، وأطلق به لساني، واستعمل به بدني، وقوني على ذلك، وأعني عليه إنه لا معين عليه إلا أنت، لا إله إلا أنت‘"

(1) الكافي - محمد بن يعقوب الكليني - ج 2 - ص 577، رواية 2 (أخذ من برنامج المعجم لألفاظ الكتب الأربعة - مركز البحوث الكمبيوترية للعلوم الإسل

 

[سرمد حیدری]

دعاء إمام سجاد عليه السلام هنگام ختم القرآن
​

اللهم إنك أعنتني على ختم كتابك الذي أنزلته نورا، وجعلته مهيمنا على كل كتاب أنزلته، وفضلته على كل حديث قصصته، وفرقانا فرقت به بين حلالك وحرامك، وقرآنا أعربت به عن شرائع أحكامك، وكتابا فصلته لعبادك تفصيلا، ووحيا أنزلته على نبيك محمد صلواتك عليه وآله تنزيلا، وجعلته نورا نهتدي من ظلم الضلالة والجهالة باتباعه، وشفاء لمن أنصت بفهم التصديق إلى استماعه، وميزان قسط لا يحيف عن الحق لسانه، ونور هدى لا يطفأ عن الشاهدين برهانه، وعلم نجاة لا يضل من أم قصد سنته، ولا تنال أيدي الهلكات من تعلق بعروة عصمته. اللهم فإذ أفدتنا المعونة على تلاوته، وسهلت جواسي ألسنتنا بحسن عبارته، فاجعلنا ممن يرعاه حق رعايته، ويدين لك باعتقاد التسليم لمحكم آياته، ويفزع إلى الإقرار بمتشابهه وموضحات بيناته.

اللهم إنك أنزلته على نبيك محمد صلى الله عليه وآله مجملا، وألهمته علم عجائبه مكملا، وورثتنا علمه مفسرا، وفضلتنا على من جهل علمه، وقويتنا عليه لترفعنا فوق من لم يطق حمله. اللهم فكما جعلت قلوبنا له حملة، وعرفتنا برحمتك شرفه وفضله، فصل على محمد الخطيب به وعلى آله، واجعلنا ممن يعترف بأنه من عندك، حتى لا يعارضنا الشك في تصديقه، ولا يختلجنا الزيغ عن قصد طريقه.

اللهم صل على محمد وآله، واجعلنا ممن يعتصم بحبله، ويأوى من المتشابهات إلى حرز معقله، ويسكن في ظل جناحه، ويهتدي بضوء صباحه، ويقتدي بتبلج أسفاره، ويستصبح بمصباحه، ولا يلتمس الهدى في غيره.
اللهم وكما نصبت به محمدا علما للدلالة عليك، وأنهجت بآله سبل الرضا إليك، فصل على محمد وآله، واجعل القرآن وسيلة لنا إلى أشرف منازل الكرامة، وسُلّماً نعرج فيه إلى محل السلامة، وسبباً نجزى به النجاة في عرصة القيامة، وذريعة نقدم بها على نعيم دار المقامة.

اللهم صل على محمد وآله، واحطط بالقرآن عنا ثقل الأوزار، وهب لنا حسن شمائل الأبرار، واقف بنا آثار الذين قاموا لك به آناء الليل وأطراف النهار، حتى تطهرنا من كل دنس بتطهيره، وتقفوا بنا آثار الذين استضاؤوا بنوره ولم يلههم الأمل عن العمل، فيقطعهم بخدع غروره.

اللهم صل على محمد وآله، واجعل القرآن لنا في ظلم الليالي مونسا، ومن نزغات الشيطان وخطرات الوساوس حارسا، ولأقدامنا عن نقلها إلى المعاصي حابسا، ولألسنتنا عن الخوض في الباطل من غير ما آفة مخرسا، ولجوارحنا عن اقتراف الآثام زاجرا، ولما طوت الغفلة عنا من تصفح الاعتبار ناشرا، حتى توصل إلى قلوبنا فهم عجائبه وزواجر أمثاله، التي ضعفت الجبال الرواسي على صلابتها عن احتماله.

اللهم صل على محمد وآله، وأدم بالقرآن صلاح ظاهرنا، واحجب به خطرات الوساوس عن صحة ضمائرنا، واغسل به درن قلوبنا وعلائق أوزارنا، واجمع به منتشر أمورنا، وارو به في موقف العرض عليك ظمأ هواجرنا، واكسنا به حلل الأمان يوم الفزع الأكبر في نشورنا.

اللهم صل على محمد وآله، واجبر بالقرآن خلتنا من عدم الإملاق، وسق إلينا به رغد العيش وخصب سعة الأرزاق، وجنبنا به الضرائب المذمومة ومداني الأخلاق، واعصمنا به من هوة الكفر ودواعي النفاق، حتى ي****** لنا في القيامة إلى رضوانك وجنانك قائدا، ولنا في الدنيا عن سخطك وتعدي حدودك ذايدا، ولما عندك بتحليل حلاله وتحريم حرامه شاهدا.

اللهم صل على محمد وآله، وهون بالقرآن عند الموت على أنفسنا كرب السياق وجهد الأنين وترادف الحشارج إذا بلغت النفوس التراقي، وقيل من راق، وتجلى ملك الموت لقبضها من حجب الغيوب، ورماها عن قوس المنايا بأسهم وحشة الفراق، وداف لها من زعاف الموت كأسا مسمومة المذاق، ودنا منا إلى الآخرة رحيل وانطلاق، وصارت الأعمال قلائد في الأعناق، وكانت القبور هي المأوى إلى ميقات يوم التلاق.

اللهم صل على محمد وآله، وبارك لنا في حلول دار البلى، وطول المقامة بين أطباق الثرى، واجعل القبور بعد فراق الدنيا خير منازلنا، وافسح لنا برحمتك في ضيق ملاحدنا، ولا تفضحنا في حاضر يوم القيامة بموبقات آثامنا، وارحم بالقرآن في موقف العرض عليك ذل مقامنا، وثبت به عند اضطراب جسر جهنم يوم المجاز عليها زلل أقدامنا، ونجنا به من كل كرب يوم القيامة، وشدائد أهوال يوم الطامة، وبيض وجوهنا يوم تسود وجوه الظَّلَمة في يوم الحسرة والندامة، واجعل لنا في صدور المؤمنين ودا، ولا تجعل الحياة علينا نكدا.

اللهم صل على محمد عبدك ورسولك كما بلغ رسالتك، وصدع بأمرك ونصح لعبادك، اللهم اجعل نبينا صلواتك عليه وآله يوم القيامة أقرب النبيين منك مجلسا، وأمكنهم منك شفاعة، وأجلهم عندك قدرا، وأوجههم عندك جاها، اللهم صل على محمد وآل محمد، وشرف بنيانه، وعظم برهانه، وثقل ميزانه، وتقبل شفاعته، وقرب وسيلته، وبيض وجهه، وأتم نوره، وارفع درجته، وأحينا على سنته، وتوفنا على ملته، وخذ بنا منهاجه، واسلك بنا سبيله، واجعلنا من أهل طاعته، واحشرنا في زمرته، وأوردنا حوضه، واسقنا بكأسه، اللهم صل على محمد وآله، صلاة تبلغه بها أفضل ما يأمل من خيرك وفضلك وكرامتك، إنك ذو رحمة واسعة وفضل كريم، اللهم اجزه بما بلغ من رسالاتك، وأدى من آياتك، ونصح لعبادك، وجاهد في سبيلك، افضل ما جزيت أحدا من ملائكتك المقربين وأنبيائك المرسلين المصطفين، والسلام عليه وعلى آله الطيبين الطاهرين ورحمة الله وبركاته.

(1) دعاء الإمام علي بن الحسين (عليه السلام) - الصحيفة السجاد

 

[سرمد حیدری]

دعاء صغير أمير المؤمنين (ع) هنگام ختم القرآن​

روي عن أمير المؤمنين (عليه السلام) كان يقول عند ختم القرآن:
"اللهم اشرح بالقرآن صدري، واستعمل بالقرآن بدني، ونور بالقرآن بصري، وأطلق بالقرآن لساني، وأعني عليه ما أبقيتني، فإنه لا حول ولا قوة إلا بك"

(1) في رحاب القرآن الكريم - نبيل خلف - نقلاً عن مستدرك الوسائل -ج 4 - ص 378

 

[سرمد حیدری]

دعاء هنگام قرائت قرآن کریم​

روي عن الإمام جعفر الصادق (عليه السلام) أنه كان من دعائه إذا قرأ القرآن:
"بسم الله، اللهم إني أشهد أن هذا كتابك المنزل من عندك على رسولك محمد (صلى الله عليه وآله وسلم)، وكتابك الناطق على لسان رسولك، فيه حكمك وشرائع دينك، أنزلته على نبيك، وجعلته عهداً منك إلى خلقك وحبلا متصلا فيما بينك وبين عبادك. اللهم إني نشرت عهدك وكتابك، اللهم فاجعل نظري فيه عبادة وقراءتي تفكراً وفكري اعتباراً، واجعلني ممن اتعظ ببيان مواعظك فيه واجتنب معاصيك، ولا تطبع عند قراءتي كتابك على قلبي ولا على سمعي، ولا تجعل على بصري غشاوة، ولا تجعل قراءتي قراءة لا تدبر فيها، بل اجعلني أتدبر آياته وأحكامه آخذاً بشرائع دينك، ولا تجعل نظري فيه غفلة ولا قراءتي هذرمة، إنك أنت الرؤف الرحيم."

(1) في رحاب القرآن الكريم - نبيل خلف - نقلاً عن مستدرك الوسائل -ج 4 - ص 372

 

[سرمد حیدری]

دعاء هنگام قرائت قرآن کریم
​

كان أبو عبد الله (ع) يدعو عند قراءة كتاب الله عز وجل:
"اللهم ربنا لك الحمد أنت المتوحد بالقدرة والسلطان المتين، ولك الحمد أنت المتعالي بالعز والكبرياء وفوق السماوات والعرش العظيم، ربنا ولك الحمد أنت المكتفي بعلمك، والمحتاج إليك كل ذي علم، ربنا ولك الحمد يا منزل الآيات والذكر العظيم، ربنا فلك الحمد بما علمتنا من الحكمة والقرآن العظيم المبين. اللهم أنت علمتناه قبل رغبتنا في تعليمه، واختصصتنا به قبل رغبتنا بنفعه، اللهم فإذا كان ذلك منّاًَ منك وفضلاً وجوداً ولطفاً بنا ورحمة لنا وامتناناً علينا من غير حولنا ولا حيلتنا ولا قوتنا، اللهم فحبب إلينا حسن تلاوته وحفظ آياته وإيماناً بمتشابهه وعملاً بمحكمه وسبباً في تأويله وهدىً في تدبيره وبصيرة في بنوره، اللهم وكما أنزلته شفاءاً لأوليائك وشقاءاً على أعدائك وعمى على أهل معصيتك ونوراً لأهل طاعتك اللهم فاجعله لنا حصنا من عذابك وحرزاً من غضبك وحاجزاً عن معصيتك وعصمتاً من سخطك ودليلاً على على طاعتك نوراً يوم نلقاك، نستضيء به في خلقك ونجوز به على سراطك ونهتدي به إلى جنتك.
اللهم إنا نعوذ بك من الشقوة في حمله والعمى عن عمله والحور عن حكمه والعلو عن قصده والتقصير دون حقه.

اللهم احمل عنا ثقله، وأوجب لنا أجره، وأوزعنا شكره، واجعلنا نراعيه ونحفظه، اللهم اجعلنا اجعلنا نتبع حلاله ونجتنب حرامه ونقيم حدوده ونؤدي فرائضه. اللهم ارزفنا حلاوة في تلاوته ونشاطاً في قيامه ووجلاً في ترتيله وقوة في استعماله في آناء الليل وأطراف النهار، اللهم واشفنا من النوم باليسير، وأيقضنا في ساعة الليل من رقاد الراقدين، ونبهنا عند الاحايين التي يستجاب فيها الدعاء من سنة الوسنانين، اللهم اجعل لقلوبنا ذكاء عند عجائبه التي لا تنقضي ولذاذةً عند ترديده وعبرةً عند ترجيعه ونفعاً بيناً عند استفهامه.

اللهم إنا نعوذ بك من تخلفه في قلوبنا وتوسده عند رقادنا ونبذه وراء ظهورنا، ونعوذ بك من قساوة قلوبنا لما به وعظتنا.

اللهم انفعنا فيما صرفت فيه من الآيات، وذكرنا بما ضربت فيه من المثلات، وكفر عنا بتأويله السيئات، وضاعف لنا به جزاءاً في الحسنات، وارفعنا به ثواباً في الدرجات، ولقنِّا به البشرى بعد الممات، اللهم اجعلنا لنا زادا تقوينا به في الموقف بين يديك وطريقاً واضحاً نسلك به إليك وعلماً نافعاً نشكر به نعمائك وتخشعاً صادقاً نسبح به أسمائك ، فإنك اتخذت به علينا حجة قطعت به عذرنا، واصطنعت به عندنا نعمة قصر عنها شكرنا.

اللهم اجعله لنا ولياً يثبتنا من الزلل ودليلاً يهدينا إلى صالح العمل وعوناً هادياً يقومنا من الميل وعونا يقوينا من الملل، حتى يبلغ فينا أفضل الأمل.

اللهم اجعله لنا شافعاً يوم اللقاء وسلاحاً يوم الارتقاء وحجيجاً يوم القضاء ونوراً يوم الظلماء يوم لا أرض ولا سماء، يوم يجزى كل ساعٍ بما سعى، اللهم اجعله لنا رياً يوم الظما وفوزاً يوم الجزاء من نار حامية قليلة البُقْيا على من بها اصطلى، وبحرها تلظى، اللهم اجعله لنا برهاناً على رؤوس الملاء يوم يجمع فيه اهل الأرض وأهل السماء، اللهم ارزقنا منازل الشهداء وعيش السعداء ومرافقة الأنبياء.

إنك سميع الدعاء." (1) الكافي - محمد بن يعقوب الكليني - ج 2 - ص 573، رواية 1 (أخذ من برنامج المعجم لألفاظ الكتب الأربعة - مركز البحوث الكمبيوترية للعلوم الإسلا

 

[سرمد حیدری]

دعاى صاحبان باغ سوخته
​

در زمان‏هاى دور، در سرزمين يمن مرد با ايمانى زندگى مى‏كرد. او باغ و بستان بزرگ و آبادى داشت و به هنگام برداشت محصول، فقيران و تهى‏دستان به باغ او مى‏آمدند و بهره مى‏بردند. وقتى كه پدر از جهان رخت بر بست پسران مالك باغ شدند و تصميم گرفتند از ميوه و ثمره باغ به مستمندان چيزى ندهند. زمان برداشت محصول فرارسيد، آنان با خود گفتند:
فردا صبح بى سر و صدا به باغ مى‏رويم و به سرعت محصول را جمع مى‏كنيم و تا تهى دستان از شروع برداشت محصول بى‏خبر هستند ما كار را تمام كرده و آن را به خانه و انبار مى‏آوريم. آنان بدون آن‏كه توجه كنند كه نعمت‏ها همه از خداست و خداوند در محصول آنان براى فقرا سهمى قرار داده است، با اين تصميم، شب خوابيدند تا پگاه به باغ روند.

همان شب آتش الهى، باغ را سوزاند به گونه‏اى كه صبحگاهان وقتى كه آنان به باغ رسيدند با خود گفتند: اشتباه آمديم، اين باغ ما نيست. برادر عاقل‏تر گفت: مگر به شما نگفتم تسبيح الهى گوييد و به‏ياد خداوند باشيد و جانب حق را پاس داريد!

آنان از غفلت به‏در آمدند و هشيار شدند و به اشتباه خود پى بردند وگفتند:
سُبْحانَ رَبِّنا إِنَّا كُنَّا ظالمِين؛
منزّه است پروردگار ما، همانا ما ستمكارانيم.

آنان يكديگر را ملامت كردند و به گناه خود اقرار و اعتراف كردند و تصميم گرفتند راه راست و درست، و روش پدر خردمند خود را در پيش گيرند و گفتند:
عَسى‏ رَبُّنا أَنْ يُبْدِلنا خَيْراً منْها إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا راغِبُونَ؛
اميدواريم پروردگار ما بهتر از آن باغ به ما دهد، ما به سوى پروردگار خود رو مى‏كنيم.

 

[سرمد حیدری]

دعاى مادر مريم
​

حنّه همسر عمران بود و هردو از موحّدان و از خاندان بزرگ توحيد و يكتا پرستى بودند. هنگامى كه حنّه باردار شد نذر كرد كه فرزندى كه در راه دارد خدمتگزار بيت المقدس شود. او كه انتظار داشت فرزندش پسر باشد، به هنگام زايمان دريافت نوزادش دختر است. او را مريم ناميد و زكرياى پيامبر، بزرگ بيت المقدس و شوهرخاله مريم سرپرستى او را به عهده گرفت.
مريم همراه با رشد جسمى، جانش نيز در پرتو تعليمات الهى پرورش يافت و بدون همسر با نفخ روح الهى عيسى را بزاد.

خداوند از دعاى حنّه مادر مريم و همسر عمران چنين ياد مى‏كند: او گفت:
رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ العَلِيمُ؛
بارالها، من فرزندى كه در شكم دارم نذر كردم براى تو آزاد باشد، از من بپذير، به درستى كه تو شنوا و دانايى.

در آيه ديگر مى‏فرمايد: خداوندش به نيكو قبولى از او پذيرفت

 

[سرمد حیدری]

دعاى مسيحيانى كه مسلمان شدند
​

از آغاز ظهور اسلام، يهود و نصارا هر كدام به شيوه‏اى با اسلام برخورد مى‏كردند. يهود از روى حسدورزى و كينه و دشمنى با اسلام و پيامبر و مسلمين، سر ناسازگارى و عناد داشتند و از هيچ زمينه‏اى براى ضربه به اسلام چشم پوشى نمى‏كردند.

در مقابل، نصارا روشى منطقى و معقول، و برخوردهاى مهرآميز و دوستانه با اسلام و مسلمين داشتند. قرآن كريم از اين دو برخورد متفاوت ياد مى‏كند و بارها به نشانه قدرشناسى، از حق گرايان مسيحى تمجيد مى‏كند و از برخوردهاى معقول و سنجيده آنان ستايش مى‏كند.

گروهى از آنان كه از زُهّاد و عُبّاد و دانشمندان مسيحى بودند وقتى كه با قرآن وپيام آن آشنا شدند و آن را حق يافتند مسلمان شدند و از شادمانى گريستند و چنين گفتند:
رَبَّنا ءامَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشاهِدينَ؛
بارالها، ايمان آورديم، ما را هم در زمره گواهان (و مسلمين) قرارده

 

[سرمد حیدری]

دعاى نيكوكاران در بهشت​

نيكو كاران در بهشت نيز حمد و ثناى خدا مى‏كنند و نعمت‏هاى الهى را بر مى‏شمارند. بنا به گفته قرآن كريم آنان در بهشت چنين گويند:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذهَبَ عَنّا الحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ الَّذِي أَحَلَّنا دارَ المُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا فِيها نَصَبٌ وَلا يَمَسُّنا فِيها لُغُوبٌ؛
حمد براى خدايى است كه اندوه را از ما ببُرد، به درستى كه پروردگار ما آمرزنده و شكرگزار است. او كه از كرمَش ما را در سراى جاويد جا داد كه در آن نه رنج به ما رسد و نه خستگى و سختى.

 

[سرمد حیدری]

عباد الرّحمن چگونه دعا مى‏كنند؟
​

خداوند متعال در سوره فرقان، نشانه‏ها و اوصاف عباد الرحمن و بندگان شايسته را بيان مى‏كند و در ضمن بيان اوصاف و حالات آنان، ازدعاى آنان اين گونه ياد مى‏فرمايد: آنان مى‏گويند:
رَبَّنا اصْرِفْ عَنّا عَذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذابَها كانَ غَراماً؛
بارالها، عذاب جهنّم را از ما بگردان، چرا كه عذاب جهنّم دائمى است.

و نيز مى‏گويند:
رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَذُرِّيّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً؛
بارالها، از همسران و فرزندان، كسانى كه مايه آرامش خاطر و روشنايى چشم ما باشند به ما ببخش، و ما را پيشواى متّقين و تقوا پيشه‏گان قرارده.

 

[سرمد حیدری]

دعاى مجاهدانى كه در ركاب پيامبران جهاد كردند
​

خداوند متعال وقتى مى‏خواهد مؤمنان مجاهد را قوت قلب دهد و راه و رسم صحيح جهاد را به آنان آموزد و توكل و تعبّد را در آنان زنده‏كند و شيوه پايدارى و صبر و ثبات را براى آنان ترسيم كند و طريقه دعا و نيايش مردان جهاد و شهادت را بازگو كند مى‏فرمايد:
رَبَّنا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَإِسْرافَنا فِي أَمْرِنا وَثَبِّتْ أَقْدامَنا وَانْصُرْنا عَلى‏ القَوْمِ الكافِرِينَ؛
پروردگارا، گناهان و كوتاهى و تندروى ما را در كار خود بيامرز، وگام‏هاى ما را ثابت دار، و ما را بر كفار پيروز فرما.

خداوند در پاسخ، پاداش دنيايى كه پيروزى و سربلندى آنهاست وپاداش نيكوى آخرت را كه بهشت و مقام قرب خداست به ايشان عطافرمود.

در زمان ما هر گاه جنگى بين مسلمين و كفار در گيرد و نيز، در نبرد دائمى فرهنگى، عقيدتى، سياسى، ميان اهل ايمان و پيروان شرك و شيطان در هر نقطه جهان؛ به منظور پيمودن مسير صحيح و صبر و پايدارى و طلب هدايت و پيروزى از خداوند، شايسته است اين دعا را زياد بخوانيم

 

[سرمد حیدری]

دعاى مؤمنان در روز قيامت​

خداوند متعال در بيان حال پيامبر اكرم(ص) و مؤمنان در روز قيامت مى‏فرمايد: در روز قيامت خداوند، پيامبر و مؤمنين را رها و رسوا نمى‏كند و آبرو و موقعيت آنان را محفوظ مى‏دارد. نور آنان كه بر اثر ايمان راسخ و اعمال صالح به دست آورده‏اند به‏سان راهنمايى كامل پيشاپيش و همدوش، آنان را به سوى بهشت پيش مى‏برد و آنان چنين گويند:
رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَ اغْفِرْ لَنا إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شى‏ءٍ قَدِيرٌ؛
بارالها، نور ما را تكميل فرما و بر آن بيفزا، و مارا بيامرز، همانا تو بر هركارى توانايى

 

[سرمد حیدری]

دعاى ساحران مؤمن

موسى و هارون به فرمان الهى رهسپار دربار فرعون شدند و به فرمان پروردگار به نرمى با او سخن گفتند. از آزادى بنى اسرائيل، عذاب‏قيامت، خداشناسى، نعمت‏هاى الهى، مرگ، معاد و آيات ديگر الهى برايش گفتند و معجزات الهى را به او نشان دادند.

فرعون، معجزات الهى را سحر موسى دانست و روز عيد را براى مبارزه با آن تعيين كرد.

فرعون داناترين ساحران را گردآورد و به آنان دلگرمى و وعده‏داد كه اگر موسى را شكست دادند از مقرّبان او خواهند شد.

روز عيد فرا رسيد. همه در مكان مقرر گرد آمدند تا مبارزه ساحران نامدار را با موسى و هارون ببينند. در آغاز ساحران به سحر پرداختند به‏گونه‏اى كه موسى بترسيد. ناگهان ندا آمد:
موسى به فرمان خدا دست به كارشد. عصايش را افكند. در دم به اعجاز الهى سحر ساحران را ببلعيد و كارى كرد كه ساحران فرعون به سجده در افتادند و به حقانيّت خداوند و صدق موسى و هارون و پوچى ادّعاى خدايى فرعون گواهى دادند.

فرعون روبه آنان كرد و گفت: پيش از آن كه من به شما اجازه دهم به خدا ايمان آورديد؟ اين نقشه را طرح كرديد كه مردم را پراكنده و از شهر بيرون كنيد؛ به زودى خواهيد فهميد! دست و پايتان را برعكس يكديگر مى‏برم و همه شما را به دار مى‏آويزم.

ساحران تازه ايمان آورده گفتند: ما به سوى پروردگارمان برمى‏گرديم و تو كه ما را مجازات مى‏كنى براى آن است كه ما وقتى معجزه‏الهى را ديديم ايمان آورديم. و در اين هنگام دست به دعا برداشتند و گفتند:
رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمينَ؛
بارخدايا، صبر و پايدارى بر ما ببار و مارا مسلمان بميران

 

[سرمد حیدری]

دعاى ملائكه مقرّب براى مؤمنان

حاملان عرش الهى و كرّوبيان كه فرشتگان عالى رتبه و مقرّب الهى هستند، هميشه تسبيح و حمد پروردگار كنند و بر ايمانشان افزوده شود و از براى مؤمنان طلب آمرزش كنند و گويند:
رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَي‏ءٍ رَحْمَةً وَعِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذابَ الجَحِيمِ رَبَّنا وَأَدْخِلْهُمْ جَنّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَأَزْواجِهِمْ وَذُرِّيّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ العَزِيزُ الحَكِيمُ وَقِهِمُ السَّيِّئاتِ وَمَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذلِكَ هُوَ الفَوْزُ العَظِيمُ؛

بارالها، رحمت و دانش تو همه چيز را فرا گرفته است، پس بيامرز كسانى را كه توبه كردند و راه تو را پيمودند، و آنان را از آتش جهنّم بازدار. بارالها، آنان و نيكان از پدران و همسران و فرزندانشان را به بهشت عَدْن كه به آنان وعده دادى داخل فرما، همانا تو عزيز و حكيمى. و آنان را از بدى‏ها و عذاب دوردار؛ چرا كه هر كه را تو از بدى در روز قيامت حفظ فرمايى به او رحم كرده‏اى، و همين رستگارى بزرگ است.

شايسته است ما هم با ملائكه مقرب همنوا شويم و اين دعا را بخوانيم، چرا كه هم دعا براى خود و هم براى جميع مؤمنان است

 

[سرمد حیدری]

دعاى مؤمنان راستين

خداوند متعال گهگاه در قرآن كريم از وضعيّت روحى و روانى مسلمانان در آغاز اسلام ياد مى‏فرمايد و در حقيقت به مسلمانان در تمام زمان‏ها و مكان‏ها، آموزش مى‏دهد كه اين گونه باشيد. يكى از آن موارد دو آيه آخر سوره بقره است.

مى‏فرمايد:
ما بين هيچ يك از پيامبران الهى فرق نمى‏گذاريم، و گفتند:

سَمِعْناوَأَطَعْنا غُفْرانَكَ رَبَّنا وَإِلَيْكَ المَصِيرُ لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلّا وُسْعَها لَها ما كَسَبَتْ‏وَعَلَيْها ما اكْتَسَبَتْ رَبَّنا لا تُؤاخِذنا إِْن نَسينا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَلا تَحْمِلْ عَلَيْنا إِصْراً كَما حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنارَبَّنا وَلا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ وَاعْفُ عَنّا وَاغْفِرْ لَنا وَارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلى‏ القَوْمِ الكافِرِينَ؛

بارالها، شنيديم و اطاعت كرديم آمرزش تو را، و باز گشت به سوى تواست. خداوند به هر كس به اندازه توانش تكليف مى‏كند، آنچه از نيكى كسب كند براى اوست و هر آن چه از بدى به دست آورد بر ضدّ اوست. بارالها، اگر فراموش يا خطا كرديم ما را مؤاخذه مفرما، وبردوش ما بارگران مگذار آن چنانكه برامت‏هاى پيشين نهادى. بارالها، ما را بر كارى كه طاقت آن را نداريم وادار مفرما، و از ما در گذر وما را بيامرز و به ما رحم كن، تو مولاى مايى، پس ما را بر قوم كافر پيروز فرما

 

[سرمد حیدری]

دعاء درد و بيمارى

عن أبي عبد الله (ع) قال:
" تضع يدك على موضع الوجع وتقول : ’اللهم إني أسألك بحق القرآن العظيم الذي نزل به الروح الأمين وهو عندك في أم الكتاب علي حكيم أن تشفيني بشفائك وتداويني بداوئك وتعافيني من بلائك‘ ثلاث مرات وتصلي على محمد وآله " (1) الكافي - محمد بن يعقوب الكليني - ج 2 - ص 568، رواية 18 (أخذ من برنامج المعجم لألفاظ الكتب الأربعة - مركز البحوث الكمبيوترية للعلوم الإسل

 

[سرمد حیدری]

ربنا در قرآن

1- رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ. بقره آیه 201 پروردگارا! به ما در دنيا نيكى‏ عطا كن‏! و در آخرت نيز نيكى‏ مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!

2- رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ. بقره آیه 250 پروردگارا! پيمانه شكيبايى و استقامت را بر ما بريز! و قدمهاى ما را ثابت بدار! و ما را بر جمعيّت كافران‏، پيروز بگردان‏

3- رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ. بقره آیه 286 پروردگارا! اگر ما فراموش يا خطا كرديم‏، ما را مؤاخذه مكن‏! پروردگارا! تكليف سنگينى بر ما قرار مده‏، آن چنان كه [به خاطر گناه و طغيان‏،] بر كسانى كه پيش از ما بودند، قرار دادى‏! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداريم‏، بر ما مقرّر مدار! و آثار گناه را از ما بشوى‏! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده‏! تو مولا و سرپرست مايى‏، پس ما را بر جمعيّت كافران‏، پيروز گردان

‏ 4- رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ .آل عمران آیه 8 پروردگارا! دلهايمان را، بعد از آنكه ما را هدايت كردى‏، [از راه حق‏] منحرف مگردان‏! و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش‏، زيرا تو بخشنده‏اى‏

5- ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ. آل عمران 147 پروردگارا! گناهان ما را ببخش‏! و از تندرويهاى ما در كارها، چشم‏پوشى كن‏! قدمهاى ما را استوار بدار! و ما را بر جمعيّت كافران‏، پيروز گردان

‏ 6- رَبَّنَا إِنَّكَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ . آل عمران آیه192 پروردگارا! هر كه را تو [بخاطر اعمالش‏،] به آتش افكنى‏، او را خوار و رسوا ساخته‏اى‏! و براى افراد ستمگر، هيچ ياورى نيست

‏ 7- رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ. آل عمران آیه 193 پروردگارا! ما صداى منادى [تو] را شنيديم كه به ايمان دعوت مى‏كرد كه‏: (به پروردگار خود، ايمان بياوريد!) و ما ايمان آورديم‏؛ پروردگارا! گناهان ما را ببخش‏! و بديهاى ما را بپوشان‏! و ما را با نيكان [و در مسير آنها] بميران

‏ 8- رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلاَ تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ . آل عمران194 پروردگارا! آنچه را به وسيله پيامبرانت به ما وعده فرمودى‏، به ما عطا كن‏! و ما را در روز رستاخيز، رسوا مگردان‏! زيرا تو هيچ‏گاه از وعده خود، تخلف نمى‏كنى

‏ 9- رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ . اعراف آیه 23 پروردگارا! ما به خويشتن ستم كرديم‏! و اگر ما را نبخشى و بر ما رحم نكنى‏، از زيانكاران خواهيم بود

10- رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِين . اعراف آیه 47 پروردگارا! ما را با گروه ستمگران قرار مده‏!

11- رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ .اعراف آیه 89 پروردگارا! ميان ما و قوم ما بحق داورى كن‏، كه تو بهترين داورانى

‏ 12- رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ . اعراف 126 بار الها! صبر و استقامت بر ما فرو ريز! [و آخرين درجه شكيبائى را به ما مرحمت فرما!] و ما را مسلمان بميران‏!)

13- رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ .یونس آیه 85 پروردگارا! ما را مورد شكنجه گروه ستمگر قرار مده

‏ 14 - وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ . یونس 86 ما را با رحمتت از [دست‏] قوم كافر رهايى بخش

‏ 15- رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ وَمَا يَخْفَى عَلَى اللّهِ مِن شَيْءٍ فَي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء.ابراهیم آیه 38 پروردگارا! نور ما را كامل كن و ما را ببخش كه تو بر هر چيز توانائى‏پروردگارا! تو مى‏دانى آنچه را ما پنهان و يا آشكار مى‏كنيم‏؛ و چيزى در زمين و آسمان بر خدا پنهان نيست

‏ 16- رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا .کهف آیه 10 پروردگارا! ما را از سوى خودت رحمتى عطا كن‏، و راه نجاتى براى ما فراهم ساز

17- رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا . فرقان آیه 74
پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مايه روشنى چشم ما قرارده‏، و ما را براى پرهيزگاران پيشوا گردان‏!

18- رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ . غافر آیه 7 پروردگارا! رحمت و علم تو همه چيز را فراگرفته است‏؛ پس كسانى را كه توبه كرده و راه تو را پيروى مى‏كنند بيامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار

19- رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ .غافر آیه8 پروردگارا! آنها را در باغهاى جاويدان بهشت كه به آنها وعده فرموده‏اى وارد كن‏، همچنين از پدران و همسران و فرزندانشان هر كدام كه صالح بودند، كه تو توانا و حكيمى

‏ 20- رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ .دخان آیه 12 پروردگارا! عذاب را از ما برطرف كن كه ايمان مى‏آوريم

‏ 21- رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ .حشر آیه 10 پروردگارا! ما و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز، و در دلهايمان حسد و كينه‏اى نسبت به مؤمنان قرار مده‏! پروردگارا، تو مهربان و رحيمى

22- رَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ. ممتحنه آیه 4 پروردگارا! ما بر تو توكّل كرديم و به سوى تو بازگشتيم‏، و همه فرجامها بسوى تو است

‏ 23- رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .تحریم آیه 8

پروردگارا! نور ما را كامل كن و ما را ببخش كه تو بر هر چيز توانائى‏

 

[سرمد حیدری]

تعليم دعا به مسلمانان

در نبرد حُنين، غنيمت بسيارى به چنگ مسلمانان افتاد. حضرت محمد(ص) به هنگام تقسيم غنايم، به تازه‏مسلمانان مكّه سهم بيشترى دادند تا در مسلمانى دلگرم و به اسلام خوشبين شوند. اين كار پيامبر سبب گرديد تا براى بيشتر مهاجر و انصار كه از فلسفه كار حضرت بى‏خبر بودند سؤال ايجاد شود و در اين ميان، منافقان فرصت يافتند تا زبان اعتراض بگشايند و به بدگويى از پيامبر پردازند. پيامبر، علّت كار خود را شرح دادند و مؤمنان بدان راضى شدند. خداوند مى‏فرمايد: شايسته بود به آنچه خدا و پيامبرش به آنان دادند راضى و خوشنود باشند و بگويند: حَسْبُنا اللَّهُ سَيُؤْتِينا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ‏وَرَسُولُهُ إِنّا إِلى‏ اللَّهِ راغِبُونَ؛ خداوند ما را بس است، به زودى خداوند از فضلش، و پيامبرش به ما مى‏دهند، ما به سوى پروردگار رغبت و ميل داريم

 

[سرمد حیدری]

تقديس الهى از زبان ملائكه

در روز قيامت، خداوند نابكاران و مشركان را محشور فرمايد و سپس به فرشتگان گويد: آيا اينها (مشركان) شما را بندگى مى‏كردند و شما را مى‏پرستيدند؟ فرشتگان در پاسخ گويند: سُبْحانَكَ أَنْتَ وَلِيُّنا مِنْ دُونِهِمْ؛ اى خدا تو منزّهى از هر عيب، تو ولىّ و همراه مايى نه آنان، بلكه آنان جنّ را پرستش مى‏كردند و بيشترشان به آن ايمان داشتند

 

[سرمد حیدری]

حمد و سپاس بهشتيان
​

در روز قيامت تقوا پيشگان را به سوى بهشت برند. هنگامى كه به بهشت رسند درهاى بهشت گشوده شود و مأموران بهشت به آنان سلام و خوش آمد گويند. آنان به نشانه سپاس خداوند گويند: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقنا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنا الأَرْضَ نَتَبَوَّءُ مِنَ الجَنَّةِ حَيْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ العامِلِينَ؛ سپاس خدايى راست كه وعده‏اش را بر ما راست گرداند، و زمين را به ما ارث داد، هر جاى بهشت خواهيم مأوا كنيم، چه خوب است پاداش نيكو كرداران. و چون بهشت و نعمتهاى فراوانى را كه خداوند به آنان ارزانى داشته نظاره كنند گويند: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدينا لِهذا وَما كُنَّا لِنَهْتَدِىَ لَوْلا أَنْ هَدينَا اللَّهُ؛ تمام سپاس ويژه خدايى است كه ما را به اين‏جا هدايت فرمود، و اگر خداوند هدايت نمى‏كرد ما به آن راه نمى‏يافتيم. اهل بهشت كه ايمان راستين و عمل شايسته را در اين جهان فراهم‏آورده‏اند و در بهشت از نعمت‏هاى الهى بهره‏مندند ورد زبانشان اين‏است: سُبحانَك اللّهُمَّ؛ پروردگارا تو منزهى از هر عيب. آنان به يكديگر تحيت و سلام گويند. باز هم آخرين سخنشان اين‏است: الحَمْدُ للَّهِ رَبِّ العالَمينَ؛ تمام حمد مخصوص خدايى است كه پروردگار جهان‏ها و عوالم هستى است.

 

[سرمد حیدری]

داود و سليمان(ع) حمد الهى كردند
​

حمد و سپاسِ كسى كه كمك و يارى كرده است پسنديده و لازم است. و چه كسى چون خداوند بذل و بخشش و احسان مى‏كند! او كه هر چه نعمت و توان و كمال داريم از اوست. خداوند به دو پيامبرش داود و سليمان نعمت‏هاى فراوانى داد و برخى نعمت‏ها به آن دو داد كه به ديگران نداد. به داود علم قضاوت داد و آهن را در دست او نرم كرد و به سليمان آشنايى به زبان پرندگان و حيوانات، تسخير شياطين و جن، هوانوردى و حكومت بى‏مانند داد. ليكن آن‏دو پيشواى موحدان، سپاس حق گزاردند و گفتند: اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى‏ فَضَّلَنا عَلى‏ كَثيرٍ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنينَ؛ حمد و سپاس از آن خدايى است كه ما را بر بسيارى از بندگان مؤمنش برترى داد

 

[سرمد حیدری]

دعا براى پدر و مادر
​

پدر و مادر حقوق بسيارى بر فرزندان دارند. خداوند كريم در چند جاى قرآن، فرزندان را بر اداى حق پدر و مادر سفارش كرده است. در سوره اسراء مى‏فرمايد: رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانى‏ صَغيراً؛ بارالها، آن دو را رحمت كن چنان كه مرا در كودكى پروراندند.»

 

[سرمد حیدری]

ربنا های قرانی

ربنا های قرانی

ربنا های قرانی​

بسم الله الرحمن الرحيم

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ .آل عمران آیه 8

پروردگارا! دلهايمان را، بعد از آنكه ما را هدايت كردى ، [از راه حق ] منحرف مگردان ! و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش ، زيرا تو بخشنده اى ​

 

[سرمد حیدری]

ُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّميعُ الْعَليمُ (بقره 127)

«پروردگارا! از ما بپذير، كه تو شنوا و دانايى‏

 

[سرمد حیدری]

رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَ أَرِنا مَناسِكَنا وَ تُبْ عَلَيْنا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ (128/بقره)
پروردگارا! ما را تسليم فرمان خود قرار ده! و از دودمان ما، امتى كه تسليم فرمانت باشند، به وجود آور! و طرز عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذير، كه تو توبه‏پذير و مهربانى!

 

[سرمد حیدری]

رَبَّنا وَ ابْعَثْ فيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ (129/بقره)

پروردگارا! در ميان آنها پيامبرى از خودشان برانگيز، تا آيات تو را بر آنان بخواند، و آنها را كتاب و حكمت بياموزد، و پاكيزه كند زيرا تو توانا و حكيمى (و بر اين كار، قادرى)!»




رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ. بقره آیه 250

پروردگارا! پيمانه شكيبايى و استقامت را بر ما بريز! و قدمهاى ما را ثابت بدار! و ما را بر جمعيّت كافران ، پيروز بگردان




رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ. بقره آیه 201

پروردگارا! به ما در دنيا نيكى عطا كن ! و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!




ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ. آل عمران 147
پروردگارا! گناهان ما را ببخش ! و از تندرويهاى ما در كارها، چشم پوشى كن ! قدمهاى ما را استوار بدار! و ما را بر جمعيّت كافران ، پيروز گردان




رَبَّنَا إِنَّكَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ . آل عمران آیه192

پروردگارا! هر كه را تو [بخاطر اعمالش ،] به آتش افكنى ، او را خوار و رسوا ساخته اى ! و براى افراد ستمگر، هيچ ياورى نيست





رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ. آل عمران آیه 193

پروردگارا! ما صداى منادى [تو] را شنيديم كه به ايمان دعوت مى كرد كه : (به پروردگار خود، ايمان بياوريد!) و ما ايمان آورديم ؛ پروردگارا! گناهان ما را ببخش ! و بديهاى ما را بپوشان ! و ما را با نيكان [و در مسير آنها] بميران



رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلاَ تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادَ . آل عمران194

پروردگارا! آنچه را به وسيله پيامبرانت به ما وعده فرمودى ، به ما عطا كن ! و ما را در روز رستاخيز، رسوا مگردان ! زيرا تو هيچ گاه از وعده خود، تخلف نمى كنى





رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ . اعراف آیه 23

پروردگارا! ما به خويشتن ستم كرديم ! و اگر ما را نبخشى و بر ما رحم نكنى ، از زيانكاران خواهيم بود


رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِين . اعراف آیه 47

پروردگارا! ما را با گروه ستمگران قرار مده !




رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ .اعراف آیه 89
پروردگارا! ميان ما و قوم ما بحق داورى كن ، كه تو بهترين داورانى

 

[سرمد حیدری]

قسم به بزرگی ات
و لحظه هایی که از آن من کرده ای
دنیا و دار و ندارش
به چشم بر هم زدنی هم نمی ارزد

 

[**آگاهدخت**]

دعاى حضرت شعيب(ع)

شعيب يكى از پيامبران الهى بود كه در راه ابلاغ توحيد و هدايت مردم رنج ها برد و از نامردمان و پيروان شرك و شيطان مصيبت ها كشيد. مردمان مدين، هم در اعتقادات و باورها دچار گمراهى و كج انديشى بودند وهم در رفتارهاى اجتماعى به بيراهه مى رفتند و هم در دادوستداهل خيانت بودند. شعيب به فرمان الهى دامن همت به كمرزده به تبليغ توحيد ناب، و مبارزه با مفاسد اجتماعى و اقتصادى آنان مى پرداخت.

اما مردمى كه به باورهاى باطل و عادت هاى نادرست خو گرفته بودند شعيب را تخطئه و از باورها و سنّت هاى خود دفاع مى كردند. شعيب به آنان گفت: من قصدى به جز اصلاح تا آن جاكه بتوانم، ندارم. موفقيت من به دست خداست، بر او توكل كردم و به سوى او بازمى گردم.»

شعيب مردم را به توبه و توحيد فراخواند و از اين كه عذاب الهى، كه بر امّت هاى پيشين نازل شده، بر آنان نيز نازل شود آنان را بيم داد.
اما آن مردم به جاى هشيارى، شعيب را تهديد كردند كه اگر حرمت خويشانت نبود، تو را سنگسار مى كرديم.روشنگرى و مبارزه فرهنگى فكرى شعيب ادامه يافت تا آن هنگام كه سران كفر و جهل، شعيب و مؤمنان را بر سر دوراهى قرار دادند و گفتند:

وَسِعَ رَبُّنا كُلَّ شَي ءٍ عِلْماً عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنا رَبَّنا افْتَحْ بَيْنَنا وَبَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الفاتِحِينَ؛
دانش پروردگار ما همه چيز را فرا گرفته است، بر خداوند توكل كرديم. بارالها، بين ما و اين مردم به حق داورى كن و تو بهترين داورانى.
نفرين شعيب مستجاب شد و عذاب الهى بر تبهكاران فرود آمد
​

 

[**آگاهدخت**]

دعاى حضرت عيسى(ع)

وقتى كه عيسى(ع) كفر و لجاجت بنى اسرائيل را ديد از ميان مردم ياورانى طلبيد. حواريون اعلام كردند: ماياوران الهى هستيم و تو را در برابر كافران يارى مى دهيم. اما اينان نيز به راحتى عيسى را همراهى نمى كردند، بلكه سخنان و خواسته هاى ناروايى داشتند. يكى از خواسته هاى آنان مائده آسمانى بود. عيسى به آنان گفت:

اللّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَكُونُ لَنا عِيداً لِأَوَّلِنا وَآخِرِنا وَآيَةً مِنْكَ وَارْزُقْنا وَأَنْتَ خَيْرُ الرّازِقِينَ؛
بارالها، پروردگارا! برما مائده آسمانى فرو فرست تا براى اول و آخر ما عيد شود، و نشانه اى از تو باشد، و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى دهندگانى
​

 

[**آگاهدخت**]

دعا به هنگام ‏سوارشدن بر مركب و در برابر هر نعمتى


يكى از شيوه‏ هاى قرآن براى آشناكردن مردم باخدا، بر شمردن نعمت‏هاى الهى است. قرآن مى‏ كوشد وجدان‏هاى خفته را بيدار كند و مردم گريزپاى را با خدايشان انس و آشتى دهد.

در سوره زُخرف مى ‏فرمايد:

<خداوند براى شما كشتى و چار پايان آفريد تا بر آن سوار شويد و آن گاه كه بر آن قرار يافتيد به ياد نعمت پروردگارتان باشيد و بگوييد:

سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنا هذا وَما كُنّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنّا إِلى‏ رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ.(1)

منزّه است خدايى كه اين مركب را براى ما مسخَّر ساخت، و گرنه ما توان آن را نداشتيم، وما به سوى پروردگارمان باز مى‏ گرديم.»
​

امام على(ع) فرمايد:

<هر گاه بر مركب سوار شديد ياد خدا كنيد و بگوييد:

سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنا هذا وَما كُنّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنّا إِلى‏ رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ».(2)
​

امام رضا(ع) فرمايد:

<شكر الهى آن است كه هرگاه خداوند بر بنده‏اش نعمت داد بگويد:

سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنا هذا وَما كُنّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنّا إِلى‏ رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ والحمد للَّه ربّ العالمين.»(3)
​

1 . زخرف (43) آيات 13 و14.

1. نورالثقلين، ج‏4، ص‏593 - 594.

3. نورالثقلين، ج‏4، ص‏593 - 594.

منبع:http://tebyan-zanjan.ir