sonichka
عضو جدید
تجارت محصولات کشاورزی
سهم ناموزون کشورهای در حال توسعه از تجارت محصولات کشاورزی
به دلیل سهم بالاتر کشاورزی در اقتصاد کشورهای در حال توسعه بدیهی است که انتظار داشته باشیم . سهم بزرگتری از تجارت بین الملل محصولات کشاورزی به این کشورها اختصاص داشته باشد. ولی واقعیت آن است که تجارت محصولات کشاورزی بیشتر در بین کشورهای صنعتی انجام می شود. بخش بزرگی از تجارت مذکور در داخل بلوک های تجاری همانند اتحادیه اروپا و نفتا صورت می گیرد. به نحوی که یک سوم تجارت محصولات کشاورزی در داخل بلوک های اقتصادی انجام می شود. حتی سهم محصولات کشاورزی از کل صادرات کشورهای در حال توسعه از بیش از 41 درصد در سال 1970 به حدود 11 درصد در سال 2003 کاهش یافته است .
طی دو دهه گذشته رشد اقتصاد جهانی ، کاهش موانع تجاری ، افزایش ظرفیت های عرضه در کشورهای در حال توسعه و همچنین افزایش تجارت محصولات کشاورزی ما بین کشورهای در حال توسعه موجب رشد بسیار سریع سهم این کشورها از تجارت بین الملل محصولات کشاورزی شده است. به طوری که بیش از پنجاه درصد از نیاز کشورهای در حال توسعه به مواد کشاورزی و غذایی از سایر کشورهای در حال توسعه تأمین می شود.
نکات مهم :
سهم کشاورزی در تجارت جهانی مانند سهم آن در تولید ناخالص داخلی در حال کاهش است . اما این روند کاهشی از اهمیت تجارت محصولات کشاورزی نکاسته است.
کاهش سهم کشاورزی از تجارت بین الملل به دلیل افت حجم تجارت این محصولات نیست بلکه ناشی از رشد سریعتر تجارت غیر کشاورزی است.
افزایش حجم مطلق تجارت محصولات کشاورزی بیشتر مدیون تغییر در تکنولوژی ، شیوه های حمل و نقل ، افزایش درآمد مرد م در بسیاری از مناطق جهان و آزاد سازی تجاری است.
تجارت محصولات بیشتر در بین کشورهای صنعتی انجام می شود.
الگوی کالایی تجارت محصولات کشاورزی در حال تغییر به نفع کالاهای با کشش درآمدی بالا و نرخ حمایت پایین است.
نکات مهم :
- به دلایل مختلفی که شاید مهم ترین آن ساختار دولتی اقتصاد ایران باشد ، سهم ایران از تجارت بین الملل اندک است .
- سرعت رشد تجارت محصولات کشاورزی کشور از روند بین المللی آن کندتر است
- تعرفه محصولات کشاورزی در ایران از مشکلاتی مثل ساده بودن سیستم تعرفه ای ، تفاوت شدید تعرفه اسمی و مؤثر رنج می برد.
قوانین و مقررات صادراتی کشور تا حد زیادی با استاندادهای جهانی مطابقت دارد.
منبع : انجمن اقتصاد کشاورزی سمیرم
سهم ناموزون کشورهای در حال توسعه از تجارت محصولات کشاورزی
به دلیل سهم بالاتر کشاورزی در اقتصاد کشورهای در حال توسعه بدیهی است که انتظار داشته باشیم . سهم بزرگتری از تجارت بین الملل محصولات کشاورزی به این کشورها اختصاص داشته باشد. ولی واقعیت آن است که تجارت محصولات کشاورزی بیشتر در بین کشورهای صنعتی انجام می شود. بخش بزرگی از تجارت مذکور در داخل بلوک های تجاری همانند اتحادیه اروپا و نفتا صورت می گیرد. به نحوی که یک سوم تجارت محصولات کشاورزی در داخل بلوک های اقتصادی انجام می شود. حتی سهم محصولات کشاورزی از کل صادرات کشورهای در حال توسعه از بیش از 41 درصد در سال 1970 به حدود 11 درصد در سال 2003 کاهش یافته است .
طی دو دهه گذشته رشد اقتصاد جهانی ، کاهش موانع تجاری ، افزایش ظرفیت های عرضه در کشورهای در حال توسعه و همچنین افزایش تجارت محصولات کشاورزی ما بین کشورهای در حال توسعه موجب رشد بسیار سریع سهم این کشورها از تجارت بین الملل محصولات کشاورزی شده است. به طوری که بیش از پنجاه درصد از نیاز کشورهای در حال توسعه به مواد کشاورزی و غذایی از سایر کشورهای در حال توسعه تأمین می شود.
نکات مهم :
سهم کشاورزی در تجارت جهانی مانند سهم آن در تولید ناخالص داخلی در حال کاهش است . اما این روند کاهشی از اهمیت تجارت محصولات کشاورزی نکاسته است.
کاهش سهم کشاورزی از تجارت بین الملل به دلیل افت حجم تجارت این محصولات نیست بلکه ناشی از رشد سریعتر تجارت غیر کشاورزی است.
افزایش حجم مطلق تجارت محصولات کشاورزی بیشتر مدیون تغییر در تکنولوژی ، شیوه های حمل و نقل ، افزایش درآمد مرد م در بسیاری از مناطق جهان و آزاد سازی تجاری است.
تجارت محصولات بیشتر در بین کشورهای صنعتی انجام می شود.
الگوی کالایی تجارت محصولات کشاورزی در حال تغییر به نفع کالاهای با کشش درآمدی بالا و نرخ حمایت پایین است.
نکات مهم :
- به دلایل مختلفی که شاید مهم ترین آن ساختار دولتی اقتصاد ایران باشد ، سهم ایران از تجارت بین الملل اندک است .
- سرعت رشد تجارت محصولات کشاورزی کشور از روند بین المللی آن کندتر است
- تعرفه محصولات کشاورزی در ایران از مشکلاتی مثل ساده بودن سیستم تعرفه ای ، تفاوت شدید تعرفه اسمی و مؤثر رنج می برد.
قوانین و مقررات صادراتی کشور تا حد زیادی با استاندادهای جهانی مطابقت دارد.
منبع : انجمن اقتصاد کشاورزی سمیرم