گزیده ای از صحبت های آلبرت انیشتین و پروفسور حسابی:

[آقای سعید حیدری]

استاد من افتخار می كنم كه شاگرد شما هستم، آخرین شاگردی كه در قید حیات است.
_ نه اشتباه می كنی ، من باید به تو افتخار كنم.
_ چرا؟
_زمانی كه تو در كشورت بوعلی سینا را داشتی مردم من یك زندگی بدوی داشتند.

 

[elman13]

حیف کسی اینو نمیدونه

 

[sahora]

ایول ممنون

 

[kianyict]

درجایی دیگر اینطور آمده که: نزدیک عید نوروز بود و من سفره هفت سینی چیدم و از انیشتین و دیگر دانشمندان حاضر خواستم که در این مراسم شرکت کنند و برای آنها از فلسفه ی سفره ی هفت سین گفتم. وقتی توضیح دادم که منظور ما از قرار دادن سیب در کاسه ی آب این است که زمین همچون کره ای در فضای بیکران معلق است انیشتین از فرط تعجب خود را به روی صندلی انداخت و گفت زمانی که شما به فرزندانتان این مطالب را می آموختید ما گالیله را به جرم گفتن همین حرفها محاکمه می کردیم.