دلایل بسیاری برای تحلیل لثه و استخوان فک وجود دارد که ممکن است به درمان اصلاحی نیاز باشد، از جمله بیماری های پریودنتال، زخم و نقائص هنگام تولد وجود دارد. بیماری پریودنتال به خصوص، تا حد زیادی می تواند ظاهر طبیعی لثه و دندان را خراب کند.
محقق ایرانی خارج از کشور، طی تحقیقاتی روش نوینی برای جلوگیری از تحلیل استخوان فک و لثه پس از کشیدن دندان ارائه کرد که به دلیل تحقیقاتش در این زمینه موفق شد بعنوان اولین محقق ایرانی جایزه اول جراحان لثه آلمان را دریافت کند.
طبق آخرین تحقیقات علمی پس از کشیدن دندان طی دو ماه حدود ۵۰درصد از لثه بعنوان بافت نرم و استخوان فک بعنوان بافت سخت تحلیل می‌رود که این امر اشکالات مهمی را برای کاشت ایمپلنت ایجاد می‌کند.
وی عدم امکان جایگذاری ایمپلنت مناسب را به دلیل کمبود بافت از جمله این اشکالات دانسته و گفته: این امر اکثرا موجب می‌شود که کاشت ایمپلنت‌های قطور و بلند که از استحکام بالاتری برخوردار هستند، امکان پذیر نباشد. وی ادامه داده: از اینرو جراح در این موارد به ایمپلنت‌های نازک و کوتاه قناعت می‌کند که این نوع ایمپلنت‌ها درصد عوارضی چون شکستگی، عفونت و شل شدگی ایمپلنت را به دنبال دارد.
راه‌حل دوم در این موارد بازسازی استخوان فک و لثه از دست رفته قبل یا در هنگام جایگذاری ایمپلنت است که این روش موجب افزایش تعداد جراحی‌ها و طول درمان می‌شود، ضمن آنکه هزینه درمان بیمار را افزایش می‌دهد. وی سپس به نتایج تحقیقات خود در این زمینه با همکاری محققان دانشگاه‌های آلمان و سوئیس اشاره می‌کند و به مهر می‌گوید: این مطالعات ما را به سمت ابداع روشی برای کاهش تحلیل سوق داد و بر اساس این روش، کشیدن دندان بصورت کم تهاجمی و استفاده از مواد جایگزین کننده است.
تحقیقات ما نشان داده که پودر استخوان گاو بعنوان ماده دیر جذب بهترین ماده برای پر کردن حفره دندان است. پس از پر کردن حفره دندان با این ماده، سطح آن توسط اسفنج ژلاتینی پوشانده می‌شود. اسفنج ژلاتینی از یکسو به ماده استخوانی زیر خود استحکام می‌بخشد و از سوی دیگر باعث بازسازی لثه می‌شود.
در این تکنیک بیمار پس از گذشت ۱۰هفته ایمپلنت ایده آل خود را با ابعادی مناسب دریافت کرده و در اغلب موارد نیاز به تکنیک‌های بازسازی مجدد بافت را ندارد چراکه روش فوق بصورت میانگین از ۹۰درصد تحلیل استخوان و لثه جلوگیری می‌کند.
در تحقیقات انجام شده به دلیل مشخصی در این زمینه دست نیافتیم ولی به فرضیه‌ای رسیدیم که در حال حاضر در بسیاری از مقالات علمی پذیرفته می‌شود. وی میزان تراکم پودر استخوان گاو را مشابه تراکم ریشه دندان دانسته و اضاقه می‌کند: زمانی‌که حفره دندان با این مواد پر می‌شود به دلیل مشابهت تراکم ماده جدید با ریشه، به بافت اطراف دندان اجازه می‌دهد که نسبت به وظایف خود در زمینه ترمیم حفره اقدام کند از اینرو تحلیل استخوان به حداقل می‌رسد. سرپرست بخش ایمپلنتولوژی آکادمی «کارل زایس» در سوئیس با بیان اینکه این روش باید بلافاصله پس از کشیده شدن دندان اجرایی شود، ادامه تصریح کرده: پس از کشیدن دندان خون در حفره دندان لخته می‌شود و کلیه فاکتورها و سلول‌هایی که در بازسازی استخوان مورد نیاز است از مغز استخوان خارج و وارد حفره دندان می‌شود از اینرو با استفاده از این سلول‌ها و مواد پُر کننده اقدام به بازسازی استخوان می‌شود. این پژوهشگر در پایان خاطر نشان کرده: اگر در هنگام کشیدن دندان یک یا چند دیواره حفره دندانی آسیب دیده یا از بین رفته باشند، ابتدا با استفاده از یک ممبرین (غشا) قابل جذب کلاژنی دیواره‌ها بازسازی شده سپس حفره دندانی پر می‌شود. در این تکنیک کهRidge Preservation نامیده می‌شود، بیمار پس از ۱۰هفته می‌تواند ایمپلنت مورد نیاز را دریافت کند.