نکته ها و تکنیک هایی در مورد پاستل _ رنگ ها

n*@*f*@*s

عضو جدید
کاربر ممتاز
طیف رنگ ها و ترکیب آنها

پاستل ها چوب هایی از رنگ خالص هستند. در استفاده از آنها نیازی به براش ها یا کاردک های نقاشی نیست. رنگ به سادگی در انتهای نوک انگشتانتان است و این باعث می شود که پاستل را برای کشیدن طرح های باز سریع و رنگ آمیزی کامل با جزییات زیاد، ایده آل می کند.



پاستل های نرم و سخت هر دو در دسترس هستند:



پاستل های سخت
نیکولاس جکوز کونته اختراع مداد گرافیتش را در سال 1795 ثبت کرد. طولی نکشید که او مدادها و پاستل بسیار زیادی تولید کرد. پاستل های کونته کاره سخت و کوچک هستند و به طور سنتی برای اندام نگاری و طرح های دقیق مطلوب هستند. آنها همچنین برای هایلایت ها و خطوط باریک برای اتمام یک نقاشی ملایم پاستل مناسب هستند.



پاستل های نرم
پاستل های نرم محبوب ترین پاستل ها هستند. استفاده از آنها آسان است و برای ترکیب ، خامه مانند هستند. اکثرا حداقل 200 رنگ دارند. در یک طیف باید محدوده گسترده ای از رنگ ها وجود داشته باشد چون چوب های سخت نمی توانند مانند رنگ ها روی یک پالت ترکیب شوند. در نتیجه، انتخاب رنگ های موجود بسیار مهم است؛ اگر قرار است شما بتوانید هر چیزی که دوست دارید را رنگ کنید.
طیف رنگ ما از 40 رنگ با قدرت کامل (تینت 4) توسعه یافته است. هر رنگ با درجات بالا، در 3 تینت روشن تر( تینت 1و2و3، که تینت 1 روشن ترین است) و یک سایه تیره تر ( تینت 5) موجود است . نتیجه ی کار، محدوده گسترده ا ی از رنگ های شفاف و قوی است که با تینت های مدرج تون سایه ها و هایلایت ها کامل شده است.



ترکیب کردن پاستل های مختلف
پاستل ها می توانند به راحتی در هم ترکیب گردند. برای ماندگاری بالای رنگ ها از رنگ های AA یاA استفاده کنید.



ماندگاری
بیشتر هنرمندان مایل هستند مطمئن شوند که رنگ های آنها ماندگار هستند. خوشبختانه در قرن 21 پیشرفت های بسیار زیادی در ثبات نوری رنگ ها وجود داشته است. تمامی رنگ های Winsor & Newton درجه AA یا A به عنوان ماندگار برای استفاده هنرمندان توصیه می شوند. درجه بندی ماندگاری روی برچسب های محصول و چارت های رنگ وجود دارند. اما در پاستل ها رنگ دانه ها با الیاف محافظت نمی شود و این همراه با مقداری رنگ سفید که برای ایجاد رنگ های کم رنگ مورد نیاز است، باعث می شود برخی رنگ ها فقط به طور نسبی ماندگار شوند و اینها درجه B هستند. تنها 14 رنگ از 200 رنگ، درجه B هستند. این پاستل ها رنگ های خاصی بدست می دهند و در آن نوع از طیف پاستل، ماندگارترین پاستل های در دسترس هستند. استفاده از تثبیت کننده ها به طور قابل توجهی ماندگاری این رنگ ها را با حفاظت رنگدانه افزایش می دهد و در واقع وقتی ثابت شدند، 5 پاستل از 14 پاستل برای درجه A مناسب می گردند.



ترکیب رنگ
اگرچه پاستل ها نمی توانند به حدی که رنگ های نقاشی ترکیب می شوند، ترکیب گردند اما در صورتی که رنگتان کم بود رنگ های پاستل ها می توانید ترکیب کنید تا تینت های تقریبی بدست آیند. مثلا ترکیب سفید و قرمز صورتی را به دست می دهد. اما ترکیب رنگ ها بافت ورقه را پر می کند و ناحیه ای مسطح تری از رنگ ایجاد می کند.
اما اگر ترکیب زیاد از حد استفاده گردد می تواند نقاشی را گرفته و به سختی انجام شده نشان دهد. ترکیب به عنوان یک مکمل برای ناحیه های بافت دار خوب است. سعی کنید از آن در جایی استفاده کنید که می خواهید ظریف و صاف باشد و هنگامی که واقعا به تینت های بیشتری نیاز دارید از آن استفاده کنید.



کدری و لایه بندی
پاستل ها وسیله ای غیر شفاف هستند چون با استفاده از رنگدانه هایی مثل گچ درست شده اند؛ برای ایجاد چوب پاستل و تولید تینت های ملایم تر. لایه های بعدی لایه های اول را پوشش می دهند، مگر اینکه از بافت کاغذ استفاده کنید تا اجازه دهید لایه های زیرین نیز دیده شوند. پاستل های نرم Winsor & Newton (ونزور – نیوتن) رنگهای شفاف را روی لایه بندی حفظ می کنند تا از کدر شدن آن جلوگیری کند.



رنگ های مکمل

درخشندگی بی نظیر رنگ می تواند از طریق استفاده از رنگ های مکمل در کنار همدیگر حاصل شود. نتیجه درخشان و زنده ی آن در کار آبستره بسیار موثر است.



استفاده و نگه داری پاستل ها
چون پوشش روی پاستل ها پاره می شود و کناره ی پاستل ها برای رنگ ناحیه های بزرگ استفاده می شود، بنابراین احتمالا نمی توانید تشخیص دهید که کدام رنگ ها را دارید به خصوص وقتی تعداد زیادی پاستل داشته باشید.
ایده ی خوبی است که وقتی پاستل جدید و استفاده نشده هستند، نمونه هایی از رنگ ها تهیه کنید بنابراین با این کار می دانید کدام پاستل را دوباره بخرید و نیز وقتی کاغذ آنها از بین رفت مرجعی دارید برای استفاده از آنها. نمونه ها روی کاغذی که بیشتر از آن استفاده می کنید، انجام دهید تا به خاطر داشته باشید با استفاده از همان جنس کاغذ، رنگ پاستل ها را مقایسه کنید.
پاستل ها با لایه های فوم پوشش داده شده اند و با عادت شما سازگار باشد می توانید پس از استفاده از هر کدام آن را در جای خودش قرار دهید. بیشتر ما نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم و در یک زمان از پاستل های بسیاری استفاده می کنیم. راه دیگر استفاده از جعبه‌هایی می باشد که قسمت های رنگ جداگانه دارد؛ مثلا جعبه قرمزها، جعبه قهوه ای ها، سبزها و غیره. جعبه ها را با برنج پر کنید تا تمیز بمانند. سینی کارد و چنگال می تواند برای نگه داشتن جعبه های مختلف رنگ ها استفاده شود و اگر بخواهید پاستل ها را بچینید مقوای شیار دار آنها را در جای خودشان نگه می دارد.
تکه ای از پارچه ی مرطوب و نه خیس راهی بسیار عالی برای تمیز نگه داشتن دستان و کارتان است. پارچه ظروف که در خانه استفاده می شود خوب است چون محکم هستند و می توانند پیچیده شده و دوباره استفاده شوند.



پالت اولیه
پالت اولیه شما باید رنگ ها را از سراسر طیف نشان دهد و منتخبی از تینت های تند و کمرنگ داشته باشد. یک دسته بندی از 24 رنگ برای شروع کار خوب است. بعدا برای استایل های و موضوعات مختلف رنگ های بیشتری می تواند افزوده شود.
پالت اولیه شامل رنگ های زیر است:
لیمویی ونزور تینت 4، زرد ونزور تینت 4، زرد ونزور تیره تینت 4، قرمز ونزور تینت 4، زرشکی آلیزارین دائمی تینت 4، سرخابی ﮐﻮﯾﯿﻨﺎﮐﺮﯾﺪون تینت 4، لاجوردی فرانسوی تینت 4، رنگ آبی اندونترن تینت 5، رنگ آبی کبالت تینت2، سایه ی قرمز آبی ونزور تینت 3، سبز دائمی تینت 2، سبز هوکر تینت 4، اکسید کروم تینت 1، رنگ زرد مایل به سبز سیر تینت 1، سبز زیتونی تینت 5، زرد چرمی تینت 1 و 4، نارنجی خاکی تینت 1 و4، قهوه ای مایل به زرد سوخته تینت 3، رنگ روآمبر تینت 5، خاکستری داوی تینت 1، رنگ سیاه عاجی تینت 1و سفید تیتانیوم.



استفاده از تمامی تینتهای یک رنگ
چنانچه پالت شما توسعه می یابد و شما رنگ های دلخواهتان را قرار دادید متوجه خواهید شد که داشتن همه 5 تینت از یک رنگ مفید خواهد بود. مثلاً تمامی تینت های آبی سیر فرانسوی برای آسمان ها یا اکسید کرومیوم برای مناظر استفاده می شود. تینت های پایین تر برای هایلایت ها و تینت های بالاتر برای سایه ها استفاده می شود.



رنگ های اضافی برای تکنیکهای خاص
چون پاستل ها نمی‌توانند مانند رنگ ها ترکیب شوند نیاز بیشتری به رنگ های اضافی برای تکنیک های مختلف وجود دارد. به خاطر داشته باشید چارت دستی از پالت‌هایتان درست کنید وقتی پاستل های جدید می خرید. این مرجع جدا نشدنی خواهد بود برای هماهنگی رنگ‌هاست وقتی شما کار می کنید. در صفحات بعد شماره های تینت به طور خلاصه نوشته شده اند مانند T5 در تینت 5.



نقاشی مناظر
علاوه بر یک پالت اولیه در طیف برای مناظر، رنگ های سبز، زرد و آبی و رنگ های زمینی بی نهایت مفید هستند.



رنگ های مناظر
لیمویی ونزور تینت4، زرد ونزور تینت 5 و3، قرمز ونزور تینت 3، آبی سیر فرانسوی تینت 3، ابی کبالت تینت 4و3و2، آبی ونزور (سایه ی قرمز) تینت3و2و1، سبز ونزور (سایه آبی) تینت4، سبز دائمی تینت 2، سبز هوکر تینت 4، اکسید کرومیوم تینت 1، رنگ زمینی سبز تینت 4و3و2، سبز شیره دائمی تینت 4و3و1، سبز زیتونی تینت 5، زرد تیره ی سبز تینت 3، زرد اخرایی تینت 4و1، سینای خام تینت 4، زرد تیره طلایی تینت 2و1، سینای سوخته تینت 4و1، سبز هندی تینت 5و3و2، بنفش کاردینال تینت 2، امبر سوخته تینت 4و3، امبر خام تینت 5، خاکستری پین تینت 1، خاکستری داوی تینت 5و2، سیاه عاجی و سفید تیتانیئوم.



نقاشی پرتره
پرتره نیاز به طراوت زندگی و شخصیت دارد و رنگ های و تینت های شفاف این را حاصل می کنند. صورتی ، بنفش و رنگ های زمینی تون های ملایم لازم برای پرتره ها را ایجاد می کنند.



رنگهای پرتره
لیمویی ونزور تینت1، زرد ونزور 3، قرمز ونزور3و 1، زرشکی الیزارین دائمی 3و1، سرخ دائمی 1، سرخابی کوینکاردین 3و2و1،بنفش آبی سیر4و3و2، آبی کبالت 5و2، سبز دائمی2، اکسید کرومیوم 5و1، سبز شیره ای دائمی3، زرد چرمی 5و1، سینای خام 4، طلایی چرمی2، سینای سوخته 4و2، قرمز هندی3و1، بنفش2، آمبر سوخته 4و3و 2و1، آمبر5و4و1، خاکستری داوی 5و1، مشکی عاجی و سفید تیتانیوم.



نقاشی گل
نقاشی های گل اغلب پالت اصلی بالایی از پاستل های با درجه بالا دارند.



رنگ های گل:
لیمویی ونزور 4، زرد ونزور 4و3، نارنجی ونزور 4، قرمز ونزور 4، زرشکی آلیزارین دائمی 4، سرخ دائمی 4، سرخابی کویناکردین 4، بنفش ونزور 4، آبی سیر فرانسوی 4، ابی ونزور 3(سایه ی قرمز)، آبی نیلی 4، سبز ونزور 3(سایه ی سبز)، سبز ونزور(سایه ی زرد) 4و3.



نقاشی های حیوانات
رنگهای زمینی برای تون های حیوان مناسب هستند.



رنگ های حیوانات:
زرد چرمی 5و1، سینای خام 5و1، سینای سوخته 5و 3و 2، قرمز هندی 5و4و3، سرخابی کویناکردین 5و1، آمبر سوخته 5و3، آمبر خام 5و1، مشکی عاجی، مشکی لامپ، خاکستری زغالی، سفید تیتانیوم و سفید زینک.



نقاشی منظره دریایی
آبی و سبزو چرمی و خاکستری، رنگ های معمول برای شن دریا و آسمان منظره دریایی هستند.



رنگهای منظره دریایی:
بنفش کویکاردین 5، آبی سیر فرانسوی 5، ابی اندنترون5-1، آبی کبالت4، آبی ونزور (سایه قرمز)5و4، سبز ونزور (سایه آبی) 5و4، سبز ونزور (سایه زرد)2، سبز هوکر 5، اکسید کرومیوم 5، سبز زیتونی3و1، زرد چرمی 5و4و1، سینای خام 5-1، طلایی چرمی 4و3، سینای سوخته 4و3، سینای سوخته 5و4، امبر سوخته5، امبر خام 3و1، خاکستری داوی 5و3و2.



بناها
مناظر شهری به آبی خاکستری، قهوه ای و قرمز که تون برابری دارند نیاز دارند. بناهای روستایی به چرمی های بیشتری نیاز دارد و تون آنها سبک تر است.



رنگها برای بناها:

قرمز ونزور 5، زرشکی الیزارین دائمی 5، آبی سیرفرانسوی 5و2، آبی اندنترون 5و2، سبز زیتونی 3، زرد چرمی 5، سینای خام 5و4و3، طلایی چرمی 5، سینای سوخته 5و4، قرمز هندی 5و4و3، امبر سوخته 5و4، امبر خام 5-1، خاکستری پین5-1، خاکستری داوی 5-1 و خاکستری زغالی.



رنگ درخشان و روشن:
اینها معمولا رنگ های تینت4 هستند. پالت های روشن برای سبک امپرسیونیست، نقاشی گل ها و برای تاثیرات انتزاعی در پاستل ها محبوب هستند.



رنگ های درخشان:
لیمویی ونزور4، زرد ونزور 4و3، زرد سیر ونزور4و3، نارنجی ونزور4، قرمز مایل به زرد4، قرمز ونزور 4، سرخ دائمی 5و4، بنفش کونکاردین3، بنفش ونزور 3، آبی کبالت4، آبی ونزور (سایه ی قرمز)4و3، آبی نیلی 4و3و2، فیروزه ای ونزور4، سبز ونزور(سایه ی ابی)4، سبز ونزور (سایه ی زرد) 4، سبز دائمی 4، سبز ملایم دائمی4و3و2، سینای سوخته 4 و سفید تیتانیوم.



رنگ های ملایم
اینها معمولا رنگ های زمین، سبز و خاکستری هستند. تینت 1و2 معمولا ملایم هستند و نیز تینت5 در برخی موارد.



رنگ های ملایم:
لیمویی ونزور 1، نارنجی ونزور 5و1، قرمز ونزور 1، سرخ دائمی 1، سرخابی کوینکاردین 1، بنفش ابی سیر3و2و1، ابی سیر فرانسوی2و1،آبی اندنترون 5، فیروزه ای ونزور1، اکسید کرومیوم 5-1، سبز زمینی 5-1، سبز شیره ای دائمی 2و1، زرد چرمی 5و2و1، طلایی چرمی 4و2و1، سینای سوخته 2و1، قرمز هندی 5-1، بنفش 5-1، آمبر سوخته 5-1، آمبر خام 5-1،خاکستری پین 5-1، خاکستری داوی 5-1، مشکی عاجی، مشکی لامپ، خاکستری زغالی و سفید زینک.



گذاشتن ورقه در معرض نور
گذاشتن ورقه در معرض نور نیز تاثیرات کاملا متفاوتی ارائه می دهد. رنگ های ملایم در زمینه های کمرنگ تصاویری به دست می دهد که نگاه کردن به آنها آرامش بخش است.
استفاده از رنگ های تند در زمینه های رنگ شده ی قوی تصاویر چشمگیری به دست میدهد که در اتاقی که از آن آویزان می شوند بسیار قابل توجه می شوند.


منبع :boomeabi
 

n*@*f*@*s

عضو جدید
کاربر ممتاز
چگونه خودتان پاستل بسازید

چگونه خودتان پاستل بسازید

مواد سازنده پاستل بسیار ساده هستند: رنگدانه، ماده پر کننده، ماده اتصال دهنده




ابتدا ماده اتصال دهنده را حل کنید، سپس آن را با رنگدانه ها مخلوط کنید تا به قوام مناسب برسید، پاستل ها را شکل دهید و بگذارید خشک شوند. این کار به کمی تمرین و تجربه نیاز دارد از این رو کار های خود را ثبت کنید تا شاهد روند موفقیت خود باشید.



دستور تهیه پاستل ارزان قیمت:
• یک چهارم فنجان جو دو سر له شده (ترکیب شده با آب برای تهیه ماده اتصال دهنده)
• یک کوارت (کمی بیش از یک لیتر) آب، (ترجیحا مقطر تا کلر در آن نباشد)
• دو قاشق غذا خوری پودر تمپورا یا رنگ پوستر (برای رنگدانه)
• نصف فنجان پودرتالک یا پودر بچه بی بو (برای ماده پر کننده)



گام اول: آب را در قابلمه روی اجاق بگذارید تا جوش بیاید. جو را بیفزایید و به مدت پنج دقیقه آن را رها کنید تا به جوش بیاید.



گام دوم: مخلوط جو را از غربال عبور دهید، تا جو از آن جدا شود. فقط آب آن مورد استفاده قرار می گیرد.



گام سوم: پودر تالک را با پود رنگ مخلوط کنید و یک قاشق چای خوری از آب جو به آن اضافه کنید تا قوامی شبیه به خمیر یا بتونه پیدا کند و به خودش بچسبد نه به انگشتان دست شما.



گام چهارم: خمیر را به شکل سوسیس در آورید، آن را روی کاغذ جاذب بگذارید (آخرین گزینه روزنامه است) سپس در قطعاتی به طول 2 اینچ آن را برش دهید.



گام پنجم: به مدت حداقل 24 ساعت در دمای اتاق قرار دهید تا خشک شود.




چند نکته:
• اگر پاستل شما خیلی شکننده است، ماده اتصال دهنده شما خیلی ضعیف است. دفعه بعد، بیشتر جو بریزید. اگر پاستل شما خیلی سفت است، ماده اتصال دهنده شما خیلی محکم است. پاستل را بشکنید و آن را در کمی اتصال دهنده بیشتر حل کنید.



• می توانید از خمیر رقیق شده کاغذ دیواری به عنوان اتصال دهنده استفاده کنید.



• می توانید با افزودن مقدار بیشتری ماده پر کننده یا رنگدانه سفید، ته رنگ های مختلف یک رنگ خاص را بسازید.
دستور تهیه پاستل واقعی



• صمغ عربی یا صمغ کتیرا (اتصال دهنده)



• آب مقطر



• رنگدانه


• گچ یا خاک چینی (پر کننده)



گام اول: اتصال دهنده را به نسبت یک به بیست در آب حل کنید. (یک ذره اتصال دهنده در برابر 20 ذره آب)



گام دوم: پر کننده و رنگدانه را به نسبت 2:1 مخلوط کنید. (دو پر کننده و یک رنگدانه)



گام سوم: مایع اتصال دهنده را به آهستگی به مخلوط پر کننده و رنگدانه اضافه کنید تا به قوام خمیر یا بتونه برسد.



گام چهارم: مشابه آن چه در قسمت قبل گفته شد، به آن شکل دهید و بگذارید خشک شود.




چند نکته:
• صمغ عربی در مقایسه با صمغ کتیرا پاستل سخت تری ایجاد می کند.



• از رزین دامار مخلوط با مقدار فراوانی الکل یا تربانتین می توان به عنوان اتصال دهنده استفاده کرد.




یکی دیگر از روش های تهیه پاستل:



وسایل لازم:
مولر - رنگدانه - تخته چاپی متصل به نگهدارنده - کاردک برای جابجایی پودر - پودر صمغ کتیرا - ملول صمغ کتیرا به نسبت 1 به 5 - پودر متیل سلولز - متیل سلولز به نسبت 1 در 5 - نگهدارنده (ایزوتیارولینون) - ابزار نشانه گذاری پاستل - کاردک مخصوص - سرنگ بزرگ و کوچک - جعبه ابزار




روش کار:
روش کار به این صورت است که رنگدانه ها را یک جا بریزید. از نصف آن برای ساخت قلم پاستل استفاده کنید. نصف دیگر را با همان مقدار ماده پر کننده ( گچ، رس و غیره) ترکیب کنید. دوباره از نیمی از آن را برای ساخت پاستل استفاده کنید و نصف دیگر را با همان مقدار پر کننده ترکیب کنید. این کار را تا جایی ادامه دهید که رنگ های مختلف به دست آورید و در نهایت به رنگ تقریبا سفید ختم شوید.



انتخاب هر یک از این روش ها بستگی به خود شما و در دسترس بودن این وسایل دارد



منبع : boomeabi
 

n*@*f*@*s

عضو جدید
کاربر ممتاز
چگونه پاستل های خراب شده را مجددا قابل استفاده کنید؟

چگونه پاستل های خراب شده را مجددا قابل استفاده کنید؟

با پاستل شکسته یا تکه های خرد شده پاستل که نمی توان آن ها در دست نگه داشت، چه باید کرد؟ آن ها را دور نریزید. با یک روش ساده می توانید از آن ها، پاستل های جدید و به درد بخور بسازید. با این روش می توانید پاستل های نو بسازید یا پاستل های شکسته را درست کنید.




سختی: متوسط

زمان مورد نیاز: اندک




روش کار



1. برچسب هایی که ممکن است هنوز به تکه های پاستل چسبیده باشد را از آن جدا کنید.



2. خرده پاستل ها را براساس رنگ آن ها مرتب کنید یا طبق تئوری رنگ ها آن ها را با هم مخلوط کنید.



3. تا جایی که می توانید تکه های پاستل را خرد یا آسیاب کنید.



4. یک یا دو قاشق چای خوری آب مقطر به پاستل خرد شده اضافه کنید.



5. از آب لوله کشی استفاده نکنید زیرا ممکن است حاوی کلر باشد که باعث سفید شدن رنگدانه پاستل می شود یا مواد شیمیایی یا معدنی دیگری باشد که با آن واکنش می دهند.



6. بااستفاده از یک کاردک یا با انگشتان دست خود، مخلوط را به هم بزنید تا به شکل خمیر درآید.



7. با انگشتان دست خود خمیر را به شکل پاستل در آورید.


8. اگر رطوبت خمیر زیاد است، رطوبت اضافی آن را با یک تکه کاغذ جاذب مثل دستمال کاغذی بگیرید.



9. آن را دست کم به مدت 24 ساعت در دمای اتاق قرار دهید تا خشک شود.





نکته



• اگر با پاستلی کار می کنید که رنگدانه های فوق العاده نرمی دارد، به جای آب از شیرخامه گرفته شده و رقیق استفاده کنید تا پاستل جدید شما کمی سفت تر شود.
 

n*@*f*@*s

عضو جدید
کاربر ممتاز
تثبیت کننده و نحوه قاب بندی در نقاشی پاستل

تثبیت کننده و نحوه قاب بندی در نقاشی پاستل

چگونه اثر نقاشی پاستل خود را قاب کرده و نگه داری کنید:





حداکثر کارآیی تثبیت کننده ها



طرح هایی که با پاستل کشیده می شوند، شکننده هستند زیرا ذرات پاستل به کاغذ نمی چسبند. برای این که چسبندگی و اتصال ذره ها افزایش یابد، از یک یا دو لایه تثبیت کننده کمک بگیرید، به این ترتیب اگر طرح را در پوشه های مخصوصی قرار دهید یا به تصادف قلم مو روی آن کشیده شود، لک نمی گیرد.



استفاده از یک لایه نازک از تثبیت کننده مانع می شود که هنگام قاب گرفتن تصویر، ذرات پاستل به شیشه بچسبند. روکش تثبیت کننده، مقاومت پاستل به ویژه پاستل هایی با رنگ های رده "B" را در برابر نور افزایش می دهد. اگر مقدار تثبیت کننده بیش از حد باشد، رنگ تصویر کشیده شده با پاستل، تغییر قابل ملاحظه ای پیدا می کند، زیرا تثبیت کننده، رنگدانه های پاستل را خیس و مرطوب می کند.




استفاده از اسپری تثبیت کننده (تعلیق مایع یا جسم به صورت گرد و گاز در هوا)



• در دمای اتاق از آن استفاده کنید تا به صورت یکنواخت پخش شود.


• از این تثبیت کننده باید در فضایی که تهویه مطبوع مناسب دارد، استفاده کرد.


• پیش از مصرف بطری را تکان دهید.


• تصویر را به صورت افقی یا کمی کج نگه دارید.


• بطری را در فاصله 25 الی 30 سانتی متری طرح نگه دارید.


• برای اینکه روکش یکدستی ایجاد شود، اسپری را از کناره طرح شروع کنید و از بالا به سمت پایین حرکت کنید. (از گوشه بالا به سمت پایین)


• برای این که تغییر رنگ پاستل به حداقل برسد، تثبیت کننده را در لایه های نازک روی کار اعمال کنید.






جلوگیری از تغییر رنگ



بعضی سبک کارهای پاستل، بدون استفاده از تثبیت کننده زیباتر به نظر می رسند و به همین خاطر برخی هنرمندان دوست ندارند از تثبیت کننده استفاده کنند. در این جا راه هایی در جهت کم کردن شکنندگی تصاویر پاستل ارائه شده است:



• از تابلو پاستل استفاده کنید. این تابلو، یک تابلو روکش دار است که بهتر از کاغذ، پاستل را نگه می دارد.

• از کاغذ آبرنگ گرم بالا استفاده کنید، به این ترتیب با حرکت دادن کار، تغییرات کمتری در آن ایجاد می شود.

• روی کاغذ را با ماده پایه بتونه شفاف بپوشانید. در این حالت زبری تصویر نسبت به تابلو پاستل کمتر است.

• روی لایه های میانی پاستل، در حین کار تثبیت کننده استفاده کنید و فقط روی لایه آخر تثبیت کننده نگذارید.





تثبیت کارهای تجربی زغال و پاستل



کارهای تجربی که با زغال یا پاستل کشیده می شوند را می توان با استفاده از سیال مات اکریلیک تثبیت کرد تا ذرات زغال یا پاستل محکم به سطح زیرین خود بچسبند. برای رقیق کردن این ماده و کاهش ضخامت لایه ای که روی کار قرار می گیرد، می توان حداکثر از 10 درصد آب استفاده کرد اما هرچه مقدار آب بیشتر شود، کاغذ بیشتر چین و چروک برمی دارد. از اسپری باغبانی استفاده کنید و کاغذ را در حین خشک شدن روی سطح افقی بگذارید.





بهترین محافظ برای سطح شکننده و پر از گرد تصویرکامل شده پاستل، شیشه است. در قاب های لعاب دار، باید بین شیشه و عکس یک فضا وجود داشته باشد تا شیشه به عکس صدمه نزند. به این ترتیب هوا جریان می یابد و از جمع شدن آن جلوگیری می شود. به یاد داشته باشید که پیش از قرار دادن عکس در قاب، به صورت جزئی از تثبیت کننده استفاده کنید. بدون انجام عمل تثبیت، گرد پاستل بر روی قسمت داخلی شیشه جمع می شود.





نگه داری عکس های بدون قاب



اگر قرار نیست فعلا عکس ها در داخل قاب گذاشته شوند، با کمی دقت و احتیاط می توانید آن ها را در پوشه های مخصوصی نگه دارید تا خراب نشوند. برای این کار، ابتدا برای ایجاد حفاظت اولیه لایه نازکی از تثبیت کننده روی آن قرار دهید. مهم ترین نکته ای که باید در نظر داشته باشید این است که کاری کنید تا کاغذها روی هم نلغزند.



هر کاغذ را بین یک روکش پلاستیکی و یک ورق دستمال کاغذی نازک قرار دهید و سپس آن ها را در پوشه قرار دهید، به این کار ادامه دهید و نقاشی های خود را روی هم بچینید. اگر پوشه کامل پر نشد، بقیه جاهای خالی آن را با مقوای نازک پر کنید تا کاغذها از داخل نلغزند و جابجا نشوند.


منبع : boomeabi


 

Similar threads

بالا