


روسـتـای صـخـره ای مـيـمنـد
آن زمان که طبيعت بر انسان حکومت ميکرد، آن زمان که آب ها بي هيچ مانعي راه خود را در عمق دره ها هموار مي ساختند و به پيش ميرفتند ، درختان وحشي و خودرو دشتها و دامنه ها را بستر گسترش و رشد و نمو خود ساخته بودند ، بادها بي هيچ مانع مصنوع در هوا ميغريدند و با سايش کوهها و دره ها ، ابرها را ميراندند و غرش رعد و برق صاعقه لرزه بر تن هر جنبنده مي انداخت ، انسان سرسخت در پي چاره اي شد که از گزند باد و باران ، حيوانات درنده وحشي و ازسرما و گرماي طاقت فرسا او را رهايي دهد . مسلم بود که بهترين راه حل پناه برده به آغوش طبيعت بود . فضايي که بتواند خود و خانواده و همچنين دامهايش را در آنجا ايمن سازد . به همين دليل به دل کوهها پناه برد . نخست از غارهاي طبيعي جهت اين امر استفاده کرد . کم کم درب ورود به غار را مسدود نمود و سپس بر آن شد که فضاهاي بيشتر و بزرگ تري در دل کوهها ايجاد نمايد و با گسترش سکونتگاه و استقرار در جوار يکديگر توانست به نيازهاي اجتماعي خود پاسخ گويد . و چنين بود که ميمند روستاي کنده شده در دل کوه بوجود آمد و ساليان سال با پناه در آغوش کوه به زندگي خود ادامه داد .
اين روستا به آن دليل که حجم کالبدي بيروني نداشت هيچ يک از عوامل فرساينده طبيعي از جمله سيلابها ، زلزله ، باد و باران و برف با گذشت زمان آسيب جدي بر آن وارد نياورد ، همچنين با توجه به بستر سخت طبيعي انسانها نيز نتوانستند دخل و تصرفي در آن داشته باشند و تا حد زيادي بکر و دست نخورده باقي ماند.
بنابراين ميتوان گفت روستاي تاريخي ميمند ميراثي گرانبهاست که در حال واقع شده است و نشانگر تاريخ و تمدن کهن اين سرزمين است .