نويسنده:
[ تورج جليلي ] - كارشناس ارشد معماري- عضو هيات علمي دانشگاه آزاداسلامي واحد انديمشك
خلاصه مقاله:
ماركس نواك ميگويد «معماري سيال در فضاي سايبر، يك معماري فاقد ماده است. نوعي از معماري است كه با عناصر انتزاعياش مدام در حال تغيير است و معماري است كه به موسيقي گرايش دارد».اصطلاح فضاي سايبر تصوري را ارائه ميكند كه فنآوريها ميتوانند و بايد همچون موجوديتي فضايي نگريسته شوند. در شكلگيري و طراحي يك فضاي سايبر، مخاطب نقش عمده و به سزايي دارد. از ويژگيهايي كه در طراحي فضاهاي سايبر نقش بسيار مهمي دارد، نشان داده شدن زمان و تأثير آن در خلق فضاست، ويژگياي كه در معماري حقيقي كمرنگتر مي باشد. پويايي و فعال بودن نيز از ديگر ويژگيهايي است كه تأثير زيادي به روي عملكرد و فرم فضايي در معماري سايبر دارد. كاربر با يك فضاي ايستاي بيروح كه فقط اعمال خاصي را انجام ميدهد و نتايج آنها هم از پيش مشخص ميباشد روبرو نيست، بلكه برعكس او در تجربه كردن فضاي سايبر، با پديدهاي روبرو ميگردد كه مدام بر اثر علتهاي گوناگوني تغيير مييابد و البته فرد نيز در اين تغييرات مؤثر و فعال است. در فضاي معماري سايبر، فضا با طي شدن زمان تغيير كرده و به سوي كاملتر شدن حركت ميكند. در پژوهش پيش رو به بررسي مفهوم معماري سايبر و نقش آن در تبيين فضاي معماري به عنوان رويكردي نوين در عرصه معماري خواهيم پرداخت. پرسش اصلي تحقيق اين است كه فضاي سايبر چيست و چگونه ميتواند در پردازش مفهومي توليد فضا كاربردي معماري اثرگذار باشد. روش تحقيق و گردآوري مطالب به صورت كتابخانهاي ميباشد.
كلمات كليدي:
معماري، سايبر، فضا، مفهوم.
CHKI01_090_1530660.pdf
[ تورج جليلي ] - كارشناس ارشد معماري- عضو هيات علمي دانشگاه آزاداسلامي واحد انديمشك
خلاصه مقاله:
ماركس نواك ميگويد «معماري سيال در فضاي سايبر، يك معماري فاقد ماده است. نوعي از معماري است كه با عناصر انتزاعياش مدام در حال تغيير است و معماري است كه به موسيقي گرايش دارد».اصطلاح فضاي سايبر تصوري را ارائه ميكند كه فنآوريها ميتوانند و بايد همچون موجوديتي فضايي نگريسته شوند. در شكلگيري و طراحي يك فضاي سايبر، مخاطب نقش عمده و به سزايي دارد. از ويژگيهايي كه در طراحي فضاهاي سايبر نقش بسيار مهمي دارد، نشان داده شدن زمان و تأثير آن در خلق فضاست، ويژگياي كه در معماري حقيقي كمرنگتر مي باشد. پويايي و فعال بودن نيز از ديگر ويژگيهايي است كه تأثير زيادي به روي عملكرد و فرم فضايي در معماري سايبر دارد. كاربر با يك فضاي ايستاي بيروح كه فقط اعمال خاصي را انجام ميدهد و نتايج آنها هم از پيش مشخص ميباشد روبرو نيست، بلكه برعكس او در تجربه كردن فضاي سايبر، با پديدهاي روبرو ميگردد كه مدام بر اثر علتهاي گوناگوني تغيير مييابد و البته فرد نيز در اين تغييرات مؤثر و فعال است. در فضاي معماري سايبر، فضا با طي شدن زمان تغيير كرده و به سوي كاملتر شدن حركت ميكند. در پژوهش پيش رو به بررسي مفهوم معماري سايبر و نقش آن در تبيين فضاي معماري به عنوان رويكردي نوين در عرصه معماري خواهيم پرداخت. پرسش اصلي تحقيق اين است كه فضاي سايبر چيست و چگونه ميتواند در پردازش مفهومي توليد فضا كاربردي معماري اثرگذار باشد. روش تحقيق و گردآوري مطالب به صورت كتابخانهاي ميباشد.
كلمات كليدي:
معماري، سايبر، فضا، مفهوم.
CHKI01_090_1530660.pdf