پژوهشگران در تحقیقات خود دریافتند که سکوت نیز پر از صداهایی است که مغز قادر است آنها را بشنود.
محققان دانشگاه اورگان با هدف کشف راه حل هایی برای حل اختلالات مختلف شنوایی ، اوتیسم و دیسلکسی (اختلال در خواندن و نوشتن زبان) بر روی موش های آزمایشگاهی توانایی مغز در گوش دادن به «صدای سکوت» را کشف کردند.
این محققان با نصب الکترودهایی در سر موش ها به این نتایج دست یافتند و در این خصوص توضیح دادند:« تصور کنید که در یک مکان شلوغ و یا در یک مهمانی قرار دارید و سعی می کنید حرف های کسی را که در مقابل شما نشسته است دنبال کنید و صدای وی را از میان سر و صداهای مختلف تشخیص دهید. این کار به نظر خیلی پیش پا افتاده به نظر می رسد. این درحالی است که رایانه ها برای انجام همین کار به نظر ساده با دشواری های زیادی روبرو هستند اما مغز می تواند مکث ها را در لحظات درست وارد کرده و خطوط تقسیم صحیح میان سیلاب ها و کلمات را پیدا کند ».
این محققان در بررسی های خود کشف کردند که دو کانال متفاوت وجود دارند که ارتباط میان گوش و کورتکس شنوایی را برقرار می کنند. یکی ازاین کانال ها صدا و دیگری سکوت را انتقال می دهد.
این آزمایشات نشان داد که سکوت «صدایی» دارد که مغز قادر به درک آن است. در لحظه ای که در آن همه ساکت هستند، در سر گروهی از نورون ها فعال می شوند که عملکرد آن ها ثبت و رمزگشایی محتویات سکوت است. درک معنی صحیح مکث ها در داخل یک مکالمه به افراد اجازه می دهد که حرف های همدیگر را درک کنند و جواب های مناسب با حرف های گوینده را بدهند.
