معماري مدرن نيازمند پيوند با هنر معماري سرزميني
irna.com - آرزو جاوداني
بخشي از شخصيت وجودي هر انسان كه هويت فردي او را مي‌سازد مكاني است كه خود را با آن مي‌شناسد و به ديگران مي‌شناساند.
هنگامي كه راجع به خود فكر مي‌كند ،خود را متصل به آن مكان مي‌داند و آن مكان را كه ناشي از فرهنگ و روحيات اوست، بخشي از خود مي‌شمارد.
ميان فرد و آن مكان رابطه عميقي وجود دارد، رابطه‌اي عميق تر از صرف بودن يا تجربه كردن آن مكان ، اين رابطه را مي‌توان به "خودهماني با فضا" تعبير نمود.
" پروشانسكي " نخستين با در سال ۱۹۷۸به طرح مسئله رابطه شهر و شخصيت پرداخت و سپس با جمعي از همكاران خود در سال ۱۹۸۳نظريه "هويت مكاني" را طرح نمود.
طبق اين نظريه : " فضاهاي تجربه شده بخشي از هويت فردي و جنبه‌اي از وجود انساني تلقي مي‌گردد ".
در تعريف هويت مكاني چنين آمده است:" هويت مكاني بخشي از زيرساخت هويت فردي انسان و حاصل شناخت‌هاي عمومي او درباره جهان فيزيكي است كه انسان در آن زندگي مي‌كند، اين شناخت‌ها شامل خاطرات ،ايده ها، احساسات، ديدگاهها، ارزشها، ترجيحات ، مفاهيم و ايده‌آل‌هاي رفتاري و تجربي انسان در رابطه با محيطهاي متنوع و پيچيده فيزيكي است كه فضاي تجربي انسان اعم از ادراك و رفتار را به وجود مي‌آورد."
ديگر نظريه پردازان از اين احساس بعنوان "هويت مرتبط با شهر" ياد نموده اند و آن را حاصل پيوند عميق ميان فرد و محيط شهري او دانسته‌اند.
شهر نماد كلي خزانه تجربه‌هاي شخصي فرد است كه هم تداوم زماني فرد را تضمين مي‌كند و هم احساس خاص بودن را براي وي فراهم مي‌آورد.
امروزه بحران هويت يك بحران جهاني است ،يك بعد اين مسئله به فقدان هويت خاص مكانها و يكسان و يكنواخت شدن همه مكانها مربوط است.
از اين رو طراحان بر ايجاد محيطهاي با هويت خاص تاكيد مي‌ورزند تا در مقابل جهاني شدن بايستند و فرهنگ و تاريخ هر ملت را بتوانند در نماي شهرها به نمايش بگذارند.
يكي از مشخصه‌هاي زندگي امروز شهري، تمركز و تنش زياد آن است كه مي تواند باعث ايجاد احساس فشار،اضطراب و حتي حواس پرتي در افراد گردد.
هرچند محيطهاي طبيعي همواره بستري براي احياي سلامت رواني بوده‌اند اما تحقيقات نشان داده نوع و نحوه طراحي شهري، معماري و حتي فضاهاي مصنوعي و نحوه ارتباط آنها با فرهنگ ، خواسته‌ها و نيازهاي افراد مي‌تواند آنان را از راحتي و مطلوبيت لازم بهره مند سازد.
صاحبنظران معتقدند: ميان مشخصات فضاها و معماري شهري و نحوه ادراك و رفتار شهروندان رابطه نزديكي وجود داردو دور شدن از معماري شهري گذشتگان كه بر اساس روحيات و تعلقات قوميتي و فرهنگي تهيه و طراحي شده است، آثار و پيامدهاي متعددي بر ادراك و رفتار افراد دارد.
از اين رو ارتقاي كيفيت محيط و پايداري ارزشهاي فرهنگي ، تاريخي ، اجتماعي و غيره از جمله موضوعاتي است كه اخيرا در كشور مورد توجه مديريت عمران شهري قرار گرفته است
irna.com - آرزو جاوداني
بخشي از شخصيت وجودي هر انسان كه هويت فردي او را مي‌سازد مكاني است كه خود را با آن مي‌شناسد و به ديگران مي‌شناساند.
هنگامي كه راجع به خود فكر مي‌كند ،خود را متصل به آن مكان مي‌داند و آن مكان را كه ناشي از فرهنگ و روحيات اوست، بخشي از خود مي‌شمارد.
ميان فرد و آن مكان رابطه عميقي وجود دارد، رابطه‌اي عميق تر از صرف بودن يا تجربه كردن آن مكان ، اين رابطه را مي‌توان به "خودهماني با فضا" تعبير نمود.
" پروشانسكي " نخستين با در سال ۱۹۷۸به طرح مسئله رابطه شهر و شخصيت پرداخت و سپس با جمعي از همكاران خود در سال ۱۹۸۳نظريه "هويت مكاني" را طرح نمود.
طبق اين نظريه : " فضاهاي تجربه شده بخشي از هويت فردي و جنبه‌اي از وجود انساني تلقي مي‌گردد ".
در تعريف هويت مكاني چنين آمده است:" هويت مكاني بخشي از زيرساخت هويت فردي انسان و حاصل شناخت‌هاي عمومي او درباره جهان فيزيكي است كه انسان در آن زندگي مي‌كند، اين شناخت‌ها شامل خاطرات ،ايده ها، احساسات، ديدگاهها، ارزشها، ترجيحات ، مفاهيم و ايده‌آل‌هاي رفتاري و تجربي انسان در رابطه با محيطهاي متنوع و پيچيده فيزيكي است كه فضاي تجربي انسان اعم از ادراك و رفتار را به وجود مي‌آورد."
ديگر نظريه پردازان از اين احساس بعنوان "هويت مرتبط با شهر" ياد نموده اند و آن را حاصل پيوند عميق ميان فرد و محيط شهري او دانسته‌اند.
شهر نماد كلي خزانه تجربه‌هاي شخصي فرد است كه هم تداوم زماني فرد را تضمين مي‌كند و هم احساس خاص بودن را براي وي فراهم مي‌آورد.
امروزه بحران هويت يك بحران جهاني است ،يك بعد اين مسئله به فقدان هويت خاص مكانها و يكسان و يكنواخت شدن همه مكانها مربوط است.
از اين رو طراحان بر ايجاد محيطهاي با هويت خاص تاكيد مي‌ورزند تا در مقابل جهاني شدن بايستند و فرهنگ و تاريخ هر ملت را بتوانند در نماي شهرها به نمايش بگذارند.
يكي از مشخصه‌هاي زندگي امروز شهري، تمركز و تنش زياد آن است كه مي تواند باعث ايجاد احساس فشار،اضطراب و حتي حواس پرتي در افراد گردد.
هرچند محيطهاي طبيعي همواره بستري براي احياي سلامت رواني بوده‌اند اما تحقيقات نشان داده نوع و نحوه طراحي شهري، معماري و حتي فضاهاي مصنوعي و نحوه ارتباط آنها با فرهنگ ، خواسته‌ها و نيازهاي افراد مي‌تواند آنان را از راحتي و مطلوبيت لازم بهره مند سازد.
صاحبنظران معتقدند: ميان مشخصات فضاها و معماري شهري و نحوه ادراك و رفتار شهروندان رابطه نزديكي وجود داردو دور شدن از معماري شهري گذشتگان كه بر اساس روحيات و تعلقات قوميتي و فرهنگي تهيه و طراحي شده است، آثار و پيامدهاي متعددي بر ادراك و رفتار افراد دارد.
از اين رو ارتقاي كيفيت محيط و پايداري ارزشهاي فرهنگي ، تاريخي ، اجتماعي و غيره از جمله موضوعاتي است كه اخيرا در كشور مورد توجه مديريت عمران شهري قرار گرفته است
