مشاعرۀ سنّتی

[Mitra_Galaxy]

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

 

[محـسن ز]

دگر سر من و بالین عافیت هیهات

بدین هوس که سر خاکسار من دارد

 

[rosvayejanan]

دراین سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال غم پرنده پر نمی زند

 

[محـسن ز]

دریغ پای که بر خاک می‌نهد معشوق

چرا نه بر سر و بر چشم ما گذر دارد

 

[oli]

دیریست که دلدلر پیامی نفرستاد

ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد

صد نامه فرستادم و آن شاه سواران

پیکی ندوانید و سلامی نفرستاد

 

[rosvayejanan]

در نظر بازی ما بی خبران حیران اند
من چونینم که نمودم دگر ایشان دانند

 

[elva]

دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی

تو ازین چه سود داری که نمیکنی مدارا

 

[Mitra_Galaxy]

از پای فتادیم چو آمد شب هجران
در درد بماندیم چو از دست دوا رفت

دل گفت وصالش بدعا باز توان یافت
عمریست که عمرم همه در کار دعا رفت

 

[naghmeirani]

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور زهمه سیم تنان
کمتر از ذره نه ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوت گه خورشید رسی چرخ زنان

 

[@ RESPINA @]

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور زهمه سیم تنان
کمتر از ذره نه ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوت گه خورشید رسی چرخ زنان

نـتوان دل شاد را به غـم فرسودن
وقت خوش خود بسنگ محنت سودن

از پای فتادیم چو آمد شب هجران
در درد بماندیم چو از دست دوا رفت

دل گفت وصالش بدعا باز توان یافت
عمریست که عمرم همه در کار دعا رفت

تا هستم اي رفيق! نداني كه كيستم ---------- روزي سراغ من آيي كه نيستم

 

[oli]

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور زهمه سیم تنان
کمتر از ذره نه ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوت گه خورشید رسی چرخ زنان

نام من رفتست روزی بر لب جانان به سهو

اهل دل را بوی جان می آید از نامم هنوز

 

[@ RESPINA @]

ز گيتي / جهان آفرين برتر است
در او زن / به هر كار دشوار / دست

 

[oli]

ز گيتي / جهان آفرين برتر است
در او زن / به هر كار دشوار / دست

تبی دارم که گرد گل ز سنبل سایبان دارد

بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد

 

[@ RESPINA @]

تبی دارم که گرد گل ز سنبل سایبان دارد

بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد

داور دارا شکوه ای آن که تاج آفتاب
از سر تعظیم بر خاک جناب انداختی

 

[elva]

داور دارا شکوه ای آن که تاج آفتاب
از سر تعظیم بر خاک جناب انداختی

یار شدم یار شدم با غم تو یار شدم

تا که رسیدم بر تو از همه بیزار شدم

 

[oli]

من نمیابم مجال ای دوستان

گرچه دارد او جمال بس جمیل

 

[saeed99]

من نمیابم مجال ای دوستان

گرچه دارد او جمال بس جمیل

با درود

لب را تو به هر بوسه و هر لوت میالا ​

​

تا از لب دلدار شود مست و شکرخا ​

مولوی
​

 

[oli]

با درود

لب را تو به هر بوسه و هر لوت میالا ​

​

تا از لب دلدار شود مست و شکرخا ​

مولوی
​

از کیمیای مهر تو زر گشت روی من

آری بهمین لطف شما خاک زر شود

 

[naghmeirani]

از کیمیای مهر تو زر گشت روی من

آری بهمین لطف شما خاک زر شود

دل دیوانه باز بر در عشق
به دمی درکشید ساغر عشق

باز جانم به مهر دربند است
مهره گرد آمده به ششدر عشق

 

[Mitra_Galaxy]

قسام بهشت و دروزخ آن عقده گشای
ما را نگذارد که در آییم ز پای

تا کی بود این گرگ ربائی بنمای
سز پنجه دشمن افکن اس شیر خدای

 

[@ RESPINA @]

قسام بهشت و دروزخ آن عقده گشای
ما را نگذارد که در آییم ز پای

تا کی بود این گرگ ربائی بنمای
سز پنجه دشمن افکن اس شیر خدای

يا رب ! چه فرخ طالعند ،‌ آنان كه در بازار عشق
دردي خريدند و غم دنياي دون بفروختند

 

[Fo.Roo.GH]

يا رب ! چه فرخ طالعند ،‌ آنان كه در بازار عشق
دردي خريدند و غم دنياي دون بفروختند

داد معشوقه به عاشق پیغام
که کند مادر تو با من جنگ

 

[elva]

گر جان عاشق دم زند آتش درین عالم زند

وین عالم بی اصل را چون ذره ها بر هم زند

 

[Fo.Roo.GH]

گر جان عاشق دم زند آتش درین عالم زند

وین عالم بی اصل را چون ذره ها بر هم زند

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

 

[x-nik]

در این دنیای وانفسای حسرتزای بی فردا
خدایا عاشقان را غم مده شکرانه اش با من

 

[elva]

در این دنیای وانفسای حسرتزای بی فردا
خدایا عاشقان را غم مده شکرانه اش با من

ناقه صالح چو ز که زاد یقین گشت مرا

کوه پی مزده تو اشتر جماز شود

 

[@ RESPINA @]

ناقه صالح چو ز که زاد یقین گشت مرا

کوه پی مزده تو اشتر جماز شود

با سلام

ديدمش خرم و خوشدل قدح باده به دست
وندران آينه صدگونه تماشا مي كرد

 

[elva]

با سلام

ديدمش خرم و خوشدل قدح باده به دست
وندران آينه صدگونه تماشا مي كرد

دیدم به خواب دوش که ماهی بر آمدی

کز عکس روی او شب هجران سر آمدی

 

[@ RESPINA @]

دیدم به خواب دوش که ماهی بر آمدی

کز عکس روی او شب هجران سر آمدی

یارب اندر دل آن خســرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سـر فرهاد کند
​

 

[elva]

یارب اندر دل آن خســرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سـر فرهاد کند​

درین درگاه بیچونی همه لطف است و موزونی

چه صحرایی چه خضرایی چه درگاهی نمیدانم