مشاعرۀ سنّتی

[رنگ خدا]

تا چه کند با رخ تو دود دل من
اینه دانی که تاب اه ندارد

 

[محـسن ز]

دلا معاش چون کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد

 

[هزاردستان]

ديگري نيست كه مهر تو در او شايد بست
هـم در آيينـــه توان ديد مگـــر همتـــــايت

 

[محـسن ز]

تا نظر می کنی از پیش نظر خواهم رفت
گر نرفتم ز درت شام سحر خواهم رفت

 

[هزاردستان]

تو به هر جا كه فرود آمدي و خيمه زدي
كس ديگــــر نتــواند كه بگيـــرد جـــايت

 

[Derakht-e-marefat]

تا كه مي جستم نديدم چون بديدم گم شدم
گم شده گم كرده را هرگز كجا جويد نشان

 

[shabnam777]

نکویی کن چو در بالا نشستی
نزیبد نیکوان را خودپرستی

 

[shabnam777]

یارب تو چنان کن که پریشان نشوم
محتاج به بیگانه و خویشان نشوم

 

[بارانی]

ما زیاران چشم یاری داشتیم.

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

 

[zarnaz_a]

من از جور بتان دل ریش دیرم

زلاله داغ بر دل بیش دیرم


چو فردا نامه خوانان نامه خوانند

من شرمنده سر در پیش دیرم

 

[گلابتون]

می خورد خون دلم مردمک چشم و سزاست
که چرا دل به جگر گوشه مردم دادم

پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک
ورنه این سیل دمادم ببرد بنیادم.

 

[= nAviD =]

منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

 

[ویدا]

دیده را فایده آنست که دلبر بیند
ور نبیند چه بود فایده بینایی را؟؟

 

[saghar20]

منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[گلابتون]

اگر پوسیده گردد استخوانم
نگردد مهرش از جانم فراموش

چو پیراهن شوم آسوده خاطر
گرش همچون قبا گیرم در آغوش

 

[sam-smith]

شمع بزم محفل شاهان شدن ذوقی ندارد
ای خوشا شمعی که روشن می کند ویرانه ای را

 

[*Afash*]

اگر پوسیده گردد استخوانم
نگردد مهرش از جانم فراموش

چو پیراهن شوم آسوده خاطر
گرش همچون قبا گیرم در آغوش

شيعه يعنى هفت خطى در جنون
شيعه طوفان ميكند در كاف و نون

شيعه يعنى تندر آتش فروز
شيعه يعنى زاهد شب، شير روز

شيعه يعنى شير، يعنى شيرمرد
شيعه يعنى تيغ عريان در نبرد

شيعه يعنى تيغ، تيغ موشكاف
شيعه يعنى ذوالفقار بى غلاف

 

[گلابتون]

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل دراندیشه که چون عشوه کند در کارش

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش

 

[abfa]

شمع هر جمع مشو ورنه بسوزی مارا
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

 

[sina1]

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز بجز فکر توام فکری هست

 

[رنگ خدا]

تا توانی در جهان خدمت محتاجان کن
به دمی یا درمی یا قدمی

 

[ARAMESH]

[FONT=&quot]یارب مرا یاری بده، تا خوب آزارش کنم[/FONT][FONT=&quot]
هجرش دهم زجرش دهم، خوارش کنم زارش کنم
از بوسه های آتشین، وز خنده های دلنشین
صد شعله در جانش زنم، صد فتنه در کارش کنم[/FONT]

 

[رنگ خدا]

من که ره بردم بگنج حسن بی پایان دوست
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

 

[ARAMESH]

من نميگويم كه خاموشم نكن
من نميگويم فراموشم نكن
من نميگويم كه با من يار باش
من نميگويم مرا غمخوار باش
من نميگويم دگر گفتن بس است
گفتن اما هيچ نشنفتن بس است

 

[محـسن ز]

تو اگر شراب ریزی به قدح که تاب دارد
که دو چشم نیم مستت همه را خراب دارد
چه به ماه ماند آن رخ که زدور بینم او را
چه به عمر ماند آن مه که سر شتاب دارد

 

[abfa]

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آنست که مجنون باشی

 

[محـسن ز]

یارم چو قدح بدست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

 

[abfa]

در آن چمن که بتان دست عاشقان گیرند
گرت ز دست برآید نگار من باشی

 

[neda_eng]

یاد انروز که در صفحه ی شطر نج دلت
شاه عشق بودم وبا کیش رخت مات شدم

 

[ARAMESH]

میکند سلسله زلف تو دیوانه مرا
می کشد نرگس مست تو به میخانه مرا
متحیر شده ام با غم عشقت ناگاه
از کجا یافت دراین گوشه ویرانه مرا