"Pejman"
دستیار مدیر مهندسی کشاورزی گیاهان دارویی
مروری بر نحوه انتقال بیماری برونشیت عفونی
ویروس بیماری برونشیت عفونی به سرعت در میان طیور منتشر میشود . پرندگان مستعد به این بیماری که در اطاقی با پرندگان بیمار نگهداری شده بودند ، پس از بیست و چهار ساعت نشانه های بیماری را بروز دادند . ویروس عامل این بیماری پس از بیست و چهار ساعت از بورس ، کلیه ها ، ریه ها ، و نای پرندگان آلوده به این بیماری جدا گردیده است . این جداسازی در هفتمین روز آلودگی استنشاقی این پرندگان صورت پذیرفت .
میزان ویروس جداشده به مرور زمان کاهش یافته و با توجه به گونه ویروس متفاوت میباشد . اما بایستی توجه داشت مواردی ثبت شده است که ویروس عامل این بیماری در چهارده و بیسست هفتگی پس از گذشت بیماری از طیور جدا گردیده اند . بروز مجدد ویروس عامل بیماری برونشیت عفونی ( IBV ) در مرغهایی که هفته ها عاری از این ویروس بوده اند بر اثر تلقیح در یکروزگی نیز گزارش شده است .
ویروس عامل این بیماری توسط Swab در سن نوزده هفتگی از ترشحات نای و کلوآک جدا گردیده است . طبیعت مقاومت ویروس عامل این بیماری نامشخص باقی مانده است اگرچه کلیه ها یکی از محلهای ذخیره ویروس عامل این بیماری و مقاومت آن میباشد .
اخیرا به اثبات رسیده است که ویروس واکسن IBV در ارگانهای مختلف داخلی برای یکصد و شصت و سه روز یا بیشتر زنده باقی می ماند . در خلال این دوره ، ویروس ممکن است بصورت دوره ایی در مدفوع و ترشحات بینی پخش شود .
گزارشهای ارائه شده از پخش دوره ایی و کوتاه مدت این بیماری گواه بر پتانسیل خطر انتقال گله به گله از طریق افراد و یا تجهیزات آلوده میباشد . اگرچه گزارشهایی نیز مبنی بر جداسازی ویروس از تخم مرغها ، چهل و سه روز پس از بهبود طیور داده شده است . جالب آنکه برخی از جوجه های هچ شده از این تخم مرغها کاملا عاری از ویروس بیماری برونشیت عفونی یا IBV بوده اند .
شدت و میزان شیوع این بیماری از طریق هوا در میان گله ها نامشخص است . حاملین نیز بعنوان فاکتوری مشخص در شیوع این بیماری دسته بندی نشده اند .
منبع :
Disease Of Poultry , 11Th Edition
ویروس بیماری برونشیت عفونی به سرعت در میان طیور منتشر میشود . پرندگان مستعد به این بیماری که در اطاقی با پرندگان بیمار نگهداری شده بودند ، پس از بیست و چهار ساعت نشانه های بیماری را بروز دادند . ویروس عامل این بیماری پس از بیست و چهار ساعت از بورس ، کلیه ها ، ریه ها ، و نای پرندگان آلوده به این بیماری جدا گردیده است . این جداسازی در هفتمین روز آلودگی استنشاقی این پرندگان صورت پذیرفت .
میزان ویروس جداشده به مرور زمان کاهش یافته و با توجه به گونه ویروس متفاوت میباشد . اما بایستی توجه داشت مواردی ثبت شده است که ویروس عامل این بیماری در چهارده و بیسست هفتگی پس از گذشت بیماری از طیور جدا گردیده اند . بروز مجدد ویروس عامل بیماری برونشیت عفونی ( IBV ) در مرغهایی که هفته ها عاری از این ویروس بوده اند بر اثر تلقیح در یکروزگی نیز گزارش شده است .
ویروس عامل این بیماری توسط Swab در سن نوزده هفتگی از ترشحات نای و کلوآک جدا گردیده است . طبیعت مقاومت ویروس عامل این بیماری نامشخص باقی مانده است اگرچه کلیه ها یکی از محلهای ذخیره ویروس عامل این بیماری و مقاومت آن میباشد .
اخیرا به اثبات رسیده است که ویروس واکسن IBV در ارگانهای مختلف داخلی برای یکصد و شصت و سه روز یا بیشتر زنده باقی می ماند . در خلال این دوره ، ویروس ممکن است بصورت دوره ایی در مدفوع و ترشحات بینی پخش شود .
گزارشهای ارائه شده از پخش دوره ایی و کوتاه مدت این بیماری گواه بر پتانسیل خطر انتقال گله به گله از طریق افراد و یا تجهیزات آلوده میباشد . اگرچه گزارشهایی نیز مبنی بر جداسازی ویروس از تخم مرغها ، چهل و سه روز پس از بهبود طیور داده شده است . جالب آنکه برخی از جوجه های هچ شده از این تخم مرغها کاملا عاری از ویروس بیماری برونشیت عفونی یا IBV بوده اند .
شدت و میزان شیوع این بیماری از طریق هوا در میان گله ها نامشخص است . حاملین نیز بعنوان فاکتوری مشخص در شیوع این بیماری دسته بندی نشده اند .
منبع :
Disease Of Poultry , 11Th Edition
