phalagh
مدیر بازنشسته
ابتدا فرق زاهد و عابد ( كسي كه اهل عبادت ، زهد و معرفت است ) با كسي كه عاشق هست را توضيح مي ديم : عاشق كيست ؟ عاشق هم زاهد و هم عارف و هم عابد هست اگر كسي عاشق باشه اين صفات رو داره ، نمي شه كسي عاشق باشه ولي زاهد و عابد و عارف نباشه ، عارف يعني معرفت نسبت به خدا داشتن و مي شه كه كسي زاهد يا عابد يا عارف باشد ولي عاشق نباشه . در واقع عشق بالاترين درجه سلوك هست ، عاشق كسي هست كه از بندگي در درگاه الهي صفا مي كنه ، لذت مي بره و گريه در مورد اهل بيت (س) هيچگاه او را سير نمي كنه . همانند تشنه أي هست كه از آب دريا مي نوشه و سيراب نمي شه و به مرض استسقاء مبتلا هست .
محبت الهي نوعي بيمه نامه هست ، يعني انسان عاشق انساني است كه بيمه است و غصة از خدا جدا بودن را نداره و غصة از خط بد رفتن رو نداره ، غصه يك لحظه با دشمنان خدا بودن را نداره . هميشه راحت و آسوده است ، انسان عاشق درد را نمي فهمه . براي انسان عاشق كلمة “ صبر ”بي معناست . چون بلايي را نمي بينه كه بخواد براي اون صبر كنه ، انسان عاشق زندگي را با باد گذرا مي بينه . سختي ها رو و سالهاي سختي را با دقائق كوتاهي پشت سر مي گذاره . انسان عاشق در تمام ايام حيات لحظه اي ضرر نمي كنه اين كه مي گن : “ انَّ الانسان لفي خسر ” . يكي از استثناء ها براي خسران ، عاشقان هستند . انسان عاشق چون دائماً با خداست لذا دائماً در حال سود بردن هست و شخصي هست كه در روز قيامت سربلنده .
بحث امشب مربوط به كساني هست كه يك خط در ميان مي زنن . كساني كه دو روز با خدا هستند و 5 روز با دشمن خدا ! تويي كه 6 ماه با خدا هستي و با يك شب همه را به حراج مي دي . اگر اينها عشق را در دلشان جا بدهند خواهند فهميد حراجي در كار نيست و اصلاً براي اونها حسابي در كار نيست . ( اصلاً انسان عاشق حساب و كتاب نداره ) در كم و زياد اعمالشون بحثي نيست ، چون اصلاً ميزان و صراط ندارند . مذهب عاشقان از مذهب عارفان و مؤمنان جداست . مذهب عاشقي در واقع مذهب امام حسين (ع) و زينب كبري (س) هست . بحث عاشقي بحث شهداست ، مبحث اولياء ست . در اين مذهب خللي وارد نمي شه . يعني انسان عاشق هيچگاه لطمه اي نمي خوره . شهيد بهشتي در اول انقلاب فرمودند : ” جوانها عاشق باشيد . بدون عشق زندگي بي معناست . ”
محبت الهي نوعي بيمه نامه هست ، يعني انسان عاشق انساني است كه بيمه است و غصة از خدا جدا بودن را نداره و غصة از خط بد رفتن رو نداره ، غصه يك لحظه با دشمنان خدا بودن را نداره . هميشه راحت و آسوده است ، انسان عاشق درد را نمي فهمه . براي انسان عاشق كلمة “ صبر ”بي معناست . چون بلايي را نمي بينه كه بخواد براي اون صبر كنه ، انسان عاشق زندگي را با باد گذرا مي بينه . سختي ها رو و سالهاي سختي را با دقائق كوتاهي پشت سر مي گذاره . انسان عاشق در تمام ايام حيات لحظه اي ضرر نمي كنه اين كه مي گن : “ انَّ الانسان لفي خسر ” . يكي از استثناء ها براي خسران ، عاشقان هستند . انسان عاشق چون دائماً با خداست لذا دائماً در حال سود بردن هست و شخصي هست كه در روز قيامت سربلنده .
بحث امشب مربوط به كساني هست كه يك خط در ميان مي زنن . كساني كه دو روز با خدا هستند و 5 روز با دشمن خدا ! تويي كه 6 ماه با خدا هستي و با يك شب همه را به حراج مي دي . اگر اينها عشق را در دلشان جا بدهند خواهند فهميد حراجي در كار نيست و اصلاً براي اونها حسابي در كار نيست . ( اصلاً انسان عاشق حساب و كتاب نداره ) در كم و زياد اعمالشون بحثي نيست ، چون اصلاً ميزان و صراط ندارند . مذهب عاشقان از مذهب عارفان و مؤمنان جداست . مذهب عاشقي در واقع مذهب امام حسين (ع) و زينب كبري (س) هست . بحث عاشقي بحث شهداست ، مبحث اولياء ست . در اين مذهب خللي وارد نمي شه . يعني انسان عاشق هيچگاه لطمه اي نمي خوره . شهيد بهشتي در اول انقلاب فرمودند : ” جوانها عاشق باشيد . بدون عشق زندگي بي معناست . ”