ماش سبز(vigna radiate)
1- مقدمه
بومی هندوستان است اما در چین، ایران، ژاپن، امریکا، سریلانکا، ویتنام و تا حد کمی در بعضی از قسمتهای افریقا می روید. سطح زیر کشت آن در دنیا حدود 5/2 میلیون هکتار است وسالانه 8/0 میلیون تن دانه تولید می کند. دانه ماش از نظر مواد پروتئینی غنی است و در مقایسه با گونه های آمریکایی قابل هضم و خوشمزه تر است دانه های آن را بصورت پخته در تهیه سوپ، برنج، آبگوشت و غیره مصرف می کنند. جوانه های سبز شده ی آن سرشار از ویتامین ث است و در تهیه انواع سالاد و غذاها در چین هواداران بسیاری دارد. ماش همچنین علوفهی خوش خوراکی برای دامها است و به خوبی سیلو میشود. کشت آن به عنوان کود سبز جهت تقویت زمین معمول است.
به این گیاه در فارسی ماش سبز و یا ماش می گویند و در انگلیسی آنgolden gram می گویند نام علمی قدیمی آن نیز phaseol us aurus بوده است. این گیاه بطور وسیعی در هندوستان و برمه کاشته می شود.
2. خصوصیات مرفولوژیکی
ماش گیاهی است یکساله به شکل بوته ای یا بالارونده، ریشه های آن مستقیم و قدری منشعب هستند. ساقه ها راست، ظریف، منشعب، کرکدار، به رنگ سبز روشن و به ارتفاع 45 تا90 سانتیمتر میباشند. گل آذین آن بصورت خوشه وگلهای آن که به رنگ لیمویی زرد میباشند برروی دمگل بلندی قرار گرفته اند.
غلافهای آن باریک. استوانه ای وکرکداربوده که قبل ازرسیدن سبز روشن یا سبز تیره وبه هنگام رسیدن .سبز مایل به قهوه ای یا سیاه رنگ می شود. درهر بوته 2تا 8 غلاف و در هر غلاف 10تا 20بذر به رنگ سبزطلایی قهوه ای و سیاه دیده می شوند. وزن هزاردانه ی آن 20تا 40گرم است.
3- خصوصیات اکولوژیکی
ماش گیاهی است گرمسیری که معمولا دردمای بالاتر از 16درجه سانتیگراد رشد می کند و دردمای کمتراز 1- درجه از بین می رود. این گیاه تابستانه بوده و دارای نیاز حرارتی زیادی است. انواع پاکوتاه ماش نسبت به انواع پابلند آن به درجه حرارت کمتری نیاز دارد. درجه حرارت لازم برای جوانه زدن آن 8 درجه ی سانتیگراد است و چنانچه در طول رشد دما کمتر از 12 درجه باشد بخوبی رشد نمی کند .مجموع درجه حرارت لازم برای ارقام دیررس آن 2300 الی 2400 ارقام متوسط رس 1800 تا 2000 و ارقام زودرس 1600تا 1800درجه سانتیگراد متغیراست. درمناطق خشک نیمه گرمسیر و گرمسیر(افغانستان ، ایران ، جمهوری آسیای مرکزی شوروی ) فقط تحت شرایط آبی محصول می دهد. درمناطق مرطوب گرمسیری هندوستان ماش هم در فصل مرطوب و هم درفصل خشک کاشته می شود. درفصل مرطوب نیازی به آبیاری آن نیست اما در فصل خشک تا 5 باران را آبیاری (2000تا 4500متر مکعب درهکتار) می کنند. این گیاه به خشکی مقاوم بوده و به ماندابی حساس است.
ماش گیاهی است روزکوتاه اما تعدادکمی از واریته های آن به طول روز بی تفاوت هستند. معمولا آن را 3 ماه بعداز کاشت برداشت می کنند. درمناطق گرمسیری اغلب آن را بصورت درهم با سایر غلات میکارند.
4- عملیات زراعی
ماش را در انواع خاک ها می کارند ولی دراراضی سبک و غنی ازمواد آلی یا خاکهای شنی رسی عملکرد آن بیشتر است. به خاکهای بیش از حد مرطوب حساس بوده و در خاکهای گرم وخشک محصول خوبی تولید می کنند. این گیاه به ازت و فسفر واکنش نشان می دهد. جدول زیر نتیجه مطالعات اثر مقادیر متفاوت ازت و فسفر بر خصوصیات مختلف ماش است.

1- مقدمه
بومی هندوستان است اما در چین، ایران، ژاپن، امریکا، سریلانکا، ویتنام و تا حد کمی در بعضی از قسمتهای افریقا می روید. سطح زیر کشت آن در دنیا حدود 5/2 میلیون هکتار است وسالانه 8/0 میلیون تن دانه تولید می کند. دانه ماش از نظر مواد پروتئینی غنی است و در مقایسه با گونه های آمریکایی قابل هضم و خوشمزه تر است دانه های آن را بصورت پخته در تهیه سوپ، برنج، آبگوشت و غیره مصرف می کنند. جوانه های سبز شده ی آن سرشار از ویتامین ث است و در تهیه انواع سالاد و غذاها در چین هواداران بسیاری دارد. ماش همچنین علوفهی خوش خوراکی برای دامها است و به خوبی سیلو میشود. کشت آن به عنوان کود سبز جهت تقویت زمین معمول است.
به این گیاه در فارسی ماش سبز و یا ماش می گویند و در انگلیسی آنgolden gram می گویند نام علمی قدیمی آن نیز phaseol us aurus بوده است. این گیاه بطور وسیعی در هندوستان و برمه کاشته می شود.
2. خصوصیات مرفولوژیکی
ماش گیاهی است یکساله به شکل بوته ای یا بالارونده، ریشه های آن مستقیم و قدری منشعب هستند. ساقه ها راست، ظریف، منشعب، کرکدار، به رنگ سبز روشن و به ارتفاع 45 تا90 سانتیمتر میباشند. گل آذین آن بصورت خوشه وگلهای آن که به رنگ لیمویی زرد میباشند برروی دمگل بلندی قرار گرفته اند.
غلافهای آن باریک. استوانه ای وکرکداربوده که قبل ازرسیدن سبز روشن یا سبز تیره وبه هنگام رسیدن .سبز مایل به قهوه ای یا سیاه رنگ می شود. درهر بوته 2تا 8 غلاف و در هر غلاف 10تا 20بذر به رنگ سبزطلایی قهوه ای و سیاه دیده می شوند. وزن هزاردانه ی آن 20تا 40گرم است.
3- خصوصیات اکولوژیکی
ماش گیاهی است گرمسیری که معمولا دردمای بالاتر از 16درجه سانتیگراد رشد می کند و دردمای کمتراز 1- درجه از بین می رود. این گیاه تابستانه بوده و دارای نیاز حرارتی زیادی است. انواع پاکوتاه ماش نسبت به انواع پابلند آن به درجه حرارت کمتری نیاز دارد. درجه حرارت لازم برای جوانه زدن آن 8 درجه ی سانتیگراد است و چنانچه در طول رشد دما کمتر از 12 درجه باشد بخوبی رشد نمی کند .مجموع درجه حرارت لازم برای ارقام دیررس آن 2300 الی 2400 ارقام متوسط رس 1800 تا 2000 و ارقام زودرس 1600تا 1800درجه سانتیگراد متغیراست. درمناطق خشک نیمه گرمسیر و گرمسیر(افغانستان ، ایران ، جمهوری آسیای مرکزی شوروی ) فقط تحت شرایط آبی محصول می دهد. درمناطق مرطوب گرمسیری هندوستان ماش هم در فصل مرطوب و هم درفصل خشک کاشته می شود. درفصل مرطوب نیازی به آبیاری آن نیست اما در فصل خشک تا 5 باران را آبیاری (2000تا 4500متر مکعب درهکتار) می کنند. این گیاه به خشکی مقاوم بوده و به ماندابی حساس است.
ماش گیاهی است روزکوتاه اما تعدادکمی از واریته های آن به طول روز بی تفاوت هستند. معمولا آن را 3 ماه بعداز کاشت برداشت می کنند. درمناطق گرمسیری اغلب آن را بصورت درهم با سایر غلات میکارند.
4- عملیات زراعی
ماش را در انواع خاک ها می کارند ولی دراراضی سبک و غنی ازمواد آلی یا خاکهای شنی رسی عملکرد آن بیشتر است. به خاکهای بیش از حد مرطوب حساس بوده و در خاکهای گرم وخشک محصول خوبی تولید می کنند. این گیاه به ازت و فسفر واکنش نشان می دهد. جدول زیر نتیجه مطالعات اثر مقادیر متفاوت ازت و فسفر بر خصوصیات مختلف ماش است.
تیمار (کیلوگرم در هکتار) | تعداد غلاف در گیاه | تعداد بذر در غلاف | وزن هزاردانه |