عیب یابی برد های الکتریکی

Dahatiii

عضو جدید
تعمير و عيب يابي يك مدار الكترونيكي بيشتر مبتني بر تجربه است ولي خوبه كه توي اين مقاله بعضي از تكنيكها و نكات عملي گفته بشه.

مراحل عيب يابي
البته روش روتين و مشخصي ، كه همه براي عيب يابي مدار رعايت كنند وجود نداره ولي بعنوان يك پيشنهاد براي داشتن ايده انجام اينكار ميشه مراحل زير رو دنبال كرد :

1- اولين نكته در عيب يابي يك مدار اينه كه به نحوه كاركرد درست مدار ( البته سالمش ) تسلط كامل داشته باشي. منظورم اينه كه خيلي وقتها پيش مياد كه كاربر يك دستگاه عمدا يا سهوا ادعا مي كنه كه دستگاه خرابه. ... خلاصه اينكه وجود عيب مورد ادعا بايد برات اثبات بشه و مهمتر اينكه بايد بدوني اگر عيب رو رفع كردي چه اتفاقي ميافته !

2- از كاربر دستگاه دقيقا بپرس كه آخرين بار كه دستگاه درست كاركرده كي بوده و آيا در لحظه خراب شدن دستگاه چيزي ديده يا شنيده ؟ داشتن جواب درست براي اين سوال ، عيب يابي رو خيلي جلو مياندازه.

3- از بديهي ترين و ساده ترين فرضها ، شروع كن : آيا دستگاه به برق وصله ؟ آيا محل اتصالها محكمه ، فيوز سالمه و ...

4- قبل از دستكاري مدار و حتي استفاده از مولتي متر يا اسكوپ ، تمام احساس پنجگانه ( و حتي ششمين حس ) رو براي معاينه دقيق مدار استفاده كن : بوي غير عادي ، بخشي از مدار كه سياه شده ، صداي جرقه ، داغ شدن بيش از حد يك قطعه ، گرم نشدن بعضي قطعات پاور ، شكل غير عادي قطعات و ...
همونطوريكه حدس زدي از همين جا به بعد تجربه به كمكت مياد كه بهتر روي اين مسايل قضاوت كني. البته به نظر عجيب مياد ولي مي تونم به جرات بگم كه خيلي بيشتر از نصف عيبهاي دستگاههاي الكترونيكي رو ميشه تا همينجا تشخيص داد.

5- اگر توي مرحله قبل ديدي كه يك قطعه خرابه ( خازن تركيده يا باد كرده ، مقاومت سوخته و ... ) مي توني اونرو عوض كني. البته انتظار نداشته باش عيب حتما برطرف بشه چون يك عيب ديگه هم ميتونه عامل سوختن فلان مقاومت يا تركيدن خازن بشه.

6- از اين مرحله به بعد ، اطلاعات الكترونيكي و تجربه حرف اول رو ميزنه. چرا كه بايد فرضهاي مختلفي داشته باشي و سعي كني خودت رو به عيب نزديك كني.


برگرفته از فروم اکا
 

sms.gol

عضو جدید
عیب یابی سیستمهای نسبتا پیچیده

عیب یابی سیستمهای نسبتا پیچیده

با سلام و سپاس از استارتر محترم
با تایید موارد فوق ، این را نیز اضافه می کنم :
معمولا سیستمهای پیچیده یا نسبتا پیچیده را فقط با استفاده از نقشه می توان عیب یابی و تعمیر کرد .
اگر نقشه دارای بلوک دیاگرام و بلوک بندی شماتیک باشد ، کار ، نسبتا آسان و به سرعت میتوان نقطه عیب و قطعه معیوب را با استفاده از تجربه و شناخت فردی از قطعات و مدارات الکترونیک پیدا و برطرف نمود .
اما اگر نقشه ای نباشد یا فاقد اسلوب صحیح بلوک بندی یا مداربندی شماتیکی باشد ، آنگاه تعمیرکار ، خود باید اقدام به شناسایی بلوکهای مدار نموده و حالا روی بلوک مشکوک و سپس نقطه مشکوک زوم کرده و کار را به نتیجه مطلوب برساند .

اصولا در هر عیب یابی برای اینکه سریعتر به نتیجه برسیم ، باید مدار را بخش بخش کرده و سپس بخش مشکوک را بررسی نماییم .
و این نیاز در سیستمهای پیچیده تر ، محسوس تر است .

و این شیوه برای طراحی و ساخت سیستمهای پیچیده کاربرد قطعی دارد و برای سامانه های بسیار پیچیده ، با اسلوب مضاعف و به شیوه مدیریت تیمهای درختواره طراحی به کار گرفته می شود که در اینجا نیازی به تبیین آن نیست .
 

Similar threads

بالا