معرفی مختصری بر اثار کازیمو سجیما و ریو نیشیزاوا – SANAA
کازویو سجیما
متولد ۱۹۵۶ ، ایباراکی ، ژاپن - M.A معماری ، ۱۹۸۱ ، دانشکده ی زنان ژاپن.
ریو نیشیزاوا
متولد ۱۹۶۶ ،کاناگاوا، ژاپن - M.A معماری ، ۱۹۹۰ ، دانشکده ی ملی یوکوهاما.
[SIZE=-0]سجیما در سال ۱۹۸۱ به دفتر معماری تویو ایتو پیوست ، در ۱۹۸۷ دفتر « کازیو سجیما و شرکا » را تأسیس کرد و نیشیزاوا به او پیوست . ۱۹۹۵ هر دو SANAA را بنیان نهادند و در ۱۹۷۷ دفتر معماری « ریو نیشیزاوا » گشایش یافت . از سال ۲۰۰۱ ، سجیما به تدریس در دانشکده ی کیو در توکیو پرداخت و نیشیزاوا با سمت استادیار ، در دانشکده ی ملی یوکوهاما مشغول به فعالیت اکادمیک گردید.
[/SIZE][SIZE=-0]بیش از پانزده سال است که کازویو سجیما و ریو نیشیزاوا ، تحت عنوان SANAA شراکت و همکاری دارند . همکاری این دو به گونه ای است که نمی توان مسئولیت جنبه ی خاصی از پروژه را به یکی نسبت داد : هر طرح ، نتیجه ی غایی تلاقی ذهن هردوست.
[/SIZE][SIZE=-0]اغلب پروژه های سجیما و نیشیزاوا در ژاپن واقع اند ؛ با این حال آثاری نیز در آلمان ، انگلستان ، اسپانیا ، فرانسه ، هلند و آمریکا – تحت نام حرفه ای SANAA – طراحی و اجرا کرده اند .
[/SIZE][SIZE=-0]در سال ۲۰۰۴ ، این دو آغاز به ساخت نخستین پروژه ی خود در اوهایو ی آمریکا کردند : پاویلیون شیشه ای برای موزه ی هنرهای تولدو ( Toledo ) . این بنا پس از اتمام مبدل به گالری برای آثار هنری ساخته شده از شیشه شد .
[/SIZE][SIZE=-0]حین ساخت پاویلیون موزه ی هنر ، در سال ۲۰۰۵ ، SANAA پروژه ی موزه ی جدید شهر نیویورک را آغاز و در ۲۰۰۷ به اتمام رساند. این ساختمان توده ای است مجسمه وار از جعبه هایی پویا که حول هسته ی فولادی و مرکزی بنا ، از محور خارج شده اند . هیأت داوران پریتزکر ، از این پروژه در کنار موزه ی O در ناگانو و موزه ی هنرهای معاصر قرن بیست و یکم در کانازاوا یاد کرد.
[/SIZE][SIZE=-0]تئاتر دو کونستلاین ، مرکز فرهنگی آلمر در هلند ، مرکز آموزشی رولکس در لوزان سوییس، از دیگر آثار این دو معمار ژاپنی هستند . بنای مدرسه ی مدیریت و طراحی زولورین در اِسن آلمان ؛ یک مکعب غول پیکر ( حدود ۲۲۵ فوت در هر راستا ) است که بازشوها و پنجره های آن در چهار اندازه ی گوناگون آرایش یافته اند.
[/SIZE][SIZE=-0]پاویلیون سرپنتین در لندن ، نخستین طرح اجرا شده ی SANAA در بریتانیا و نهمین پاویلیون از مجموعه ی پاویولون های بنا شده برای گالری سرپنتین است . این پاویلیون سال گذشته به مدت نه ماه در هاید پارک لندن برجا بود.
[/SIZE][SIZE=-0]در فرانسه نیز ، SANAA ساخت شاخه ی موزه ی لوور در لنز ( Lens ) ، به مساحت سیصد هزار فوت مربع را به عهده دارد. در والنسیای اسپانیا ،این گروه قسمت الحاقی انستیتوی هنر مدرن IVAM را طراحی کرده که البته هنوز به مرحله ی اجرا نرسیده است. در طرح SANAA برای این مجموعه ، ساختمان های موجود ( گالری ها ) ، بواسطه ی پوسته ی شفافی که آن ها را پوشش می دهد ، تجربه ی تازه ای را در زمینه فضاهای عمومی درونی / بیرونی خلق خواهد کرد . پوسته ی مذکور ، پوسته ای سبک وزن ، فلزی و روزنه دار است که به عبور نور ، باد و حتی باران از بیرون به درون کمک خواهد کرد.
[/SIZE][SIZE=-0]مهم ترین عامل در نظر سجیما و نیشیزاوا ، رابطه ی ساختمان و بستر آن است . این دو، ساختمان را به « کوهستانی در منظر » می نامند و معتقدند ارتباط طبیعی و معنادارا بنا با محیط اطرافش ، هیچ گاه نباید قطع شود . ساختمان هایی که سجیما و نیشیزاوا بنا کرده اند ، به طور فریبنده ای ساده اند. این دو کیفیات ضروری معماری را می جویند و برای خلق سنتزی آگاهانه و هوشیارانه به دنبال کیفیات فضای پیوسته هستند : سبکی ، شفافیت و جسمانیت .
[/SIZE][SIZE=-0]گرچه این دو تاکنون رساله ای تئوریک منتشر نکرده اند ، اما معمارانی هستند اندیشه طلب که آثارشان مبتنی بر پژوهش هایی دقیق و کانسپت هایی قوی و آشکارا تعریف شده محقق می گردد. در همین راستا سجیما به عنوان رئیس دوسالانه ی معماری ونیز در سال ۲۰۱۰ انتخاب شده است.
[/SIZE][SIZE=-0]SANAAَ در طول فعالیت خود موفق به اخذ جوایز متعددی از جمله جایزه ی انستیتوی معماری ژاپن ، جایزه ی معماری اریک سلینگ ، جایزه ی معماری سالزبورگ و جایزه ی شیرطلایی دوسالانه ی معماری بین المللی ونیز ، شده است.
[/SIZE][SIZE=-0]ان چه پی می اید شرحی است مختصر بر پروژه هایی که تا کنون این دفتر طراحی و اجرا کرده است:[/SIZE]
[SIZE=-0]موزه ی O – ناگانو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]ساخت موزه ی اوگاساوار ،از نخستین پروژه های مشترک سجیما و نیشیزاوا ، سال ۱۹۹۵ آغاز و در سال ۱۹۹۹ به پایان رسید . سایت مجموعه در حاشیه ی کوهستانی جدا افتاده قرار گرفته و به دلیل وجود بقایای قلعه ای قدیمی مربوط به قرون ۱۴ و ۱۵ ، حائز اهمیت است . فرم ساختمان تابعی از منحنی های تراز سایت بوده و برای قرار گرفتن بقایای قلعه ی قدیمی در معرض دید ، مقداری از زمین بالاتر قرار گرفته است ؛ بدین ترتیب مشکلات ناشی از دفع رطوبت زمین نیز به حدأقل رسیده است . در ورودی میدان شکل بنا ، یک رمپ قرار دارد که منتهی به لابی بزرگ مجموعه می شود . بازشوی وسیع موجود در لابی نیز بقایای قلعه ی قدیمی را قاب می کند . غرفه های نمایشی و فضاهای خدماتی به موازات لابی تعریف شده اند. [/SIZE] [SIZE=-0]تئاتر آلمر « دو کانستلاین » – آلمر ، هلند
[/SIZE][SIZE=-0]در سال ۱۹۹۸ ، SANAA برای طراحی تئاتر و مرکز فرهنگی شهر آلمر ( برای هنرمندان آماتور و حرفه ای ) برگزیده شد . سایت این بنا در شهر آلمر ، روی دریاچه ی غرب آمستردام واقع شده است . طراحی این پروژه تحت نظر OMA انجام شد و در ۲۰۰۷ به اتمام رسید.[/SIZE] [SIZE=-0]موزه ی هنرهای معاصر قرن بیست و یکم کانازاوا – کانازاوا ، ایشی کاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]این ساختمان مدور – که در شهر تاریخی کانازاوا در شمال ژاپن قرار دارد – تمام شیشه ای و از هر سو قابل رویت است . چندین فضای نمایشگاهی مرکزی با تناسبات محتلف در مرکز این ساختمان قرار گرفته و اطراف آن با عملکردهای خدماتی چون کتابخانه ، ورک شاپ هایی برای کودکان و اتاق کنفرانس احاطه شده ؛ همچنین فضای داخلی جداره ی شیشه ای ، امکان حرکت اطراف مجموعه را فراهم کرده است. چهار حیاط مرکزی با جداره ی شیشه ای نیز نور مورد نیاز فضاهای داخلی را تأمین می کند. این پروژه از سال ۱۹۹۹ آغاز و در ۲۰۰۴ به پایان رسید.[/SIZE]
[SIZE=-0]ترمینال نائوشیما – نائوشیما ، کاگاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]ساخت ترمینال کوچک نائوشیما در جزیره ی کوچکی بر روی دریای اینلند ژاپن ، در سال ۲۰۰۶ به پایان رسید . سقف وسیع این ترمینال با مساحت تقریبی سی و نه هزار متر مربع ، محدوده ی وسیعی از سایت – از جمله فضاهای عملکردی ، جایگاه مستقبلین ، فضای انتظار ، کافه ، هال و … – را پوشش می دهد .[/SIZE] [SIZE=-0]ساختمان کریستین دیور ، اوموتساندو - توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]ساختمان کریستین دیور در خیابان اوموتساندو ی توکیو ، شامل چهار طبقه تک منظوره و یک طبقه ی چند عملکردی است . حداکثر ارتفاع مجاز برای احداث این بنا ۱۰۰ فوت بوده ، بنابراین ارتفاع ساختمان را تا بالاترین تراز پیش برده و فضا ها را به صورت افقی در ارتفاع تقسیم کردند . صفحات اکرلیک نیمه شفاف استفاده شده در این بنا ، موجب شده اند تا ساختمان در منظر شهری شب هنگام مانند جواهری به نظر برسد.[/SIZE] [SIZE=-0]پاویلیون موزه ی تــُــلِــدو – تـــُـــــلِــــدو ، اوهایو
[/SIZE][SIZE=-0]پروژه ی پاویلیون الحاقی موزه ی هند تـُـــلـِـــدو ، در سال ۲۰۰۱ آغاز و در سال ۲۰۰۶ پایان یافت. این طرح به منظور خلق فضایی برای قرارگیری آثار هنری شیشه ای طراحی شده و بدین منظور جداره های خارجی آن نیز از شیشه های منحنی تشکیل شده اند که به شفافیت کمک می کند . پلان پاویلیون ، در یک سطح و مبتنی بر شبکه ای از مستطیل های شیشه ای به هم پیوسته طراحی شده است . در این جا نیز حیاط های مرکزی – مانند موزه ی هنرهای معاصر قرن بیست و یکم کانازاوا – تعبیه شده است.
[/SIZE][SIZE=-0]مرکز آموزشی رولکس ، EPFL ( مدرسه ی پلی تکنیک فدرال لوزان ) - لوزان ، سوییس
[/SIZE][SIZE=-0]ساخت مرکز رولکس ، با فضاهایی برای کتابخانه ، مرکز مطالعات زبان ، دفاتر اداری ، کافه تریا ، رستوران و لابی از سال ۲۰۰۵ آغاز شد . سقف و کف بنا فرمی مواج دارند ، ورودی از چهار سمت قابل دسترس است و هفت حیاط مرکزی با اشکال و تناسبات مختلف نیز در مجموعه تعبیه شده است. این پروژه در سال ۲۰۰۹ به پایان رسید . [/SIZE] [SIZE=-0]گاه شناسی پروژه های SANAA
[/SIZE][SIZE=-0]1996
[/SIZE][SIZE=-0]خانه ی S - اوکایاما ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۱۹۹۷
[/SIZE][SIZE=-0]خانه ی K - هیتاچی ، ایباراکی ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]خانه ی M - توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]خانه ی N - توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۱۹۹۸
[/SIZE][SIZE=-0]کافه پارک - کوگا ، ایباراکی ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۱۹۹۹
[/SIZE][SIZE=-0]موزه ی O - ایدا ، ناگانو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۰
[/SIZE][SIZE=-0]مرکز مراقبت های روزانه - یوکوهاما ، کاناگاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]پاویلیون ژاپنی « شهر دختران » برای هفتمین نمایشگاه بین المللی دوسالانه ی ونیز – ونیز ، ایتالیا
[/SIZE][SIZE=-0]سالن زیبایی پرادا - ایستان – توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۱
[/SIZE][SIZE=-0]سالن زیبایی پرادا – لی گاردن ، هنگ کنگ
[/SIZE][SIZE=-0]کافه گاردن – هفتمین دو سالانه ی بین الملل ، استامبول ، ترکیه
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۲
[/SIZE][SIZE=-0]ساختمان کریستین دیور – اوتوساندو ، توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۴
[/SIZE][SIZE=-0]موزه ی هنرهای معاصر قرن بیست و یک – کانازاوا ، ایشی کاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۶
[/SIZE][SIZE=-0]مدرسه ی مدیریت و طراحی زولورین – اسن ، آلمان
[/SIZE][SIZE=-0]پاویلیون شیشه ، موزه ی هنر تــُـــلــِــدو – تــُـــلـِـــدو ، اولیو
[/SIZE][SIZE=-0]ترمینال نائوشیما– نائوشیما ، کاگاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]کمپ نوواریس – باسل ، سوییس
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۷
[/SIZE][SIZE=-0]موزه ی جدید هنرهای معاصر – نیویورک ، نیویورک
[/SIZE][SIZE=-0]تئاتر و مرکز فرهنگی دو کونستالاین – آلمر ، هلند
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۹
[/SIZE][SIZE=-0]طراحی داخلی مغازه ی درک لام - نیویورک ، نیویورک
[/SIZE][SIZE=-0]پاویلیون گالری سرپنتین – لندن ، انگلستان
[/SIZE][SIZE=-0]مرکز آموزشی رولکس ، EPFL – مدرسه ی پلی تکنین فدرال لوزان ، سوییس[/SIZE] [SIZE=-0]
[/SIZE][SIZE=-0][/SIZE]
کازویو سجیما
متولد ۱۹۵۶ ، ایباراکی ، ژاپن - M.A معماری ، ۱۹۸۱ ، دانشکده ی زنان ژاپن.
ریو نیشیزاوا
متولد ۱۹۶۶ ،کاناگاوا، ژاپن - M.A معماری ، ۱۹۹۰ ، دانشکده ی ملی یوکوهاما.
[SIZE=-0]سجیما در سال ۱۹۸۱ به دفتر معماری تویو ایتو پیوست ، در ۱۹۸۷ دفتر « کازیو سجیما و شرکا » را تأسیس کرد و نیشیزاوا به او پیوست . ۱۹۹۵ هر دو SANAA را بنیان نهادند و در ۱۹۷۷ دفتر معماری « ریو نیشیزاوا » گشایش یافت . از سال ۲۰۰۱ ، سجیما به تدریس در دانشکده ی کیو در توکیو پرداخت و نیشیزاوا با سمت استادیار ، در دانشکده ی ملی یوکوهاما مشغول به فعالیت اکادمیک گردید.
[/SIZE][SIZE=-0]بیش از پانزده سال است که کازویو سجیما و ریو نیشیزاوا ، تحت عنوان SANAA شراکت و همکاری دارند . همکاری این دو به گونه ای است که نمی توان مسئولیت جنبه ی خاصی از پروژه را به یکی نسبت داد : هر طرح ، نتیجه ی غایی تلاقی ذهن هردوست.
[/SIZE][SIZE=-0]اغلب پروژه های سجیما و نیشیزاوا در ژاپن واقع اند ؛ با این حال آثاری نیز در آلمان ، انگلستان ، اسپانیا ، فرانسه ، هلند و آمریکا – تحت نام حرفه ای SANAA – طراحی و اجرا کرده اند .
[/SIZE][SIZE=-0]در سال ۲۰۰۴ ، این دو آغاز به ساخت نخستین پروژه ی خود در اوهایو ی آمریکا کردند : پاویلیون شیشه ای برای موزه ی هنرهای تولدو ( Toledo ) . این بنا پس از اتمام مبدل به گالری برای آثار هنری ساخته شده از شیشه شد .
[/SIZE][SIZE=-0]حین ساخت پاویلیون موزه ی هنر ، در سال ۲۰۰۵ ، SANAA پروژه ی موزه ی جدید شهر نیویورک را آغاز و در ۲۰۰۷ به اتمام رساند. این ساختمان توده ای است مجسمه وار از جعبه هایی پویا که حول هسته ی فولادی و مرکزی بنا ، از محور خارج شده اند . هیأت داوران پریتزکر ، از این پروژه در کنار موزه ی O در ناگانو و موزه ی هنرهای معاصر قرن بیست و یکم در کانازاوا یاد کرد.
[/SIZE][SIZE=-0]تئاتر دو کونستلاین ، مرکز فرهنگی آلمر در هلند ، مرکز آموزشی رولکس در لوزان سوییس، از دیگر آثار این دو معمار ژاپنی هستند . بنای مدرسه ی مدیریت و طراحی زولورین در اِسن آلمان ؛ یک مکعب غول پیکر ( حدود ۲۲۵ فوت در هر راستا ) است که بازشوها و پنجره های آن در چهار اندازه ی گوناگون آرایش یافته اند.
[/SIZE][SIZE=-0]پاویلیون سرپنتین در لندن ، نخستین طرح اجرا شده ی SANAA در بریتانیا و نهمین پاویلیون از مجموعه ی پاویولون های بنا شده برای گالری سرپنتین است . این پاویلیون سال گذشته به مدت نه ماه در هاید پارک لندن برجا بود.
[/SIZE][SIZE=-0]در فرانسه نیز ، SANAA ساخت شاخه ی موزه ی لوور در لنز ( Lens ) ، به مساحت سیصد هزار فوت مربع را به عهده دارد. در والنسیای اسپانیا ،این گروه قسمت الحاقی انستیتوی هنر مدرن IVAM را طراحی کرده که البته هنوز به مرحله ی اجرا نرسیده است. در طرح SANAA برای این مجموعه ، ساختمان های موجود ( گالری ها ) ، بواسطه ی پوسته ی شفافی که آن ها را پوشش می دهد ، تجربه ی تازه ای را در زمینه فضاهای عمومی درونی / بیرونی خلق خواهد کرد . پوسته ی مذکور ، پوسته ای سبک وزن ، فلزی و روزنه دار است که به عبور نور ، باد و حتی باران از بیرون به درون کمک خواهد کرد.
[/SIZE][SIZE=-0]مهم ترین عامل در نظر سجیما و نیشیزاوا ، رابطه ی ساختمان و بستر آن است . این دو، ساختمان را به « کوهستانی در منظر » می نامند و معتقدند ارتباط طبیعی و معنادارا بنا با محیط اطرافش ، هیچ گاه نباید قطع شود . ساختمان هایی که سجیما و نیشیزاوا بنا کرده اند ، به طور فریبنده ای ساده اند. این دو کیفیات ضروری معماری را می جویند و برای خلق سنتزی آگاهانه و هوشیارانه به دنبال کیفیات فضای پیوسته هستند : سبکی ، شفافیت و جسمانیت .
[/SIZE][SIZE=-0]گرچه این دو تاکنون رساله ای تئوریک منتشر نکرده اند ، اما معمارانی هستند اندیشه طلب که آثارشان مبتنی بر پژوهش هایی دقیق و کانسپت هایی قوی و آشکارا تعریف شده محقق می گردد. در همین راستا سجیما به عنوان رئیس دوسالانه ی معماری ونیز در سال ۲۰۱۰ انتخاب شده است.
[/SIZE][SIZE=-0]SANAAَ در طول فعالیت خود موفق به اخذ جوایز متعددی از جمله جایزه ی انستیتوی معماری ژاپن ، جایزه ی معماری اریک سلینگ ، جایزه ی معماری سالزبورگ و جایزه ی شیرطلایی دوسالانه ی معماری بین المللی ونیز ، شده است.
[/SIZE][SIZE=-0]ان چه پی می اید شرحی است مختصر بر پروژه هایی که تا کنون این دفتر طراحی و اجرا کرده است:[/SIZE]
[SIZE=-0]موزه ی O – ناگانو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]ساخت موزه ی اوگاساوار ،از نخستین پروژه های مشترک سجیما و نیشیزاوا ، سال ۱۹۹۵ آغاز و در سال ۱۹۹۹ به پایان رسید . سایت مجموعه در حاشیه ی کوهستانی جدا افتاده قرار گرفته و به دلیل وجود بقایای قلعه ای قدیمی مربوط به قرون ۱۴ و ۱۵ ، حائز اهمیت است . فرم ساختمان تابعی از منحنی های تراز سایت بوده و برای قرار گرفتن بقایای قلعه ی قدیمی در معرض دید ، مقداری از زمین بالاتر قرار گرفته است ؛ بدین ترتیب مشکلات ناشی از دفع رطوبت زمین نیز به حدأقل رسیده است . در ورودی میدان شکل بنا ، یک رمپ قرار دارد که منتهی به لابی بزرگ مجموعه می شود . بازشوی وسیع موجود در لابی نیز بقایای قلعه ی قدیمی را قاب می کند . غرفه های نمایشی و فضاهای خدماتی به موازات لابی تعریف شده اند. [/SIZE] [SIZE=-0]تئاتر آلمر « دو کانستلاین » – آلمر ، هلند
[/SIZE][SIZE=-0]در سال ۱۹۹۸ ، SANAA برای طراحی تئاتر و مرکز فرهنگی شهر آلمر ( برای هنرمندان آماتور و حرفه ای ) برگزیده شد . سایت این بنا در شهر آلمر ، روی دریاچه ی غرب آمستردام واقع شده است . طراحی این پروژه تحت نظر OMA انجام شد و در ۲۰۰۷ به اتمام رسید.[/SIZE] [SIZE=-0]موزه ی هنرهای معاصر قرن بیست و یکم کانازاوا – کانازاوا ، ایشی کاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]این ساختمان مدور – که در شهر تاریخی کانازاوا در شمال ژاپن قرار دارد – تمام شیشه ای و از هر سو قابل رویت است . چندین فضای نمایشگاهی مرکزی با تناسبات محتلف در مرکز این ساختمان قرار گرفته و اطراف آن با عملکردهای خدماتی چون کتابخانه ، ورک شاپ هایی برای کودکان و اتاق کنفرانس احاطه شده ؛ همچنین فضای داخلی جداره ی شیشه ای ، امکان حرکت اطراف مجموعه را فراهم کرده است. چهار حیاط مرکزی با جداره ی شیشه ای نیز نور مورد نیاز فضاهای داخلی را تأمین می کند. این پروژه از سال ۱۹۹۹ آغاز و در ۲۰۰۴ به پایان رسید.[/SIZE]
[SIZE=-0]ترمینال نائوشیما – نائوشیما ، کاگاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]ساخت ترمینال کوچک نائوشیما در جزیره ی کوچکی بر روی دریای اینلند ژاپن ، در سال ۲۰۰۶ به پایان رسید . سقف وسیع این ترمینال با مساحت تقریبی سی و نه هزار متر مربع ، محدوده ی وسیعی از سایت – از جمله فضاهای عملکردی ، جایگاه مستقبلین ، فضای انتظار ، کافه ، هال و … – را پوشش می دهد .[/SIZE] [SIZE=-0]ساختمان کریستین دیور ، اوموتساندو - توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]ساختمان کریستین دیور در خیابان اوموتساندو ی توکیو ، شامل چهار طبقه تک منظوره و یک طبقه ی چند عملکردی است . حداکثر ارتفاع مجاز برای احداث این بنا ۱۰۰ فوت بوده ، بنابراین ارتفاع ساختمان را تا بالاترین تراز پیش برده و فضا ها را به صورت افقی در ارتفاع تقسیم کردند . صفحات اکرلیک نیمه شفاف استفاده شده در این بنا ، موجب شده اند تا ساختمان در منظر شهری شب هنگام مانند جواهری به نظر برسد.[/SIZE] [SIZE=-0]پاویلیون موزه ی تــُــلِــدو – تـــُـــــلِــــدو ، اوهایو
[/SIZE][SIZE=-0]پروژه ی پاویلیون الحاقی موزه ی هند تـُـــلـِـــدو ، در سال ۲۰۰۱ آغاز و در سال ۲۰۰۶ پایان یافت. این طرح به منظور خلق فضایی برای قرارگیری آثار هنری شیشه ای طراحی شده و بدین منظور جداره های خارجی آن نیز از شیشه های منحنی تشکیل شده اند که به شفافیت کمک می کند . پلان پاویلیون ، در یک سطح و مبتنی بر شبکه ای از مستطیل های شیشه ای به هم پیوسته طراحی شده است . در این جا نیز حیاط های مرکزی – مانند موزه ی هنرهای معاصر قرن بیست و یکم کانازاوا – تعبیه شده است.
[/SIZE][SIZE=-0]مرکز آموزشی رولکس ، EPFL ( مدرسه ی پلی تکنیک فدرال لوزان ) - لوزان ، سوییس
[/SIZE][SIZE=-0]ساخت مرکز رولکس ، با فضاهایی برای کتابخانه ، مرکز مطالعات زبان ، دفاتر اداری ، کافه تریا ، رستوران و لابی از سال ۲۰۰۵ آغاز شد . سقف و کف بنا فرمی مواج دارند ، ورودی از چهار سمت قابل دسترس است و هفت حیاط مرکزی با اشکال و تناسبات مختلف نیز در مجموعه تعبیه شده است. این پروژه در سال ۲۰۰۹ به پایان رسید . [/SIZE] [SIZE=-0]گاه شناسی پروژه های SANAA
[/SIZE][SIZE=-0]1996
[/SIZE][SIZE=-0]خانه ی S - اوکایاما ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۱۹۹۷
[/SIZE][SIZE=-0]خانه ی K - هیتاچی ، ایباراکی ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]خانه ی M - توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]خانه ی N - توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۱۹۹۸
[/SIZE][SIZE=-0]کافه پارک - کوگا ، ایباراکی ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۱۹۹۹
[/SIZE][SIZE=-0]موزه ی O - ایدا ، ناگانو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۰
[/SIZE][SIZE=-0]مرکز مراقبت های روزانه - یوکوهاما ، کاناگاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]پاویلیون ژاپنی « شهر دختران » برای هفتمین نمایشگاه بین المللی دوسالانه ی ونیز – ونیز ، ایتالیا
[/SIZE][SIZE=-0]سالن زیبایی پرادا - ایستان – توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۱
[/SIZE][SIZE=-0]سالن زیبایی پرادا – لی گاردن ، هنگ کنگ
[/SIZE][SIZE=-0]کافه گاردن – هفتمین دو سالانه ی بین الملل ، استامبول ، ترکیه
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۲
[/SIZE][SIZE=-0]ساختمان کریستین دیور – اوتوساندو ، توکیو ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۴
[/SIZE][SIZE=-0]موزه ی هنرهای معاصر قرن بیست و یک – کانازاوا ، ایشی کاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۶
[/SIZE][SIZE=-0]مدرسه ی مدیریت و طراحی زولورین – اسن ، آلمان
[/SIZE][SIZE=-0]پاویلیون شیشه ، موزه ی هنر تــُـــلــِــدو – تــُـــلـِـــدو ، اولیو
[/SIZE][SIZE=-0]ترمینال نائوشیما– نائوشیما ، کاگاوا ، ژاپن
[/SIZE][SIZE=-0]کمپ نوواریس – باسل ، سوییس
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۷
[/SIZE][SIZE=-0]موزه ی جدید هنرهای معاصر – نیویورک ، نیویورک
[/SIZE][SIZE=-0]تئاتر و مرکز فرهنگی دو کونستالاین – آلمر ، هلند
[/SIZE][SIZE=-0]۲۰۰۹
[/SIZE][SIZE=-0]طراحی داخلی مغازه ی درک لام - نیویورک ، نیویورک
[/SIZE][SIZE=-0]پاویلیون گالری سرپنتین – لندن ، انگلستان
[/SIZE][SIZE=-0]مرکز آموزشی رولکس ، EPFL – مدرسه ی پلی تکنین فدرال لوزان ، سوییس[/SIZE] [SIZE=-0]
[/SIZE][SIZE=-0][/SIZE]
