دی الکتریک

[M.Adhami]

دی‌الکتریک یک قطعهٔ عایق است که با به‌کار بردن میدان الکتریکی قطبیده می‌شود. وقتی یک دی‌الکتریک در میدان الکتریکی قرار می‌گیرد، بارهای الکتریکی هم‌چون یک رسانا در ماده جریان پیدا نمی‌کند؛ اما به دلیل قطبش دی‌الکتریک به مقدار ناچیزی از حالت تعادل خودشان جابه‌جا می‌شوند و بارهای مثبت در جهت میدان و بارهای منفی در خلاف جهت میدان قرار می‌گیرند. این خاصیت باعث به وجودآمدن یک میدان داخلی می‌شود که به طور جزئی میدان خارجی را تضعیف می‌کند.در هنگامی که عایق به موادی با رسانایی کم اطلاق می شود، واژه دی الکتریک برای استفاده برای موادی که دارای قطبیدگی بالاست، اطلاق می گردد. این مقدار با یک عدد که ثابت دی الکتریک نامیده می شود، بیان می گردد. مثال جالب توجه برای دی الکتریک ماده عایق که بطور الکتریکی بین صفحات فلزی از یک خازن را ایزوله می کند، می توان اشاره کرد. قطبش این دی الکتریک با میدان الکتریکی بکار برده شده، ظرفیت خازن را افزایش می دهد.
مطالعه خصوصیات دی الکتریک به ذخیره و تلفات انرژی الکتریکی و مغناطیسی در مواد مربوط می شود.
واژه دی الکتریک در پاسخ به در خواست مایکل فارادی بوسیله ویلیام هیول اختراع شد.
http://fa.wikipedia.org/wiki/دی‌الکتریک