grindelvald
کاربر فعال
بچه ها من حل المسائل حرارت هولمن و اینکروپرا رو میخوام،البته کاملشو.یعنی فصل تشعشعو کامل داشته باشه.هیچکدوم از این حل المسائل هایی که هستن تشعشعو ندارن.لطفا کمکم کنید.
درخواست های مرتبط با | پرسش های درسی مهندسی شیمی
- شروع کننده موضوع حــامد
- تاریخ شروع
Hamid Reza.M
مدیر بازنشسته
حل مسایل هولمن که فکر کنم تو نت نیست ولی حل المسایا اینکروپرا هستش.تقدیم شما
اگه بازم اشکالی داشت درخدمتم
دانلود
Wiener Neural Identification and Predictive Control
of a more Realistic Plug-Flow Tubular Reactor
of a more Realistic Plug-Flow Tubular Reactor
R.BAHREINI
عضو جدید
The flow rate through a control valve depends on the actual valve position. If the flow can be expressed in terms of %Cv (0% representing no flow conditions and 100% representing the
maximum flow conditions) then the valve characteristics of a control valve is defined as the dependence on the quantity of%Cv as a function of the actual valve percent openin
اقاي پير جو بنده جواب سوال خودم رو نگرفتم بعنوان مثال در hysys اگر يه ولو رو شبيه سازي كنيد از شما مقدار opening رو ميپرسه و بعد ميزان cv مورد نياز را بر حسب گالن بر دقيقه گزارش ميده . حال اگه ما يك ولو داشته باشيم و اطلاعي از ميزان cv اون نباشه چطور ميتوان ميزان cv تعيين كرد با تشكر از راهنمايها تون
Niima
-
من متلب كار نكردم ولي شرايط فلش ايناس:میشه بهم بگین چطوری برا محاسبات فلش میشه شرطی برا اینکه فشارمون بین نقطه ی حباب و شبنم باشه گذاشت؟برنامم رو تو matlabنوشتم
240 خط برنامه نوشتم ولی تو خط 148 مشکل دارم یعنی شرطم درست نیست!
موندم که چی باید بنویسم
سيگماZi*Ki بايد بزرگتر از 1 باشه
سيگماZi/Ki بايد بزرگتر از 1 باشه
اگه اين دو شرط بر قرار باشه يني مخلوطمون حتما دوفازي هست و حتما فلش رو خواهيم داشت
يا اينكه از فشارش بيشتر از فشار شبنم و كمتر از فشار حباب باشه
فشار شبنم =1/((sigma ( Zi/Pi sat)
فشار حباب=sigma (zi*Pi sat)
Niima
-
موقع ارور گيري نشون ميده كه سينتكس ارور هست يا چيز ديگسمیشه بهم بگین چطوری برا محاسبات فلش میشه شرطی برا اینکه فشارمون بین نقطه ی حباب و شبنم باشه گذاشت؟برنامم رو تو matlabنوشتم
240 خط برنامه نوشتم ولی تو خط 148 مشکل دارم یعنی شرطم درست نیست!
موندم که چی باید بنویسم
ولي حل كردن يه ارور از بين 240 خط برنامه كه چيزي نيست . من برنامه نوشتم تا 2500 خط! با فرترن .
واسه دوفازي بود
طوري برنامه نوشتم كه خودش چاه نفت حفر ميكرد!!
Schneider
مدیر بازنشسته
Hydrocarbon Phase Behavior
By Tarek H. Ahmed
It is a pretty good book about PVT properties. The book contains not only phase behavior but also simple correlations to calculate PVT properties. Also the book has detail phase seperation simulations. An excellent book for reservoir and production engineers
کتاب ترجمه شده در این سایت قرار نمی گیرد.By Tarek H. Ahmed
It is a pretty good book about PVT properties. The book contains not only phase behavior but also simple correlations to calculate PVT properties. Also the book has detail phase seperation simulations. An excellent book for reservoir and production engineers
kittleboy_87
عضو جدید
یعنی هیچکس کتابای من رو پیدا نکرده؟؟؟؟؟
شهلا دانشور
عضو جدید
سلام من مدته دنبال كتاب آموزش هايپركم و گوسين 98 ميگردم ولي گير نياوردم ميشه لطفا برام بذاريد ممنون ميشم مؤلفش فرقي نميكنه
یعنی هیچکس کتابای من رو پیدا نکرده؟؟؟؟؟
چه کتابایی ؟ احتمالن نه
از نو بزارین شاید دوباره سرچینگ انجام شد
اسم انگلیسی کتاب همراه با نام نویسنده!
هيجار
عضو جدید
سلام
یه سوال داشتم. کسی می دونه آیا دکتر مشفقیان کتابی به نام "رفتار فازی هیدروکربن ها" داره یا نه؟ از داشتن که می دونم داره ولی هر جا سراغ می گیرم میگه همچین کتابی وجود نداره!
اگه هست ناشر ش کیه؟
پرژه پایانی من در مورد معادلات حالته (بررسی و انتخاب معادلات). کسی می تونه کمکی کنه یا نه
یه سوال داشتم. کسی می دونه آیا دکتر مشفقیان کتابی به نام "رفتار فازی هیدروکربن ها" داره یا نه؟ از داشتن که می دونم داره ولی هر جا سراغ می گیرم میگه همچین کتابی وجود نداره!
اگه هست ناشر ش کیه؟
پرژه پایانی من در مورد معادلات حالته (بررسی و انتخاب معادلات). کسی می تونه کمکی کنه یا نه
با عرض سلام و خسته نباشید...
من دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک هستم و احتیاج شدیدی به حل المسائل کتاب conduction heat transfer نوشته Arpaci دارم. خواهش می کنم اگر کاری از دست شما بر می آید انجام دهید. ممنون
اینجا رو ببینین
سلام
یه سوال داشتم. کسی می دونه آیا دکتر مشفقیان کتابی به نام "رفتار فازی هیدروکربن ها" داره یا نه؟ از داشتن که می دونم داره ولی هر جا سراغ می گیرم میگه همچین کتابی وجود نداره!
اگه هست ناشر ش کیه؟
پرژه پایانی من در مورد معادلات حالته (بررسی و انتخاب معادلات). کسی می تونه کمکی کنه یا نه
بله دارن، که خیلی قدیمی می باشد و فقط ایشون نویسندش نیستن اسمش هم فکر کنم این نباشه!! ولی دقیقا با کتاب رفتار فازی طارق احمد یکی می باشد. در کتابخانه های دانشگاهی میتونی پیداش کنی.
Schneider
مدیر بازنشسته
اگه قابل بدونید تایید میکنیم.اگه دوستان تایید کنن
مجانیش پیدا نمیشه
R.BAHREINI
عضو جدید
موضوع در خصوص چگونگي رفع مشكل HAMERING
شرح اشكال :
در مبدل حرارتي موجود كه از نوع شل و تيوب ميباشه در طراحي اوليه بخار آب با دماي 180 درجه سانتيگراد و فشار 4 بار جهت سيال گرم در درون تيوب مورد استفاده قرار گرفته كه بعد از تبادل حرارت با سيال سرد با دماي 130 درجه وارد مسير كندانسهاي برگشتي ميگردد ( دماي كندانسهاي برگشتي حدود 120-150 درجه ميباشه )
در حال حاضر با توجه به تغييرات صورت گرفته( در ظرفيت مورد نياز )كندانس خروجي از مبدل با دماي 40 درجه خارج ميگردد كه در صورت بر قراري به مسير كندانس برگشتي Hamering در مبدل ايجاد و باعث سوراخ شدن مبدل ميگردد لاكن در صورت درين نمودن كندانس به محيط ( فشار اتمسفر ) Hamering از بين ميرود
سوال : چگونه ميتوان از ايجاد Hamering جلوگيري نمود
شرح اشكال :
در مبدل حرارتي موجود كه از نوع شل و تيوب ميباشه در طراحي اوليه بخار آب با دماي 180 درجه سانتيگراد و فشار 4 بار جهت سيال گرم در درون تيوب مورد استفاده قرار گرفته كه بعد از تبادل حرارت با سيال سرد با دماي 130 درجه وارد مسير كندانسهاي برگشتي ميگردد ( دماي كندانسهاي برگشتي حدود 120-150 درجه ميباشه )
در حال حاضر با توجه به تغييرات صورت گرفته( در ظرفيت مورد نياز )كندانس خروجي از مبدل با دماي 40 درجه خارج ميگردد كه در صورت بر قراري به مسير كندانس برگشتي Hamering در مبدل ايجاد و باعث سوراخ شدن مبدل ميگردد لاكن در صورت درين نمودن كندانس به محيط ( فشار اتمسفر ) Hamering از بين ميرود
سوال : چگونه ميتوان از ايجاد Hamering جلوگيري نمود
سلام گلم
ببین این به دردت می خوره؟شرمنده زیاد وقت نداشتم بخونمش..اگه ربط نداشت ببخشید...بچه ها کمکت می کنن حتما
معرفی فرآیندی نو برای نجات صنعت استایرن
بازار محصولات استایرنی سال هاست که سودآوری ضعیفی داشته است، اما اکنون فرآیند تولید ارزان تری طراحی شده است که شاید به نجات این بخش کمک کند. این واحد فرآیندی در سه ماه نخست سال 2008 میلادی راه اندازی شده و تا پایان همین سال آماده ثبت دانش فنی خواهد شد.
به گزارش شانا به نقل از واحد منابع و تجزیه و تحلیل اطلاعات شرکت ملی صنایع پتروشیمی، بازار استایرن منومر (SM) با میانگین نرخ رشد جهانی تنها 3 تا 5/3 درصد - اندکی کمتر از نرخ رشد اقتصادی جهان- بازاری است بالغ و اشباع شده، گرچه با تقاضای جهانی بیش از 25 میلیون تن در سال، بازاری بزرگ را برای تأمین خوراک بسیاری از پلیمرها و الاستومرها تشکیل می دهد.
با این حال، بازار بزرگ ترین مشتق استایرن - یعنی پلی استایرن (PS) - در سال های اخیر دوره های کساد و رکود پر التهابی را تجربه می کند که علت عمده آن گرانی بنزن و استایرن و در نتیجه پلی استایرن بوده که باعث جلب توجه مصرف کنندگان به سمت مواد و پلیمرهای دیگر شده است؛ در نتیجه حاشیه سود زنجیره استایرنی متأسفانه بسیار کم و گاهی صفر بوده است، بنابراین وقتی فرآیندی معرفی می شود که ادعای کاهش چشمگیر میزان سرمایه گذاری و هزینه عملیاتی را دارد، باور آن آسان نیست.
یکی از این فرآیندها که طراحانش ادعای کاهش هزینه های تولید استایرن و مشتقات آن را دارند، از سوی یک سازمان پژوهش فرآیند آمریکایی بنام اکسلوس واقع در لیوینگستون – نیوجرسی در حال طراحی است. این فرآیند که اکسیم نام گذاری شده است، از خوراک تولوئن و متانول برای کاهش هزینه های عملیاتی و از فرآیند تک مرحله ای با شرایط عملیاتی به نسبت معتدل برای کاهش هزینه سرمایه گذاری بهره می گیرد. اگر آزمایش واحد نیمه صنعتی و ارائه تجاری این فرآیند موفقیت آمیز باشد، آنگاه می توان گشایشی را در صنعت استایرنی انتظار داشت.
به گفته میتراجیت موکرجی، رئیس سازمان اکسلوس، هنگام آن رسیده است که به یک فناوری جدید در صنعت استایرن روی آورد؛ محرک اقتصادی، هزینه پایین تر تولوئن و متانول در مقایسه با بنزن و اتیلن مورد استفاده در فناوری متداول است.
در طول حدود 70 سال گذشته فناوری متداول تولید استایرن از بنزن و اتیلن مورد استفاده قرار داشته است. این فناوری مبتنی بر یک فرآیند دو مرحله ای است: ابتدا آلکیلاسیون بنزن با اتیلن بر روی بستری از کاتالیست اسیدی جامد انجام شده و اتیل بنزن (EB) حاصل می شود. در مرحله دوم اتیل بنزن با بخار 900 درجه سانتی گراد مخلوط شده و با عبور از روی کاتالیست اکسید آهن در دمایی بالاتر از 600 درجه سانتی گراد هیدروژن گیری و به استایرن تبدیل می شود.
یک اشکال فناوری متداول، محدودیت ترمودینامیکی واکنش مرحله دوم فرآیند (هیدروژن گیری EB) است که بسیار گرماگیر بوده و انرژی زیادی مصرف می کند؛ بیشتر بهبودها در فناوری های EB و استایرن در سال های اخیر بر محور بهینه سازی فرآیند، ارتقای کاتالیست و پیشرفته تر کردن تجهیزات تمرکز داشته اند، اما به اعتقاد موکرجی، این گونه اقدام ها قادر به ایجاد بهبود چشمگیر در عملکرد فرآیند نبوده و دستیابی به مزیت رقابتی را بعید می کند.
مشکل دیگر فناوری متداول در سال های اخیر، قیمت بالای خوراک به ویژه بنزن است که در دو سال اخیر بسیار متغیر بوده و با رسیدن به بالاترین رکورد خود تبدیل به چالشی سخت برای تولیدکنندگان استایرن شده است.
استایرن را همچنین می توان در فرآیند موسوم به PO/SM به عنوان محصول جانبی در کنار پروپیلن اکساید (PO) به دست آورد؛ در این فرآیند سه مرحله ای، ابتدا EB پس از اکسایش تبدیل به هیدروپراکساید می شود. ماده حاصل شده در مرحله بعد با پروپیلن واکنش داده شده و PO همراه با اتیل بنزیل الکل (فنیل اتانول) حاصل می شود. در مرحله سوم از فنیل اتانول آبگیری شده و استایرن به دست می آید.
اما مسیر معرفی شده از سوی اکسلوس برای تولید استایرن، آلکیلاسیون شاخه جانبی تولوئن با متانول است که در کنار محصول اصلی مقادیری آب و هیدرژن نیز تولید می کند. پژوهشگران در 30 سال گذشته تلاش زیادی برای توسعه این روش انجام داده اند، اما به گفته موکرجی ساخت کاتالیستی با بهره واکنش و انتخاب پذیری مناسب برای صنعتی کردن این فرآیند مشکل بوده است.
یک مشکل فرآیند فوق تجزیه سریع متانول به CO و H2 و در نتیجه پایین آوردن میزان انتخاب پذیری بوده است، افزون بر آن هیدروژن در یک واکنش معکوس می تواند استایرن تولید شده را به EB تبدیل کرده و بهره واکنش را پایین آورد. در کنار همه اینها، جداسازی و خالص سازی استایرن با توجه به تولید محصولات جانبی فوق نیز مشکل بود. نتیجه این که حداکثر بهره استایرن تولیدی حدود 10 درصد بود.
به گفته موکرجی تلاش های گذشته برای بهبود بهره محصول تنها متمرکز بر ارتقا کاتالیست بوده است، او می گوید که پیروزی در به دست آوردن بهره بالاتر استایرن تنها با ترکیب دانش کاتالیست، مهندسی واکنش و طراحی فرآیند امکان پذیر شد.
کاتالیست ساخته شده یک ماده زئولیتی تغییریافته است که دارای مواضع فعال پایه در یک ساختار متخلخل بسیار بهینه شده است، مواضع فعال به طور گزینشی جذب تولوئن را به متانول ترجیح می دهند و به این ترتیب تجزیه متانول محدود می شود. ساختار متخلخل نیز میزان نفوذ و زمان ماند واکنشگرها را تسهیل می کند تا آلکیلاسیون تولوئن بهینه شود.
پیشرفت های حاصل شده در طراحی رآکتور همچنین بر کاهش تجزیه متانول و افزایش تبدیل متمرکز بوده است. بهینه سازی فرآیندها نیز افزایش نسبت SM به EB و حفظ بازده انرژی را هدف قرار داده است. موکرجی ادعا می کند که در شرایط تبدیل قابل توجه متانول به انتخاب پذیری90 درصد جمع استایرن و EB و همچنین نسبت SM به EB معادل 85 به 15 درصد دست یافته است. این به معنای بهره کل بیش از 60 درصد استایرن بر پایه مقدار متانول است.
در ابعاد تولید تجاری، EB حاصل شده را می توان یا به تولیدکنندگان روش متداول استایرن فروخت و یا آن را با هیدروژن زدایی به طور مجدد به استایرن تبدیل کرد. هیدروژن تولید شده جانبی را نیز به راحتی می توان بازیابی و از احتراق آن به عنوان منبع تأمین انرژی استفاده کرد.
موکرجی می گوید که موفقیت های فوق ایجاد یک فرآیند ساده با بستر ثابت را میسر کرده است. واکنش در دمای 400 تا 425 درجه سانتیگراد و فشار اتمسفریک و بدون نیاز به مقادیر زیاد بخار انجام می شود و به گفته وی تا 40 درصد صرفه جویی در مصرف انرژی نسبت به روش متداول حاصل شده است. گفته می شود که شرایط معتدل تر واکنش و حذف واحد هیدروژن زدایی EB هزینه سرمایه گذاری را به نحو چشمگیری کاهش می دهد.
موکرجی هزینه سرمایه گذاری برای یک واحد استایرن 250 هزارتنی بر پایه فرآیند ExSyM را 63 میلیون دلار محاسبه کرده که در مقایسه با هزینه سرمایه گذاری 125 میلیون دلاری همان واحد بر پایه فرآیند متداول بنزن- اتیلن حدود نصف است. با استفاده از قیمت های میانگین بلندمدت خوراک - هر تن بنزن 750 دلار، اتیلن 820 دلار، تولوئن 580 دلار و متانول 315 دلار – هزینه های متغیر تولید از کاهشی به اندازه 200 دلار برای هر تن محصول برخوردار خواهد شد.
یکی از مشخصه های فرآیند "اکسیم" شباهت زیاد چیدمان تجهیزات آن با واحدهای متداول تولید استایرن است که تغییر و بازآرایی واحدهای موجود را تسهیل می کند. به ادعای موکرجی نوسازی یک واحد متداول 250 هزارتنی تنها نیاز به 10 تا 15 میلیون دلار سرمایه گذاری دارد که به سرعت نیز برگشت خواهد شد.
فرآیند جدید همچنین میزان انتشار گازهای گلخانه ای به ویژه متان و CO2 را کاهش می دهد. این امتیاز باعث شده که "اداره انرژی آمریکا" و "کمیسیون دانش و فناوری نیوجرسی" هر یک بخشی از منابع مالی مورد نیاز این پژوهش سازمان اکسلوس را تأمین کنند.
مرحله پیش رو در تجاری سازی این فرآیند، آزمایش واحد نیمه صنعتی است تا پایداری بلندمدت کاتالیست اثبات شود. واحد نیمه صنعتی از یک رآکتور به ارتفاع یک متر به تقلید از طول یک رآکتور جریان دوار متداول استایرن تشکیل شده است که از تولوئن و متانول گرید صنعتی استفاده می کند. این واحد در سه ماه نخست سال 2008 میلادی با هدف اثبات پایداری یکهزار ساعته کاتالیست راه اندازی می شود.
اگر آزمایش فوق موفقیت آمیز باشد، مرحله بعدی آزمایش واحد در مقیاس تجاری است. موکرجی اعلام کرده است که برنامه اکسلوس عبارت است از تغییر فرآیند یک خط تولید 250 هزارتنی به فرآیند "اکسیم" در یک مجتمع بزرگ استایرن است. او پیش بینی می کند که فرآیند "اکسیم" تا پایان سال 2008 میلادی آماده ثبت دانش فنی خواهد شد.
این نوشتار برگرفته از مقاله ای است که در ششمین کنفرانس آروماتیک ها و مشتقات آن ارائه شده است. ششمین کنفرانس آروماتیک ها و مشتقات آن از سوی ICIS و International eChem سازماندهی و از 14 تا 15 نوامبر 2007 در آنتورپ بلژیک برگزار شد.
ببین این به دردت می خوره؟شرمنده زیاد وقت نداشتم بخونمش..اگه ربط نداشت ببخشید...بچه ها کمکت می کنن حتما
بازار محصولات استایرنی سال هاست که سودآوری ضعیفی داشته است، اما اکنون فرآیند تولید ارزان تری طراحی شده است که شاید به نجات این بخش کمک کند. این واحد فرآیندی در سه ماه نخست سال 2008 میلادی راه اندازی شده و تا پایان همین سال آماده ثبت دانش فنی خواهد شد.
به گزارش شانا به نقل از واحد منابع و تجزیه و تحلیل اطلاعات شرکت ملی صنایع پتروشیمی، بازار استایرن منومر (SM) با میانگین نرخ رشد جهانی تنها 3 تا 5/3 درصد - اندکی کمتر از نرخ رشد اقتصادی جهان- بازاری است بالغ و اشباع شده، گرچه با تقاضای جهانی بیش از 25 میلیون تن در سال، بازاری بزرگ را برای تأمین خوراک بسیاری از پلیمرها و الاستومرها تشکیل می دهد.
با این حال، بازار بزرگ ترین مشتق استایرن - یعنی پلی استایرن (PS) - در سال های اخیر دوره های کساد و رکود پر التهابی را تجربه می کند که علت عمده آن گرانی بنزن و استایرن و در نتیجه پلی استایرن بوده که باعث جلب توجه مصرف کنندگان به سمت مواد و پلیمرهای دیگر شده است؛ در نتیجه حاشیه سود زنجیره استایرنی متأسفانه بسیار کم و گاهی صفر بوده است، بنابراین وقتی فرآیندی معرفی می شود که ادعای کاهش چشمگیر میزان سرمایه گذاری و هزینه عملیاتی را دارد، باور آن آسان نیست.
یکی از این فرآیندها که طراحانش ادعای کاهش هزینه های تولید استایرن و مشتقات آن را دارند، از سوی یک سازمان پژوهش فرآیند آمریکایی بنام اکسلوس واقع در لیوینگستون – نیوجرسی در حال طراحی است. این فرآیند که اکسیم نام گذاری شده است، از خوراک تولوئن و متانول برای کاهش هزینه های عملیاتی و از فرآیند تک مرحله ای با شرایط عملیاتی به نسبت معتدل برای کاهش هزینه سرمایه گذاری بهره می گیرد. اگر آزمایش واحد نیمه صنعتی و ارائه تجاری این فرآیند موفقیت آمیز باشد، آنگاه می توان گشایشی را در صنعت استایرنی انتظار داشت.
به گفته میتراجیت موکرجی، رئیس سازمان اکسلوس، هنگام آن رسیده است که به یک فناوری جدید در صنعت استایرن روی آورد؛ محرک اقتصادی، هزینه پایین تر تولوئن و متانول در مقایسه با بنزن و اتیلن مورد استفاده در فناوری متداول است.
در طول حدود 70 سال گذشته فناوری متداول تولید استایرن از بنزن و اتیلن مورد استفاده قرار داشته است. این فناوری مبتنی بر یک فرآیند دو مرحله ای است: ابتدا آلکیلاسیون بنزن با اتیلن بر روی بستری از کاتالیست اسیدی جامد انجام شده و اتیل بنزن (EB) حاصل می شود. در مرحله دوم اتیل بنزن با بخار 900 درجه سانتی گراد مخلوط شده و با عبور از روی کاتالیست اکسید آهن در دمایی بالاتر از 600 درجه سانتی گراد هیدروژن گیری و به استایرن تبدیل می شود.
یک اشکال فناوری متداول، محدودیت ترمودینامیکی واکنش مرحله دوم فرآیند (هیدروژن گیری EB) است که بسیار گرماگیر بوده و انرژی زیادی مصرف می کند؛ بیشتر بهبودها در فناوری های EB و استایرن در سال های اخیر بر محور بهینه سازی فرآیند، ارتقای کاتالیست و پیشرفته تر کردن تجهیزات تمرکز داشته اند، اما به اعتقاد موکرجی، این گونه اقدام ها قادر به ایجاد بهبود چشمگیر در عملکرد فرآیند نبوده و دستیابی به مزیت رقابتی را بعید می کند.
مشکل دیگر فناوری متداول در سال های اخیر، قیمت بالای خوراک به ویژه بنزن است که در دو سال اخیر بسیار متغیر بوده و با رسیدن به بالاترین رکورد خود تبدیل به چالشی سخت برای تولیدکنندگان استایرن شده است.
استایرن را همچنین می توان در فرآیند موسوم به PO/SM به عنوان محصول جانبی در کنار پروپیلن اکساید (PO) به دست آورد؛ در این فرآیند سه مرحله ای، ابتدا EB پس از اکسایش تبدیل به هیدروپراکساید می شود. ماده حاصل شده در مرحله بعد با پروپیلن واکنش داده شده و PO همراه با اتیل بنزیل الکل (فنیل اتانول) حاصل می شود. در مرحله سوم از فنیل اتانول آبگیری شده و استایرن به دست می آید.
اما مسیر معرفی شده از سوی اکسلوس برای تولید استایرن، آلکیلاسیون شاخه جانبی تولوئن با متانول است که در کنار محصول اصلی مقادیری آب و هیدرژن نیز تولید می کند. پژوهشگران در 30 سال گذشته تلاش زیادی برای توسعه این روش انجام داده اند، اما به گفته موکرجی ساخت کاتالیستی با بهره واکنش و انتخاب پذیری مناسب برای صنعتی کردن این فرآیند مشکل بوده است.
یک مشکل فرآیند فوق تجزیه سریع متانول به CO و H2 و در نتیجه پایین آوردن میزان انتخاب پذیری بوده است، افزون بر آن هیدروژن در یک واکنش معکوس می تواند استایرن تولید شده را به EB تبدیل کرده و بهره واکنش را پایین آورد. در کنار همه اینها، جداسازی و خالص سازی استایرن با توجه به تولید محصولات جانبی فوق نیز مشکل بود. نتیجه این که حداکثر بهره استایرن تولیدی حدود 10 درصد بود.
به گفته موکرجی تلاش های گذشته برای بهبود بهره محصول تنها متمرکز بر ارتقا کاتالیست بوده است، او می گوید که پیروزی در به دست آوردن بهره بالاتر استایرن تنها با ترکیب دانش کاتالیست، مهندسی واکنش و طراحی فرآیند امکان پذیر شد.
کاتالیست ساخته شده یک ماده زئولیتی تغییریافته است که دارای مواضع فعال پایه در یک ساختار متخلخل بسیار بهینه شده است، مواضع فعال به طور گزینشی جذب تولوئن را به متانول ترجیح می دهند و به این ترتیب تجزیه متانول محدود می شود. ساختار متخلخل نیز میزان نفوذ و زمان ماند واکنشگرها را تسهیل می کند تا آلکیلاسیون تولوئن بهینه شود.
پیشرفت های حاصل شده در طراحی رآکتور همچنین بر کاهش تجزیه متانول و افزایش تبدیل متمرکز بوده است. بهینه سازی فرآیندها نیز افزایش نسبت SM به EB و حفظ بازده انرژی را هدف قرار داده است. موکرجی ادعا می کند که در شرایط تبدیل قابل توجه متانول به انتخاب پذیری90 درصد جمع استایرن و EB و همچنین نسبت SM به EB معادل 85 به 15 درصد دست یافته است. این به معنای بهره کل بیش از 60 درصد استایرن بر پایه مقدار متانول است.
در ابعاد تولید تجاری، EB حاصل شده را می توان یا به تولیدکنندگان روش متداول استایرن فروخت و یا آن را با هیدروژن زدایی به طور مجدد به استایرن تبدیل کرد. هیدروژن تولید شده جانبی را نیز به راحتی می توان بازیابی و از احتراق آن به عنوان منبع تأمین انرژی استفاده کرد.
موکرجی می گوید که موفقیت های فوق ایجاد یک فرآیند ساده با بستر ثابت را میسر کرده است. واکنش در دمای 400 تا 425 درجه سانتیگراد و فشار اتمسفریک و بدون نیاز به مقادیر زیاد بخار انجام می شود و به گفته وی تا 40 درصد صرفه جویی در مصرف انرژی نسبت به روش متداول حاصل شده است. گفته می شود که شرایط معتدل تر واکنش و حذف واحد هیدروژن زدایی EB هزینه سرمایه گذاری را به نحو چشمگیری کاهش می دهد.
موکرجی هزینه سرمایه گذاری برای یک واحد استایرن 250 هزارتنی بر پایه فرآیند ExSyM را 63 میلیون دلار محاسبه کرده که در مقایسه با هزینه سرمایه گذاری 125 میلیون دلاری همان واحد بر پایه فرآیند متداول بنزن- اتیلن حدود نصف است. با استفاده از قیمت های میانگین بلندمدت خوراک - هر تن بنزن 750 دلار، اتیلن 820 دلار، تولوئن 580 دلار و متانول 315 دلار – هزینه های متغیر تولید از کاهشی به اندازه 200 دلار برای هر تن محصول برخوردار خواهد شد.
یکی از مشخصه های فرآیند "اکسیم" شباهت زیاد چیدمان تجهیزات آن با واحدهای متداول تولید استایرن است که تغییر و بازآرایی واحدهای موجود را تسهیل می کند. به ادعای موکرجی نوسازی یک واحد متداول 250 هزارتنی تنها نیاز به 10 تا 15 میلیون دلار سرمایه گذاری دارد که به سرعت نیز برگشت خواهد شد.
فرآیند جدید همچنین میزان انتشار گازهای گلخانه ای به ویژه متان و CO2 را کاهش می دهد. این امتیاز باعث شده که "اداره انرژی آمریکا" و "کمیسیون دانش و فناوری نیوجرسی" هر یک بخشی از منابع مالی مورد نیاز این پژوهش سازمان اکسلوس را تأمین کنند.
مرحله پیش رو در تجاری سازی این فرآیند، آزمایش واحد نیمه صنعتی است تا پایداری بلندمدت کاتالیست اثبات شود. واحد نیمه صنعتی از یک رآکتور به ارتفاع یک متر به تقلید از طول یک رآکتور جریان دوار متداول استایرن تشکیل شده است که از تولوئن و متانول گرید صنعتی استفاده می کند. این واحد در سه ماه نخست سال 2008 میلادی با هدف اثبات پایداری یکهزار ساعته کاتالیست راه اندازی می شود.
اگر آزمایش فوق موفقیت آمیز باشد، مرحله بعدی آزمایش واحد در مقیاس تجاری است. موکرجی اعلام کرده است که برنامه اکسلوس عبارت است از تغییر فرآیند یک خط تولید 250 هزارتنی به فرآیند "اکسیم" در یک مجتمع بزرگ استایرن است. او پیش بینی می کند که فرآیند "اکسیم" تا پایان سال 2008 میلادی آماده ثبت دانش فنی خواهد شد.
این نوشتار برگرفته از مقاله ای است که در ششمین کنفرانس آروماتیک ها و مشتقات آن ارائه شده است. ششمین کنفرانس آروماتیک ها و مشتقات آن از سوی ICIS و International eChem سازماندهی و از 14 تا 15 نوامبر 2007 در آنتورپ بلژیک برگزار شد.
سلام.من دنبال یه مقاله در مورد نفوذ متان در حفرات هيدرات گازي هستم.
اگه کمکم کنین ممنون میشم.
خدمت شما
بررسي نفوذ متان در حفرات هيدرات گازي
با سلام خدمت دوستان عزیز
من کتاب Handbook of Heterogeneous Catalysis, 8 Volumes, 2nd Eddition رو میخوام. این کتاب گرانبها نوشته: Gerhard Ertl برنده جایزه نوبل شیمی به همراه :Helmut Knözinger, Ferdi Schüth, and Jens Weitkamp هستش. میدونم که کتاب خیلی نایابی هست ولی گفتم شاید کسی از دوستان بتونه کمکم کنه.
با تشکر
من کتاب Handbook of Heterogeneous Catalysis, 8 Volumes, 2nd Eddition رو میخوام. این کتاب گرانبها نوشته: Gerhard Ertl برنده جایزه نوبل شیمی به همراه :Helmut Knözinger, Ferdi Schüth, and Jens Weitkamp هستش. میدونم که کتاب خیلی نایابی هست ولی گفتم شاید کسی از دوستان بتونه کمکم کنه.
با تشکر
Similar threads
Similar threads
-
درخواست های مرتبط با | پرسش های فرایندی و واحدهای پتروشیمی و پالایشگاهی- شروع شده توسط فاطمه یاس
- پاسخ ها: 278
-
درخواست های مرتبط با | جزوات درسی و گزارشکارهای ازمایشگاه- شروع شده توسط nisa
- پاسخ ها: 689
-
درخواست های مرتبط با | حلّ تکالیف و مسائل درسی مهندسی شیمی- شروع شده توسط پیرجو
- پاسخ ها: 323
-
اساسی ترین و مهمترین دوره های آموزشی مهندسی شیمی- شروع شده توسط serato2011
- پاسخ ها: 6
-
درخواست های مرتبط با | مجله های مهندسی شیمی
- شروع شده توسط tarane62
- پاسخ ها: 65