جام جم آنلاين: از تهران تا تنكابن راهي نيست. وقتي هم جاده چالوس راهبر شما باشد حتي اگر پياده هم برويد چيزي از سختي راه متوجه نميشويد. البته پياده رفتن راهي عاقلانه نيست همه ميدانيم. اما اين موضوع و شوخي ما چيزي از زيبايي پيچ در پيچ چالوس كم نميكند. اما مقصد چالوس نيست. مقصد تنكابن يا همان شهسوار سابق است.
مسير آنقدر مشخص است كه راه خود بگويدمان چون بايد رفت. به تنكابن كه رسيديم بايد به دنبال آژانس بگرديم. هر چند گشتن نميخواهد همين كه از پايانه بيرون ميزنيم تاكسي است كه جلوي پاي ما صف ميبندد. شهر تنكابن مثل خيلي از شهرهاي ديگر كشور رنگ و بوي خود را ازدست داده است. ساخت وساز است و توسعه. همه هم بدون الگو و بي قواره. اما مسير را به سمت جل چلاسر كه بكشانيد دنيا رنگ ديگري ميگيرد. ابتداي همه زيبايي ها همين جاست.
شبكها ي كه شما را براحتي به نقطه هاي زيباي هرشهر ميبرد. در جل چلاسر هم بايد دنبال «خونه گلي» بگرديد. خانه كاهگلي يا به قول فرزين ملكي، موسس آن خونه گلي، مركز توريستي است كه در ميان باغات و شاليزارهاي جلاسر شهسوار قرار دارد و هميشه مسافران را از دوردستها به خود جلب ميكند. كلبه اي قهوهاي رنگ در ميان آن همه سبز؛ خانه اي كاهگلي كه تنها صداي صميميت و عشق از آن شنيده ميشود. اينجا بوي اصالت ميگيريم. به جلاسر كه برسيم همه دنيا سبز ميشود. شاليزارهاي چاي و برنج در باد ميرقصند و مشام جان را تازه ميكنند و بالاخره ميرسيم. قبل از اينكه ادامه بدهيم. قدري توقف كنيم. نفس بكشيم اين همه تازگي و طراوات را. بگذاريم سينه هاي سوخته از دود جلايي بيابند. هرچند آنقدر كهنه شده اند كه ماهها زمان ميخواهد تا آلودگيهاي دنياي امروز از سينه هاي مملو از دود محو شود.
رفتن به سمت «اسل محله» و دشت بسيار زيباي درياسر از جمله نقاطي است در تنكابن كه توصيه ميكنيم از دست ندهيد. از ديگر نقاط بهشت گون جاده دو هزار جنگل پيمايي به سمت روستاي «ياغدشت» است كه ميتواند پرطراوتترين لحظهها را در دل چشمان شما بنشاند.
منطقه «تراش» دو هزار هم از آن مسيرهاي ارديبهشتي است كه شما را ميكشاند و تا زيبايي هاي گوسفند سراي سيگا ميبرد. نميشود تنكابن رفت و قصه را به روستاي خانيان در جاده سه هزار نكشاند. همين كه در اين مسير بيفتد، كوهپيمايي بسيار زيبايي خواهيد داشت تا منطقه «الشم».
جل چلاسر جايي است كه مردمانش هزاران سال به همان صورت زندگي كردند. بنابراين اينجا چيزي ميخوريم كه مردم آن دهها قرن آنگونه ميخوردند؛ جايي قدم بزنيد كه معبر جنگلي چند هزار ساله است. در مسير دو هزار و سه هزار و چه كسي است كه زيبايي اين جاده او را هوايي نكرده باشد.
اسمي كه به نظر ميرسد روي زبان اهالي اين منطقه بهتر ميچرخد. آنها خود را بيشتر شهسواري ميدانند تا تنكابني. اغراق نميكنيم اگر بگوييم كه شهسوار يك شبكه از راههايي است كه به بهشتهاي هزار رنگ ختم ميشود. ميگوييد نه؟ شال و كلاه كنيد و با ما همسفر شويد.
چگونه به تنكابن برويم؟
خيلي راحت است. اگر مقصد را تهران بگيريم، يا وسيله شخصي داريد يا خير. اگر وسيله شخصي نداريد بايد به پايانه شرق برويد و خود را به ماشينهاي مختلف در مسير چالوس ـ رشت برسانيد. اگر هم ماشين شخصي داريد همين مسير را بايد بياييد.مسير آنقدر مشخص است كه راه خود بگويدمان چون بايد رفت. به تنكابن كه رسيديم بايد به دنبال آژانس بگرديم. هر چند گشتن نميخواهد همين كه از پايانه بيرون ميزنيم تاكسي است كه جلوي پاي ما صف ميبندد. شهر تنكابن مثل خيلي از شهرهاي ديگر كشور رنگ و بوي خود را ازدست داده است. ساخت وساز است و توسعه. همه هم بدون الگو و بي قواره. اما مسير را به سمت جل چلاسر كه بكشانيد دنيا رنگ ديگري ميگيرد. ابتداي همه زيبايي ها همين جاست.
كجا اقامت كنيم؟
گردشگري در كشور ما كمكم ترجمه ميشود. آهسته با تكيه دادن به ديوار خصوصي راه رفتن را ياد ميگيرد. حالا اين وسط تعدادي از كارشناسان جوان سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري البته به صورت مردمي و خارج از چارچوب سازماني، خانه هايي را در هر يك از شهرهاي تاريخي انتخاب كرده اند و خوشه تشكيل داده اند به نام «خوشه ساربوم گردي». شبكها ي كه شما را براحتي به نقطه هاي زيباي هرشهر ميبرد. در جل چلاسر هم بايد دنبال «خونه گلي» بگرديد. خانه كاهگلي يا به قول فرزين ملكي، موسس آن خونه گلي، مركز توريستي است كه در ميان باغات و شاليزارهاي جلاسر شهسوار قرار دارد و هميشه مسافران را از دوردستها به خود جلب ميكند. كلبه اي قهوهاي رنگ در ميان آن همه سبز؛ خانه اي كاهگلي كه تنها صداي صميميت و عشق از آن شنيده ميشود. اينجا بوي اصالت ميگيريم. به جلاسر كه برسيم همه دنيا سبز ميشود. شاليزارهاي چاي و برنج در باد ميرقصند و مشام جان را تازه ميكنند و بالاخره ميرسيم. قبل از اينكه ادامه بدهيم. قدري توقف كنيم. نفس بكشيم اين همه تازگي و طراوات را. بگذاريم سينه هاي سوخته از دود جلايي بيابند. هرچند آنقدر كهنه شده اند كه ماهها زمان ميخواهد تا آلودگيهاي دنياي امروز از سينه هاي مملو از دود محو شود.
كجا برويم؟
اصلا نگران نباشيد. جلاسر تا بخواهيد زيبايي دارد. حتي اگر مسير را هم بلد نباشيد رد درختان را كه بگيريد به زيبايي بكري ميرسيد كه تا مدتها مزه آن زير دندانتان باقي ميماند. مسوولان خونه گلي مثل همه خانه هايي كه در انجمن خوشه ساربوم گردي قرار دارند، شبكه اي از زيبايي هاي منطقه را براي شما فهرست كرده اند كه براساس برنامه ريزي براي ماندن در خانه كاهگلي ميتوانيد مسير را انتخاب كنيد.از خاك به افلاك
يكي از جاهايي كه حتما بايد ببينيد كارگاه سفال سازي يك خانواده تنكابني در ميان جنگلهاي سليمان آباد است كه نزديك به 2 قرن قدمت دارد. از پدر به پسر رسيده و البته دختر. كافي است خود را به دره هاي ميان دو جاده دو هزار و سه هزار برسانيد تا خانواده مهرباني به پيشوازتان بيايد. لابه لاي اين همه سبزي دست است كه در كار گل شده و جان داده است به اشياي بي جان. بي شك از اينجا دست پر برمي گرديد. بنابراين ابتدا بايد خود را به ميدان سليمان آباد برسانيم آنجا وارد يكي از كوچه ها ميشويم و پس از عبور از باغهاي كيوي و شاليزارهاي برنج سياهگل چال از جاده اي خاكي و پرشيب، خانه هاي قديمي و شيرواني خانواده هاي محبي در دل چشمان مان مي نشيند. براي رسيدن به آنها كمي ديگر راه است. بايد از نهر كوچكي رد شويم تا وارد محوطه دل باز اين خانواده دوست داشتني شويم. در كناره هاي مسير خانه سفال هاي شكسته روي زمين ما را به سوي آنچه ميخواستيم هدايت ميكند. همه چيز درست سر جاي خود قرار دارد. هيچ چيز آزاردهنده وجود ندارد. همه چيز در جاي خود. حتي تنور گلي، حتي خانه مرغها، حتي نمايشگاه سفال هاي شكسته و صداي موسيقي سنتي با آواز شجريان خود نشاني است كه شما را به دل كارگاه هاي اين منطقه مي برد.در سايه سار سبز جنگل
حال كه شيداي گل و بوته شديم و خيال پياده روي در دل جنگل سبز تودرتو با آواي رودخانه هاي وحشي را داريم، با جاده دوهزار هم پا مي شويم. دوهزار را ادامه دهيم ميشود روستاي زيباي ميان كوه. بعد آن قدر با كوه هم قدم ميشويم تا به سمت ميانلات برسيم. زيباييهاي تنكابن را كه بگذري، مسيري تو را ميرساند به آبگرم رامسر. در همين مسير است كه ميتوانيم به تماشاي قلعه «ماركوه» بنشينيم.رفتن به سمت «اسل محله» و دشت بسيار زيباي درياسر از جمله نقاطي است در تنكابن كه توصيه ميكنيم از دست ندهيد. از ديگر نقاط بهشت گون جاده دو هزار جنگل پيمايي به سمت روستاي «ياغدشت» است كه ميتواند پرطراوتترين لحظهها را در دل چشمان شما بنشاند.
منطقه «تراش» دو هزار هم از آن مسيرهاي ارديبهشتي است كه شما را ميكشاند و تا زيبايي هاي گوسفند سراي سيگا ميبرد. نميشود تنكابن رفت و قصه را به روستاي خانيان در جاده سه هزار نكشاند. همين كه در اين مسير بيفتد، كوهپيمايي بسيار زيبايي خواهيد داشت تا منطقه «الشم».
جل چلاسر جايي است كه مردمانش هزاران سال به همان صورت زندگي كردند. بنابراين اينجا چيزي ميخوريم كه مردم آن دهها قرن آنگونه ميخوردند؛ جايي قدم بزنيد كه معبر جنگلي چند هزار ساله است. در مسير دو هزار و سه هزار و چه كسي است كه زيبايي اين جاده او را هوايي نكرده باشد.
اسكي روي آب
يكي ديگر از كارهاي منحصر به فرد خونه گلي ترتيب آموزش اسكي روي آب است. تابستانها مسوول آن، گروههاي توريستي ايراني و خارجي را به كنار ساحل برده و امكانات تفريحي خوبي در اختيارشان قرار ميدهد. البته در قايق و كنار دريا از مهمانان و توريستها با نوشابه هاي محلي گرمي مانند گل گاوزبان و نوشيدني هاي سردي چون شربت نعناع و دوغ هاي محلي پذيرايي ميكند. در آنجا امكان صيد ماهي در دريا و رودخانه شيرود نيز براي علاقه مندان فراهم است. اقامت در خونه گلي با انواع برنامه هاي پياده روي سبك، جنگل پيمايي، قله نوردي سنگين، دوچرخه سواري، بازديد از جاذبه هاي توريستي از جمله كارگاه سفال گري سنتي، امكان يادگيري درست كردن و خريداري ظروف و تزيينات سفالي بومي، بازديد از چادرشب بافي سنتي و گفتگو با مردمان قديمي كه كلي خاطرات از گذشته هاي اين ديار دارند، بازديد از آثار تاريخي و گبرستان چند هزار ساله، آبگرم سادات شهر و سخت سر، امكان بازديد از نبرد گاوهاي محلي، بازديد از بازار ماهي فروشان و چوب زني ماهي و برنامه هاي تفريحي ديگري همراه است.
