تأويل نمادين نقوش طاووس و سيمرغ در بناهاي اصفهانِ عصر صفوي

DDDIQ

مدیر ارشد
تأويل نمادين نقوش طاووس و سيمرغ

در بناهاي اصفهانِ عصر صفوي

دكتر محمد خزائي
دانشيار دانشكده هنرِ دانشگاه تربيت مدرس

مقدمه :
در گذشته استاداني كه خود اهل سير و سلوك بودند، نه تنها به تعليم مهارت هاي فني مي‌پرداختند بلكه شاگردان درمحضر آنها آئين و اسرار رمزآموزي را در پوشش آداب مذهبي نيز مي آموختند. هنرمندان از طريق همين ارتباط روحاني، نظريه‌هاي جهان شناختي و متافيزيكي را كه مبناي نمادپردازي هنر اسلامي است فرا مي‌گرفتند. آنها جلوه‌هايي رمزگونه از حكمت وعرفان ايراني - اسلامي را در آثار هنري خويش متجلي مي نمودند.بررسي اين بعد از هنر اسلامي در مقايسه با ابعاد تاريخي و سير تحول تكنيكي آن، كمتر مورد بحث و موشكافي قرار گرفته است. به همين دليل مفاهيمِ نمادينِ بخش عظيمي از آثار هنر ايران همچون لوحي درهم پيچيده، باقي مانده است. در اين مقال سعي مي شود بطور مختصر به بيان جلوه‌هايي از معنا و مفهوم نقش هاي طاووس و سيمرغ كه در قالبي نمادين در آثار هنري اصفهانِ عصر صفوي تجسم يافته اشاره شود.
 

پیوست ها

  • تأويل نمادين نق&#1.pdf
    482.3 کیلوبایت · بازدیدها: 0
بالا