بوسه بر خاک راه شهدا

[meysam_sky]

من سرخی خاک جبهه ها را بوسم
خاک ره مردان خدا را بوسمبوسد چو امام دست و بازوی مرا من خاک شوم دست امام مقتدا را بوسم​

دو چشم تیز بینم را مبندیدکه تا مردم ببینند چشم بازمکه هرگز کورکورانه نرفتمبسوی جبهه تا جان را ببازم​

شیون مکن مادر در مرگ خونبارمبگذر ز من دیگر شوق خدا دارم گر کشته گردیدم در جبهه ها مادربهرم مکن زاری بهرم مزن بر سریک پرچم سبزی بر خانه زن مادربهرم چراغان کن این کوچه را یک سر​

خوش جبهه ایست حیف که گلچین روزگارفرصت نداد که ریشه ی کفار برکنیم​

شهید راه وطن این منم که در خاکمز دهر دیده فرو بسته ام در افلاکمبامر حق بخروش آمدم سوی باطلبجنگ کفر من آن حق پرست بی باکمطمع به خاک وطن داشت خصم و غافل بودکه در برابر او سخت کوش و چالاکماگر چه کشته آزادی وطن گشتمکنون بخاک سیه سر نهاده صد چاکمز خون من پس از این لاله روید و گویدبه تربتم چه نشستی مجو که غمناکمشهید راه وطن مست عشق حق باشمکه بی نیاز بتابوت و چوبه تاکم​

دوست ندارم که در حجله بختم به سعادت برسمدوست دارم که در سنگر عشقم به شهادت برسم​