به نام خداي خوبيها
سخن عشق
عشق واقعي، ايثار است. با دادن و نه ستاندن، با از دست دادن و نه به دست آوردن،
با رهاكردن و نه با تملك است كه عشق میورزيم.
زندگی حقيقی در عشق خدا و مهر به موجودات ريشه دارد، برخاك تواضع میرويد
و ميوهاش معرفت الهیست.
شعله عشق هرگز خاموش نمیشود . تمامی ظلمت دنيا هم قادر به خاموش كردن
آن نيستند.
تنها عشق حقيقی عشق الهیاست . انواع ديگر عشق در صورتی مفيدند كه عشق
الهی در قلب حضور داشته باشد.
عشق حتی زمانی كه آسيب ببيند نمیتواند آسيب برساند. عشق صبور، بخشاينده
و وفادار است. عشق اعتماد میكند و میبخشد بیآن كه به فكر گرفتن باشد.
مهمترين وظيفه برای جوينده معنويت، پرورش عشق به خداست. با عشق به
رنجديدگان میتوان به خدا عشق ورزيد.
راه عشق شعلهها هموار میكنند، راه عشق را فقط كسانی میپيمايند كه شهامت
آن را دارند از ميان شعلهها بگذرند، فقط چنين كسانی به سرور ابدی دست خواهند
يافت.
عشق منجی جهان است. پردهها را كنار بزنيد تا عشق وارد شود، تا اگر تندبادها
خروشند و توفانها شما را در برگيرند در آرامش باشيد.
منتظر نشويد تا ديگران به شما عشق بورزند، بلكه نخست شما بايد به آنها عشق
بورزيد.