امام زمان(ع) در هنگام ظهور سیاستها و اهداف مهمی را ارائه مى دهد که جهت رعایت اختصار به برخى از آنها اشاره مى شود:
1 - تشکیل حکومت جهانى.
یکى از استراتژى هاى مهم امام(ع) تشکیل حکومت جهانى این است که در آن سعادت دنیاو آخرت بشر تأمین مى شود. مورخان و سیره نگاران باور دارند که بعد از فراگیرى ستم حکومتهاى حاکم بر جهان، مردم آماده پذیرش حکومت عدالت گرا مى شوند، گر چه برخى با تشکیل حکومت امام زمان(ع) مخالفت مى کنند؛ ولى اکثر مردم آماده حکومت امام(ع) مى شوند.
2 - بیعت گرفتن.
براى تشکیل حکومت جهانى و قانونى، نیاز به پایگاه مردمى است، از این رو امام زمان(ع) از مردم بیعت مى گیرند:
«مهدى(ع) سپاهیان خود را جهت گرفتن بیعت به اطراف جهان خواهد فرستاد. مردمان ظالم و ستمگر از بین خواهند رفت و اهل شهرها از براى مهدى تسلیم خواهند شد».(1)
البته برخى مردم با حکومت جهانى امام زمان(ع) مخالفت کرده و بیعت نمى کنند، ولى امام با قاطعیت با آنان برخورد مى کند.
3 - مبارزه با دجال.
در برخى از روایات تصریح شده است که امام(ع) در هنگام ظهور با دجال مى جنگند. در این که دجال چیست و حضرت چگونه با او جنگ مى کند ،اختلاف نظر وجود دارد؛ ولى یکى از سیاستهاى امام زمان(ع) مبارزه با دجال است. در کتاب الفتن از زُهرى آمده است: «اذا التقى السفیانى و المهدى(ع) القتال یومئذ یسمعون من السماء صوتا ألا إنّ اولیاء الله من اصحاب فلان یعنى المهدى(ع)».(2)
4 - آموزش و تعلیم قرآن.
واقعیت آن است که مسلمانان از معارف بلند قرآن فاصله گرفته اند که در قرآن از آن به عنوان مهجوریت قرآن یاد شده است.(3) یکى از برنامه هاى امام زمان(ع) در هنگام ظهور، آموزش قرآن است، تا هم قرآن از مهجوریت رهایى یافته و هم مردم با معارف بلند آن آشنا شوند. امام باقر (ع) فرمود:
«هرگاه قائم آل محمد(ص) قیام کند، خیمه هایى نصب مى کند براى کسانى که قرآن را همان طور که نازل شده، به مردم تعلیم دهند».(4)
5 - مبارزه با خرافات و بدعت زدایى.
یکى از برنامه هاى مهم امام زمان(ع) مبارزه با خرافات و بدعتها است. این سیاست از آن جا نشأت مى گیرد که قبل از ظهور امام(ع) دینى جدید تلقى مى شود؛ از این رو برخى تصور مى کنند امام دین جدید آورده است. امام باقر(ع) فرمود: «آن چه از آثار بدعت و گمراهى قبل از وى بوده است، منهدم مى کند چنان که پیغمبر(ص) اساس جاهلیت را منهدم کرد. آن گاه از نو اسلام را از سر مى گیرد».(5)
6 - اجراى قوانین اسلام و حاکمیت دین بر جهان.
یکى از برنامه هاى مهم امام (ع) اجراى قوانین اسلام و حاکمیت دین بر جهان است. در قرآن تصریح شده است: «لیظهره على الدین کلّه و لو کره المشرکون».(6)
مفسران و پژوهشگران قرآنى این آیه را در خصوص حاکمیت اسلام در زمان ظهور امام زمان(ع) دانسته اند، زیرا هنوز اسلام حاکمیت بر تمام جهان نداشته است.
عیاشى در تفسیر خود از رفاعة بن موسى نقل کرده: از حضرت صادق(ع) شنیدم که در تفسیر آیه: «و له أسلم من فى السموات و الارض طوعاً و کرهاً» فرمود: «هنگامى که قائم ما قیام کرد، جایى روى زمین باقى نمى ماند، مگر این که در آن جا صداى «أشهد ان لا اله الا اللَّه و أشهد ان محمدا رسول الله» بلند شود».(7)
7 - گسترش عدالت و از بین بردن فساد.
یکى از ویژگى هاى حکومت امام(ع) گسترش عدالت و از بین بردن ناهنجارى ها و فساد است.
پیامبر اسلام(ص) فرمود: «فیملأ الارض عدلا و قسطا کما ملئت جوراً و ظلماً»؛(8) امام زمان(ع) زمین را پر از عدل و داد کند، چنان که پر از جور و ستم شده باشد».
امام زمان(ع) برنامه هاى دیگرى مانند برخورد با دشمنان دین و آبادانى شهرها و روستاها دارد.
پی نوشت ها:
1 - محمد جواد نجفى، ستارگان درخشان، ج 14، ص 65.
2 - صافى گلپایگانى، منتخب الاثر، ص 1121.
3 - فرقان، آیه 30.
4 - مهدى موعود(ع)، ص 1121.
5 - مهدى موعود(ع)، ص 1123.
6 – صف (61) آیه9
7 - مهدى موعود(ع)، ص 1121 - 1122.
8 - همان، ص 1125.
1 - تشکیل حکومت جهانى.
یکى از استراتژى هاى مهم امام(ع) تشکیل حکومت جهانى این است که در آن سعادت دنیاو آخرت بشر تأمین مى شود. مورخان و سیره نگاران باور دارند که بعد از فراگیرى ستم حکومتهاى حاکم بر جهان، مردم آماده پذیرش حکومت عدالت گرا مى شوند، گر چه برخى با تشکیل حکومت امام زمان(ع) مخالفت مى کنند؛ ولى اکثر مردم آماده حکومت امام(ع) مى شوند.
2 - بیعت گرفتن.
براى تشکیل حکومت جهانى و قانونى، نیاز به پایگاه مردمى است، از این رو امام زمان(ع) از مردم بیعت مى گیرند:
«مهدى(ع) سپاهیان خود را جهت گرفتن بیعت به اطراف جهان خواهد فرستاد. مردمان ظالم و ستمگر از بین خواهند رفت و اهل شهرها از براى مهدى تسلیم خواهند شد».(1)
البته برخى مردم با حکومت جهانى امام زمان(ع) مخالفت کرده و بیعت نمى کنند، ولى امام با قاطعیت با آنان برخورد مى کند.
3 - مبارزه با دجال.
در برخى از روایات تصریح شده است که امام(ع) در هنگام ظهور با دجال مى جنگند. در این که دجال چیست و حضرت چگونه با او جنگ مى کند ،اختلاف نظر وجود دارد؛ ولى یکى از سیاستهاى امام زمان(ع) مبارزه با دجال است. در کتاب الفتن از زُهرى آمده است: «اذا التقى السفیانى و المهدى(ع) القتال یومئذ یسمعون من السماء صوتا ألا إنّ اولیاء الله من اصحاب فلان یعنى المهدى(ع)».(2)
4 - آموزش و تعلیم قرآن.
واقعیت آن است که مسلمانان از معارف بلند قرآن فاصله گرفته اند که در قرآن از آن به عنوان مهجوریت قرآن یاد شده است.(3) یکى از برنامه هاى امام زمان(ع) در هنگام ظهور، آموزش قرآن است، تا هم قرآن از مهجوریت رهایى یافته و هم مردم با معارف بلند آن آشنا شوند. امام باقر (ع) فرمود:
«هرگاه قائم آل محمد(ص) قیام کند، خیمه هایى نصب مى کند براى کسانى که قرآن را همان طور که نازل شده، به مردم تعلیم دهند».(4)
5 - مبارزه با خرافات و بدعت زدایى.
یکى از برنامه هاى مهم امام زمان(ع) مبارزه با خرافات و بدعتها است. این سیاست از آن جا نشأت مى گیرد که قبل از ظهور امام(ع) دینى جدید تلقى مى شود؛ از این رو برخى تصور مى کنند امام دین جدید آورده است. امام باقر(ع) فرمود: «آن چه از آثار بدعت و گمراهى قبل از وى بوده است، منهدم مى کند چنان که پیغمبر(ص) اساس جاهلیت را منهدم کرد. آن گاه از نو اسلام را از سر مى گیرد».(5)
6 - اجراى قوانین اسلام و حاکمیت دین بر جهان.
یکى از برنامه هاى مهم امام (ع) اجراى قوانین اسلام و حاکمیت دین بر جهان است. در قرآن تصریح شده است: «لیظهره على الدین کلّه و لو کره المشرکون».(6)
مفسران و پژوهشگران قرآنى این آیه را در خصوص حاکمیت اسلام در زمان ظهور امام زمان(ع) دانسته اند، زیرا هنوز اسلام حاکمیت بر تمام جهان نداشته است.
عیاشى در تفسیر خود از رفاعة بن موسى نقل کرده: از حضرت صادق(ع) شنیدم که در تفسیر آیه: «و له أسلم من فى السموات و الارض طوعاً و کرهاً» فرمود: «هنگامى که قائم ما قیام کرد، جایى روى زمین باقى نمى ماند، مگر این که در آن جا صداى «أشهد ان لا اله الا اللَّه و أشهد ان محمدا رسول الله» بلند شود».(7)
7 - گسترش عدالت و از بین بردن فساد.
یکى از ویژگى هاى حکومت امام(ع) گسترش عدالت و از بین بردن ناهنجارى ها و فساد است.
پیامبر اسلام(ص) فرمود: «فیملأ الارض عدلا و قسطا کما ملئت جوراً و ظلماً»؛(8) امام زمان(ع) زمین را پر از عدل و داد کند، چنان که پر از جور و ستم شده باشد».
امام زمان(ع) برنامه هاى دیگرى مانند برخورد با دشمنان دین و آبادانى شهرها و روستاها دارد.
پی نوشت ها:
1 - محمد جواد نجفى، ستارگان درخشان، ج 14، ص 65.
2 - صافى گلپایگانى، منتخب الاثر، ص 1121.
3 - فرقان، آیه 30.
4 - مهدى موعود(ع)، ص 1121.
5 - مهدى موعود(ع)، ص 1123.
6 – صف (61) آیه9
7 - مهدى موعود(ع)، ص 1121 - 1122.
8 - همان، ص 1125.
