اشتبین

ملیسا

عضو جدید
کاربر ممتاز

كنار رود ارس در استان آذربایجان شرقی را به حق جایی شبیه بهشت نامیده اند؛ از جلفا تا كلیبر و ارسباران مناظر حیرت انگیز و شگفت آوری وجود دارد كه انسان را به وجد و شعف وامی دارد.
در میان روستاهای اطراف رود ارس با جنگل ها و كوه ها و مناطق حفاظت شده مارال ها، روستای اشتبین ، یكی از روستاهای شگفت كشور، شهرت خاصی دارد.
مسافران پس از گذر از جلفا، روستای سیه رود، نوردوز (مرز ایران و ارمنستان) روستای دوزال، كردشت از سه راهی هراس به روستای زیبای اشتبین وارد می شوند.
روستای اشتبین از مجموعه سه آبادی به نام های هراس، سیاوشان و جعفرآباد تشكیل شده و دارای سابقه تاریخی كهن است. چندین كتیبه به خط ثلث مربوط به زمان شاه طهماسب صفوی، یك گورستان قدیمی، كتیبه های مرمرین مربوط به قرن های نهم و دهم هجری حكایت از پیشینه تاریخی گرانبهای آن دارد.
ابوالقاسم نباتی عارف و شاعر معروف آذربایجان در اشتبین به دنیا آمده و به وصیت خود در این مكان به خاك سپرده شده است. تولید ابریشم در این روستا از قدیم رونق دارد و عده زیادی از مردم به تولید و پرورش كرم ابریشم اشتغال دارند.
میوه های باغی و محصولات جالیز اشتبین بسیار مرغوب است. انار، انجیر، گردو، گلابی، آلبالو، زردآلو، انگور، سماق، زغال اخته، ازگیل، انگور و توت به فراوانی از باغ ها به دست می آید. به علت نبودن سردخانه و عدم امكان دسترسی آسان به شهر بسیاری از این میوه ها از بین می رود.
خانه های روستای اشتبین معماری بسیار زیبایی دارد و حیاط هر خانه پشت بام خانه دیگر است. در هر گوشه كوچه های آن، كارگاه تولید ابریشم به چشم می خورد و در این میان زنان روستا كه لواش تنوری می پزند نان را به میهمانان پیشكش می كنند.
نوجوانان و كودكان روستای اشتبین مانند بزرگان خود از كمك به میهمانان دریغ نمی كنند و تا مسافتی زیاد آنان را بدرقه می كنند.
 

ايران اباد

عضو جدید
مليسا كارت جالب بود ممنون.اما يه سوال اشتبين يعني چي؟؟؟؟

---------------------------------------------------------------------

عاشقان را سر شوريدهبه پيكر عجب است دادن سر نه عجب داشتن سر عجب است
 

ملیسا

عضو جدید
کاربر ممتاز
با تشكر از مليسا ارتباط رشته شما با ايرانگردي رو متوجه نمي شم
مگه حتما باید رشته تحصیلی مرتبط باشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مليسا كارت جالب بود ممنون.اما يه سوال اشتبين يعني چي؟؟؟؟

---------------------------------------------------------------------

عاشقان را سر شوريدهبه پيكر عجب است دادن سر نه عجب داشتن سر عجب است
راستش من نمیدونم معنی این کلمه رو .
با تشكر از مليساي عزيز

همه جاي آذربايجان زيباست مخصوصا دامنه ي سهند
:w11:
 

Sarp

مدیر بازنشسته
روستاي اشتبين

روستاي اشتبين

يكي از قديميترين و زيبا ترين روستاهاي حاشيه رود خانه ارس روستاي اشتبين است.خانه هاي مزين به سر درها و كتيبه هاي مرمرين دوره صفويه و طبيعت جذاب با جنگلي از ميوه هاي متنوع ،اين روستا را دهكده سلامت نام نهاده و در زمره آثار ملي ثبت شده قرار داده است.


منبع: سازمان منطقه ی تجاری - صنعتی ارس​
 

Sarp

مدیر بازنشسته
روستاي اشتبين

روستاي اشتبين

موقعيت و حدود:

آبادي معروف به اشتبين مركز دهستان ديزمار شرقي از بخش ورزقان و شهرستان اهر در كنار رود ارس و نوار مرزي ايران و شوروي قرار گرفته است. شمال آن رود مرزي ارس، جنوبش ورزقان، شرق آن جنگلهاي حسن آباد و غربش دهستان ديزمار غربي ميباشد. رود ارس از فاصله 14 كيلومتري شمال اين آبادي ميگذرد. فاصله اشتبين تا بخش ورزقان 50 كيلومتر و تا اهر 225 كيلومتر است.

سابقه تاريخي:

اشتبين داراي سابقه تاريخي كهني است. وجود گويش تاتي در روستاهاي اقمار اين آبادي (كرينگان و مردانقم) حاكي از پيشينه درخشان تاريخي آن ميباشد. اشتبين از اجتماع سه روستا به اسامي هراز (هراس) سياوشان و جعفرآباد به وجود آمده است. شايد اطلاق نام اشتبين(اوچ تبين) به اين منطقه به همين مناسبت باشد. «اوچ» در تركي به معناي «سه» است.

موقعيت طبيعي:

اشتبين در منطقه اي كوهستاني واقع شده است كه رودخانه ارس از شمال و رودخانه هراس از شرق آن مي گذرد. روستاي هراس در داخل دره اي در ميان دو كوه بسيار مرتفع برروي سكوي عظيمي به طور مطبق قرار گرفته و شباهت زيادي به شهر ماكو دارد.
مهمترين كوههاي منطقه اشتبين عبارتند از : كيامكي- دوسته شا و قازان داغي. اكثر ارتفاعات و اراضي اشتبين را مراتع و جنگلها فرا گرفته است. آب و هواي اشتبين تابع آب و هواي منطقه ارسباران است. در مناطق جنوبي كوهستاني هوا سرد و در حوالي دره ارس گرم و معتدل و مطبوع است. زمستانهاي اشتبين در مناطق كوهستاني بسيار سرد و برفگير مي باشد.

آثار تاريخي:

در گوشه و كنار اشتبين آثار تاريخي چندي بچشم مي خورد. در حال حاضر چند كتيبه به خط ثلث مربوط به زمان شاه طهماسب و شاه عباس صفوي در اين آبادي وجود دارد، و نيز گورستان قديمي آن، كتيبه اي مرمرين مربوط به آرامگاه شخصي به نام خواجه ملك كدخدا (به تاريخ 843 هجري قمري) و كتيبه اي ديگر مربوط به خواجه احمد (بتاريخ 976 هجري قمري) بچشم مي خورد.

در طراحي خانه هاي اين روستاي تاريخي به دليل اين كه در شيب تند كوه واقع شده است هوشمندي زيادي به كار رفته است. خانه هاي قديمي اين روستا به شيوه معماري دوره صفويه و قاجاريه ساخته شده اند.

معماري اين روستا به نوبه خود منحصر به فرد است. بدين صورت كه در اين روستا حياط هر خانه اي پشت بام خانه ديگري است و منظره بسيار بديعي را بوجود آورده است.

ابوالقاسم نباتي عارف و شاعر معروف آذربايجان در اشتبين بدنيا آمده و در اين روستا نيز به خاك سپرده شده است.

روستاي اشتبين در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است و يكي از جاذبه هاي مهم گردشگري منطقه بشمار مي رود بطوريكه دورنماي طبيعي آن چشم هر بيننده اي را خيره مي كند.

توليد ابريشم نيز در اشتبين سابقه طولاني دارد و كارگاه هاي توليد ابريشم زيادي در اين منطقه وجود دارند. ميوه ها و محصولات جاليز اين منطقه هم داراي مرغوبيت خاصي است.



منبع:

سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان شرقی
 

Sarp

مدیر بازنشسته
روستاي اشتبين، يادگاري از گذشته وميراثي براي آينده به شمار مي رود ، اين روستا به توجه طبيعت زيبا ،آثار تاريخي و معماري خاص مي توان از آن به عنوان نگين روستاي هاي ايران ياد کرد.






روستای اشتبین در طول 46 درجه و 29 دقیقه و عرض 38 درجه و 51 دقیقه و ارتفاع 3620 متر از سطح دریا قرار دارد و از توابع بخش سیه رود و دهستان نوجه مهر شهرستان جلفا واقع در استان آذربایجان شرقی است. فاصله روستا از جاده اصلی و مرزی سیه رود-خداآفرین حدود 7 کیلومتر است.

روستای اشتبین متشکل از سه آبادی به نامهای هراس، سیاوشان و جعفرآباد، نمونه ای از روستاهای کوهستانی – میان دره ای محسوب می شود.

محدوده روستا از نظر تقسیمات آب و هوایی جزء مناطق با اقلیم سرد و دارای زمستانهای طولانی بوده و برای چندین ماه از سال پوشیده از برف است.

بافت روستای اشتبین بواسطه احاطه باغات و سایر عوامل کالبدی نظیر ناهمواریها، بستر سنگی، شیب تند اراضی و شرایط اقلیمی خاص، کاملا فشرده و فقط در محدوده شمالی روستا امکان توسعه محدود وجود دارد.

در سال 1385 روستای اشتبین دارای 773 نفر جمعیت در قالب 150 خانوار بوده است.

این روستا با شماره 2692 در تاریخ 17/3/79 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است. اسناد به دست آمده از سنگ نوشته های موجود در روستا تاریخ 843 و 976 هجری قمری را نشان می دهند، ولی به نظر میرسد معماری موجود در برخی بناها مربوط به دوره اشکانیان است.

در زمان های گذشته روستای اشتبین حالت قلعه را داشته است و کسی نمی توانسته به آسانی به روستا دسترسی داشته باشد، به این ترتیب که روستا در دره ای واقع شده است که اطراف آن را از سه جهت کوههای بلند احاطه کرده است و در بالای هر کوه سنگری ساخته شده بود و این سه سنگر به روستا احاطه کامل داشتند و روستا از لحاظ امنیتی همانند دژی محکم بود و به این سان دسترسی دزدان و راهزنان به روستا امری دشوار بود و به این ترتیب در زمانی که مردم از دست دزدان و راهزنان امنیت نداشتند، چنین مکان امنی جهت زیستن مناسب به نظر می رسید از این رو بنا به شواهد موجود، تمدنی به مراتب بزرگتر و با رونق بیشتری در آن مکان شکل گرفت که بعدها بنام اشتبین نامیده شد. بعدها به همین دلیل از دو روستای دیگر «هراس» و «جعفر آباد» به این روستا کوچ کردند و به رونق این روستا افزودند. از دلایل دیگری که منجر به مهاجرت به این روستا از روستاهای دیگر شد، این بود که چون روستاهای دیگر همگی از روستاهای ارامنه بودند و فقط این روستا دارای دین اسلام بود، و همچنین دارای منابع آب، طبیعت، زمین مناسب و آب و هوای مساعد تری بود و در ضمن هیچ ارباب یا حاکمی که مردم را استثمار کند در این روستا وجود نداشت و روستا از قدیم به صورت خرده مالکی اداره می شد و هرکسی می توانست مالک قطعه زمینی باشد و امرار معاش نماید.

در مورد وجه تسمیه روستا دو روایت موجود است:

الف- این روستا از ترکیب سه روستای همجوار به نامهای «هراس»، «جعفرآباد» و «سیاوشان» تشکیل شده و از این رو به «اوشتبین» مرکب از دو کلمه «اوش» به معنی عدد سه و «تبین» به معنی طایفه در زبان تاتی تشکیل شده است.

ب- چون روستا در میان سه کوه بلند واقع شده است، نام روستا از ترکیب دو کلمه «اوش» به معنی عدد سه و «بیین» به معنی میان گرفته شده است.

از مشاهیر این روستا می توان از مرحوم سید ابوالقاسم نباتی نام برد که از موقعیت والایی در ادبیات فارسی و ترکی برخوردار است. او را می توان خلف راستین خواجه حافظ و عمرخیام دانست. او شاعری عارف و استادی ماهر است که هم تراز غزلیات حافظ و رباغیات خیام شعر سروده است. جمع اشعار به جای مانده از وی بیش از پنجاه هزار بیت است که تقریبا نصف آن به فارسی و نصف دیگر آن به ترکی است. اشعار نباتی در قفقاز و آذربایجان و ترکیه و ایران طرفداران زیادی دارد و عاشیق ها و خواننده ها از اشعار وی استفاده می کنند.






قبرستان:

قبرستان یکی از مکان هایی است که در هر جایی معمولا از قدمت بیشتری برخوردار است. این روستا نیز از این مساله مستثنی نیست. در قبرستان قدیمی روستای اشتبین به سنگ نوشته قبرهایی برخورد می کنیم که تاریخی حدود 800 سال قبل را نشان می دهند.


البته لازم به ذکر است که اکثر این سنگ نوشته های تاریخی به علت عدم نگهداری و توجه در حال از بین رفتن است به طوری که تکه های شکسته غالب سنگها در قبرستان پراکنده می باشند.





خانه های قدیمی:

از دیگر آثار تاریخی مهم سنگهای سردرخانه هاست که یکی متعلق به خانه آقای سرخای است که متن آن به شرح زیر است:

در بالا: امر ببناء هذا العمارت فی الدولت السلطان ابی السلطان شاه محمد خدا بنده خلد الله ملاکه الحق هدایت الله ابن المرحوم مولانا احمد الشیرزادی

کنگره راست محراب از پایین تا راس محراب:

ز در درآ و شبستان ما منور کن یا علی دماغ مجلس روحانیان معطر کن

به چشم و ابروی ساقی سپرده ام دل و جان یا علی

کناره چپ محراب از بالا به پایین:

بیا و بیا و تماشای طاق و منظر کن یا باقی

جز آستان توام در جهان پناهی نیست یا علی سر مرا به جز این در حواله گاهی نیست «حافظ»

سر محراب:

گشاده باد به دولت همیشه این درگاه به حق اشهد ان لا اله الا الله

گوشه راست و چپ محراب: یا الله یا الله

تاریخ سنگ بین سالهای 986 و 996 هجری قمری می باشد.

همچنین بالای این سردر لوح چوبی قرار دارد که در آن بعد از آیه «و ان یکاد» به سنه 1201 هجری قمری اشاره شده است.





یکی دیگر از این سنگهای سردر مربوط به خانه آقای سلمانزاده می باشد که در متن آن به سال 977 هجری قمری و زمان سلطنت شاه طهماسب صفوی اشاره شده است.

متن این کتیبه به شرح زیر می باشد:

امر ببناء هذه البیت المبارک فی ایام دولة السلطان الاعظم الخاقان الاکرم سید السلاطین فی العالم السلطان ابن السلطان ابن السلطان ابوالمظفر شاه طهماسب بهدر خان خلد الله ملکه الخواجه آقا محمد بن خواجه بیگلر دزماری.977






از دیگر آثار تاریخی مهم این روستا می توان به سنگرهای موجود در کوههای اطراف روستا، آسیابهای آبی روستا و سر ستونهای چوبی باقیمانده از مسجد قدیمی روستا اشاره کرد.

معماری ابنیه روستا:

خانه های روستایی بسیار عملکردی و بی تکلف می باشند. این روستا نیز از این خصیصه به دور نبوده اما با این وجود فضاهای مشخصی مانند آشپزخانه، دهلیز، طنبی یا «گوناق اتاقی»، «ال اتاقی» یا اتاق دم دستی و بالکن را دربرمی گیرد. در خانه های این روستا معمولا حیاط عملکرد خاصی ندارد و این دهلیز است که به عنوان فضای ارتباطی کار می کند. در اکثریت خانه ها یک درب پایین برای طبقه اول ساختمان موجود است که از آن برای عبور حیوانات استفاده می کنند و یک درب مستقیم به دهلیز باز می شود که در طبقه دوم قرار دارد.
در تیپ دوم خانه ها یک درب عمومی وجود دارد که از آن درب هم دامها و هم ساکنان خانه استفاده می کنند. بعد از ورود به صحن خانه، معمولا با یک پله به دهلیز طبقه بالا ارتباط پیدا کرده و از آنجا فضاهای خانه تقسیم می شوند.


معمولا در روستا به علت محدود بودن توان اقتصادی و علل دیگر، خانه ها را به صورت مختصر و کاملا عملکردی می سازنند و در این خانه ها اثری از تجملات و تزئینات زیاد دیده نمی شود.

عناصر معماری خاص:


از عناصر معماری خاص این روستا می توان «بالگون» یا همان بالکن و یا به گویش خود روستاییان «آرتیرما» را نام برد که فضایی بیرون آمده از بنا است و بر روی معابر قرار گرفته و بر اساس شرایط اقلیمی این منطقه مورد استفاده روستاییان قرار می گیرد.
این عنصر از دو جهت باعث آسایش بیشتر اهالی می شود: اول اینکه جلوی تابش زیاد آفتاب تیز تابستان را به درون اتاقها می گیرد و دوم اینکه فضای بادگیر و نسبتا خنکی است که در تابستان مورد استفاده قرار می گیرد.


از دیگر عناصر معماری خاص روستا فضایی بنام «بنه گاه» یا « بنا گاه» است و بنا به گفته روستاییان به دلایل امنیتی شکل گرفته است. این قسمت از بنا هیچ روزنه ای به خارج ندارد و فقط از قسمت انتهایی سقف نورگیری می کند. ارتفاع آن تقریبا برابر دوطبقه ساختمان است و چهار ستون چوبی که معمولا دارای سرستونهایی حکاکی شده هستند، سقف هرمی و چوبی آن را نگه می دارند. معمولا در زیر این سقف تنوری برای پخت نان وجود دارد.

تزئینات:

نرده های زیبا، سرستونهای منقش، ارسی ها و پنجره ها همه از هنر و تمدن والای اهالی این روستا حکایت می کنند. تزئینات در شکل گیری معماری زیبای این روستا نقش بسیار مهمی ایفا کرده اند.


منبع:
سایت خبری تحلیلی شهر
کلوب
 

Sarp

مدیر بازنشسته
اوشتبین مروارید ارسباران صــفحه عالم ده بیر درّ نـهـان دیر اوشــتوبــون
وزنه گلمز، چکمک اولماز چوخ گیران دیر اوشتوبون
باش چکیب عرش برینه دورد طرفدن داغ لاری
فی الحـقـیقـت لـنگر کـون و مـکان دیـر اوشتوبون

حکیم نباتی

روستای اشتبین در طول 46 درجه و 29 دقیقه شرقی و عرض 38 درجه و 51 دقیقه شمالی قرار دارد و از توابع بخش سیه رود و دهستان نوجه مهر شهرستان جلفا واقع در استان آذربایجان شرقی است. فاصله روستا از جاده اصلی و مرزی سیه رود، خداآفرین حدود 7 کیلومتر است. روستای اشتبین متشکل از سه آبادی به نامهای هراس، سیاوشان و جعفرآباد، نمونه ای از روستاهای کوهستانی ـ میان دره ای محسوب می شود. محدوده روستا از نظر تقسیمات آب و هوایی جزء مناطق با اقلیم سرد و دارای زمستان های طولانی بوده و برای چندین ماه از سال پوشیده از برف است. بافت روستای اشتبین بواسطه احاطه ی باغات و سایر عوامل کالبدی نظیر ناهمواری ها، بستر سنگی، شیب تند اراضی و شرایط اقلیمی خاص، کاملا فشرده و فقط در محدوده شمالی روستا امکان توسعه محدود وجود دارد. در سال 1385 روستای اشتبین دارای 773 نفر جمعیت در قالب 150 خانوار بوده است. این روستا با شماره 2692 در تاریخ 17/3/79 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است. اسناد به دست آمده از سنگ نوشته های موجود در روستا تاریخ 843 و 976 هجری قمری را نشان می دهند، ولی به نظر می رسد معماری موجود در برخی بناها مربوط به دوره اشکانیان است. از لحاظ بافت، اشتبین جزو روستاهای تلی شكل است كه دارای چشم انداز خیلی جالب می باشد . در شرق و پایین ترین قسمت دره روستا ، رودخانه ای در جریان است كه با صدای دلنواز و منظره منحصر به فردش زینت و زیبایی خاصی بر روستا بخشیده است و حتی وجود باغ های وسیع و سرسبز در پرتو این رود است . به علت عدم رعایت بهداشت وجاری ساختن فاضلاب های منازل (به دلیل بافت شهری فعلی ) وریختن خاكستر تنورها وفضولات حیوانی در رودخانه بعضی مواقع رنگ رودخانه تغییر می یابد . اقتصاد روستا بر اساس باغ داری ودام داری است و بیشتر روستاییان دارای باغات پربار و وسیع هستند و از طریق فروش میوه جات از جمله انجیر، انار، گردو، سیب و ... امرار معاش می كنند . مهمترین محدودیت روستا در تولید وارائه ی محصولات به بازارهای منطقه ای، دوری از بازار مصرف می باشد كه باعث افزایش هزینه حمل می گردد . ضمن اینكه روستای اشتبین توانایی بالقوه ای برای تبدیل به منطقه توریستی را دارد . وجه تسمیه اشتبین برخی از محققان گفته اند: چون روستای اشتبین از «سه» آبادی نزدیک به هم تشکیل شده لذا این جا را اوش توبین یا سه روستا نامیده اند من این نظر را رد نمی کنم اما دیدگاه دکتر حسین محمد زاده صدیق مصحح دیوان ترکی حکیم نباتی را نیز در این خصوص قابل تأمل می دانم و خلاصه ی نظر وی را جهت آگاهی خوانندگان ارجمند هفته نامه گویا در این بخش ارائه می نمایم ایشان نوشته اند: «واژه ی اوشتوبون از سه قسمت تشکیل شده است؛ اوش + توب+ون اوش همان اوچ در گویش اهر و پیرامون آن است و به معنی عدد سه است. توب به معنی قوم، قبیله و جمعیت است . بخش سوم آن «ین» یا «ون» در اغلب اسامی مکان های جغرافیایی آذربایجان و سایر مناطق ایران به چشم می خورد. پس اوشتوبون یعنی محل زندگی سه قوم و می دانیم که حداقل تا زمان حکیم نباتی علاوه بر جمعیت ترک زبان اقوام تات و ارمنی نیز در این روستا ساکن بودند اما بعدها با غلبه ی زبان ترکی این اقوام از نظرگویش و آیین با ترک زبانان روستا همسان شده یا از آن جا مهاجرت کرده اند. »

حکیم نباتی شاعر و عارف مشهور اشتبینی در قصیده ای با مطلع:

یئنه شوریده کونلوم عاشیق بیر گول عذار اولموش
ائدیب مشق جنون، دیوانه لر تک داغدار اولموش​

بیتی به گویشی تاتی سروده که بر حضور تات زبان ها در اوشتبین صحه می گذارد:

ذونستش چه دوت شعر و نوایم چمی جوقندا
ایزان زون ویل برو خوش ماهرو پالوده وار اولموش​

یعنی:

[یار] دانستش چه بود شعر و نوای همچون قند من
از آن جهت دلبر و خوش ماهرو مانند پالوده شده بود.​


منبع:

- دیوان اشعار ترکی حکیم ابوالقاسم نباتی به تصحیح دکتر حسین محمدزاده صدیق ناشر اختر،تبریز1385
- سایت ارسباران
 
بالا