از پنجره بیرونو نگاه می کنم!
آدما مثل مورچه دور خودشون می چرخن........شایدم لاشخور!
آیا باید بزرگ شد و سیر تکاملی را پیمود ؟ به قعر کابوس بلوغ رفت؟
یا به آسمان کودکی چسبید و آن را رها نکرد؟
آیا بگذاریم رویاهایمان رنگ خاکستری روزمرگی بگیرند یا حرکت عمر را لعنت کرده و
به آرایش کودکیمان بپردازیم؟
تو بگو چه باید کرد!
آدما مثل مورچه دور خودشون می چرخن........شایدم لاشخور!
آیا باید بزرگ شد و سیر تکاملی را پیمود ؟ به قعر کابوس بلوغ رفت؟
یا به آسمان کودکی چسبید و آن را رها نکرد؟
آیا بگذاریم رویاهایمان رنگ خاکستری روزمرگی بگیرند یا حرکت عمر را لعنت کرده و
به آرایش کودکیمان بپردازیم؟
تو بگو چه باید کرد!