تصلب شرائین به حالتی گفته می‌شود كه پلاك‌ها به طور تدریجی در جداره داخلی سرخرگ‌ها تشكیل و باعث تنگی و سفت شدن عروق می‌شوند. موادی كه باعث شكل‌گیری پلاك‌ها در دیواره سرخرگ‌ها می‌شوند شامل مواد چربی، موادزائد سلولی، كلسیم، كلسترول و فیبرین هستند.
فیبرین یكی از مواد لخته كننده موجود در خون است. وقتی رسوبات چربی در دیواره سرخرگ‌های تامین كننده خون مورد نیاز قلب شكل می‌گیرند، بیماری تصلب شرایین یا لخته شدن عروق كرونری تشخیص داده می‌شود. معمولا فرد مبتلا به تصلب شرایین از مشكل خود بی اطلاع است چون این عارضه هیچ علائمی ندارد. در عین حال علائم بارز این عارضه زمانی آشكار می‌شوند كه بیماری به شدت پیشرفت كرده و جریان خون به قلب، محدود می‌شود. در این وضعیت به دلیل آنكه قلب بر اثر مسدود شدن جریان خون، اكسیژن كافی دریافت نمی‌كند مشكلاتی چون درد قفسه سینه یا حمله قلبی بروز می‌كند.
در برخی افراد ممكن است علائم ابتدایی نظیر تنگی نفس، نامنظم شدن ضربان قلب، ضعف، سرگیجه، حالت تهوع یا تعریق زیاد بروز كند.
تاكنون هشت عامل خطرزای اصلی و موثر در ایجاد عارضه تصلب شرائین شناخته شده است. این عوامل شامل افزایش سطح كلسترول بد، استعمال سیگار، فشارخون بالا، چاقی، دیابت، سابقه خانوادگی ابتلا به حمله قلبی یا بیماری‌های قلبی و كرونری تا قبل از سن 55 سالگی، بی تحركی و پایین بودن سطح كلسترول خوب هستند.
همچنین فاكتورهای شناخته شده و خطرزایی كه تاثیر كمتری در بروز تصلب شرائین دارند شامل وجود ذرات ریز كلسترول بد در خون، افزایش غیرعادی سطح لیپوپروتئین A و افزایش سطح هوموسیستین هستند.
زمانی كه این آسیب ناشی از تصلب شرائین به بدن وارد شود، داروها می‌توانند برخی از علائم آن را تسكین دهند اما نمی‌توانند آسیب وارد شده را برطرف كنند. در این وضعیت معمولا انجام جراحی بای‌پس سرخرگ كرونری، آنژیوپلاستی و جایگزینی استنت برای برداشتن پلاك تشكیل شده، ضروری است.
متخصصان علوم پزشكی به این توافق رسیده‌اند كه بهترین راهكار برای پیشگیری از تصلب شرایین، آموزش اولیه است. این آموزش باید از دوران كودكی آغاز شود و تا دوران نوجوانی ادامه یابد تا آموخته‌های آن به عادات سالم در طول زندگی انسان تبدیل شوند. آموزش رژیم غذایی مناسب در سنین پایین به همراه درك اهمیت فعالیت بدنی و ورزش كردن به طور دائمی در كاهش خطر بروز تصلب شرائین تاثیر به سزایی دارد
