این خاکها از مواد مادری جدید تشکیل یافته و تشخیص آنها از روی جوان بودن خاک و فقدان افق های ژنتیکی طبیعی امکان پذیر است. گاهی اوقات افق های ژنتیکی شروع به تشکیل شدن نموده است .به طور کلی آنتی سئل ها از مواد اولیه و خرد شده(رگولیت) عمیق بوجود آمده اندو به استثنای یک لایه شخم احتمالا فاقد سایر افق های ژنتیکی می باشند .برخی از آنتی سول ها دارای افق های پلاگن ایی (آلبیک ) و یا اگریک هستند و برخی از آنها دارای لایه های سنگی سخت در نزدیکی سطح خاک می باشند.
خاکهائی که بر روی رسوبات جدید آبرفتی (آلوویوم) تشکیل یافته اند دارای تکامل پروفیلی بسیار کم بوده و فلوونت نامیده می شوند.تغییر رنگ از افق A به C در بسیاری از این خاکها بسختی محسوس و یا رنگ آن به کلی تغییر نیافته است.در بسیاری از موارد خواص خاک مستقیما از سنگ مادر به ارث می رسد و خاک معمولا لایه لایه می باشد.بافت این خاکها بستگی مستقیم با مقدار و سرعت رسوبگذاری مواد دارد، از این جهت بافت خاک در نزدیکی نهرهاو حاشیه خارجی دشت های سیلابی ریز می باشد.انواع مینرال های موجود در این خاکها تشابه زیادی با مواد رسوبی و سنگ مادر دارد.
سیلابهای متناوب ، مینرالهای تازه را به سطح خاک می افزاید و باعث حاصلخیزی آن میگردد.معمولا این خاکها قبل از اینکه فرصت کافی برای تکامل داشته باشند توسط مواد رسوبی دیگر مدفون گردیده و بدین ترتیب خاک جدیدی بر روی آنها تشکیل می شود.
اکثر خاکهای دنیا که از مواد رسوبی خرد شده و غیر محکم بوجود آمده اند در ابتدای جوانی جزء خاکهای آنتی سول می باشند.عواملی از قبیل شیب های تند که فرسایش در آنها بسرعت انجام میگیرد ، مدت زمان کم و محدود یا انتقال و حرکت مواد (مانند حرکت تپه های شنی ) در تشکیل این گونه خاکها موثر است .تپه های شنی متحرک پیش از استقرار و ایجاد پوشش نباتی در زمره خاکهای انتی سول قرار میگیرند.خاکهای سامنت فراوان ترین خاک ها در تپه های شنی استقرار یافته در نبراسکا می باشند.
گاهی اوقات قطعات کوچکی از خاکهای آنتی سول در قسمتهای شیب دار مزارع و در بین خاکهای اصلی و عمده منطقه تشکیل میگردد.مقدار مواد آلی آنتی سول ها کم است و در برابر افزایش کودها از ته بخوبی عکس العمل نشان میدهد.بساری از این خاکها نیز دارای واکنش خنثی بوده و یا سطح آنها آهکی می باشد.
دو عامل موثر و مهم در تشکیل این گونه خاکها :سختی سنگ بستر و شیب زیاد منطقه است
از این جهت میزان تجزیه و تخریب سنگها کمی بیش از میزان فرسایش و انتقال مواد است.
خاکهای آنتی سول AR(اورتنت ) معمولا در نواحی کوهستان تشکیل میشود.وجود این گونه خاکها حاکی از این نکته است که سطح زمین همواره از خاکهای عمیق پوشیده نبوده و عملیات کشاورزی منجر به تشکیل خاکهای عمیق گردیده اند.به عبارت دیگر خاکهای عمیق و حاصلخیز زمانی انتی سول بودند و در حقیقت آنتی سول ها خاکهای حد فاصل می باشند که به مرور زمان پروفیل های کامل افق های مشخص از آنها تشکیل یافته است.
خاکهائی که بر روی رسوبات جدید آبرفتی (آلوویوم) تشکیل یافته اند دارای تکامل پروفیلی بسیار کم بوده و فلوونت نامیده می شوند.تغییر رنگ از افق A به C در بسیاری از این خاکها بسختی محسوس و یا رنگ آن به کلی تغییر نیافته است.در بسیاری از موارد خواص خاک مستقیما از سنگ مادر به ارث می رسد و خاک معمولا لایه لایه می باشد.بافت این خاکها بستگی مستقیم با مقدار و سرعت رسوبگذاری مواد دارد، از این جهت بافت خاک در نزدیکی نهرهاو حاشیه خارجی دشت های سیلابی ریز می باشد.انواع مینرال های موجود در این خاکها تشابه زیادی با مواد رسوبی و سنگ مادر دارد.
سیلابهای متناوب ، مینرالهای تازه را به سطح خاک می افزاید و باعث حاصلخیزی آن میگردد.معمولا این خاکها قبل از اینکه فرصت کافی برای تکامل داشته باشند توسط مواد رسوبی دیگر مدفون گردیده و بدین ترتیب خاک جدیدی بر روی آنها تشکیل می شود.
اکثر خاکهای دنیا که از مواد رسوبی خرد شده و غیر محکم بوجود آمده اند در ابتدای جوانی جزء خاکهای آنتی سول می باشند.عواملی از قبیل شیب های تند که فرسایش در آنها بسرعت انجام میگیرد ، مدت زمان کم و محدود یا انتقال و حرکت مواد (مانند حرکت تپه های شنی ) در تشکیل این گونه خاکها موثر است .تپه های شنی متحرک پیش از استقرار و ایجاد پوشش نباتی در زمره خاکهای انتی سول قرار میگیرند.خاکهای سامنت فراوان ترین خاک ها در تپه های شنی استقرار یافته در نبراسکا می باشند.
گاهی اوقات قطعات کوچکی از خاکهای آنتی سول در قسمتهای شیب دار مزارع و در بین خاکهای اصلی و عمده منطقه تشکیل میگردد.مقدار مواد آلی آنتی سول ها کم است و در برابر افزایش کودها از ته بخوبی عکس العمل نشان میدهد.بساری از این خاکها نیز دارای واکنش خنثی بوده و یا سطح آنها آهکی می باشد.
دو عامل موثر و مهم در تشکیل این گونه خاکها :سختی سنگ بستر و شیب زیاد منطقه است
از این جهت میزان تجزیه و تخریب سنگها کمی بیش از میزان فرسایش و انتقال مواد است.
خاکهای آنتی سول AR(اورتنت ) معمولا در نواحی کوهستان تشکیل میشود.وجود این گونه خاکها حاکی از این نکته است که سطح زمین همواره از خاکهای عمیق پوشیده نبوده و عملیات کشاورزی منجر به تشکیل خاکهای عمیق گردیده اند.به عبارت دیگر خاکهای عمیق و حاصلخیز زمانی انتی سول بودند و در حقیقت آنتی سول ها خاکهای حد فاصل می باشند که به مرور زمان پروفیل های کامل افق های مشخص از آنها تشکیل یافته است.