آزمايش ميكروسكوپي نمونه هاي مدفوع

[smn_mrkz]

معمولا آزمايش ميكروسكوپي نمونه هاي مدفوع متشكل از سه مرحله جداگانه شامل :

تهيه گسترش مستقيم

روشهاي تغليظ نمونه

روشهاي رنگ آميزي دائمي مي باشد كه به تدريج روشهاي استاندارد مراحل فوق براي همكاران ارسال مي گردد .

الف ـ تهيه گسترش مستقيم ( مرطوب )
گسترش مستقيم را مي توان در كوتاهترين مدت و با حداقل امكانات تهيه نمود.
در صورت مثبت بودن آن از نظر وجود انگل ، مي توان يك گزارش اوليه سريع به پزشك ارائه داد و گزارش نهايي را موكول به انجام آزمايش با استفاده از روشهاي تلغيظ و رنگ آميزي دائمي نمود.
در آزمايش مستقيم به علت برداشت حجم بسيار كمي از مدفوع، امكان دستيابي به انگل خيلي كم است. همچنين در صورت يافتن انگل، به علت اينكه بعضي از تك ياخته ها خيلي كوچك مي‌باشند به سختي مي توان در گسترش مستقيم نوع آنها را تعيين نمود .

اهداف تهيه گسترش مستقيم شامل :
۱. ارزيابي ميزان آلودگي بيمار
۲. تشخيص سريع نمونه هايي كه آلودگي شديد دارند
۳. بررسي حركت ارگانيسم مي باشد

اين روش آماده سازي بايد بر روي نمونه هاي تازه مدفوع كه در يخچال نگهداري نشده و يا با مواد نگهدارنده مخلوط نگرديده است، انجام گيرد. در اين روش ، مراحل مختلف زندگي اغلب انگلهاي روده اي ( تروفوزوئيت، كيست ، لارو و تخم )، اووسيست كوكسيدياها، اجسام كروماتوئيد موجود در كيست و حركت تروفوزوئيت ها را مي توان تشخيص داد.
در مورد نمونه هاي تازه اي كه در ماده نگهدارنده قرار داده نشده اند، محلول ۸۵% كلرورسديم در آب و يا محلول يد به عنوان رقيق كننده استفاده مي شود. براي نمونه هاي نگهداري شده در فرمالين و يا مواد نگهدارنده ديگر، مواد نگهدارنده نقش رقيق كننده را نيز ايفا مي كنند.
بايد توجه نمود كه يد و مواد نگهدارنده مانند فرمالين باعث كشته شدن ارگانيسم شده و حركت آن را نمي توان بررسي نمود.
تهيه گسترش مستقيم با محلول يد باعث مي شود كه هسته و بيشتر عناصر داخل كيستهاي انگل مشخص گردند. معمولا در اين گونه آماده سازي ، تروفوزوئيت ها شكل طبيعي خود را از دست مي دهند. تخم كرمها و لاروها قابل شناسايي هستند اما بعضا جزئيات داخلي آنها نامشخص مي شود براي تشخيص اوليه اووسيست كريپتوسپوريديوم تهيه نمونه با محلول يد پيشنهاد مي گردد، زيرا معمولا اووسيستها يد را جذب نكرده و شفاف مي مانند ( بر خلاف مخمرها و ديگر عناصر مدفوع كه
رنگ زرد يد را جذب مي نمايند ) اما به هر حال بايد تشخيص قطعي كريپتوسپوريديوم با رنگ آميزيهاي اختصاصي و يا استفاده از كيت داراي آنتي بادي منوكلونال اختصاصي انجام گيرد .
اووسيست ايزوسپورابلي نيز ميتواند در گسترش مستقيم ديده شود . اسپورهاي ميكروسپوريديا آنقدر كوچك هستند كه ممكن است با ذره هاي كوچك موجود در محيط اشتباه شوند ، بنابر اين در گسترش مستقيم ممكن است تشخيص صحيح داده نشوند.
در امتحان ميكروسكوپي نمونه مدفوع ممكن است عناصر زير ديده شوند :
۱. ترفوزوئيت و كيست تك ياخته هاي روده اي
۲. اووسيست كوكسيد يا و اسپورهاي ميكرسپوريديا كه تشخيص اين اسپورها از ذره هاي كوچك موجود در محيط مشكل است .
۳. تخم كرمها و لاروها
۴. گلبولهاي قرمز كه ممكن است دليل زخم يا عوامل ديگر خونريزي دهنده باشد .
۵. گلبولهاي سفيد مخصوصا نوتروفيلها كه ممكن است دليل التهاب باشد .
۶. ائوزينوفيلها كه معمولا دليل وجود يك پاسخ ايمني است ( كه ممكن است در ارتباط با وجود عفونتهاي انگلي و يا علل ديگر باشد ) .
۷. ماكروفاژها كه ممكن است به دليل حضور عفونتهاي باكتريايي يا انگلي باشد .
۸. كريستالهاي شاركوت ليدن كه بقاياي ائوزينوفيلهاي تخريب شده است (ممكن است در ارتباط با وجود عفونتهاي انگلي و يا علل ديگر باشد ) .
۹. قارچها ( انواع كانديدا ) و مخمرهاي ديگر و يا قارچهاي شبه مخمر .
۱۰. سلولهاي گياهي ، دانه هاي گرده و اسپورهاي قارچها كه ممكن است شبيه تخم كرمها، كيست تك ياخته ها و اووسيست كوكسيديا و اسپورهاي ميكروسپوريديا باشد .
۱۱. فيبر يا ريشه گياهان و يا موي حيوانات كه ممكن است شبيه لارو كرمها باشد .

تهيه محلول سرم فيزيولوژي :
۱. ۸۵ /۰ گرم كلروسديم (Nacl ) را در ۱۰۰ ميلي ليتر آب مقطر به خوبي حل كنيد .
به ميزان ۱۰ ميلي ليتر به داخل ۱۰ لوله در پيچ دار بريزيد . لوله ها را در دماي c۱۲۱به مدت ۱۵ دقيقه اتوكلاو نمائيد و بعد از سردشدن در يخچالc۴ نگهداري كنيد . ( در صورت در دسترس نبودن لوله در پيچ دار پس از استريل نمودن مي توان ، جهت جلوگيري از تبخير محلول در لوله را با پارافيلم كاملا ببنديد ) روي برچسب لوله نام محلول و تاريخ انقضا آن را به مدت حداكثر يك سال بعد از تاريخ ساخت بنويسيد .
تهيه محلول iodine‘Anton’D
مواد لازم :
۱.يدور پتاسيم (Potassuim iodide = k۱) يک گرم
۲. كريستال يد پودر شده ( Iodine crystals )پنج گرم
۳. آب مقطر تا ۱۰۰ ميلي ليتر

يدور پتاسيم و كريستالهاي يد را در آب مقطر حل كنيد . ( مقدار اضافي كريستالهاي حل نشده يد در ته ظرف باقي مي ماند كه به دليل وجود اين كريستالها، محلول ذخيره در مدت زمان طولاني، داراي كيفيت مطلوب مي باشد بنابراين محلول را صاف ننمائيد.)
محلول فوق را در شيشه قهوه اي رنگ ريخته و در محل تاريك، در حرارت اطاق نگهداري نمائيد. اين محلول جهت استفاده فوري بكار مي رود، بنابراين مقداري از آن را به عنوان محلول كاري در دسترس قرار دهيد. رنگ محلول كاري بايد شبيه چاي پر رنگ باشد و چنانچه در مدت ۱۴ـ۱۰ روز رنگ آن روشن تر گردد، بايد دور ريخته شود.
روي برچسب شيشه محتوي محلول ذخيره، نام محلول و تاريخ انقضاي آن را به مدت حداكثر يكسال بعد از تاريخ ساخت بنويسيد.

تهيه محلول لوگل ( Lugols iodine )
مواد لازم :
۱. يدور پتاسيم ۱۰ گرم،
۲. كريستال يد پودر نشده ۵ گرم،
۳. آب مقطر ۱۰۰ ميلي متر
( مراحل اشاره شده در مورد تهيه محلول يد و اين محلول مشابه است )

جهت ساخت محلول كاري از محلول ذخيره به نسبت ۱:۵ آن را با آب مقطر رقيق نموده و داخل شيشه قهوه اي رنگ ( قطره چكان ) نگهداري مي نمائيم.

 

[smn_mrkz]

تهيه رنگ متيلن بلوي با فره ( گسترش مستقيم )
(Nairs BufferedMethylene blue stain Direct smear)
اين روش آماده سازي گسترش مستقيم جهت مشخص نمودن جزئيات هسته تروفوزوئيتها و افتراق آنها از ماكروفاژها بكار مي رود، بويژه زماني كه از محلول با PH پائين استفاده شود كه سبب نفوذ هر چه بيشتر رنگ به داخل ارگانيسم مي گردد.
بعد از ۵ تا ۱۰ دقيقه سيتوپلاسم به رنگ آبي كمرنگ و هسته به رنگ آبي بسيار پر رنگ ديده مي شود گسترشها بايد در مدت ۳۰ دقيقه مورد بررسي قرارگيرند.
روش كار
۱. تهيه محلول ذخيره A

۵۵/۱۱ ميلي ليتر از اسيد استيك (CH۳COOH) را با آب مقطر به حجم ۱۰۰۰ ميلي ليتر مي رسانيم .

• تهيه محلول ذخيره B

۴/۱۶ گرم استات سديم بدون آب (Nac۲ H۳O۲ ) و يا ۲/۲۷ گرم استات سديم با ۳ ملكول آب (NaC HO ۳HO) را در آب مقطر حل نموده و حجم نهائي را به ۱۰۰ ميلي ليتر مي رسانيم:

طبق جدول زير محلول B, A را مخلوط نموده و با آب مقطر به حجم ۱۰ ميلي ليتر مي رسانيم :

PH ​

محلول ذخيره A( ميلي ليتر ) ​

محلول ذخيرهB ( ميلي ليتر ) ​

۲/۶​

۴۶/۲​

۲/۷​

۲/۸​

۴۴​

۶​

۴​

۴۱​

۹​

۴/۲​

۳۶/۸​

۱۲/۲​

۴/۴​

۳۰/۵​

۱۹/۵​

۴/۶​

۲۵/۵​

۲۴/۵​

۰۶/۰ گرم ( ۶۰ ميلي گرم ) پودر ميتلن بلو را به ۱۰۰ ميلي ليتر از محلول بافر اضافه كرده و كاملا حل مي نمائيم. معمولا استفاده از بافر استات با ۶/۳PH = بهترين نتيجه را ايجاد مي كند.

روش انجام آزمايش مستقيم :
۱. يك قطره سرم فيزيولوژي ۸۵/۰% را در طرف چپ و يك قطره از محلول لوگل را در طرف راست لام قرار مي دهيم.
۲. مقدار خيلي كمي از مدفوع ( به اندازه ۲ ميلي گرم و يا در حدي كه فقط نوك يك اپليكاتور را به داخل نمونه فرو كنيم ) را در سرم فيزيولوژي به حالت يكنواخت در مي آوريم. اگر بيشتر از اين مقدار برداشت شود، گسترش غليظ شده و يافتن انگل مشكل مي شود. و چنانچه مقدار كمتري از نمونه برداشته شود، گسترش رقيق شده و احتمال مشاهده انگل كم مي شود.
عمل فوق را به وسيله اپليكاتور ديگري با محلول لوگل انجام مي دهيم. مي توان يك قطره از محلول متيلن بلوي بافره را نيز بر روي لام ديگري قرارداد و به طريق فوق نمونه مدفوع را در آن به حالت يكنواخت در آورد.

جهت بررسي نمونه هاي فوق يك لامل (mm) ۲۲×۲۲ بر روي نمونه تهيه شده قرار مي دهيم .
ترجيحا مي توان نمونه هاي تهيه شده در سرم فيزيو لوژي و يد را بر روي لامهاي جداگانه اي قرار داد كه در اين صورت امكان جاري شدن مايع بر روي ميكروسكوپ كاهش مي يابد .
اگر نمونه آبكي يا موكوئيدي باشد ، نمونه برداري بوسيله اپليكاتور مشكل است ، لذا از دو اپليكاتور به كمك هم طوري استفاده كنيد كه حالت يك قاشقك را ايجاد نمايد .
جهت بررسي گسترش ابتدا با عدسي با بزرگنمايي كم (۱۰× ) تمام قسمتهاي گسترش (لامل ) رابررسي مي كنيم . اگر مورد مشكوكي مشاهده گرديد از عدسي با بزرگنمايي (۴۰ × ) براي بررسي جزئيات استفاده مي نماييم . حتي در مواردي كه مورد مشكوكي مشاهده نگرديد ، حداقل يك سوم لامل بايد با عدسي با بزرگنمايي (۴۰ × ) مورد بررسي مجدد قرار گيرد .
معمولا تك ياخته ها نور را منعكس مي كنند و چون اين گونه ارگانيسمها كمرنگ ميباشند ، مي توانند نور را ازخود عبور دهند و مشاهده آنها مشكل گردد ، بنابراين بايد با نور كم گسترشها را بررسي نمود .
زمانيكه نور زياد باشد بيشتر ارگانيسمها به خوبي مشاهده نمي شوند ( تجربه نويسنده : بخصوص در زمانيكه نمونه محتوي اووسيست ايزوسپورابلي باشد ) .
بهتر است عمل كاهش نور را به جاي پايين آوردن كندانسور با بستن ديافراگم انجام دهيد . ميزان نور بايد به نحوي تنظيم شود كه عناصر سلولي موجود در مدفوع بخصوص كيست تك ياخته ها بتوانند نور را منعكس كنند.
اگر اطراف لامل كاملا با پارافين مذاب مسدود شده باشد ، مي توان با استفاده از عدسي روغني ( بزرگنمايي ۱۰۰ × ) آن را بررسي نمود . ترجيحا در اين موارد استفاده لامل ضخيم توصيه ميشود .
در صورت استفاده از محلول غليظ يد عناصر داخل مدفوع به يكديگر چسبيده و سبب كاهش انكسار ، عبور نور از ارگانيسم و اشكال در تشخيص مي گردد و چنانچه محلول رقيق يد مورد استفاده قرار گيرد ، عناصر داخل ارگانيسم به خوبي رنگ نمي گيرند . استفاده از محلول لوگلي كه در رنگ آميزي باكتريها استفاده مي شود ، به دليل غلظت آن جهت رنگ آميزي انگلها توصيه نمي گردد .
چنانچه در بررسي گسترش ، حركت تروفوزوئيت كم شده باشد ، مي توان با قرار دادن يك سكه كوچك گرم شده در كنار گسترش ، حركت آن را تحريك نمود . همچنين با فشار روي لامل نيز مي توان باعث حركت مايع و تحريك تروفوزوئيت جهت حركت نمودن گرديد.
گزارش نتايج :
مثالهايي از گزارش نتيجه مثبت مدفوع ، شامل موارد زير مي باشد :

۱. Giardia lambliatrophozites present
۲. Entamoeba colicysts present
۳. Ascarislumbricoides eggs present
۴. Strongyloidesstercoralis larva present
۵. Isospora bellioocysts present

همه عناصر و سلولهاي موجود در نمونه مدفوع نيز بايد تشخيص داده شده و گزارش گردند مانند:
Moderate charcot _ ledencrystals present.
Few red blood cells ( RBCS ) present.

 

[smn_mrkz]

نمونه گيري ادرار براي تشخيص مواد مخدر

نمونه گيري ادرار براي تشخيص مواد مخدر

مرحله نمونه گيري ادرار براي تشخيص مواد مخدر از اهميت زيادي برخوردار است و نكات زير در ارتباط با آن بايد مورد توجه قرار گيرد :

​

محل نمونه گيري بايد تميز بوده و از نور كافي برخوردار باشد. مكاني مناسب و مستحكم و اختصاص يافته براي نمونه گيري باشد.
تعداد كاركنان مورد نياز و همچنين تعداد افرادي كه بعنوان نمونه گير بايد حضور داشته باشند مشخص شود.
تمام امكاناتي كه براي نمونه گيري مورد نياز است مانند ظروف مخصوص نمونه گيري و … درخواست و تهيه گردد.
به منظور تشخيص هويت فرد نمونه دهنده، عكس و كارت شناسايي و يا گواهي نامه از او بخواهيد. اگر شخص مراجعه كننده به منظور تعيين هويت خود كارت شناسايي همراه نداشته باشد از اداره و يا مركزي كه هويت او را مشخص كرده و يا اعزام شده است تعيين هويت شود.
برگه درخواست بايد از طرف قوه قضائيه، نهاد، نيروي انتظامي، منحصر، اداره، شركت و … صادر گرديده و عكس متقاضي مهمور به مهر درخواست كننده باشد.
نمونه گيري حضوري
در اين نوع نمونه گيري شخص نمونه دهنده در حضور فرد تعيين شده توسط آزمايشگاه يا تحت مراقبت كاركنان، اقدام به نمونه گيري ادرار و

​

تحويل آن مي نمايد. عملي ترين راه براي جلوگيري از تقلبها، نمونه گيري حضوري ادرار است. اين نوع نمونه گيري معمولاً بعنوان مداخله در امور شخصي ديگران جلوه مي كند و فقط در مكانها و در مورد اشخاصي كه احتمال تقلب وجود دارد، اجرا ميشود
در نمونه گيري حضوري بايد مراحل زير رعايت شود:
نمونه دهنده بايد زير نظر مستقيم نمونه گير باشد.
فرد نمونه دهنده به محل نمونه گيري هدايت مي شود. (فرد ناظر و فرد نمونه دهنده از نظر جنسيت يكسان باشند).
نمونه دهنده دستهايش را با آب كافي بشويد و خشك كند (به منظور رفع آلودگي احتمالي دست به موادي كه براي تقلب بكار مي رود).
به فرد مورد آزمايش ظرف نمونه گيري شيشه اي يا پلاستيكي داده شود.
نمونه گير بايد مطمئن شود كه نمونه مستقيماً از فرد مورد آزمايش داخل ظرف نمونه گيري ريخته شود.
نمونه، از نمونه دهنده تحويل گرفته شده و بلافاصله در مكاني كه امكان جابجا شدن آن وجود نداشته باشد قرار گيرد.
مدرك يا علامتي مبني بر اينكه نمونه گيري حضوري انجام شده است بر روي برگه درخواست قيد شود. مثلاً برگه درخواست توسط نمونه گير امضاء شود يا جمله «نمونه اخذ شد» و تاريخ نمونه گيري نوشته شود.
توصيه مي شود افرادي كه بعنوان ناظر بر نمونه گيري انتخاب مي شوند، افرادي آگاه، هوشيار و امين بوده و موافق با هدفها و تصميمهاي آزمايشگاه باشند.
نمونه گيري غير حضوري
موارد زير در نمونه گيري غيرحضوري رعايت مي شوند :
از نمونه دهنده تقاضا شود وسايلي را كه براي نمونه گيري نياز ندارد (مثل ژاكت، كت و …) همچنين وسايل شخصي مثل كيف پول، مدارك همراه و … را تحويل دهد و سپس در پايان مرحله نمونه گيري تحويل بگيرد.
نمونه دهنده بايد دستهايش را با آب بشويد و خشك كند.
ظرف نمونه گيري ادرار را به فرد مورد آزمايش بدهيد و از او در محل نمونه گيري نمونه بخواهيد.
موادي از قبيل صابون مايع و يا هر چيز ديگري كه امكان دارد به نمونه ادرار اضافه گردد از دسترس دور شود.
فرد نمونه گير خارج از محل نمونه گيري بماند و شخص نمونه دهنده وارد محل نمونه گيري شود.
به نمونه دهنده روش صحيح تهيه نمونه و روشهاي نادرست نمونه گيري شفاهاً تذكر داده شود و يا بصورت يادداشت در مكان مناسب و در معرض ديد مراجعين نصب گردد.
نمونه از نمونه دهنده توسط نمونه گير تحويل گرفته شود.
اگر فرد مورد آزمايش قادر به تهيه نمونه ادرار نباشد، با آشاميدن آب تحول نمونه تسهيل ميگردد.
بعد از نمونه گيري
پس از تحويل نمونه (نمونه گير حضوري و غيرحضوري) نمونه گير بايد موارد زير را رعايت نمايد :
مطمئن شود كه مقدار نمونه كافي است. اگر كمتر از حد مورد نياز باشد، مقدار بيشتري نمونه در يك ظرف جداگانه از فرد نمونه دهنده درخواست نمايد.
دماي نمونه اندازه گيري و ثبت شود. اين عمل حداكثر تا ۴ دقيقه بعد از لحظه نمونه گيري انجام شود. دماي نمونه در اين حالت بايد بين ۳۷ – ۳۳ درجه سانتيگراد باشد. اگر نمونه گيري حضوري نباشد و نمونه دهنده بدون مراقبت نمونه دهنده اقدام به تهيه نمونه نمايد، اندازه گيري دماي نمونه ادرار مؤثرترين راه براي تشخيص رقيق سازي نمونه و تقلب مي باشد. اگر دماي نمونه خارج از اين محدوده باشد، بايد نمونه ديگري اخذ شود. در چنين مواردي نمونه دوم بصورت حضوري گرفته خواهد شد زيرا دليل قابل قبولي براي اين امر وجود دارد. دماسنجهايي كه براي اين امر استفاده ميشوند بايد حساس باشند و سريعاً به تغيير دما پاسخ دهند (مانند دماسنجهاي ديجيتال).
رنگ، شفافيت، pH و وزن مخصوص نمونه بررسي شود. اگر نمونه اي مشكوك به تقلب است دوباره نمونه گيري شود (در اين نوبت زير نظر مستقيم). نمونه هايي با غلظت كراتي نين كمتر از mg/dl ۲۰ بايد بعنوان نمونه مشكوك در نظر گرفته شوند. وزن مخصوص نمونه ادرار بايد در محدود gr/ml ۰۴/۱ – ۰۰۲/۱ باشد و پائين تر از اين محدوده قابل قبول نيست. PH نمونه ادرار نيز در حد ۵/۸ ـ ۵/۴ قابل قبول است. (۲)
مواداضافي مثل مواد نگهدارنده به نمونه اضافه نشود.
نمونه ها تا قبل از تحويل به آزمايشگاه زير نظر نمونه گير باشد و از آن مراقبت بعمل آورد.
نمونه مهر و موم شده (منظور از مهر و موم شدن، نگهداري نمونه به روش مناسب است بطوريكه دسترسي به نمونه ادرار تا مرحله آزمايش امكانپذير نباشد). نمونه گير و نمونه دهنده برگه درخواست را امضا نمايند. اين امضاء نشان مي دهد كه نمونه مربوط به شخص نمونه دهنده است.
بر روي نمونه ها برچسب چسبانيده شود. برچسب بايد داراي نام و يا كد مشخص كننده فرد آزمايش شونده و همچنين تاريخ، زمان نمونه گيري و حجم تقريبي نمونه باشد. برچسبها با رنگ روشن و مقاوم در برابر رطوبت انتخاب شوند و تمام اطلاعات بصورت خوانا بر روي آنها درج شود.
تمام اطلاعات مربوط به هويت نمونه، بر روي برگه مخصوص آزمايش نيز ثبت شود.
هر كدام از نمونه ها بايد به دو قسمت تقسيم شوند. يك بخش آزمايش شود و بخش ديگر (در فريزر قفل دار) نگهداري گردد. اگر نتيجه آزمايش مثبت شود، قسمت دوم نمونه نيز به منظور دقت بيشتر با روشهاي تأئيدي آزمايش مي گردد. چنانچه براي بخش اول نمونه اشكالي بوجود آمد، مثلاً از داخل ظرف به بيرون ريخته شود، مي توان از بخش دوم نمونه استفاده نمود.
براي نگهداري نمونه ها تا پنج روز كاري فريزر با دماي منهاي ۵ درجه سانتيگراد كافي است ولي براي مدت طولاني تر از دماي منهاي ۲۰ درجه سانتيگراد و يا كمتر استفاده ميشود، زيرا در اين دما نمونه هاي ادرار تا هنگام آزمايش در روز يا روزهاي بعد پايدار مانده و تغيير نمونه و غلظت مواد موجود در آن به حداقل مي رسد. (۱ و ۳)
جنس ظروف نگهداري نمونه بسته به نوع ماده مورد آزمايش در ادرار متفاوت است. مثلاً نمونه ادراري را كه براي تشخيص حشيش آزمايش ميشود، نبايد در ظروف شيشه اي تهيه و نگهداري نمود، زيرا مهمترين متابوليت حشيش (THC-COOH) جذب سطحي شيشه خواهد شد، و يا نمونه ادرار كه براي تشخيص LSD آزمايش ميشود، نبايد در ظروف شيشه اي كه اسيد شور (Acid Wash) شده است تهيه و نگهداري گردد. همچنين بايد نمونه دور از نور و حرارت نگهداري شود. (۱) در مورد نمونه هاي ادراري كه براي تشخيص مرفين و كدئين آزمايش ميگردند، تهيه و نگهداري در ظروف پلاستيكي در دماي منهاي ۲۰ درجه سانتيگراد بلامانع است (۳).