رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
vajiheh.kh
عضو جدید
مرگ بر احساسم که تنها گناهم احساسم است، نفرین بر این احساس!!
عشق را چگونه می شود نوشت ؟
در گذر ِ این لحظات ِ پـُـر شتاب ِ شبانه
که به غفلت آن سوال ِ بی جواب گذشت ،
دیگر حتی فرصت ِ دروغ هم برایم باقی نمانده است
وگرنه چشمانم را می بستم
و به آوازی گوش می دادم ،
که در آن دلی می خواند :
من تو را ،
او را ،
کسی را دوست می دارم !
در گذر ِ این لحظات ِ پـُـر شتاب ِ شبانه
که به غفلت آن سوال ِ بی جواب گذشت ،
دیگر حتی فرصت ِ دروغ هم برایم باقی نمانده است
وگرنه چشمانم را می بستم
و به آوازی گوش می دادم ،
که در آن دلی می خواند :
من تو را ،
او را ،
کسی را دوست می دارم !
این روزها
جاي خالي " تـو " را با عروسکي پر مي کنم
همانند توست
مرا " دوست ندارد "
احساس ندارد !
اما هر چه هست " دل شـکـســتـن " بلد نيست
جاي خالي " تـو " را با عروسکي پر مي کنم
همانند توست
مرا " دوست ندارد "
احساس ندارد !
اما هر چه هست " دل شـکـســتـن " بلد نيست
برای ماندنش به خداالتماس کردم از خدا خواستم از حمایت ما رو بر نگرداند که من بی او هیچمنیمه شب ها برایش دعا کردم اه کشیدم ولی او رفت و خدا گریه هایم را نشنیدو ندید و دعا هایم را نشنید و مورد اجابت قرار ندادو او را برد و ان زمانبود که من از همه و هر چه داشتم بریدم و های های گریستم و او رفت و من فقطناظر رفتن او بودم رفتنی که هیچ امیدی به بازگشت ان ندارم ونخواهم داشت وامروز من او را برای همیشه از دست داده ام نه می توانم او را حس کنم و نهدر آغوش بگیرم او رفت گر چه برایم همیشه ماندگار است
به من تکیه کن تکیه کن تکیه کن که خاصیت عشق را میشناسم
به من تکیه کن مثه شبنم به برگ
تو را بهتر از برگ ها میشناسم
به من شک نکن شک نکن شک نکن
که من صحت اعتماد توام
لطیفی تو تکرار ابریشمی
که وقت سرودن به یاد توام
تو از اوج فواره ها آمدی
تو با یک قبیله صدا آمدی
تو از عطر نارنج زاران خورشید
تو از قله ها از هوا آمدی
تو را روی گلبرگ ها مینویسم
در آغاز در ابتدا مینویسم
در آغاز دفتر چه مشق هایم
تو را گرچه من بود ما مینویسم
مریم عباس زاده
رمان: رقص در خاطره
به من تکیه کن مثه شبنم به برگ
تو را بهتر از برگ ها میشناسم
به من شک نکن شک نکن شک نکن
که من صحت اعتماد توام
لطیفی تو تکرار ابریشمی
که وقت سرودن به یاد توام
تو از اوج فواره ها آمدی
تو با یک قبیله صدا آمدی
تو از عطر نارنج زاران خورشید
تو از قله ها از هوا آمدی
تو را روی گلبرگ ها مینویسم
در آغاز در ابتدا مینویسم
در آغاز دفتر چه مشق هایم
تو را گرچه من بود ما مینویسم
مریم عباس زاده
رمان: رقص در خاطره
سراب رد پای تو کجای جاده پیدا شد
کجا دستاتو گم کردم که پایان من اینجا شد ؟
کجای قصه خوابیدی که من تو گریه بیدارم
که هر شب حرم دستاتو به آغوشم بدهکارم
تو با دلتنگیای من تو با این جاده همدستی
تظاهر کن ازم دوری تظاهر می کنم هستی
تو آهنگ سکوت تو به دنبال یه تسکینم
صدایی تو جهانم نیست فقط تصویر می بینم
یه حسی از تو در من هست که می دونم تو رو دارم
واسه برگشتنت هر شب درارو باز میذارم
سراب رد پای تو کجای جاده پیدا شد
کجا دستاتو گم کردم که پایان من اینجا شد ؟
کجای قصه خوابیدی که من تو گریه بیدارم
که هر شب حرم دستاتو به آغوشم بدهکارم
تو با دلتنگیای من تو با این جاده همدستی
تظاهر کن ازم دوری تظاهر می کنم هستی
کجا دستاتو گم کردم که پایان من اینجا شد ؟
کجای قصه خوابیدی که من تو گریه بیدارم
که هر شب حرم دستاتو به آغوشم بدهکارم
تو با دلتنگیای من تو با این جاده همدستی
تظاهر کن ازم دوری تظاهر می کنم هستی
تو آهنگ سکوت تو به دنبال یه تسکینم
صدایی تو جهانم نیست فقط تصویر می بینم
یه حسی از تو در من هست که می دونم تو رو دارم
واسه برگشتنت هر شب درارو باز میذارم
سراب رد پای تو کجای جاده پیدا شد
کجا دستاتو گم کردم که پایان من اینجا شد ؟
کجای قصه خوابیدی که من تو گریه بیدارم
که هر شب حرم دستاتو به آغوشم بدهکارم
تو با دلتنگیای من تو با این جاده همدستی
تظاهر کن ازم دوری تظاهر می کنم هستی
خداحافظ
خداحافظ
خداحافظ گل لادن، تموم عاشقا باختن
ببين هم گريه هام از عشق، چه زندوني برام ساختن
خداحافظ گل پونه، گل تنهاي بي خونه
لالايي ها ديگه خوابي، به چشمونم نمي شونه
يكي با چشماي نازش، دل كوچيكمو لرزوند
يكي با دست ناپاكش، گلاي باغچمو سوزوند
تو اين شب هاي تو در تو، خداحافظ گل شب بو
هنوز آوار تنهايي، داره مي باره از هر سو
خداحافظ گل مريم، گل مظلوم پر دردم
نشد با اين تن زخمي، به آغوش تو برگردم
نشد تا بغض چشماتو، به خواب قصه بسپارم
از اين فصل سكوت و شب، غم بارونو بردارم
نمي دوني چه دلتنگم، از اين خواب زمستوني
تو كه بيدار بيداري، بگو از شب چي مي دوني ؟
تو اين روياي سر در گم، خداحافظ گل گندم
تو هم بازيچه اي بودي، تو دست سرد اين مردم
خداحافظ گل پونه، كه باروني نمي تونه،
...طلسم بغضو برداره، از اين پاييز ديوونه
خداحافظ .....!
خداحافظ همين حالا، همين حالا که من تنهام
خداحافظ به شرطی که، بفهمی تر شده چشمام
خداحافظ کمی غمگين، به ياد اون همه ترديد
به ياد آسمونی که، منو از چشم تو ميديد
اگه گفتم خداحافظ، نه اينکه رفتنت ساده اس
نه اينکه ميشه باور کرد، دوباره آخر جاده اس
خداحافظ ، واسه اينکه، نبندی دل به رؤيا ها
بدونی بی تو و با تو، همينه رسم اين دنيا
خداحافظ ،خداحافظ ،
خداحافظ
خداحافظ گل لادن، تموم عاشقا باختن
ببين هم گريه هام از عشق، چه زندوني برام ساختن
خداحافظ گل پونه، گل تنهاي بي خونه
لالايي ها ديگه خوابي، به چشمونم نمي شونه
يكي با چشماي نازش، دل كوچيكمو لرزوند
يكي با دست ناپاكش، گلاي باغچمو سوزوند
تو اين شب هاي تو در تو، خداحافظ گل شب بو
هنوز آوار تنهايي، داره مي باره از هر سو
خداحافظ گل مريم، گل مظلوم پر دردم
نشد با اين تن زخمي، به آغوش تو برگردم
نشد تا بغض چشماتو، به خواب قصه بسپارم
از اين فصل سكوت و شب، غم بارونو بردارم
نمي دوني چه دلتنگم، از اين خواب زمستوني
تو كه بيدار بيداري، بگو از شب چي مي دوني ؟
تو اين روياي سر در گم، خداحافظ گل گندم
تو هم بازيچه اي بودي، تو دست سرد اين مردم
خداحافظ گل پونه، كه باروني نمي تونه،
...طلسم بغضو برداره، از اين پاييز ديوونه
خداحافظ .....!
خداحافظ همين حالا، همين حالا که من تنهام
خداحافظ به شرطی که، بفهمی تر شده چشمام
خداحافظ کمی غمگين، به ياد اون همه ترديد
به ياد آسمونی که، منو از چشم تو ميديد
اگه گفتم خداحافظ، نه اينکه رفتنت ساده اس
نه اينکه ميشه باور کرد، دوباره آخر جاده اس
خداحافظ ، واسه اينکه، نبندی دل به رؤيا ها
بدونی بی تو و با تو، همينه رسم اين دنيا
خداحافظ ،خداحافظ ،
خدا حافظ بروعشقم برو که وقت پروازه
برو که دیدن اشکات منو به گریه میندازه
نگاه کن آخر راهم نگاه کن آخر جادست
نمیشه بعد تو بوسید نمیشه بعد تو دل بست
منو تنها بذار اینجا تو این روزای بی لبخند
که باید بی تو پرپرشه که باید از نگات دل کند
حلالم کن اگه میری اگه دوری اگه دورم
اگه با گریه میخندم حلالم کن که مجبورم
نگو عادت کنم بی تو که میدونی نمیتونم
که میدونی نفسهامو به دیدار تو مدیونم
فدای عطر آغوشت برو که وقت پروازه
برو که بدرقه داره منو به گریه میندازه
برو عشقم خداحافظ برو تو گریه حلالم کن
خداحافظ برو اما عزیز من حلالم کن
[FONT="]روشهـای کهنـه آدم کشـی را کنار بـگذاریـد[/FONT][FONT="] ![/FONT]
[FONT="]بــرای کشتنم کـافـی ست[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]نـگوید دوستت دارم[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]یــا دیـر بـگویـد[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]یــــا بــد بگویـد[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]آنوقت خــودم میمیرم[/FONT][FONT="]...[/FONT]
[FONT="]بــی دیـه[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]بـی قصاص[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
زحمت نمیدهـم
[FONT="]بــرای کشتنم کـافـی ست[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]نـگوید دوستت دارم[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]یــا دیـر بـگویـد[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]یــــا بــد بگویـد[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]آنوقت خــودم میمیرم[/FONT][FONT="]...[/FONT]
[FONT="]بــی دیـه[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
[FONT="]بـی قصاص[/FONT][FONT="] ...[/FONT]
زحمت نمیدهـم
[h=2][/h]
رفیقان یک به یک رفتند مرا با خود رها کردند
همه خود درد من بودند گمان کردم که همدردند
شگفتا از عزیزانی که هم آواز من بودند
به سوی اوج ویرانی پل پرواز من بودند
چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهایی ست
ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایی ست
در این دنیا که حتی ابر نمی‌گرید به حال ما
همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها
گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم
ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایی ست
در این دنیا که حتی ابر نمی‌گرید به حال ما
همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها
گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم
رفیقان یک به یک رفتند مرا با خود رها کردند
همه خود درد من بودند گمان کردم که همدردند
شگفتا از عزیزانی که هم آواز من بودند
به سوی اوج ویرانی پل پرواز من بودند
چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهایی ست
ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایی ست
در این دنیا که حتی ابر نمی‌گرید به حال ما
همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها
گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم
ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایی ست
در این دنیا که حتی ابر نمی‌گرید به حال ما
همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها
گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم
رفیقان یک به یک رفتند مرا با خود رها کردند
همه خود درد من بودند گمان کردم که همدردند
شگفتا از عزیزانی که هم آواز من بودند
به سوی اوج ویرانی پل پرواز من بودند
چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهایی ست
ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایی ست
در این دنیا که حتی ابر نمی‌گرید به حال ما
همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها
گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم
ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایی ست
در این دنیا که حتی ابر نمی‌گرید به حال ما
همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها
گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم
رفیقان یک به یک رفتند مرا با خود رها کردند
همه خود درد من بودند گمان کردم که همدردند
شگفتا از عزیزانی که هم آواز من بودند
به سوی اوج ویرانی پل پرواز من بودند
ديشب از بام جنون ديوانه اي افتاد و مرد
پيش چشم شمع ها پروانه اي افتاد و مرد
از لطافت ياد تو چون صبح گل ها خيس بود
شبنمي از پشت بام خانه اي افتاد و مرد
موي شبگوني كه چنگش ميزدي شب تا سحر
از سپيدي لا به لاي شانه اي افتاد و مرد
ازدياد پنجره جان قناري را گرفت
در قفس از نغمه ي مستانه اي افتاد و مرد
اين كلاغ قصه را هرگز تو هم نشنيده اي
تا خودش هم قصه شد افسانه اي افتاد و مرد
پيش چشم شمع ها پروانه اي افتاد و مرد
از لطافت ياد تو چون صبح گل ها خيس بود
شبنمي از پشت بام خانه اي افتاد و مرد
موي شبگوني كه چنگش ميزدي شب تا سحر
از سپيدي لا به لاي شانه اي افتاد و مرد
ازدياد پنجره جان قناري را گرفت
در قفس از نغمه ي مستانه اي افتاد و مرد
اين كلاغ قصه را هرگز تو هم نشنيده اي
تا خودش هم قصه شد افسانه اي افتاد و مرد
من برای پنهان کردن تو
صادقانه به همه دروغ می گویم
و وقتی زیباترین لحظه سال تحویل می شود
شوق چشمانم را گور می کنم
من روی صفحات خالی دفترم
بدون فاصله تو را می نویسم
و هر روز شعرهایم را به صندوق دلتنگی ام پست می کنم
خوب می دانم تا وقتی سرم به آسمان است و نگاهم به زمین
از تو جز یک نگاه کهنه چیز دیگری ندارم
صادقانه به همه دروغ می گویم
و وقتی زیباترین لحظه سال تحویل می شود
شوق چشمانم را گور می کنم
من روی صفحات خالی دفترم
بدون فاصله تو را می نویسم
و هر روز شعرهایم را به صندوق دلتنگی ام پست می کنم
خوب می دانم تا وقتی سرم به آسمان است و نگاهم به زمین
از تو جز یک نگاه کهنه چیز دیگری ندارم
__________________
تو بارون که رفتی
شبم زیر و رو شد
یه بغض شکسته
رفیق گلوم شد
تو بارون که رفتی
دل باغچه پژمرد
تمام وجودم
توی آینه خط خورد
هنوز وقتی بارون
تو کوچه می باره
دلم غصه داره
دلم بی قراره
نه شب عاشقانه است
نه رویا قشنگه
دلم بی تو خونه
دلم بی تو تنگه
یه شب زیر بارون
که چشمم به راهه
می بینم که کوچه
پر نور ماهه
تو ماه منی که
تو بارون رسیدی
امید منی تو
شب نا امیدی
شبم زیر و رو شد
یه بغض شکسته
رفیق گلوم شد
تو بارون که رفتی
دل باغچه پژمرد
تمام وجودم
توی آینه خط خورد
هنوز وقتی بارون
تو کوچه می باره
دلم غصه داره
دلم بی قراره
نه شب عاشقانه است
نه رویا قشنگه
دلم بی تو خونه
دلم بی تو تنگه
یه شب زیر بارون
که چشمم به راهه
می بینم که کوچه
پر نور ماهه
تو ماه منی که
تو بارون رسیدی
امید منی تو
شب نا امیدی
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |