گاهی نه گریه آرامت میکند و نه خنده
نه فریاد آرامت میکند و نه سکوت
آنجاست که با چشمانی خیس
رو به آسمان میکنی و میگویی
خدایا تنها تو را دارم
تنهایم مگذار
من به آمار زمین مشکوکم
اگر این سطح پر از آدم هاست
پس چرا این همه دل ها تنهاست ؟
بیخودی میگویند هیچ کس تنها نیست ، چه کسی تنها نیست ؟
همه از هم دورند ...
همه در جمع ولی تنهایند ...
من که در تردیدم ، تو چطور ؟
* سهراب سپهری *
جاذبه سيب، آدم را به زمين زد…
و جاذبه زمين، سيب را…
فرقي نمي کند،
سقوط، سرنوشتِ دل دادن به هر جاذبهاي، غير از خداست.
به جاذبهاي مي انديشم که پروازم مي دهد.
خدا…