میتوانی فقط از زاویه یک لبخند در دل سنگترین آدم ها جا بشوی بعد از این مرگ نفسهای مرا میشمرد فقط از این نگرانم که تو تنها بشوی
انشاءا... که من 120 ساله ام . اینو شاعر گفته .شعر مال من نیست
قانع به یک استخوان چو کرکس بودن به زانکه طفیل خوان ناکس بودن
با نان جوین خویش حقا که به است کالوده به پالوده هر خس بودن
یه وقت سوء تفاهم واسه خس وخاشاک پیش نیاید.منظورم اونا نیست.کوچیک همتونم